«-Πρέπει να ξέρετε πως η βάσις των συμφερόντων σας είναι η πατρίς. Όταν δεν υπάρχει πατρίς ούτε δουλειά ούτε ψωμί υπάρχει. Ο δικός σας υποψήφιος είναι εχθρός της πατρίδος. Θα σας καταστρέψει εσάς και τα σπίτια σας! Δουλειά δε θάχετε. Θα πεινάσετε. Δε βλέπετε τι έγινε στη Ρωσσία, που δεν έχουν πατρίδα; Πεθαίνουν σαν τα σκυλιά στους δρόμους κάθε μέρα… Ύστερα, αξιότιμοι συμπολίται, πρέπει να λάβετε υπόψη και τούτο· ότι τα κηρύγματα της πάλης των τάξεων είναι καταστρεπτικά και εθνοφθόρα… Ξέρετε ποιος έκανε αυτή την εφεύρεση; Ένας εβραίος, κάποιος Μαρξ…»
Στις
23 Γενάρη του 1933 στη Νάουσα οι χωροφύλακες έριξαν στο ψαχνό σε εργατικό
συλλαλητήριο (δείτε εδώ τη σχετική ανάρτηση του Οικοδόμου), σκότωσαν έξι εργάτες και τραυμάτισαν σοβαρά
πολλούς ακόμα. Πρωτεργάτης αυτής της σφαγής ήταν ο δήμαρχος της Νάουσας
Περδικάρης, ο οποίος δολοφόνησε ο ίδιος με το πιστόλι του τον έναν από τους έξι διαδηλωτές. Δυο μέρες αργότερα ο (Νέος) Ριζοσπάστης δημοσιεύει το παρακάτω
κείμενο. Ένα σχόλιο ενδεικτικό και ταυτόχρονα διδακτικό για τη στάση των
υποψηφίων των αστικών κομμάτων πριν και, κυρίως, μετά τις εκλογές. Τότε δηλαδή
που ως γνωστόν, μετά την απομάκρυνση από το «ταμείο» ουδέν λάθος
αναγνωρίζεται…
Το
κείμενο έχει τον τίτλο «Εκλεκτός του λαού…» δημοσιεύτηκε στη στήλη «Κόκκινες πινελιές»
και φέρει την υπογραφή «Πρωτοπόρος».
ΚΟΚΚΙΝΕΣ
ΠΙΝΕΛΙΕΣ («Ο ΝΕΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 1933)
ΕΚΛΕΚΤΟΣ
ΤΟΥ ΛΑΟΥ…
Ο
Δήμαρχος της Νάουσας υποδέχτηκε με το πιστόλι στο χέρι τους άνεργους διαδηλωτές
της πόλης του. Και, δίνοντας πρώτος το σύνθημα, έριξε. Ένας εργάτης έπεσε
νεκρός από το χέρι του. Οι χωροφύλακες ακολούθησαν πρόθυμα το παράδειγμά του
και πυροβόλησαν στο πλήθος. Σκότωσαν και τραυμάτισαν όσους μπορέσανε… Τέσσαροι
νεκροί και είκοσι τραυματίες. Έτσι θριάμβευσε η «τάξις» άλλη μια φορά και το
νεκροταφείο έγινε η παντοτινή φυλακή των ταραξιών…
Πόσο
διαφορετικά ήτανε τα πράγματα πριν ο δήμαρχος γίνει δήμαρχος… Τότε αντί για
πιστόλι στο χέρι είχε μειδίαμα στα χείλη.
―Την
ψήφον σας, παρακαλώ…
Ο
άνθρωπος, που του μιλούσε με τόση ευγένεια,
ήτανε ένας εργάτης, ένας κοινότατος εργάτης, που δε βάραινε για τον υποψήφιο
παραπάνω από μια ψήφο, ήτανε ίσως ο ίδιος ο Σύρκος που ο πρώην υποψήφιος και
σημερινός δήμαρχος του φύτεψε προχτές τη σφαίρα.
Πολλοί
εργάτες τούδωκαν την απάντηση που έπρεπε.
―Δυστυχώς
δε θα μπορέσουμε να σας ψηφίσουμε…
―Γιατί,
παιδιά μου, γιατί, εγώ πάντοτε ήμουν φιλεργάτης…
―Έχουμε,
βλέπετε, υποψήφιο δικό μας, που δεν είναι φιλεργάτης…αλλά εργάτης!
Εκείνος
τους ελεεινολογεί:
―Εργάτη
θα ψηφίσετε; Ασφαλώς δεν ξέρετε το συμφέρον σας. Τι καταλαβαίνει ένας εργάτης
απ’ αυτές τις δουλειές;
Και
ο υποψήφιος της εποχής εκείνης θα πήρε τόσο συχνά από τους εργάτες την απάντηση
πως δε θα τον ψηφίσουν, ώστε έτρεξε να τους «διαφωτίσει»…
―Πρέπει
να ξέρετε πως η βάσις των συμφερόντων σας είναι η πατρίς. Όταν δεν υπάρχει
πατρίς ούτε δουλειά ούτε ψωμί υπάρχει. Ο δικός σας υποψήφιος είναι εχθρός της
πατρίδος. Θα σας καταστρέψει εσάς και τα σπίτια σας! Δουλειά δε θάχετε. Θα
πεινάσετε. Δε βλέπετε τι έγινε στη Ρωσσία, που δεν έχουν πατρίδα; Πεθαίνουν σαν
τα σκυλιά στους δρόμους κάθε μέρα… Ύστερα, αξιότιμοι συμπολίται, πρέπει να
λάβετε υπόψη και τούτο· ότι τα κηρύγματα της πάλης των τάξεων είναι
καταστρεπτικά και εθνοφθόρα… Ξέρετε ποιος έκανε αυτή την εφεύρεση; Ένας
εβραίος, κάποιος Μαρξ… Αυτός ήθελε να καταστρέψει το χριστιανικό κόσμο και
βρήκε αυτή τη μέθοδο, της πάλης των τάξεων. Με το κουτοπόνηρο μυαλό του είπε:
Θα βάλω τους χριστιανούς να τσακωθούνε και θα θριαμβεύσουν οι εβραίοι. Πρέπει,
λοιπόν, και εν ονόματι της θρησκείας να με ψηφίσετε, αγαπητοί συμπολίται! Ο
κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι με το μέρος μου και κατά του κομμουνιστού
υποψηφίου. Αν έχετε αμφιβολία ρωτήστε και το Μητροπολίτη, θα σας πει… Επί
τέλους πρέπει να λάβετε υπόψη και τας οικογενείας σας. Ξέρετε τι θα γίνει αν
πετύχει ο κομμουνιστής υποψήφιος; Θα σας πάρουν τις γυναίκες και τα κορίτσια…
Σκεφθήτε καλά πριν ψηφίσετε…
Οι
Ναουσιώτες, πραγματικά, σκέφτηκαν καλά. Και τον εψήφισαν… Και τον έβγαλαν
δήμαρχο. Προχτές όμως πήραν την απόδειξη για το ενδιαφέρον του «εκλεκτού του
λαού»… Όταν ο «λαός» πήγε να του ζητήσει ορισμένα πράγματα δεν τόνε βρήκε πια
με το μειδίαμα εις τα χείλη, αλλά με το πιστόλι στο χέρι. Να ένα μάθημα μεγάλο
σε μια εποχή που ένας στρατός από απατεώνες της αστικής τάξης ετοιμάζονται να
ζητήσουν από το «λαό» να γίνουν οι εκλεκτοί του στη Βουλή.
ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου