«Αυτοί οι δήμιοι, αυτοί οι λακέδες της αστικής
τάξης έβαλαν τους Γερμανούς λευκοφρουρίτες, τα μαντρόσκυλα της ιερής
καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, να λιντσάρουν την Ρόζα Λούξεμπουργκ, να
τουφεκίσουν πισώπλατα τον Καρλ Λίμπκνεχτ με το ολοφάνερα
ψεύτικο πρόσχημα ότι αποπειράθηκε "να αποδράσει"... και, ταυτόχρονα, οι
δήμιοι αυτοί πήγαν να καλύψουν τους λευκοφρουρίτες με το κύρος της
κυβέρνησης, που δεν έχει δήθεν καμία ευθύνη, που στέκεται τάχα πάνω από
τάξεις!
Δε βρίσκω λόγια να χαρακτηρίσω όλη την αποκρουστικότητα και την ποταπότητα αυτού του φρικτού εγκλήματος που διέπραξαν οι δήθεν σοσιαλιστές... Το αίμα των καλύτερων ανθρώπων της παγκόσμιας προλεταριακής Διεθνούς, των αξέχαστων ηγετών της διεθνούς σοσιαλιστικής επανάστασης, θα ατσαλώσει καινούριες μάζες εργατών για αγώνα ζωής και θανάτου. Και ο αγώνας αυτός θα οδηγήσει στη νίκη».
Β.Ι. Λένιν
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, στις 15 Γενάρη 1919, μια ομάδα στρατιωτών συλλαμβάνει τους ηγέτες του νεοϊδρυμένου ΚΚ Γερμανίας, Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ, στο τελευταίο παράνομο καταφύγιό τους, στην οδό Μανχάιμ 53, στα δυτικά του Βερολίνου. Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στο επιτελείο του ιππικού της φρουράς και στη συνέχεια θα δολοφονηθούν από τους στρατιωτικούς με κτηνώδη τρόπο. Οι δολοφόνοι θα παραδώσουν το πτώμα του Καρλ σ' ένα σταθμό πρώτων βοηθειών ως "πτώμα αγνώστου ανδρός", ενώ το πτώμα της Ρόζας θα το πετάξουν από τη γέφυρα της Λιχτενστάιν στο κανάλι Λάνβερχ. Ο εντοπισμός του θα γίνει δυνατός μόλις στις 31 Μάη του 1919, όταν τα νερά θα το βγάλουν στην ακτή.
Η δολοφονία του Λίμπκνεχτ και της Λούξεμπουρκ σφράγισε με τον πιο τραγικό τρόπο την ήττα της γερμανικής επανάστασης. Μια ήττα που, αν και οφείλεται σε πολλούς παράγοντες εντούτοις υπογραμμίζει, με διαφορετικό τρόπο, ότι και η Οκτωβριανή Επανάσταση με τη νίκη της: Τον αναντικατάστατο ρόλο του επαναστατικού κόμματος, τη σημασία που έχει για την εργατική τάξη και την ιστορική της αποστολή, για τη σωστή προετοιμασία και την επαναστατική καθοδήγηση των μαζών, η ύπαρξη ενός ισχυρού - ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά - Κομμουνιστικού Κόμματος.
Δε βρίσκω λόγια να χαρακτηρίσω όλη την αποκρουστικότητα και την ποταπότητα αυτού του φρικτού εγκλήματος που διέπραξαν οι δήθεν σοσιαλιστές... Το αίμα των καλύτερων ανθρώπων της παγκόσμιας προλεταριακής Διεθνούς, των αξέχαστων ηγετών της διεθνούς σοσιαλιστικής επανάστασης, θα ατσαλώσει καινούριες μάζες εργατών για αγώνα ζωής και θανάτου. Και ο αγώνας αυτός θα οδηγήσει στη νίκη».
Β.Ι. Λένιν
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, στις 15 Γενάρη 1919, μια ομάδα στρατιωτών συλλαμβάνει τους ηγέτες του νεοϊδρυμένου ΚΚ Γερμανίας, Ρόζα Λούξεμπουργκ και Καρλ Λίμπκνεχτ, στο τελευταίο παράνομο καταφύγιό τους, στην οδό Μανχάιμ 53, στα δυτικά του Βερολίνου. Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στο επιτελείο του ιππικού της φρουράς και στη συνέχεια θα δολοφονηθούν από τους στρατιωτικούς με κτηνώδη τρόπο. Οι δολοφόνοι θα παραδώσουν το πτώμα του Καρλ σ' ένα σταθμό πρώτων βοηθειών ως "πτώμα αγνώστου ανδρός", ενώ το πτώμα της Ρόζας θα το πετάξουν από τη γέφυρα της Λιχτενστάιν στο κανάλι Λάνβερχ. Ο εντοπισμός του θα γίνει δυνατός μόλις στις 31 Μάη του 1919, όταν τα νερά θα το βγάλουν στην ακτή.
Η δολοφονία του Λίμπκνεχτ και της Λούξεμπουρκ σφράγισε με τον πιο τραγικό τρόπο την ήττα της γερμανικής επανάστασης. Μια ήττα που, αν και οφείλεται σε πολλούς παράγοντες εντούτοις υπογραμμίζει, με διαφορετικό τρόπο, ότι και η Οκτωβριανή Επανάσταση με τη νίκη της: Τον αναντικατάστατο ρόλο του επαναστατικού κόμματος, τη σημασία που έχει για την εργατική τάξη και την ιστορική της αποστολή, για τη σωστή προετοιμασία και την επαναστατική καθοδήγηση των μαζών, η ύπαρξη ενός ισχυρού - ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά - Κομμουνιστικού Κόμματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου