Η τελευταία Ημερήσια Διαταγή της ΧΙΙΙ Μεραρχίας Ρούμελης του ΕΛΑΣ στις 25 Φλεβάρη του 1945 και «ο Δεκάλογος του αποστρατευόμενου αντάρτη ΕΛΑΣίτη»

«Αδέρφια Συναγωνιστές

Με βαθιά συγκίνηση σας απευθύνουμε τη στερνή Ημερήσια Διαταγή που κλείνει την τελευταία σελίδα της δοξασμένης ιστορίας της ηρωικής ΧΙΙΙ Μεραρχίας μας. Σας σφίγγουμε με θέρμη το χέρι, σταυραετοί, που φτερουγίσατε στην Γκιώνα, στα Βαρδούσια, στην Οξυά, στη Λιάκουρα και στο Βελούχι, στην Οίτη και στην Οθρυ, στην Ηπειρο και στο Βάλτο. Σας σφίγγουμε το χέρι λιοντάρια των μαχών της Αθήνας και του Πειραιά, μπουρλοτιέρηδες, τηλεφωνητές, ασυρματιστές, πυροβολητές και θαλασσόλυκοι.

Της λευτεριάς το τραγούδι, που με το στόμα και το ντουφέκι λέγατε, το τραγουδούν οι λαγκαδιές και τα βουνά, τα ξάγναντα και οι κρυόβρυσες και το καθάριο αγέρι του βουνού το παίρνει και το φέρνει στα καμποχώρια και στις πολιτείες για να το βροντοφωνήσουν στα στήθια των δουλευτάδων κι ο αχός του να φτερουγίσει ταξιδευτής πάνω από κάμπους και θάλασσες, σ' ολάκερη τη γη (...) Σήμερα πιστοί στρατιώτες του Λαού, ύστερα απ' τη συμφωνία της 12 Φλεβάρη, καταθέτουμε τα όπλα που πήραμε με το αίμα μας και που τόσο τιμήσαμε. Ο ένοπλος αγώνας τελειώνει και περνάμε στην ειρηνική πολιτική πάλη. Περνάμε στο Λαό που μας γέννησε, στο Λαό που μας συντήρησε στο αντάρτικο. Τραβάμε για να παλέψουμε μαζί του για την ολοκλήρωση των πόθων του. 

Θα παλέψουμε σαν ευσυνείδητοι πολίτες, με τον ίδιο ηρωισμό, με την ίδια αυταπάρνηση, όπως και με το ντουφέκι για να γίνει ο Λαός μας μοναδικός και Λεύτερος νοικοκύρης στον τόπο του. Το αίμα των νεκρών μας ζητάει την ολοκληρωτική του δικαίωση. Εμπρός, λεβέντες, να ξεκαθαρίσουμε την πατρίδα μας απ' τον ντόπιο φασισμό και τους συμβουλάτορές του. Εμπρός, λεβέντες, να κάνουμε τη χώρα μας δυνατή κι ευτυχισμένη. Εμπρός να της δώσουμε το γέλιο και τη χαρά που θα σβήσουν σιγά - σιγά τους πόνους και τα δάκρυα που χύθηκαν. Πάντα έτοιμοι να πούμε το "παρών" και να δώσουμε τη ζωή μας στην υπόθεση του Λαού»…

Στις 16 Φλεβάρη 2002, 60ή επέτειο από την ίδρυση του Εθνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) το Κέντρο Μελέτης της Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης (ΚΜΙΕΑ) παρουσίασε την επανέκδοση του Λευκώματος: «ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ της ΧΙΙΙ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ της ΡΟΥΜΕΛΗΣ», που είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1945, από την «Επιτροπή Διαφώτισης Ανταρτών» της Μεραρχίας.

Στις 25 σελίδες του λευκώματος, ξετυλίγονται οι δραστηριότητας και τα επιτεύγματα των Ρουμελιωτών ανταρτών της 13ης Μεραρχίας, των αγωνιστών της λευτεριάς. Στην πρώτη σελίδα βλέπουμε την τελευταία «Ημερήσια Διαταγή» της διοίκησης, που υπογράφουν ο στρατιωτικός διοικητής, αντ/ρχης Πεζικού Θανάσης Παπαθανασίου και ο καπετάν-Αμάρμπεης, υπολοχαγός Πεζικού Θεόδωρος Καλλίνος, που έφυγε «αθόρυβα» από τη ζωή πριν λίγες μέρες, στις 9/1/2014. Είναι η τελευταία διαταγή που εκδόθηκε γιατί λίγο νωρίτερα, στις 12 Φλεβάρη του 1945, είχε υπογραφεί μεταξύ της ηγεσίας του ΕΑΜ και της αστικής κυβέρνησης η απαράδεχτη Συμφωνία της Βάρκιζας, που προέβλεπε την παράδοση από τους αντάρτες των τιμημένων όπλων τους και τη διάλυση του Λαϊκού Στρατού, δηλαδή του ΕΛΑΣ.

Στο λεύκωμα υπάρχει ακόμα το ιστορικό της ΧΙΙΙ Μεραρχίας, γραμμένο από τον αρχηγό του ΕΛΑΣ, Στέφανο Σαράφη, η Ημερήσια Διαταγή του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ (16/2/1945) που απηύθυναν ο Στέφανος Σαράφης και ο Αρης Βελουχιώτης προς τους Αξιωματικούς, Καπετάνιους και Αντάρτες του ΕΛΑΣ-ΕΛΑΝ, και άλλα  ανυπόγραφα κείμενα και φωτογραφίες.

Από την Αριστούλα Ελληνούδη μαθαίνουμε πως "πρωτοκυκλοφόρησε σε 5.500 αντίτυπα, από τα οποία τα 4.500 δωρήθηκαν στους μαχητές της ΧΙΙΙ Μεραρχίας, σαν «μικρή ανάμνηση του μεγάλου ηρωικού και άνισου αγώνα που διεξήγαγαν ενάντια στους φασίστες κατακτητές της πατρίδας μας»".

Στην πρώτη σελίδα του λευκώματος αναγράφεται και «Ο Δεκάλογος του αποστρατευόμενου αντάρτη ΕΛΑΣίτη»:

«…είμαι παιδί του Λαού. Απ' τον λαό βγήκα, γι' αυτόν πολέμησα και δίχως το Λαό δε θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Κάθε σκέψη, λόγος και πράξη μου θάχει πάντα γνώμονα το συμφέρον του Λαού. Με καμιά μου πράξη δε θα κηλιδώσω την τιμή και την αίγλη του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού. Θα πω το "παρών" στη λαϊκή προσταγή και θα δώσω και τη ζωή μου για τη Λαϊκή Νίκη, για το Συμμαχικό πνεύμα, για τη Λευτεριά, την Ανεξαρτησία, τη Δημοκρατία και την Πρόοδο. Για μια Ελλάδα ολοκληρωμένη, εσωτερικά δυνατή και Λαοκρατική και εξωτερικά σεβαστή. Για μια Ελλάδα χαρούμενη και φωτοδότρα στην Ειρήνη και στη συνεργασία των Λαών».

Οι μαχήτριες και οι μαχητές της ΧΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, τίμησαν τον Δεκάλογο όρκο τους, τίμησαν  και τη συμφωνία της Βάρκιζας, όπως όλοι οι αγωνιστές του ΕΛΑΣ που πολέμησαν και απελευθέρωσαν την πατρίδα τους από τους φασίστες εισβολείς. Κάτι που δεν έκανε η   ξενόδουλη αστική κυβέρνηση που με την προτροπή και στήριξη των Άγγλων πρώτα και στη συνέχεια των Αμερικανών αφεντικών της, ματοκύλισε, φυλάκισε και εξόρισε τους άοπλους πια αγωνιστές, σπρώχνοντας  το λαό στον εμφύλιο πόλεμο.

(Κάνοντας "κλικ" πάνω στις εικόνες μεγεθύνονται)

Παρασκευή 17 Γενάρη 2014.