Τίτος Βανδής: «Πάντα θα υπάρχουν πολλοί που θα μείνουν με τα μάτια ανοιχτά και με το όνειρο να φτιάξουν έναν καινούριο και δίκαιο κόσμο…»

Σαν σήμερα, στις 23 του Φλεβάρη 2003, έφυγε από τη ζωή ο ΕΑΜίτης, ο κομμουνιστής, ο σπουδαίος ηθοποιός Τίτος Βανδής, γνωστός διεθνώς από  τις ερμηνείες του σε μεγάλες παραγωγές του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Ο Τίτος Βανδής πέρασε στην ιστορία των αγώνων του λαού μας και του σύγχρονου πολιτισμού μας. Γι' αυτό και θα τον θυμόμαστε πάντα. Σε κάθε αγώνα είναι δίπλα μας για να μας υπενθυμίζει τη σημασία στην κινητοποίηση του συνόλου και της εργατικής τάξης. Γιατί, σε όλη του τη ζωή, ο Τίτος Βανδής έδινε μεγάλη σημασία στην κινητοποίηση του συνόλου και το δήλωνε με κάθε τρόπο. «Το μεροκάματο» - έλεγε - «είναι ιερό. Το δίκιο του εργάτη είναι ιερό. Κι αν ένας εργάτης δεν έχει ανάγκη, έχει πιει με το αφεντικό και έχει διασκεδάσει μαζί του, το μεροκάματο πρέπει να το πάρει. Αν δεν τσακωθεί για το μεροκάματο, προδίδει όλη του την τάξη. Είναι κάτι που πρέπει να το κυνηγάς συνέχεια για να αποκτήσεις συνείδηση».

Αγωνιστής που πίστευε ακράδαντα στο δίκιο του λαού: «Πάντα θα υπάρχουν πολλοί που θα μείνουν με τα μάτια ανοιχτά και με το όνειρο να φτιάξουν έναν καινούριο και δίκαιο κόσμο. Κι αυτοί θα τον αλλάξουν σίγουρα τον κόσμο. Είναι μακρύς ο δρόμος, όμως υπάρχει όαση στο τέλος. Γιατί αυτός ο λαός έχει τόσους μεγάλους και μικρούς λόγους να ενωθεί και να αντισταθεί στην εκμετάλλευση και την κοροϊδία»…

Οι πολιτικές πεποιθήσεις του Τ. Βανδή έχουν πολύ βαθιές ρίζες. Τα γεγονότα και οι θύμησες της μακριάς πορείας του στη ζωή και τον αγώνα του λαού μας ανθίζουν μέσα από τις διηγήσεις του και τα συναισθήματά του. «Δεν το βάζω κάτω» - έλεγε. «Δε λέω στον εαυτό μου, κοίτα, δεν ακούς, δεν περπατάς, μένεις στην άκρη. Εξακολουθώ να κάνω το μέγιστο, το οποίο μπορεί να είναι ελάχιστο μπροστά σ' αυτό που κάνουν οι νέοι, αλλά ως την τελευταία στιγμή θέλω να κάνω ό,τι μπορώ. Ξέρω ότι αιώνες υπέφερε ο κόσμος και ξέρω ότι αιώνες μπορεί να υποφέρει ακόμη, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να πούμε δε βαριέσαι. Μπορεί να είναι ασήμαντο, αν και τίποτε δεν είναι ασήμαντο. Αν ο καθένας έκανε από λίγο, θα γινόταν πολύ».

Να διαβάσετε τα δύο εξαιρετικά αφιερώματα της Σοφίας Αδαμίδου (Ριζοσπάστης) στον Τίτο Βανδή, εδώ (με αναλυτικό βιογραφικό) και εδώ (στον ένα χρόνο απουσίας του).

«Θα κάνω μια ευχή. Να καταργηθεί το ρητό "Η σιωπή είναι χρυσός". Γιατί η σιωπή είναι ντροπή. Και να φωνάζουμε όλοι μαζί για το Δίκιο. Για τη Λευτεριά. Για τον Ανθρωπο».

Τίτος Βανδής