Ο λύκος της Γουόλ Στριτ

Ο Σκορτσέζε με την τρίωρη ταινία του, που βγαίνει αύριο στις αίθουσες, αποδεικνύει γι' ακόμα μια φορά ότι είναι σπουδαίος σκηνοθέτης και δάσκαλος. Ο Ντι Κάπριο έχει ήδη υπάρξει εκπληκτικός αρκετές φορές στην εντυπωσιακή του καριέρα. Ποτέ όμως δεν ήταν τόσο αστείος όσο εδώ, που σε σειρά περιπτώσεων έδειξε αυθεντικό κωμικό ταλέντο κάνοντας την πλατεία να ξεσπά σε γέλια. Η εκρηκτικά ψυχαγωγική ταινία, αλλά και ιδιαίτερα επιμορφωτική «ακτινογραφία» για το ρόλο και τη λειτουργία του χρηματιστηρίου, μιλά για λεφτά, για απληστία και οκνηρία, για όλα τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα μαζί, δημιουργώντας μαγεία. Βέβαια, στο βάθος, διακρίνονται παρόντα θέματα προσφιλή, στο πνεύμα του σκηνοθέτη: Ονειρα, αδελφοσύνη, αφοσίωση, προδοσία. «Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΙΤ» αποτελεί μια απίστευτα έντονη αφήγηση για μια ακόμα εφιαλτική πτυχή του αμερικάνικου ονείρου...

Ο νεαρός Τζόρνταν Μπέλφορτ ανακάλυψε πολύ νωρίς το τεράστιο ταλέντο του να πουλά... να πουλά οτιδήποτε σε οποιονδήποτε, δημιουργώντας φυσικά την κατάλληλη ανάγκη στον αγοραστή. Ειδικότητά του τα χρηματιστηριακά προϊόντα, οι «ψιλές» μετοχές που αγοράζουν οι φτωχοί και όχι οι πλούσιοι, που είναι πολύ έξυπνοι για τέτοιες αγορές... Ο Τζόρνταν ανακάλυψε ακόμα ότι είχε το χάρισμα της ηγετικής φυσιογνωμίας. Ενέπνεε άλλους και τους δίδασκε τη μέθοδο πώλησης αυτών των προϊόντων, με δέλεαρ πάντα το κέρδος. Το αμύθητο κέρδος μέσα από την κοροϊδία, πράγμα απολύτως νόμιμο στον υπαρκτό καπιταλισμό. «Ο,τι κάνω είναι απολύτως νόμιμο», λέει.

Μετά από επιτυχή, καίτοι σύντομη καριέρα χρηματιστή στη Γουόλ Στριτ, ο Τζόρνταν βρίσκει τη θέση του λίγο παραέξω από το «νόμο και την ηθική». Συστήνει εταιρεία, γίνεται διευθυντής με δική του ομάδα που όλο και πολλαπλασιάζεται και η επιτυχία είναι μεγαλύτερη από καθετί που θα επέτρεπε η φαντασία.

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο που έγραψε ο πραγματικός Μπέλφορτ. Είναι μια αληθινή ιστορία για την άνοδο και την πτώση του διεφθαρμένου χρηματιστή που απολάμβανε μια «ασύλληπτη», χωρίς όρια, ζωή κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80. Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται από την οπτική του πρωταγωνιστή με γοργό τέμπο, γρήγορο μοντάζ και εξαίρετη μουσική... Κάπου κάπου ο Τζόρνταν στρέφεται στην κάμερα, μιλά σε πρώτο πρόσωπο και απευθύνεται μετωπικά σε μας όλους. Κάπου κάπου ακούμε τη φωνή του voice over πάνω στις κομψές εικόνες.

Ο Ντι Κάπριο ερμηνεύει πειστικότατα το χαρακτήρα του άπληστα πεινασμένου Μπέλφορτ, που τίποτα δεν του είναι αρκετό. Η συμπεριφορά του τον κάνει αντιπαθή και ανυπόφορο, ταυτόχρονα όμως το εκτόπισμα και η γοητεία του χαρισματικού ηθοποιού μετατρέπουν τον μυθοπλαστικό χαρακτήρα - παρά τα ελαττώματά του - σε ελκυστικό άτομο που μπορεί ακόμα να ξεγελά τα ανεπίδεκτα μάθησης πλήθη και ενώ το FBI τον κυνηγά. Ξεχωρίζει και ο Τζόνα Χιλ, είναι ταυτόχρονα διασκεδαστικός και αξιοθρήνητος. Οι δυο τους επιδεικνύουν καταπληκτική χημεία και εναρμόνιση ως το κόκαλο, ιδίως στις σκηνές που σέρνονται μαστουρωμένοι, που αποδίδονται με ιδιαίτερα καλοσκηνοθετημένους αυτοσχεδιασμούς. Τα πάντα στην ταινία δίνονται σε τεράστιες «αμερικάνικες» ποσότητες. Ανθρωποι, λεφτά, ναρκωτικά, γυμνό... Οι γυναικείοι χαρακτήρες, στο σύνολό τους πόρνες, στριπτιζέζ ή απατημένες σύζυγοι, ξεγυμνώνονται με καταπληκτική «επαγγελματική» ευκολία. Στην ταινία ρίχνονται τόνοι γυμνού που όμως δεν ενοχλούν γιατί το γυμνό αποτελεί συστατικό στοιχείο της ιστορίας, δένεται οργανικά με τον Μπέλφορτ και την αφηγηματική του οπτική γωνία... Αξίζει όντως να τη δείτε!

Παίζουν: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζόνα Χιλ, Ζαν Ντιζαρντέν, Μάθιου Μακόναχι, κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2013)

Ριζοσπάστης