Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Ανοικτός ρατσισμός από μια «ελληνική» επιχείρηση


Η τεράστια επιγραφή των σούπερ μάρκετ Γαλαξίας σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους οδικούς άξονες της Αθήνας προκαλεί ανατριχίλα. Μας προτρέπει να ψωνίσουμε όχι για τα καλά και φθηνά του προϊόντα, αλλά γιατί δίνει δουλειά σε ελληνικά χέρια. Για την ακρίβεια, δίνει δουλειά μόνο σε ελληνικά χέρια, όπως διαπιστώνουμε από ένα περιστατικό που μας κοινοποίησε φίλος συνδικαλιστής αναγνώστης της εφημερίδας.

Εργαζόμενη σε εταιρία προώθησης προϊόντων βρέθηκε να δουλεύει σε κατάστημα της παραπάνω αλυσίδας προωθώντας καλλυντικά. Η καταγωγή της ωστόσο, ξύπνησε τα «ελληνικά» αντανακλαστικά του υπευθύνου του καταστήματος ο οποίος μετά από ένα δίωρο της ανακοίνωσε ότι έπρεπε να αποχωρήσει γιατί είναι αλλοδαπή και πως το κατάστημα είναι ελληνικό και απευθύνεται σε Έλληνες!
Βλέπετε, η ίδια δεν δίστασε να δηλώσει ότι κατάγεται από την πρώην Σοβιετική Ένωση, αν και ζει και εργάζεται στη χώρα μας πάνω από 20 χρόνια και εδώ και πέντε χρόνια έχει πάρει την ελληνική ιθαγένεια. Το περιστατικό αυτό στέρησε στη συγκεκριμένη εργαζόμενη τα λίγα, αλλά αναγκαία, χρήματα από τη συγκεκριμένη δουλειά, αλλά και την δουλειά της γενικά, αφού το γραφείο προώθησης δεν την ξανακάλεσε, μια και αυτό το διάστημα συνεργάζεται μόνο με τη συγκεκριμένη αλυσίδα σούπερ μάρκετ.
 

Θα μπορούσε να είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά η γιγαντιαία διαφήμιση της αλυσίδας Γαλαξίας δεν αφήνει περιθώριο εφησυχασμού. Πρόκειται για μια χρυσαυγίτικης λογικής διαφήμιση, η οποία καλλιεργεί (και έμπρακτα, όπως αποδεικνύει το παραπάνω περιστατικό) το ρατσισμό στην εργασία. Το ερώτημα είναι ποια είναι η αντίδραση.
 

Ο σύζυγος της άτυχης εργαζόμενης με επιστολή του στους υπευθύνους της αλυσίδας δίνει μια άμεση απάντηση: «Κύριοι Έλληνες, υπεύθυνοι του πολυδιαφημιζόμενου "Ελληνικού Σούπερ Μάρκετ" Γαλαξίας, είναι δικαίωμα σας ο τρόπος λειτουργίας των επιχειρήσεων σας, όπως δικαίωμα των καταναλωτών είναι το πού θα δώσουν τα χρήματα τους για την αγορά των καταναλωτικών προϊόντων». Και τους ενημερώνει ότι απόφαση της οικογένειάς του, αλλά και όλου του περίγυρου είναι να μην ξαναψωνίσουν από τη γνωστή αλυσίδα.
 

Ο Κώστας Σολωμός, ο οποίος μας κοινοποίησε το περιστατικό, ενοχλημένος κι ο ίδιος από την τεράστια και προκλητική ταμπέλα που συναντά καθημερινά στο δρόμο του δεν διστάζει να πάρει θέση. «Δεν γνωρίζω τι κάνουν τα σωματεία του συγκεκριμένου χώρου (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια κλπ.) και πώς αντιμετωπίζουν τέτοια ρατσιστικά φαινόμενα, αλλά ένα ξέρω: εγώ προσωπικά, δεν θα ξοδέψω ούτε ένα ευρώ για να ψωνίσω από σούπερ μάρκετ με την φίρμα "Γαλαξίας" ποτέ ξανά. Είναι μια μικρή αντίδραση στη ρατσιστική λογική και συμπεριφορά τους, αλλά, τουλάχιστον, είναι αντίδραση».

Γ.Κ.

Πηγή: δρόμος της αριστεράς (Φύλλο 192, Σαβ. 14/12/2013)

3 σχόλια:

AGIS είπε...

"Ο σύζυγος της άτυχης εργαζόμενης με επιστολή του στους υπευθύνους της αλυσίδας δίνει μια άμεση απάντηση: «Κύριοι Έλληνες, υπεύθυνοι του πολυδιαφημιζόμενου "Ελληνικού Σούπερ Μάρκετ" Γαλαξίας, είναι δικαίωμα σας ο τρόπος λειτουργίας των επιχειρήσεων σας...»"

Δεν είναι ακριβώς δικαίωμά τους. Αντίθετα, σύμφωνα με την παρ. 1 του Άρθρου 2 του ν. 3304/05 "Απαγορεύεται η άμεση ή έμμεση διάκριση για έναν από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 1", δηλαδή "λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής" κά.
Σύμφωνα με το άρθρο 4 το πεδίο εφαρμογής των παραπάνω αφορά "τους όρους πρόσβασης στην εργασία και την απασχόληση εν γένει, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων επιλογής και των όρων πρόσληψης, ανεξάρτητα από τον κλάδο δραστηριότητας και σε όλα τα επίπεδα της επαγγελματικής ιεραρχίας, καθώς και τους όρους υπηρεσιακής και επαγγελματικής εξέλιξης" και εφαρμόζεται "σε όλα τα πρόσωπα, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα".
Και, σύμφωνα με το Άρθρο 17, "Η παραβίαση της κατά τον παρόντα νόμο απαγόρευσης της διακριτικής μεταχείρισης από πρόσωπο που ενεργεί ως εργοδότης, κατά τη σύναψη ή άρνηση
σύναψης εργασιακής σχέσης ή στη διάρκεια, λειτουργία, εξέλιξη ή λύση αυτής, συνιστά παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας και κατά την έννοια του άρθρου 16 παράγραφος 1 εδάφιο Α΄ του ν. 2639/1998 (ΦΕΚ 205 Α΄), όπως ισχύει, για την οποία επιβάλλεται το προβλεπόμενο από αυτήν τη διάταξη πρόστιμο."
Σύμφωνα πάλι με αυτό (άρ 16 παρ.1 εδΑ κλπ), πρόκειται για "πρόστιμο για καθεμία παράβαση, από πεντακόσια (500,00) ευρώ μέχρι πενήντα
χιλιάδες (50.000,00) ευρώ", όμως το συγκεκριμένο αυτό άρθρο έχει καταργηθεί και στη θέση του ισχύει το άρθρο 24 ν. 3996/2011 όπου το προβλεπόμενο πρόστιμο είναι "από τριακόσια (300) ευρώ μέχρι πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ".

Το νόημα όλων αυτών είναι ότι "κανονικά" η γυναίκα μπορεί να προσφύγει στην επιθεώρηση εργασίας για τη δουλειά της, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε το ακόμα βαθύτερο νόημα που αφορά την εργοδοτική αυθαιρεσία (εδώ με τη μορφή του ρατσισμού) που πέρα από νομοθεσίες στηρίζεται στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, και την ταξικότητα της δικαιοσύνης: Η γυναίκα θα "προσφύγει" μεν, θα βρει όμως το δίκιο της;

AGIS είπε...

Επίσης το νόημα είναι ότι παρόλη τη φασαρία για το "αντιρατσιστικό νομοσχέδιο", στην πραγματικότητα διαθέτουμε όχι έναν αλλά τρεις αντιρατσιστικούς νόμους που όμως παραμένουν απ' ό,τι φαίνεται στα χαρτιά...
Ο ένας είναι ο 3304/2005 "Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής
καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων,αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού", για τον οποίο έγινε λόγος στο προηγούμενο σχόλιο.
Ο άλλος το χουντικό ΝΔ 494/1970 "Περί κυρώσεως της εν Νέα Υόρκη υπογραφείσης την 7ην Μαρτίου 1966 διεθνούς συμβάσεως περί καταργήσεως πάσης μορφής φυλετικών διακρίσεων".
Και ο τρίτος ο 927/1979 "περί κολασμού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών εις φυλετικάς διακρίσεις", τον οποίο σκοπεύει να τροποποιήσει το "αντιρατσιστικό νομοσχέδιο" με έναν καθόλου καθαρό τρόπο. Επ' αυτού κάποια πράγματα εδώ:
http://die3odos.wordpress.com/2013/12/12/αντιρατσιστικό-νομοσχέδιο/

Ελπίζω να μην κούρασα με όλα αυτά τα νομικίστικα.

Ανώνυμος είπε...

αληθεια τι ελληνικο πουλαει εκει μεσα κοιταξε κανεις