Αποχαιρετάμε μια κακή χρονιά και υποδεχόμαστε το 2014 χωρίς να έχει φανεί ακόμα στο βάθος του τούνελ της καπιταλιστικής κρίσης (που τσακίζει τους οικοδόμους και άλλους εργαζόμενους) το… φως της «ανάπτυξης» που μας υπόσχονται οι κυβερνώντες. Ξέρουμε καλά, πως ακόμα και αν κάποτε φανεί, δεν πρόκειται να φωτίσει και να ζεστάνει τις ζωές και τα σπίτια των εργατών.
Καμιά «ανάπτυξη» και κανένας «σωτήρας» δεν θα νοιαστεί για μας. Ήρθε ο καιρός να το πάρουμε απόφαση, να γραφτούμε όλοι στο συνδικάτο μας, να οργανωθούμε, να γίνουμε μια γροθιά και να παλέψουμε για το παρόν και το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας. Το παρακάτω ποίημα το έγραψε ο συνάδελφος οικοδόμος Κ. Μαυρογιώργος και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της ομοσπονδίας μας ΠΑΝΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ τον Σεπτέμβρη του 1978.
Το Σωματείο
Πρέπει και συ, αδερφέ, να το σκεφτείς
στο σωματείο σου για να γραφτείς,
γιατί κι αν είμαστε οικοδόμοι
δεν πρέπει ποτέ νάμαστε μόνοι.
Το σωματείο είναι η δικιά μας η βουλή
σ’ αυτήν συνεδριάζουν οι πολλοί,
εργάτες είμαστε ένας – ένας
και δεν χωρίζει απ’ αυτούς κανένας,
λεύτερα λέμε τη δικιά μας γνώμη
κι αν είναι αυτή η πιο σωστή
αυτή, αδερφέ μου, να γίνει αποδεχτή.
Όλοι εδώ προσφέρουμε δουλειά εθελοντική,
κατάλαβέ το, χωρίς καμιά ανταμοιβή
και δεν είναι λίγες οι φορές
πούχουμε να φάμε από χτες.
Μα έτσι δημιουργούνται οι συνδικαλιστές
κι έτσι γεννιούνται οι αγωνιστές.
Γι’ αυτό και συ, αδερφέ μου, δεν χρειάζεται
πολύ να το σκεφτείς
πως στο σωματείο σου ήρθε η ώρα να γραφτείς.
Και στον κοινό αγώνα να προσφέρεις
κι άλλο συνάδελφο κοντά μας για να φέρεις.
Στο σωματείο να τον γράψεις
και στον ιερό μας αγώνα να τον εντάξεις.
Κωνσταντίνος Μαυρογιώργος (Οικοδόμος)
1 σχόλιο:
Καλή χρονιά σύντροφοι και καλούς αγώνες. Προχωράμε δυνατά και ταξικά.
Δημ.
Δημοσίευση σχολίου