Συνείδηση,
Αξιοπρέπεια, Αντοχή. Τα όρια τα βάζει ο καθένας από μόνος του. Μέσα σε αυτά βρίσκουν
χώρο οι όποιες παραχωρήσεις και οι υποχωρήσεις του. Τα όρια φτιάχνονται από
λάστιχο, κάποιες φορές κι από πέτρα. Τα όνειρα δεν έχουν όρια. Κάποια στιγμή
ξεθωριάζουν ή σβήνουν. Τότε τα όρια σπάνε. Και μένει η συνείδηση για να θυμίζει
πως η αξιοπρέπεια είναι δυνατότερη από την αντοχή, ίσως και από τον πόνο που
αφήνει πίσω του ο «αποχαιρετισμός».
«Δεν
μπορώ να ζω άλλο σε βάρος των φίλων μου. Χειμώνιασε και πρέπει να μείνω
άστεγος. Η υγεία μου είναι χάλια. Έχω 1 χρόνο να πάρω τα φάρμακα για το ζάχαρο.
Παρακαλώ τον Μητροπολίτη Λήμνου να αφήσει να με θάψουν ως Χριστιανό. Αντίο σε
όλους.» Α.Τ., ετών 59, Μύρινα Λήμνου.
(Δεν
θα μας πεθάνετε όλους κουφάλες! Τουλάχιστον όχι έτσι. Θα μας βρίσκετε παντού μπροστά σας ασυμβίβαστους,
πεισματάρηδες, ρομαντικούς, «εκτός εποχής» και αμετανόητους. Κόντρα στη «λογική» σας. Απέναντι στο «εφικτό» τους. Μετράτε το
χρόνο. Σχεδιάζουμε το μέλλον.)
Σάββατο 14 Δεκέμβρη 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου