Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη για το Νίκο Μπελογιάννη


Σαν σήμερα (22/12/1915) γεννήθηκε ο κομμουνιστής ήρωας Νίκος Μπελογιάννης. Ο Μπελογιάννης βάδισε αλύγιστος το δρόμο της υπέρτατης θυσίας: «Η ζωή μου», τόνισε ο ίδιος, «συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του. Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ' αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο…».

Το γράμμα «σε Επονίτες και Επονιτοπούλες» του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη, δημοσιεύτηκε στο εφημεριδάκι “ΛΕΒΕΝΤΙΑ”, της ΕΠΟΝ Αθήνας, στις 24 του Ιούνη 1952. Είχε δημοσιευτεί πρώτα στον παράνομο Ριζοσπάστη και μεταδόθηκε και απ’ το ραδιοφωνικό σταθμό Ελεύθερη Ελλάδα.

Η μεταγραφή έγινε από το πρωτότυπο που απόκειται στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).

Αγαπητοί φίλοι και αγωνιστές,

Η δολοφονία του Μπελογιάννη συντάραξε το Λαό μας κι όλο τον κόσμο και πρώτα απ’ όλα τη νεολαία. Από παντού όπου ζουν και δουλεύουν νέοι και νέες έρχονται γράμματα στο Κόμμα όλο αγανάχτηση για το έγκλημα, μα και πίστη και αποφασιστικότητα για τον αγώνα, που θα απαλλάξει  το Λαό μας απ’ τον αμερικάνικο γκαγκστερισμό. Σπάνια ο εχθρός φανέρωσε τόσο αιμοβόρο σαδισμό. Μα αν η δολοφονία του Μπελογιάννη ξεσήκωσε την πιο μεγάλη αγανάχτηση, στο Λαό και στη νεολαία, το παράδειγμά του ξεσηκώνει στην πάλι χιλιάδες νέους και νέες.

Ο Μπελογιάννης έζησε σαν τίμιος, σεμνός αγωνιστής, που όσα είχε τάδινε όλα στον αγώνα. Με δυο λόγια: Στάθηκε σ’ λολη την αγωνιστική του ζωή άξιος κουκουές, αητός, συνειδητός μπολσεβίκος, αφοσιωμένος στην υπόθεση του Λαού και όταν έπεσε απ’ τα αμερικάνικα βόλια, στάθηκε πάλι ορθός. Ακριβώς γιατί πάντα στάθηκε υποδειγματικός κουκουές, γι’ αυτό κι η πιο καλή κι άξια θύμηση στη μνήμη του είναι να φωτιζόμαστε απ’ το παράδειγμά του, να βαδίζουμε το δρόμο του, να σταθούμε άξιοι σαν κι αυτόν κουκουέδες, άξιοι μπροστάρηδες του Λαού, όπως ήταν κι αυτός. Ο δρόμος του Μπελογιάννη ήταν δύσκολος και γεμάτος εμπόδια, ήταν όμως και ο μόνος τίμιος δρόμος του παλικαριού που από μικρό παιδί είδε την καταπίεση και την αδικία και που γι’ αυτό τοποθέτησε τον εαυτό του στις γραμμές του ΚΚΕ. Γέννημα και θρέμμα του ηρωικού Μωρηά, γαλουχήθηκε με τις παραδόσεις του 1821, έθρεψε μέσα του όλη την αλυγισιά του Κολοκοτρώνη. Κι απ’ τη στιγμή που ο νεαρός Μπελογιάννης διάλεξε το δρόμο της τιμής, του χρέους, του αγώνα, δεν τον άφησε πια. Ολοκληρωτικό δόσιμο που δεν γνώρισε ποτέ δισταγμό, ταλαντεύσεις, υποχωρήσεις, τέτοια ήταν η ζωή του Μπελογιάννη. Η Αμερικανοκρατία κι ο Μοναρχοφασισμός πάνω στη μανία τους τον δολοφόνησαν. Μα βγήκαν γελασμένοι, γιαυτί δεν τον σκότωσαν, τον πέρασαν στην αθανασία. Και στο ΚΚΕ δώσαν ένα ακόμα φλάμπουρο, ένα δαυλό που καίει άσβυστα πλάι στους τόσους άλλους των ηρωικών αγωνιστών μας. Ο Μπελογιάννης αντίκρισε το θάνατο με το χαμόγελο γιατί ένιωθε πλάι του το Λαό. Κι ο Λαός είναι η δύναμη που φωτίζει τον άξιο αγωνιστή ατάραχος και χαμογελαστός να συντρίβει τον εχθρό, που αναγκάζει τους βασανιστές κι όταν ακόμα δολοφονούν, να σκάβουν το δικό τους το λάκκο. Γιατί όλα μπορούν να τα κάνουν, αλλά δεν μπορούν να πνίξουν το φρόνημα του Λαού. Η αδούλωτη θέλησή του για Νίκη τελικά θα τους θάψει.

Ο Μπελογιάννης έπεσε, Μα τη σημαία που κρατούσε, την άφησε ακόμα πιο ψηλά ν’ ανεμίζει, περήφανη, νικηφόρα, πάντα πιο ψηλά, προς τα ιδανικά του Λαού και της ανθρωπότητας.

Οι αξέχαστοι ήρωές μας Βαλλιανάτος, Μαλτέζος, Σουκατζίδης, Ηλέκτρα, Σταθοπούλου, Ισμήνη Σιδηροπούλου, Κούλα Ελευθεριάδου, Κ. Γιαννόπουλος, Διαμαντής, Βαμβακάς, Νικηφορίδης και χιλιάδες άλλοι, όλοι άξιοι, όλοι αθάνατοι δώσανε τη ζωή τους στο βωμό του αγώνα, γιγάντωσαν και στέριωσαν το έργο της απελευθέρωσης της Πατρίδας. Τώρα περνά στην αθανασία κι ο Μπελογιάννης, ένας απ’ την πλειάδα που ανάδειξε ο Λαός μέσα απ’ τα σπλάχνα του. Δεν τον κλαίμε, γιατί τους αντρειωμένους δεν τους κλαιν. Δεν τον κλαίμε, μα δίνουμε όρκο να σταθούμε άξιοι σαν αυτόν.

Ο Μπελογιάννης συγκέντρωνε κι άλλες αρετές που τον προβάλλουν σαν παράδειγμα για μίμηση. Μελέτησε βαθιά τον Μαρξισμό-Λενινισμό κι αποτέλεσμα αυτής της μελέτης ήταν τα έργα του «Οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας», «Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας».

Πέρασε από μπουντρούμια και βασανίστηκε χρόνια στις φυλακές κι εξορίες, καθοδήγησε μαζικές κινητοποιήσεις κι αγώνες, δούλεψε σαν καθοδηγητικό στέλεχος. Απ’ τον ένοπλο αγώνα πέρασε στην παράνομη δουλειά. Σωστά εφάρμοσε το συνδυασμό της παράνομης και νόμιμης δουλειάς. Πάλαιψε στο ιδεολογικό μέτωπο σαν δημοσιογράφος. Πάλαιψε το γερμανό καταχτητή κι αναδείχτηκε στους αγώνες του ΕΛΑΣ. Πολέμησε και στο δεύτερο ένοπλο αγώνα, όπου τραυματίστηκε βαριά στα 1948 στο Γκόλιο του Γράμμου.

Στέλεχος με θεωρητική μαρξιστική κατάρτιση κι ατσαλωμένο στην πάλη, δούλεψε σ’ όλους τους τομείς δουλειάς. Και μέσα στο Κόμμα σαν διαφωτιστής και σαν οργανωτής σε λαϊκούς αγώνες, και με την πένα και το όπλο, και με το οργανωτικό του ταλέντο, τάβγαλε άξια πέρα σ’ όλους τους τομείς πάλης. Είχε πάντα στραμμένο το αυτί του στον πόνο και τους αναστεναγμούς του Λαού μας, ήξερε πάντα να τον διδάσκει μα και να διδάσκεται απ’ αυτόν.

Μα και σαν χαρακτήρας ο Μπελογιάννης μπορεί και πρέπει να σταθεί σαν πρότυπο για τη νεολαία. Πάντα γελαστός, πρόθυμος, τον χαρακτήριζε ρωμαλέα αισιοδοξία και πίστη στην τελική έκβαση του αγώνα. Αχτινοβολούσε σιγουριά, ηρεμία, πεποίθηση, αποφασιστικότητα. Σεμνός και μετρημένος, δεν ήξερε κομπασμούς. Τον χαρακτήριζε καλή κομματική μετριοφροσύνη. Ξένος προς κάθε συγκαταβατικότητα κι υποχώρηση προς τα κάτω και προς τα πάνω και δεν ανεχόταν ξεσκονίσματα. Όπως κριτικάριζε κάθε δική του πράξη, έτσι έλεγε σταθερά τη γνώμη του για κάθε ζήτημα.

Όταν έπαιρνε μιας απόφαση, ενεργούσε γρήγορα, αποφασιστικά, πρωτόβουλα, επίμενε ως το τέλος για την πραγματοποίηση της γραμμής του Κόμματος. Ενθάρρυνε κάθε απλό άνθρωπο για ν’ αναπτυχθεί και να γίνει αγωνιστής χρήσιμος στο Λαό.

Ο Μπελογιάννης πάλαιψε αμείλιχτα για την κομματική γραμμή, για την ενότητα του Κόμματος. Πάλαιψε αδυσώπητα ενάντια στους συνθηκολόγους, οπορτουνιστές, πουλημένους, ενάντια στους φανερούς και κρυφούς εχθρούς. Γι’ αυτούς δε γνώρισε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς.

Αφοσιωμένος στον αγώνα έφτανε μέχρι την αυτοθυσία. Τόδειξε αυτό στην πράξη. Αφού αποστόμωσε και κατακουρέλιασε τους δήμιους του Λαού μας, με το παράδειγμά του καταπάτησε κι όλους τους προδότες και δειλούς. Τον Μπελογιάννη περιμένει η αιώνια δόξα. Τους προδότες περιμένει η λησμονιά και η γενική καταφρόνια. Το παράδειγμα των Μπάτση κι Αργυριάδη δείχνει  ότι κι η πιο ταπεινή προδοσία δε σώζει τη ζωή. Την αγανάχτηση και την περιφρόνηση του Λαού προκάλεσαν κι άλλοι προδότες. Τέτοιοι είναι οι αποστάτες και πράχτορες του Παπάγου σαν τον Μιχάλη Κύρκο και τους άλλους που αρνήθηκαν την υποψηφιότητα του Μπελογιάννη στις τελευταίες εκλογές. Τέτοιοι είναι κι οι εργατοκάπηλοι που ζήτησαν με την υπογραφή τους την εχτέλεση του Μπελογιάννη. Πιο βρωμερά σαπίλα και πώρωση δύσκολα συναντάει κανείς.

Τον Μπελογιάννη χαρακτήριζε αγνός διεθνισμός. Αγαπούσε μ’ όλη του την ψυχή την ΕΣΣΔ κι ένα απ’ τα πιο γλυκά όνειρά του ήταν να πάει να την δει, να γνωρίσει από κοντά τους ανθρώπους και τις καταχτήσεις της χώρας του Σοσιαλισμού.

Ο Μπελογιάννης ήταν άξιος αγνωστής, πολέμαρχος, μπροστάρης κουκουές, μπολσεβίκος αγωνιστής. Ακριβώς γιατί τον διέκρινε η μετριοφροσύνη, γι’ αυτό κι ο Λαός μας κι ο κόσμος όλος έμαθε γι’ αυτόν όταν οι συνθήκες ξεφανέρωσαν όλα τα προσωπικά του γνωρίσματα, τη φωτεινή του προσωπικότητα. Τώρα κάτω απ’ την Αττική Γη και το γαλανό μας ουρανό ο τάφος του έγινε παλλαϊκό προσκυνητάρι. Κι όλη η ανθρωπότητα τιμά τη θύμησή του. Εξαίρεση αποτέλεσε μονάχα η τιτική Γιουγκοσλαβία που με την ένοχη σιωπή της έδειξε την επιδοκιμασία της στο έγκλημα.

Οι Αμερικάνοι θέλησαν τη διάσπαση του Λαού βάζοντας τον προδότη Πλαστήρα να βάψει τα χέρια του στο αίμα. Όμως το αίμα του Μπελογιάννη δε χώρισε το Λαό όπως το θέλησαν οι δολοφόνοι, μα αντίθετα τον ένωσε πιο πολύ. Ο χαμός του έγινε σύνθημα, έγινε ορόσημο στην εσωτερική μας εξέλιξη, που παρουσιάζεται τώρα μ’ ένα καινούργιο χαρακτηριστικό γνώρισμα: Σήμερα βαδίζουν όλοι πιο αποφασιστικά στην πάλη αψηφώντας και περιφρονώντας την Αμερικανοκρατία, τους προδότες, τους προσκυνημένους, τους δολοφόνους. Το πνεύμα της αισιοδοξίας ξαπλώνει. Ο Κουκουές σαν σύμβολο ανεβαίνει πιο ψηλά στη συνείδηση του Λαού. Οι φονιάδες καταλαβαίνουν πως έκαναν φοβερό λάθος. Είδαν ακόμα μια φορά πως όταν ανοίγουν τον λάκκο του Λαού, το δικό τους τάφο ετοιμάζουν. «Απ’ όλες τις σπορές το αίμα των ηρώων δίνει την πιο πλούσια σοδειά» είπε ο Γάλλος συγγραφέας Μπαλζάκ. Ένας έπεσε και εκατοντάδες παίρνουν τη θέση του με την στέρεα απόφαση και την αδάμαστη θέληση να συνεχίσουν και ν’ αποτελειώσουν το έργο του. Ένας σεμνός τάφος δέχτηκε ένα σεμνό παλικάρι, έναν φλογερό πατριώτη, έναν αδάμαστο κουκουέ. Δεν μπορεί να υπάρξει πιο ευγενική φιλοδοξία για κάθε νέο απ’ το να σταθεί αντάξιος του Μπελογιάννη. Καρδιά μεγάλη που αγκαλιάζει όλο το Λαό, όλο τον κόσμο, που δίνει γι’ αυτόν όλη του την ψυχή. Δρα σίγουρα. Δίνει όλα για την υπόθεση του Λαού. Για τους εχθρούς του Λαού δεν ξέρει υποχώρηση και συμβιβασμούς. Αμείλιχτος στους προδότες. Οργανωτής που χτίζει ατρόμητα τη γερή παράνομη οργάνωση. Κουκουές και μπροστάρης: Αυτό τα λέει όλα.

Ο Μπελογιάννης είχε μάνα που τον αγάπησε και του παραστάθηκε άξια. Στην πονεμένη της καρδιά ας τον αντικαταστήσει κάθε νέος. Θ’ αποχτήσει έτσι πολλά παιδιά που θα συνεχίσουν το έργο του άξιου γιου της. Ο Λαός κάνει τον ήρωα τραγούδι. Τον μαρμάρωσε. Κάποια ψηλή κορφή θα πάρει τ’ όνομά του. Κι όπως πιστεύει στους θρύλους του ο  Λαός μας, ο Μπελογιάννης θα βρίσκεται μαζί του, όταν ξαναφουντώσει το τελικό πάλαιμα.

Η νεολαία μας όλη ας θυμάται κι ας τιμά τον Μπελογιάννη.

Γεια χαρά.
Νίκος Ζαχαριάδης

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η Αρνηση της Υποψηφιότητας Μπελογιάννη Πλουμπίδη στα ψηφοδέλτια της ..ΕΔΑ είναι ενα έγκλημα του Οπορτουνισμού σε Βάρος των Κομμουνιστών απο ανθρώπους....σαν τους Μ.Κύρκο και τον Μενσεβίκο Γ.Πασαλίδη Ορκισμένους Αντικομμουνιστές. Επίσης και η αναφορά στον ΤΙΤΟ είναι καίριας σημασίας. Το 1948 έκλεισε τα σύνορα στον ΔΣΕ και ταυτόχρονα βοηθούσε τους Οπορτουνιστές στην δημιουργία καινούργιου κόμματος η Πρεσβεία στην Αθήνα με την Ανοχή του Αστικού κράτους σύμφωνα με τα Τηλεγραφήματα του σ.Βαβούδη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

7.38. Θα σου πω την προσωπική μου άποψη. Ο Δεξιός Οπορτουνισμός στην ΕΣΣΔ ήτανε Κυρίαρχος απο το 1956. Η Αλλαγή του 1964 ήτανε Ελιγμός για ποιό συγκαλημένα βήματα προς τον Καπιταλισμό. Στο ΚΚΕ η κατάσταση ήτανε διαφορετική το 1973. Ο Δεξιός Οπορτουνισμός είχε αποχωρήσει το 1968. Ο Κολιγιάννης που έδειξε Αντανακλαστικά το 1968 και είχε ευθύνες για την κατάσταση είχε αντικατασταθεί τον Δεκέμβρη του 1972. Η Καινούργια ηγεσία με τον Καπετάν Γιώτη εξορια όλοι 15 και 20 χρόνια μέχρι τότε δεν έχουνε ευθύνη για αυτά. Οταν ζήτησε ο Καπετάν Γιώτης να τον συναντήση πήγε ο Λουλές συνοδεία με τους Οπορτουνιστές της ΕΣΣΔ. Προσωπικές απόψεις εν αναμονή του 3ου Τόμου της Ιστορίας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Eχεις δίκιο. Ητανε μπερδεμένη η κατάσταση. Δυστυχώς αν δεν διαλυότανε η ΕΣΣΔ το 1991 άκρη δεν θα βρίσκαμε. Ζούσε εξόριστος σε Μποροβίτσι Σοργκούτ για 17 χρόνια με άλλο όνομα Νικολάι Νικολάγιεφ. Δεν ξέραμε που ήτανε ο τάφος του μέχρι το 1992. Ητανε ένας ήρωας. Του χρωστάμε την Σωτηρία μας το 1991 και την Μπολσεβικοποίηση του κόμματος την επόμενη 25 ετια λόγω της παρακαταθήκης απο την ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ Ητανε ένας ήρωας ΑΘΑΝΑΤΟΣ. Καλή αγωνιστική χρονιά. Συνεχίζουμε να βαστάμε την φλόγα αναμένη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ο Χρουστσιόφ,ο Μπρέζνιεφ,
αλλά ακόμα και ο Αντρόποφ
ήταν δεξιοί οπορτουνιστές.

Ανώνυμος είπε...

O σ.Αντρόποφ δεν ήταν δεξιός Οπορτουνιστής. Για αυτό και έμεινε ...λίγο... Για τους άλλους δύο συμφωνούμε που στρώσανε τον δρόμο στην ....περεστρόικα.... το 1985.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Αχ βρε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ μου...
Ο Αντρόποφ ήταν ο ευφυέστερος και πιο αποτελεσματικός δεξιός οπορτουνιστής.
Ο δε υπαρχηγός του και διάδοχός του στην αρχηγία της КГБ,ο Κριουτσκόφ,
διέλυσε την ΕΣΣΔ,με το τέχνασμα της Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης του Αυγούστου του 1991.
Ο Αντρόποφ ήταν φιλάσθενος,πέθανε από φυσικότατο θάνατο σε ηλικία 69 ετών και 8 μηνών.

Ανώνυμος είπε...

4.44. Ο σ.Αντρόποφ δεν ήτανε δεξιός Οπορτουνιστής. Για τον ...θάνατο.. του ξέρουνε η Γκαλίνα Μπρέζνιεφ και ο Τσουρμπάνοφ. Το βιβλίο του σ. Παπάνθιμου για την Σοβιετική Μαφία τα λέει όλα. Για τα υπόλοιπα συμφωνούμε απόλυτα με αφετηρία το 20ο Συνέδριο του 1956. Το οτι χρειαστήκανε 30 χρόνια διολήσθηση μέχρι το 1985 δείχνει οτι υπήρχανε ισχυρές αντιστάσεις απο τους πραγματικούς Κομμουνιστές. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Στις μεθεπόμενες ρωσικές προεδρικές εκλογές του 2024 (ίσως
και του 2018) μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας
αρκετά φιλικός προς το ΚΚΡΟ,και επί προεδρίας του επισήμως να
αποκαλυφτεί ότι κλιμάκια της КГБ δολοφόνησαν τον Νίκο Ζαχαριάδη,
οπότε και θα πούμε ότι τα κλιμάκια αυτά ήταν διαβρωμένα από τις
δυνάμεις του δεξιού οπορτουνισμού.

Ανώνυμος είπε...

Πάντως υπάρχει μια φήμη ότι έγινε μια (αρχικά) αποτυχημένη
δολοφονική απόπειρα ενάντια στον Γιούρι Αντρόποφ,στις αρχές
του 1983,που έμεινε απόρρητη.
Πυροβόλησαν το θωρακισμένο αυτοκίνητό του με ισχυρά όπλα,
με αποτέλεσμα να υποστεί τραυματισμό νεφρών.
Αργότερα πέθανε απ' τα νεφρά του στις 9 Φλεβ. 1984.

Ανώνυμος είπε...

Όταν (μετά από ~30 χρόνια) θ' αποκατασταθεί ο σοσιαλισμός
στη Ρωσία,το Σουργκούτ θα μετονομαστεί σε Ζαχαριάδογκραντ.

Ανώνυμος είπε...

Ο Οπορτουνισμός επικράτησε στην ΕΣΣΔ στο 20ο Συνέδριο το 1956 λόγω των τεράστιων απωλειών σε Μπολσεβίκικα Στελέχη. Και με την Σταδιακή εφαρμογή νόμων του Καπιταλισμού ανατρέψανε τα πάντα σε μια πορεία. Η 6η Ολομέλεια του 1956 στήθηκε μέσα στο 20ο Συνέδριο που καθαίρεσε και αργότερα διέγραψε τον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Η Καθαίρεση του Χρουτσόφ το 1964 δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση επιστροφή στους Μπολσεβίκους. Σημαίνει συνέχισει του ίδιου δρόμου ποιό συγκαλήμένα απο πριν.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

9.50 Απόλυτα σωστός. Οπως τα λες. Εχω γνωρίσει προσωπικά τον σ.Παπαπάνθιμο το 1997. Μιλάμε για διαμάντι. Εχω το βιβλίο του και εχω μιλήσει για ώρες μαζί του. Πρόκειται για δολοφονία του σ.Αντρόποφ απο την Γκαλίνα Μπρέζνιεφ και τον άντρα της. Του αλλάξανε την θεραπεία στα νεφρα με άλλα Φάρμακα. Ασπρες Μπλούζες όπως τον Γενάρη του 1953... Είχε προσπαθήσει να επαναφέρει το καράβι στην σωστή πορεία. Δυστυχώς ήτανε πολύ αργά. Ελαφρύ να είναι το χώμα που σκεπάζει τους σ. Παπάνθιμο και Αντρόποφ. ΑΘΑΝΑΤΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Όταν,μετά από περίπου 30 έτη,θ' αποκατασταθεί ο σοσιαλισμός
στη Ρωσία,έχω την πεποίθηση ότι θ' ανακοινωθεί επίσημα ότι ο
Ν.Ζαχαριάδης δολοφονήθηκε ύστερα από μυστική εντολή των
δεξιών οπορτουνιστών Μπρέζνιεφ και Αντρόποφ.

Ανώνυμος είπε...

Είπαμε ο σ.Αντρόποφ δολοφονήθηκε απο την Γκαλίνα Μπρέζνιεφ και τον άντρα της με αλλαγή στην θεραπεία για τα νεφρά. Ασπρες Μπλούζες..... Το βιβλίο για την Σοβιετική Μαφία του σ.Παπάνθιμου είναι Καταπέλτης. Η Πραγματικότητα είναι πεισματάρα..... ΟΒΕΡ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Γύρω απ' την Γκαλίνα Μπρέζνιεβα
και τον τρίτο άντρα της (που
κλείστηκε στη φυλακή και αναγκάστηκε
να τον χωρίσει,για να ξαναπαντρευτεί
για 4η φορά σε ηλικία 65 ετών έναν 29χρονο)
είχαν συσπειρωθεί μαφιόζικοι,
διεφθαρμένοι δεξιοί οπορτουνιστές.
Ο Αντρόποφ ήταν μη διεφθαμένος
δεξιός οπορτουνιστής.
Οι πρώτοι του είχανε άχτι και
τον «φάγανε».Μα και στις ΕΠΑ υπάρχουν
μη διεφθαρμένοι αξιωματούχοι που
καταδιώκουν τους διεφθαρμένους,βέβαια
είναι σαν εξαίρεση.

Ανώνυμος είπε...

Στα Κ.Κ υπάρχει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ τον οποίο οι Κομμουνιστές εφαρμόζουνε όταν είναι μειοψηφία μέσα στα Κ.Κ. Μετά το 1956 και την επικράτηση του Οπορτουνισμού μέσα στο κόμμα υπήρχανε Σύντροφοι που ήτανε Κομμουνιστές και αντισταθήκανε. Για αυτό άλλωστε και χρειαστήκανε 30 χρόνια μέχρι την ....,περεστρόικα.... Η Εφαρμογή του Δ.Σ δεν κάνει σε καμμία περίπτωση τον Κομμουνιστή Οπορτουνιστή. Και ο σ. Αντρόποφ ήτανε Κομμουνιστής μέχρι το τέλος για αυτό και ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας είχε γράψει
συμπαράσταση στον Ν.Ζαχαριάδη.
Διαβάζουμε από κείμενό του του 1964,με τίτλο :
«Να ξεσκεπαστούν ώς το τέλος οι επικίνδυνες μανούβρες
της ομάδας του Ν.Χρουστώφ σχετικά με τη λεγόμενη πάλη
ενάντια στην "προσωπολατρία"» τα εξής : «Και ποιος κρατεί
τώρα απομονωμένους και εξόριστους τους πρώην ηγέτες
του ουγγρικού Κόμματος και του ΚΚ Ελλάδας ; [...] Ας
προσπαθήσει η ομάδα του Ν.Χρουστσώφ ν'αρνηθεί και
ν'απορρίψει τα γεγονότα αυτά,αν τολμάει».
Αντίθετα σε κείμενο του ΚΚΚίνας δεν έχει γραφτεί τίποτα
σε συμπαράσταση του Ν.Ζαχαριάδη.

Ανώνυμος είπε...

Aπό άρθρο του «Ριζοσπάστη» Τετάρτης 16 Ιούνη 2004 σελ.16
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=2372522

«Στο ρωσικό λαό έντονος είναι ο σεβασμός προς τη μνήμη του
Γ. Αντρόποφ, όπως και η αίσθηση ότι δεν πέθανε με φυσικό θάνατο».

Ανώνυμος είπε...

Από ομιλία της,τότε,ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγας,
«Ριζοσπάστη» Τετάρτης 5 Νοεμ.2008,σελ.8
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=4797906 :

«Εκείνη την περίοδο, η ΚΕ του ΚΚΣΕ βάζει ζητήματα. Υπάρχουν ομιλίες του Αντρόποφ,
να το πω έτσι, σαν Γραμματέας της ΚΕ, που αναφέρεται σε κινδύνους ιδεολογικής
παρέκκλισης. Βάζει ζητήματα να ξανακοιταχτούν. Ηταν λίγο το διάστημα, μετά δεν
επανεμφανίζεται αυτή η τάση. Δεν μπορούμε όμως να κρίνουμε, ούτε σε βάθος τι
έβαζε ο Αντρόποφ - ήταν σύντομο το διάστημα - για να είσαι σίγουρος ότι εννοούσε
αυτό που εμείς σήμερα σκεφτόμαστε».

Ανώνυμος είπε...

8.52 Τον αν θα μείνεις η θα φύγεις και πότε απο ένα Κ.Κ που έχει επικρατήση ο Οπορτουνισμός είναι μια πολύ δύσκολη και λεπτή υπόθεση. Φέρε σε αντιπαραβολή την κατάσταση του ΚΚΕ μετά το 1974 με τις Ιδεολογικές Παρρεκλίσεις που υπήρχανε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ο Αντρόποφ ήταν ικανότατος
και δίδασκε το ΚΚΕ να αξιοποιεί
αστικές και οπορτουνιστικές
δυνάμεις ενάντια στις ΕΠΑ και ΕΕ !!!
Και αυτή η παρακαταθήκη του ισχύει
και σήμερα !!!
Εγώ 'μαι ωσάν ευφυής και υπομονετικός καγκεμπίτης
και όχι ωσάν ηλίθιος και ανυπόμονος νεοαριστεριστής...

Ανώνυμος είπε...

ΕΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ σφάζουνε τον Συριακό λαό στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η Αρνηση συμμετοχής σε κυβερνήσεις στο έδαφος του Καπιταλισμού δεν είναι Αριστερισμός. Εξοδος απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

To κόμμα των Μπολσεβίκων έχοντας την εξουσία εκμεταλεύτηκε τις Ενδοκαπιταλιστικές διαφορές με τους ΕΛΙΓΜΟΥΣ Μολότοφ Ρίμπεντροπ και Αντιφασιστική Συμμαχία διέσπασε τους Καπιταλιστές και τους νίκησε. Για τα υπόλοιπα Κ.Κ που δεν είχανε την εξουσία εκμετάλευση Ενδοκαπιταλιστικών διαφωρών στο πλευρό της ΕΣΣΔ σήμαινε Αντιφασιστικός απελευθερωτικός αγώνας μέσα απο την Κοινωνική Συμμαχία και την ώρα που αποχωρούνε οι Γερμανοί απο την κάθε χώρα σύνδεση Απελευθερωτικού Ταξικού. Αν είσαι Εγκλωβισμένος σε Πολιτικό σχηματισμό με Σοσιαλδημοκρατία και οπορτουνισμό η καταστροφή είναι ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ γιατί η αποστολή τους είναι ΠΑΝΤΑ η σωτηρία του Καπιταλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει καμμία κυβέρνηση ότι όνομα και να έχει ανεξάρτητα και προθέσεων που να μπορεί να κάνει το παραμικρό για τον λαό όσο οι Καπιταλιστές έχουνε τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους. Το ΚΚΕ στο Αστικό Κοινοβούλιο συμμετέχει απο θέσεις Εργατικής Λαικης Αντιπολίτευσης. ΟΙ Κομμουνιστές παλεύουμε μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ να ενώσουμε τον λαό σε ΤΑΞΙΚΗ ΒΑΣΗ με στόχο την Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οικοδόμος είπε...

Δημοσιεύτηκαν εδώ σχόλια που δεν έχουν άμεση αναφορά στο θέμα της ανάρτησης και είναι αρκετά. Δημοσιεύτηκαν επίσης σχόλια του ίδιου σχολιαστή που τροποποιούσαν ή ακύρωναν προηγούμενα δικά του, ενώ ταυτόχρονα μας ζητούσε με μέιλ (όχι μόνο μια φορά) να διαγράψουμε τα προηγούμενά του και το κάναμε (όλες τις φορές). Λάβαμε και σχόλια που χρησιμοποιούσαν, εμφανώς προβοκατόρικα, το ψευδώνυμο τακτικού σχολιαστή του ιστολογίου, για να τρολάρουν (δεν τα δημοσιεύσαμε). Μην κουράζεστε άλλο άδικα. Ζητήματα της ιστορίας της ΕΣΣΔ και του παγκόσμιου κ. κινήματος δεν θα «λυθούν», εδώ, με το μακρύ και το κοντό ή την τρολιά του καθένα (επώνυμου ή ανώνυμου). Η κατάχρηση από μέρους κάποιων της φιλοξενίας του ιστολογίου, σημαίνει και κατάχρηση του πολύτιμου χρόνου μας. Για να είμαστε σαφείς: τέλος.

ΥΓ. Γνωρίζουμε ότι έτσι, μαζί με τα «ξερά» πιθανώς καίγονται και κάποια «χλωρά», όμως δεν γίνεται διαφορετικά.