"…Εγώ είμαι το ΚΚΕ, ο αδερφός μου που θαλασσοπνίγεται 6
μήνες απλήρωτος, ο πατέρας μου που έκανε μεροκάματο μετά από 8 μήνες και δεν
έχει βγάλει τη φόρμα της δουλειάς 3 μέρες για να μην του χαθεί η αίσθηση, ο μπογιατζής
που μετά από 3 χρόνια βρήκε 2 βδομάδες δουλειά και το 1 από τα 10 μεροκάματα το
έδωσε κόκκινο, ο ηχολήπτης που σκεφτότανε σοβαρά αν αξίζει να μην πιει καφέ και
να ρισκάρει να τον πάρει ο ύπνος στην κονσόλα για να δώσει το 2ευρω οικονομική
ενίσχυση στο Κόμμα, ο συνεργιατζής που σου άλλαξε δίσκο πλατό και σου ζήτησε
μόνο τα υλικά του και σου είπε να κόψεις και 40 ευρώ κουπόνια. Εμείς είμαστε το
ΚΚΕ. Εμείς θέλαμε να έχουμε εργατικό, ταξικά προσανατολισμένο ραδιόφωνο και
τηλεόραση. Και τα κρατήσαμε ανοιχτά όσο μπορούσαμε, μέσα από αντίξοες συνθήκες,
μέσα από ανεργία και φτώχεια, με αυτοθυσία και αυταπάρνηση…"
"…Ο υπογράφων είχε την τιμή να ασκήσει τη δημοσιογραφία
για λογαριασμό της εργατικής τάξης και του κόμματός της για 20 ολόκληρα χρόνια.
Να χρεωθεί υπεύθυνες θέσεις, μολονότι ΔΕΝ είναι μέλος του Κόμματος. Να ζήσει
την αυτοθυσία των κομματικών μελών. Να κατανοήσει πόσο δύσκολο αλλά και πόσο
τιμητικό ταυτόχρονα είναι να φέρει κανείς τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ. Για
αυτό το λόγο -επιμένουμε- το ζήτημα δεν είναι ο «902». Είναι το ΚΚΕ, η πολιτική
του, η δράση του, η τιμή του, που θα τα υπερασπιστούμε όλοι και μέχρι τέλους!
Είναι βαθιά νυχτωμένοι όσοι νομίζουν ότι μπορούν να το λερώσουν..."
"…Και οι εργαζόμενοι, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ, δεν
αφήνουν ανοικτούς λογαριασμούς με το κόμμα παρά μόνο έναν. Ότι σε όποιες
συνθήκες, σε όποιες δυσκολίες θα είναι εκεί στην πρώτη γραμμή όπως πάντα
έχοντας τη βεβαιότητα του δίκιου και της αναπόφευκτης επαναστατικής αλλαγής της
κοινωνίας που θα στείλει τους οπορτουνιστές εκεί που τους έστειλαν οι
προλεταριακές επαναστάσεις…"
"…Είναι τιμή μου που συνεργάστηκα για ένα χρόνο με
την τηλεόραση του «902», καθώς είχα την ευθύνη σύνταξης - παρουσίασης της
εβδομαδιαίας εκπομπής «Θέατρο για παιδιά». Μέσα στον «902» μαθήτευσα στην ανθρωπιά,
στη συναδελφικότητα - συντροφικότητα, στην επιστημονική - τεχνική γνώση, στην
ηρεμία και τον πολιτισμό του περιβάλλοντος και των ανθρώπων του, που
κυριαρχούσαν στη Διεύθυνση, στα στούντιο, στα γραφεία, στους διαδρόμους,
παντού. Δέχτηκα το σεβασμό, την αγάπη, τη δοτικότητα, την εξυπηρέτηση όλων των
εργαζόμενων στο σταθμό και την απλότητα, καταδεκτικότητα και συντροφικότητα της
Διεύθυνσης, της σκηνοθέτριας, των τεχνικών. Αυτές οι διαπιστώσεις μου ήταν
πανθομολογούμενες από όλους τους φιλοξενούμενους της εκπομπής: Επαγγελματίες σκηνοθέτες,
σκηνογράφους, δραματουργούς και ηθοποιούς, που ασφαλώς οι περισσότεροι δεν ήταν
κομμουνιστές, με αποτέλεσμα ν’ ανεβαίνει το κύρος του κόμματος στην κοινωνία…"
"…Το συμπέρασμα, ωστόσο που οφείλει να βγάλει ο κάθε
εργαζόμενος και εργαζόμενη, άνεργος και άνεργη, φίλος ή μη του ΚΚΕ, είναι ότι
κάθε επίθεση που γίνεται στο Κόμμα, με πρόσχημα τώρα το σταμάτημα της
λειτουργίας του «902», είναι επίθεση και στα δικά του δικαιώματα και
συμφέροντα. Δε χρειάζεται να είναι κανείς δημοσιογράφος, ούτε μέλος του ΚΚΕ για
να το καταλάβει αυτό. Αρκεί να γνωρίζει ποιο είναι το συμφέρον του και ποιος
τον στηρίζει για να το εξασφαλίσει…"
"…Ονομάζομαι Έφη Θανοπούλου κι εργάστηκα εννέα χρόνια
στον «902». Δεν είμαι μέλος του Κόμματος. Ασχολήθηκα στο πολιτιστικό τμήμα του
σταθμού. Με εμπιστεύθηκαν, μου έδωσαν βήμα. Επί 6 χρόνια καθημερινά παρουσίαζα
την εκπομπή «7 ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ», στον «902 αριστερά στα fm». Δεν
παρενέβησαν ποτέ στη δουλειά μου. Οι συνθήκες εργασίας και συνεργασίας ήταν
εξαιρετικές. Θα πω τη φράση κλισέ «αισθανόμουν σαν στο σπίτι μου». Σήμερα
αισθάνομαι σαν να μου πήρε το σπίτι μου η τράπεζα. Έτσι ακριβώς…"
"…Καρφάκι δεν σας καίγεται για την εργατική τάξη και
τους εργαζόμενους του «902». Οι μόνοι που μας στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια ήταν
οι σύντροφοι, φίλοι και μέλη του Κόμματος που από το υστέρημά τους στήριζαν τη
λειτουργία του σταθμού. Και να ξέρετε σύντροφοι… Τίποτα δεν πάει χαμένο!!! Η
παρακαταθήκη του «902» είναι μεγάλη…"
"…Εμείς εδώ δώσαμε πέρα από τη μάχη της ενημέρωσης στο
πλευρό της εργατικής τάξης και μια μάχη συνείδησης και καθήκοντος. Και αυτή τη
μάχη την κερδίσαμε. Και κοιμόμαστε καλά το βράδυ «όπως εκείνοι που έχουν κάνει
πάντα το καθήκον τους»…"
Για
την αντιγραφή.
Κυριακή
11 Αυγούστου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου