Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Δουλειά δεν είχε ο διάβολος…

Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ
Διαβάζουμε αναλύσεις περί συνεργασιών, περί κακών ηγεσιών, περί τακτικής, περί της προεκλογικής υστερικής επιδίωξης αυτοδυναμίας…
Ο Διάβολος έχει την τιμητική του, ο Μαρξ και ο Λένιν περιφέρονται παντού. Στο τσιτωμένο χαμόγελο της Ντορούλας, στο συνέδριο του ΣΕΒ, στο απανταχού διαβρωμένο οπορτουνάτο… Θα είχαν κάθε δικαίωμα να σηκωθούν από τους τάφους τους, αμφότεροι, αλλά δεν πέθαναν ποτέ…
Ο φτωχοδιάβολος Ρωμιός, εν τω μεταξύ, κρυώνει, πεινάει, έχει χρέος (γιατί είναι ωραίος), αναστενάζει και είναι μικρός ο κόσμος για να χωρέσει τον αναστεναγμό του…
Την Λενινιστική αντίληψη για την πλειοψηφία οι οπορτουνιστές δεν την κατάλαβαν ποτέ, αν πιστέψουμε τον ίδιο τον Ίλιτς που είπε:
«Αυτήν ακριβώς τη διαλεκτική ποτέ δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν οι προδότες, οι χοντροκέφαλοι και σχολαστικοί της Β΄ Διεθνούς: το προλεταριάτο δεν μπορεί να νικήσει αν δεν κατακτήσει με το μέρος του την πλειοψηφία του πληθυσμού. Αλλά να περιορίζεις ή να εξαρτάς την κατάκτηση αυτή από την απόκτηση της πλειοψηφίας των ψήφων στις εκλογές μέσα σε συνθήκες κυριαρχίας της αστικής τάξης σημαίνει αθεράπευτη βλακεία ή καθαρή εξαπάτηση των εργατών».
Αθεράπευτα βλάκες δεν είναι οι «διαβασμένοι». Αν ήταν θα δήλωνε η Ραχήλ πως θα εκτυπώσει ευρώ; Θα διεξήγαγε ο Τσουκαλάς έρανο για τις τράπεζες;
Θα μου πεις αυτοί δεν είναι οπορτουνιστές. Λες να είναι βλάκες απλά;
Δύσκολο να απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα.
Εύκολα όμως διαπιστώνεις πως είναι πρόθυμοι συλλήβδην να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους…
Πότε λέτε δλδ θα ξεκινήσει η ελπίδα να έρχεται;
Η ελπίδα δεν έχει ακινητοποιηθεί ποτέ όσο διαρκεί η ταξική πάλη.
Προχωρά ίσως με βήματα αργά αλλά σπρώχνει μπροστά τον τροχό της Ιστορίας.
Αναπνέει, γιγαντώνεται, τρέφεται μέσα στα ταξικά συνδικάτα. Εκεί που χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης. Αναγεννιέται με την οργάνωση των αγώνων, προσηλωμένη, στο στόχο της. Να καταλάβει την εξουσία η εργατική τάξη.

Ο Λένιν το είπε κι αυτό: «(Το Κόμμα) … να μην ξεχνά παράλληλα ότι τα συνδικάτα μένουν και θα μείνουν πολύ καιρό το απαραίτητο ‘’σχολείο του κομμουνισμού” και το προπαρασκευαστικό σχολείο για τους προλετάριους για να πραγματοποιήσουν τη δικτατορία τους…».
 
Μαρία του 19ου
Πηγή: ΑΤΕΧΝΩΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: