Αν
δεν πεθαίνουν οι νεκροί στη μνήμη μας είναι γιατί το πέρασμά τους από τη ζωή τους
κρατάει ζωντανούς.
Τα
βήματα του Γιάννη Βαγενά, πάτησαν στους δρόμους του αγώνα για καλύτερη ζωή, για
μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς φτωχούς και δυστυχισμένους, με το λαό να
ορίζει το παρόν και το μέλλον του, για μια κοινωνία σοσιαλιστική-κομμουνιστική.
Γεννήθηκε
το 1937 στην Κυψέλη (Χώσεψη) της Άρτας από φτωχή εργατο-αγροτική οικογένεια και
κατάφερε να σπουδάσει δάσκαλος μέσα σε
μεγάλες στερήσεις. Ο Γιάννης Βαγενάς έμεινε στην Ιστορία ως ο ανυποχώρητος δάσκαλος
που αγωνίστηκε για την αποχουντοποίηση της εκπαίδευσης. Κορυφαία στιγμή του αγώνα
αυτού υπήρξε η πολυήμερη απεργία πείνας του τον Ιούνη του 1975, που συντάραξε το
πανελλήνιο και αγκαλιάστηκε από το λαό της Κοκκινιάς και το λαϊκό κίνημα.
Ο
κομμουνιστής Γιάννης Βαγενάς από τις γραμμές του ΚΚΕ αγωνίστηκε για
αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, είτε σαν εκπαιδευτικός, είτε σαν
συνδικαλιστής (διετέλεσε γραμματέας της ΔΟΕ από το 1987 έως το 1991), είτε σαν
σχολικός σύμβουλος, είτε σαν δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο της Νίκαιας (από το
2006) κι αντιδήμαρχος Παιδείας και πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου.
Ο
Γιάννης Βαγενάς έχαιρε αναγνώρισης και εκτίμησης ανάμεσα στους φίλους, τους συντρόφους
του αλλά και στους αντιπάλους. Το παράδειγμά του εμπνέει αυτούς που παλεύουν σήμερα
για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά, δικαιώματα στην εργασία και τη ζωή με βάση τις
σύγχρονες ανάγκες, για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της
κοινωνίας, την ανατροπή της εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου, για σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Δεν
τον ξεχνούν όσοι τον γνώρισαν στις σχολικές αίθουσες, στις συνεδριάσεις, στο
πεζοδρόμιο, όλοι όσοι αγωνίστηκαν μαζί του από το ίδιο μετερίζι, αλλά και όσοι τον συνάντησαν στα καφενεδάκια της Χώσεψης, στα
λημέρια των απόδημων Ηπειρωτών, στις μικρές και μεγάλες καθημερινές εκδηλώσεις της
ζωής.
Ο
Γιάννης Βαγενάς «έφυγε», σαν σήμερα, στις 7 Δεκέμβρη του 2011. Πέντε χρόνια μετά
το θάνατό του η μνήμη του παραμένει ζωντανή.
Τετάρτη
7 Δεκέμβρη 2016.
Διαβάστε:
Ο δάσκαλος που δίδαξε δημοκρατία. Η απεργία πείνας του Γιάννη Βαγενά το 1975
Ένας χρόνος χωρίς τον Γιάννη Βαγενά
Ένας χρόνος χωρίς τον Γιάννη Βαγενά
1 σχόλιο:
Θα τον θυμόμαστε πάντα ...
Αθάνατος !
Δημοσίευση σχολίου