«Ο Γοργοπόταμος έδειξε τη δύναμη της λαϊκής πάλης, την ώρα που οι κρατούντες κήρυτταν την αδυναμία του λαού και τον καλούσαν είτε να υποταχθεί στους ναζί είτε να περιμένει και "να κάνει υπομονή"»…

Πλήθος κόσμου, άνθρωποι κάθε ηλικίας βρέθηκαν το πρωί του Σαββάτου στο Γοργοπόταμο στην εκδήλωση της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Αντιστασιακοί και απόγονοί τους, μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ασπρομάλληδες και μικρά παιδιά τίμησαν τα 74 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ (διαβάστε παρακάτω όλη την ομιλία).

Επίσης, μίλησε ο Θοδωρής Αυγέρος γενικός γραμματέας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ ο οποίος αναφέρθηκε στο χρονικό της ανατίναξης της γέφυρας, ενώ στηλίτευσε τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και τους μαζικούς φορείς που δήθεν τιμούν τον Άρη και τα παλικάρια του, ωστόσο όπως σημείωσε «για όλους αυτούς η Εθνική Αντίσταση ήταν ανώνυμη». «Η αντίσταση όμως του ελληνικού λαού έχει όνομα και πρωτοπορία. Την έλεγαν: ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, Εθνική Αλληλεγγύη, Λαϊκή Πολιτοφυλακή, ΕΛΑΝ. Καρδιά, αιμοδότης, νους και καθοδηγητής του ΕΑΜικού κινήματος ήταν το ΚΚΕ», πρόσθεσε.

Ο Θ. Αυγέρος αναφέρθηκε στην προσπάθεια της ΕΕ και επιτελείων της αστικής τάξης στην Ελλάδα για παραχάραξη της ιστορίας και ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό επισημαίνοντας ότι «στοχεύουν ενάντια στους λαούς και τα κινήματά τους, θέλουν να διαμορφώσουν υποταγμένες συνειδήσεις, να παροπλίσουν την εργατική τάξη, να συκοφαντήσουν την ταξική πάλη και την προοπτική της».

«Εμείς πιστεύουμε στη δύναμη του λαού» τόνισε, προσθέτοντας ότι «ξέρουμε ότι είναι δικιά μας η ευθύνη να μπολιάσουμε τις λαϊκές συνειδήσεις με τα ιδανικά του αγώνα, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Εκ μέρους της ΚΝΕ χαιρέτισε ο Δημήτρης Αλεξόπουλος, γραμματέας του ΤΣ Φθιώτιδας της ΚΝΕ, σημειώνοντας ότι «είμαστε περήφανοι γιατί είμαστε η νεολαία του ΚΚΕ, που υπήρξε η ψυχή, ο καθοδηγητής και ο κύριος αιμοδότης του ΕΑΜ. Είμαστε περήφανοι γιατί ό,τι θετικό έζησε ο λαός στον τόπο μας τα κατέκτησε με σκληρούς αγώνες και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Εμείς οι νέοι κομμουνιστές και κομμουνίστριες υποκλινόμαστε μπροστά στη γενιά της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Τιμάμε στην πράξη τους χιλιάδες αγωνιστές και κομμουνιστές που πήραν μέρος και δόθηκαν ολόψυχα στον αγώνα, όλους αυτούς που έπεσαν στα πεδία των μαχών, που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εξορίστηκαν για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό μας». 

Ο Δ. Αλεξόπουλος τόνισε ότι «έχουμε κάθε συμφέρον να αμφισβητούμε το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά συνέχεια, πολέμους, φτώχεια, εξαθλίωση και για τους νέους εξασφαλίζει την περιπλάνηση στην ανεργία. Έχουμε κάθε συμφέρον να παλέψουμε για την νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εμείς διαλέγουμε τον δρόμο της ρήξης και της ανατροπής, του οργανωμένου αγώνα, οικοδομώντας τη Λαϊκή Συμμαχία των εργατών, των φτωχών αγροτών, των μικρών αυτοαπασχολουμένων».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι από παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ από όλη τη χώρα, από ομοσπονδίες και συλλόγους συνταξιούχων, την ΠΕΑΦΕ κ.ά., ενώ στεφάνια κατάθεσαν η ΚΕ του ΚΚΕ, η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και η ΚΝΕ.

Αντάρτικα τραγούδια τραγούδησε η χορωδία του Παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με το προσκλητήριο νεκρών και το «Επέσατε θύματα».

902.gr

Η ομιλία του Ελισαίου Βαγενά,
μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Εδώ που βρισκόμαστε, στο Γοργοπόταμο, το χειμώνα του ‘42 γράφτηκε μια μεγάλη, μια ηρωική και νικηφόρα σελίδα του έπους της Εθνικής Αντίστασης, κόντρα στους φασίστες κατακτητές και σ’ εκείνο το τμήμα της αστικής τάξης της χώρας μας που ποικιλοτρόπως τους στήριξε.
Η ανατίναξη της γέφυρας από τις αντάρτικες ομάδες του ΕΛΑΣ, με επικεφαλής τον πρωτοκαπετάνιο του, τον Άρη Βελουχιώτη, αποτέλεσε και αποτελεί μια λαϊκή επαναστατική πράξη αληθινού ηρωισμού.
Η ΚΕ του ΚΚΕ και από το σημερινό βήμα εκφράζει για μια ακόμη αφορά το σεβασμό της για τις θυσίες και την χωρίς τέλος ανιδιοτελή προσφορά των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης, των μαχητών και μαχητριών του θρυλικού ΕΛΑΣ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων, της ΕΠΟΝ, του ΕΛΑΝ, της ΟΠΛΑ, της Εθνικής Αλληλεγγύης, καθώς και των αγωνιστών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που έδωσαν σκληρές μάχες σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες.

Ελισσαίος Βαγενάς

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ο Γοργοπόταμος στην αστική ιστοριογραφία πότε παρουσιάζεται ως μια στιγμή "εθνικής ενότητας", με στόχο να μειωθεί ο ρόλος του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και παραπέρα του ΚΚΕ, που ήταν ο "αιμοδότης" και ο "νους" της λαϊκής αντίστασης, και πότε παρουσιάζεται από τη στενή στρατιωτική πλευρά, σαν ένα σαμποτάζ, που έπαιξε ρόλο στην καθυστέρηση του εφοδιασμού του γερμανικού στρατού.
Όμως ο Γοργοπόταμος δεν χωρά, δεν μπορεί να χωρέσει στα αστικά "καλούπια" της Ιστορίας.
Ο Γοργοπόταμος έδειξε τη δύναμη της λαϊκής πάλης, την ώρα που οι κρατούντες κήρυτταν την αδυναμία του λαού και τον καλούσαν είτε να υποταχθεί στους ναζί είτε να περιμένει και "να κάνει υπομονή".
Ο Γοργοπόταμος πρόταξε την τόλμη του λαού μπροστά σ’ έναν αντίπαλο που ήταν στρατιωτικά πολύ ισχυρότερος.
Εξέφρασε το ανυπόταχτο πνεύμα της αντίστασης και της αντεπίθεσης του λαού μας κόντρα στους αρνητικούς συσχετισμούς εκείνης της εποχής, κόντρα στο φασισμό, που αποτελεί επιλογή της αστικής τάξης.
Να, γιατί ο Γοργοπόταμος συγκίνησε, αγκαλιάστηκε, τραγουδήθηκε τόσο από το λαό μας και είχε ισχυρή απήχηση και συμβολή στην πάλη του ελληνικού λαού. Ανέβασε το αγωνιστικό φρόνημα του λαού. Επιτάχυνε την ανάπτυξη της ένοπλης δράσης του θρυλικού ΕΛΑΣ, την ώρα που ακόμα μαινόταν η μάχη του Στάλινγκραντ, μετά την οποία άρχισε να γέρνει η πλάστιγγα του πολέμου, οδηγώντας στη συντριβή του φασισμού από τον Κόκκινο Στρατό και το σοβιετικό λαό, υπό την ηγεσία του κόμματος των μπολσεβίκων και με ηγέτη τον Στάλιν.
Δεν είναι, λοιπόν, μια απλή επετειακή εκδήλωση η σημερινή μας παρουσία εδώ. Έχει το νόημα να καταδείξει την προσήλωση στην υπεράσπιση, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, των σύγχρονων μηνυμάτων της αντίστασης και της αντεπίθεσης των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας.
Σήμερα, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ λαμβάνει το ένα μετά το άλλο τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, που σφυροκοπά τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, καλλιεργώντας στο λαό το πνεύμα της μοιρολατρίας για να τον "γονατίσει" για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, για άλλη μια φορά το ΚΚΕ σηκώνει τη σημαία της αντίστασης, της οργάνωσης της πάλης του λαού, της ρήξης με την υποταγή και τη συναίνεση.
Σήμερα, που οι κυβερνώντες, για να εξυπηρετήσουν μονοπωλιακά συμφέροντα, είναι έτοιμοι να συναινέσουν σ’ ένα νέο απαράδεκτο διχοτομικό "σχέδιο Ανάν" για την Κύπρο.
Σήμερα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κάνει τεμενάδες στον Αμερικανό πρόεδρο και κόπτεται για το πώς καλύτερα θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, συμμετέχοντας ενεργά σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις και σχέδια, το ΚΚΕ είναι εδώ και προβάλλει την αναγκαιότητα της πάλης για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με εργατική - λαϊκή εξουσία.
Πρόκειται για το ίδιο ανυπόταχτο πνεύμα που σάλπισε το ΚΚΕ πριν πολλές δεκαετίες ενάντια στη γερμανική, ιταλική και βουλγαρική ιμπεριαλιστική υποδούλωση και κατοχή, για να γραφτεί το μεγάλο έπος της Εθνικής Αντίστασης και της απελευθέρωσης του λαού μας από κάθε ξενική και ταξική υποδούλωση και εκμετάλλευση.
Όπως και τότε, έτσι και σήμερα μας λένε πως "τίποτα δεν γίνεται", "οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί", πως "δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο" και πως "θα μας βρούνε τα χειρότερα", αν αποτολμήσουμε να αντισταθούμε. Σήμερα, βέβαια, εκτός από το "μαστίγιο" του φόβου, χρησιμοποιούν και το "καρότο" των κάλπικων υποσχέσεων. Λένε, δηλαδή, πως αν αποδεχτούμε ένα προς ένα όλα τα αντιλαϊκά μέτρα της ΕΕ, του ΔΝΤ, του κεφαλαίου, που στρέφονται ενάντια στον εργάτη, στο φτωχό αγρότη, στο μικρομεσαίο, στους συνταξιούχους, στις γυναίκες και τη νεολαία από τα λαϊκά στρώματα, τότε -λένε- σιγά σιγά η ζωή μας θα αλλάξει προς το καλύτερο θα ‘ρθει η "ανάπτυξη".
Όμως αυτοί που χρησιμοποιούν πότε το φόβο και πότε την κάλπικη ελπίδα για να κρατούν το λαό υποταγμένο, έχουν απέναντί τους το ΚΚΕ. Ένα κόμμα που προβάλλει την ακατανίκητη δύναμη του λαϊκού παράγοντα, ο οποίος μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Ένα κόμμα ικανό να εμπνεύσει την αισιοδοξία με την πολιτική του πρόταση, που στηρίζεται στην επιστημονική κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού. Γιατί το Κόμμα μας δείχνει πως, πέρα από την αναγκαία καθημερινή πάλη για να εμποδίσουμε τα χειρότερα, να αποσπάσουμε κάποιες κατακτήσεις, να επαναφέρουμε τις απώλειες που είχε τα τελευταία χρόνια το εργατικό - λαϊκό εισόδημα εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, η "πυξίδα" μας βρίσκεται σταθερά γυρισμένη στην πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής, της κομμουνιστικής κοινωνίας.
Αυτό το έργο, το τιτάνιο έργο της ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δεν είναι ένα "μονόπρακτο", περνά μέσα από πολλές και σκληρές δοκιμασίες, μέσα από τις οποίες η εργατική τάξη θα οικοδομήσει τη δική της συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα και θα διεκδικήσει την εξουσία. Περνά μέσα από μεγάλους απεργιακούς αγώνες, από τα μπλόκα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, τους άλλους μαζικούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, ανάλογα με αυτό που θα προτάξει η Ιστορία και γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία η μελέτη και η γνώση της πείρας της ηρωικής εποποιίας του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, της ιστορίας των άλλων επαναστατικών κινημάτων στον κόσμο. Με την ευκαιρία, κι από αυτό το βήμα, από το Γοργοπόταμο, στέλνουμε σήμερα έναν ύστατο χαιρετισμό σε μια θρυλική μορφή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, στον ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, στον Φιντέλ Κάστρο, που έφυγε από τη ζωή. Θα ζει, όμως, αιώνια στον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση. Γιατί η νικηφόρα, ένοπλη πάλη του κουβανικού λαού απέδειξε, μεταξύ άλλων, πως ο ιμπεριαλισμός, όσο ισχυρός κι αν είναι, δεν είναι ανίκητος. Πάντα αυτή η πάλη μας θα 'χει απέναντί της αντιπάλους ισχυρούς και για να έχει αποτελέσματα, θα πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση και ρήξη με τα κάθε λογής επιχειρήματα της αστικής τάξης και του οπορτουνισμού.
Οι μεγάλες ανατροπές, που αναπόφευκτα θα 'ρθουν, οι νικηφόρες μάχες που έχουμε μπροστά μας να δώσουμε, απαιτούν να δημιουργήσουμε από σήμερα προϋποθέσεις για να πάρουν αυτές "σάρκα και οστά". Ας αναλογιστούμε: Θα μπορούσε, αλήθεια, αυτή η σημαντική αντιστασιακή πράξη της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου να είχε γίνει κατορθωτή, αν το ΚΚΕ από τις πρώτες κιόλας μέρες της ναζιστικής κατοχής δεν έθετε το ζήτημα της οργάνωσης της αντιστασιακής δράσης του λαού μας;
Το Κόμμα μας τότε, παρά τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες ανασυγκροτήθηκε, παρά τις λιγοστές οργανωμένες δυνάμεις των κομμουνιστών που είχαν δραπετεύσει από τους τόπους εξορίας, από τον Ιούλη του 1941 έθεσε τη γραμμή της οργάνωσης της λαϊκής πάλης, που βέβαια στις συνθήκες τις ξενικής φασιστικής κατοχής αυτή προέβλεπε την ένοπλη λαϊκή αντίσταση στους κατακτητές.
Οι κομμουνιστές μπόρεσαν τότε να βγάλουν σε πέρας αυτό το καθήκον της οργάνωσης του λαού, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε όλη τη χώρα, οικοδομώντας ισχυρούς δεσμούς με το λαό, γράφοντας με ανεξίτηλα γράμματα την προσφορά του ΚΚΕ στην αντιστασιακή πάλη.
Δημιουργήθηκε ένα τεράστιο μαζικό αντιστασιακό κίνημα, από το οποίο ξεπρόβαλε ένας πραγματικά λαϊκός στρατός, ο ΕΛΑΣ, χωρίς τον οποίο δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί λίγα χρόνια αργότερα ο ΔΣΕ, που κλόνισε με τη δράση του την αστική εξουσία στη χώρα η οποία δεν θα επιβίωνε χωρίς την άμεση εμπλοκή των Άγγλων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών.
Μπορεί τελικά ο λαός μας μετά την απελευθέρωση να μη γεύτηκε το έπαθλο των θυσιών και των αγώνων του για μια Ελλάδα της λαϊκής ευημερίας, της λαϊκής εξουσίας, σαν αποτέλεσμα των στρατηγικών ανεπαρκειών στις επεξεργασίες του Κόμματος να συνδυάσει σωστά την εθνικοαπελευθερωτική πάλη με το ζήτημα της κατάκτησης της εξουσίας από την εργατική τάξη, όμως η αστική τάξη δεν χώνεψε ποτέ ότι δεν ξεμπέρδεψε με το ΚΚΕ.
Τους ενοχλεί που υπάρχει ένα κόμμα που όχι μόνο κράτησε ψηλά τις κόκκινες σημαίες και τα ιστορικά σύμβολά του, αλλά που εξακολουθεί να εμφυσά στο λαό το πνεύμα της ανυποταγής, της αντίστασης, της άλλης εξουσίας, της μόνης εναλλακτικής λύσης για το λαό. Ένα κόμμα, που όπως και τότε, στα 1940, παλεύει για την οργάνωση του λαού, την οργάνωση της πάλης σε κάθε μετερίζι, στο εργοστάσιο, στη γειτονιά, στον κλάδο, στις σχολές και τα σχολειά.
Καμπόσοι ήταν εκείνοι που νόμιζαν πως οι αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ θα μας έβαζαν στο περιθώριο. Λάθεψαν πολύ! Το Κόμμα μας ξεπέρασε εκείνες τις δυσκολίες. Ανασυντάχθηκε οργανωτικά και ιδεολογικοπολιτικά. Επεξεργάστηκε, μελέτησε και κατέληξε σε βαθιά συμπεράσματα για τις αιτίες ανατροπής του σοσιαλισμού, που μας θωρακίζουν και μπροστά σε διάφορα ανασκουμπώματα που μπορεί να προκύψουν στην εξέλιξη της ταξικής πάλης. Κι επιπλέον επεξεργάστηκε σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα που αποτελεί το θεμέλιο της πάλης των αγωνιστών και αγωνιστριών που ενώνονται στις γραμμές του Κόμματος, που δεν τους λυγίζουν οι δυσκολίες, τα προσωρινά πισωγυρίσματα και βλέπουν ξεκάθαρα μπροστά την προοπτική της πάλης.
Κάποιοι άλλοι νόμισαν πως θα βάλουν στο χέρι το ΚΚΕ με προτάσεις περί "ενότητας της αριστεράς" που στο βάθος τους έκρυβαν τη συμμετοχή των κομμουνιστών στην προσπάθεια διαχείρισης του συστήματος. Θα θέλανε πολύ να γίνουμε σαν αυτούς, να γίνουμε -όπως ο ΣΥΡΙΖΑ- οι πολιτικές "πατερίτσες" του ΣΕΒ, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και να κουνάμε τα αμερικανικά σημαιάκια στην επίσκεψη Ομπάμα.
Λάθεψαν και πάλι. Το Κόμμα μας, μελετώντας την Ιστορία του, αντλώντας χρήσιμα συμπεράσματα απ’ αυτήν και από την Παγκόσμια Ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, έχει ξεκαθαρίσει πως σήμερα δεν χωρούν και είναι καταστροφικές οι αυταπάτες. Η παραπλάνηση πως τάχατες με κυβερνητικά μέτρα, στο πλαίσιο του καπιταλισμού, όταν το κεφάλαιο κρατά στα χέρια του "και το μαχαίρι και το πεπόνι", δηλαδή και τα μέσα παραγωγής και την εξουσία, θα δοθεί ουσιαστική λύση στα λαϊκά προβλήματα. Γιατί είναι ψευδαίσθηση να ελπίζουν οι εργαζόμενοι πως κοινοβουλευτικά και κυβερνητικά θα "δαμαστεί" και θα εξανθρωπιστεί ο καπιταλισμός και δήθεν θα εκδημοκρατιστούν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ που από γεννησιμιού τους είναι αντιδραστικά δημιουργήματα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ο καπιταλισμός όχι μόνον δεν φτιασιδώνεται, αλλά διαρκώς προκαλεί νέες κρίσεις και πολέμους,από τις οποίες τραβούν τα πάνδεινα οι εργαζόμενοι σε όλον τον κόσμο. Εμείς όχι μόνο βλέπουμε την αιματοχυσία στη Συρία, στο Ιράκ, στην Ουκρανία, νωρίτερα στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν και αλλού, όχι μόνον παρακολουθούμε τα "σύννεφα του πολέμου" να πυκνώνουν και σε άλλες περιοχές, από τη θάλασσα της Νότιας Κίνας ως την Αρκτική, αλλά έχουμε και τα "εργαλεία", έχουμε τη γνώση να εξηγήσουμε αυτές τις εξελίξεις.
Γνωρίζουμε πως ο πόλεμος, που είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα και συγκεκριμένα με βίαια μέσα, στις συνθήκες του μονοπωλιακού καπιταλισμού διεξάγεται για συμφέροντα ξένα προς τους λαούς, για τα συμφέροντα των μεγαθηρίων του πλούτου, των μονοπωλίων, που έχουν ως "πλάτη" τα καπιταλιστικά κράτη και τις συμμαχίες τους. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος διεξάγεται για τις πρώτες ύλες, όπως είναι η Ενέργεια, οι δρόμοι μεταφοράς των εμπορευμάτων, για το πώς σε τελική φάση μοιράζονται οι αγορές. Η "μυλόπετρα" που λέγεται καπιταλιστικό σύστημα διψά συνεχώς για νέα κορμιά, για νέο αίμα, που το αλέθει για να αυγατίσει τον πλούτο των λίγων, αυξάνοντας τη δυστυχία των πολλών.
Να, γιατί εμείς δεν είμαστε απλώς "ανησυχούντες" όταν ακούμε τον Ερντογάν να αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης, αφού νωρίτερα έχει φροντίσει να γκριζάρει το Αιγαίο, τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, που την απειλεί με "Casus belli", δηλαδή με πόλεμο, σε περίπτωση που αυτή τηρήσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά πως ούτε οι "ζεμπεκιές", ούτε οι επιχειρηματικές μπίζνες, ούτε οι δήθεν σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ (που επικαλούνται οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και πιο πριν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) δεν μπορούν στην πραγματικότητα να εξασφαλίσουν την ειρήνη και την ασφάλεια για την εργατική τάξη και τους λαούς της Ελλάδας, της Τουρκίας, των λαών της περιοχής μας.
Γιατί ο πόλεμος γεννιέται πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης των διαφορετικών οικονομικών συμφερόντων, που διαπερνάνε ολόκληρο το σύστημα του καπιταλισμού και σήμερα απαιτείται να εντείνουμε τηδράση μας για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την απομάκρυνση των ξένων στρατιωτικών βάσεων και των πυρηνικών, την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές, την εκδήλωση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στους λαούς που αγωνίζονται. Για να απεμπλακεί η χώρα μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Για να γίνει πράξη το σύνθημα “Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!” Αυτός είναι ένας καθημερινός αγώνας! Ένας αγώνας με συγκεκριμένους στόχους πάλης, που οι κομμουνιστές ξέρουμε να τον διεξάγουμε ενιαία και όχι αποσπασμένα από τον αγώνα για την εξουσία!
Με την πρωτοπόρα δουλειά των κομμουνιστών θα βρει ο λαός μας τη δύναμη και θα παλέψει για να μη δώσει ο ίδιος και τα παιδιά του τη ζωή του για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Βαδίζοντας προς τον έναν αιώνα δράσης του Κόμματός μας, υποκλινόμαστε μπροστά στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για να υπάρξει ένα λαϊκό αύριο στη χώρα μας. Κι αν σήμερα μπροστά μας ξεπροβάλλουν ζόρικοι, δύσκολοι, ζοφεροί και φρικτοί καιροί για τους λαούς, πρέπει να βάλουμε όλο το κουράγιο, τη γνώση που έχουμε αποκτήσει και τη μαστοριά που απαιτείται για να τους κάνουμε αυτούς τους καιρούς καιρούς ελπιδοφόρους. Γιατί ζούμε στην εποχή που άνοιξε πριν 99 χρόνια ο Λένιν με την Οχτωβριανή Επανάσταση, την εποχή των κοινωνικών επαναστάσεων, της οικοδόμησης της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Ζήτω η Αντίσταση του λαού μας, η πάλη του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που μας εμπνέουν και μας δίνουν δύναμη!
ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΚΕ

ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ, ΤΟ ΚΚΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ».