Υπόθεση 5 Κουβανών ηρώων: Ανάγκη να δυναμώσει ακόμη περισσότερο η πίεση για την απελευθέρωση των 3 φυλακισμένων αγωνιστών

Οι δύο αγωνιστές απελευθερώθηκαν, αλλά ο
αγώνας για την απελευθέρωση και των άλλων
τριών πρέπει να συνεχιστεί και να δυναμώσει

Με την ευκαιρία της πρόσφατης επίσκεψης της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ, στην Κούβα πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την ηγεσία του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών (ICAP) με τη συμμετοχή και των συγγενών των 5 Κουβανών ηρώων, τρεις εκ των οποίων (Χεράρδο Ερνάντες, Ραμόν Λαμπανίνο, Αντόνιο Γκερέρο) εξακολουθούν να είναι φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, εκτίοντας ο πρώτος την πιο βαριά ποινή των δις ισόβια, αφού του έχει φορτωθεί και η κατηγορία της ρίψης αεροπλάνων της αντικουβανικής μαφίας, και οι άλλοι δύο ποινές έως τον Οκτώβρη του 2024 και τον Σεπτέμβρη του 2017, αντίστοιχα. 

Συγκεκριμένα, η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με την Μίρτα Ροντρίγκες, μητέρα του Αντόνιο και την Λίζα Παλμέιρο, σύζυγο του Ραμόν. Και οι δύο γυναίκες που έχουν υποστεί όλα αυτά τα 16 χρόνια τον αποχωρισμό των αγαπημένων τους προσώπων υπογράμμισαν την ανάγκη να δυναμώσει η προσπάθεια της διεθνούς κινητοποίησης για την απελευθέρωση και των υπόλοιπων αγωνιστών. Το ίδιο ζήτημα υπογράμμισε και ο αντιπρόεδρος του ICAP, Ελιο Γκάμες Νέιρα, που ευχαρίστησε το ΚΚΕ για τη μεγάλη συμβολή του στο κίνημα αλληλεγγύης στην Κούβα και υπογράμμισε ότι η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών.

Η Μίρτα Ροντρίγκες, 82 χρόνων, που δραστήρια συμμετέχει σε κάθε εκδήλωση του κινήματος στην Κούβα αλλά και στο εξωτερικό, υπογράμμισε με μεγάλη συγκίνηση ότι η δική της δράση δε σταματάει στην επιστροφή του παιδιού της που κανονικά τελειώνει την ποινή του σε τρία χρόνια, αλλά δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι την επιστροφή και των τριών αγωνιστών και του Χεράρδο που είναι και πιο δύσκολη περίπτωση. Η Λίζα Παλμέιρο, στάθηκε ιδιαίτερα στη σημασία που έχει η πίεση που πρέπει να δυναμώσει στην αμερικανική κυβέρνηση και την αμερικανική κοινή γνώμη, για να σπάσει το τείχος της σιωπής για την κατάφωρη αδικία της καταδίκης και φυλάκισης των πέντε γιατί υπερασπίστηκαν και προστάτεψαν την πατρίδα τους χωρίς να βλάψουν άλλη χώρα, και συγκεκριμένα τις ΗΠΑ. 

Υπογράμμισε ότι έχει πλήρως αποδειχθεί, και έχει καταπέσει κάθε κατηγορία στη στημένη δίκη στο εχθρικό απέναντι στην Κούβα Μαϊάμι, ότι μιλάμε για καθαρά πολιτική υπόθεση, ενώ τα νομικά μέσα που έχουν αξιοποιηθεί δεν έχουν αποδώσει, γιατί ακριβώς δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Ενώ έχει κατατεθεί έφεση πολλές φορές, το δικαστήριο κωλυσιεργεί και δε δίνει καμία απάντηση καλυπτόμενο από την δυνατότητα που του δίνει η νομοθεσία των ΗΠΑ. Τόνισε, επομένως, ότι μόνη λύση είναι το δυνάμωμα της διεθνούς αλληλεγγύης, η πίεση που πρέπει να πολλαπλασιαστεί. Σε αυτήν την κατεύθυνση, το ICAP και το παγκόσμιο κίνημα, η Διεθνής Επιτροπή για την Απελευθέρωση των Πέντε, οργανώνει το Σεπτέμβρη του 2015, με τη συμπλήρωση των 17 χρόνων της άδικης σύλληψης και φυλάκισης των αγωνιστών, μια πολύ μεγάλη διεθνή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Ουάσιγκτον, που θα επιχειρηθεί να συμμετάσχουν διεθνείς προσωπικότητες των Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ απηύθυνε έκκληση να συμμετάσχουν και Ελληνες καλλιτέχνες και διανοούμενοι που θα προστεθούν στο μεγάλο καραβάνι της αλληλεγγύης, ώστε να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση.

Από τη συνάντηση της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, με τους συγγενείς των 5 Κουβανών στο Κουβανικό Ινστιτούτο Φιλίας των Λαών

Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ δεσμεύτηκε ότι θα δυναμώσει την προσπάθεια, για να υπάρξει μεγαλύτερη κινητοποίηση του κινήματος αλληλεγγύης και συμμετοχή στη νέα καμπάνια για την υπόθεση των Πέντε.

Ορισμένα στοιχεία για την εξέλιξη της υπόθεσης

Δύο από τους 5 Κουβανούς αγωνιστές έχουν ήδη απελευθερωθεί και συγκεκριμένα ο Ρενέ Γκονζάλες με περιοριστικούς όρους από τον Οκτώβρη του 2011 και με την υποχρέωση να παραμείνει για 3 χρόνια ακόμα στην πολιτεία της Φλόριντα σε καθεστώς ελευθερίας κάτω από επίβλεψη. Ωστόσο, μετά από απόφαση δικαστηρίου, ο Ρενέ επέστρεψε στην Κούβα, με την τυπική υποχρέωση μόνο να παρουσιάζεται στο Γραφείο Συμφερόντων ΗΠΑ, τη μόνη διπλωματική αποστολή των ΗΠΑ στην Κούβα, μέχρι τον Οκτώβρη του 2014 οπότε έληξε η περίοδος επίβλεψης. Το Φλεβάρη του 2014 απελευθερώθηκε και Φερνάντο Γκονζάλες μετά από 15 χρόνια, 5 μήνες και 15 μέρες εγκλεισμού του στη φυλακή. Οι δύο αγωνιστές από τότε δεν έχουν σταματήσει να συμμετέχουν σε ποικίλες εκδηλώσεις στη χώρα τους και στο εξωτερικό για την απελευθέρωση και των άλλων τριών συντρόφων - αδελφών τους.

Οι Πέντε Κουβανοί αγωνιστές, που έγιναν σύμβολο ηρωισμού σε όλον τον κόσμο, είχαν συλληφθεί και καταδικαστεί, επειδή αποκάλυψαν στις αμερικανικές αρχές τη δράση των αντικουβανικών οργανώσεων της μαφίας του Μαϊάμι, που οργανώνουν δολιοφθορές και εγκληματικές πράξεις ενάντια στο Νησί της Επανάστασης, με πάνω από 3.500 νεκρούς. Η εγκληματική αυτή δραστηριότητα γίνεται με την στήριξη και ανοχή όλων των αμερικανικών κυβερνήσεων. Ο λόγος όμως που εμφανίστηκε ως αιτία της σύλληψης ήταν για «κατασκοπεία και συνωμοσία κατά του αμερικανικού κράτους», κάτι που ήταν προφανώς κατασκευασμένο και προσχηματικό.

Παράβαση κάθε κανόνα Δικαίου

Στη διάρκεια της δίκης το 1999 και της καταδίκης το 2001 και στα Εφετεία που ακολούθησαν, το σαθρό κατηγορητήριο κατέπεσε πολλές φορές, ωστόσο επιβλήθηκαν για πολιτικούς λόγους αυστηρές ποινές και σκληρές συνθήκες απομόνωσης και διώξεων.

Οπως αποδείχτηκε από την ακροαματική διαδικασία, οι Κουβανοί αγωνιστές είχαν ως αποστολή τη συλλογή πληροφοριών για τη δράση της αντικουβανικής μαφίας που υπάρχει και δρα στο Μαϊάμι των ΗΠΑ, με σκοπό τη ματαίωση των σχεδιαζόμενων πράξεων δολιοφθοράς που προετοίμαζε. Οι πληροφορίες που συγκέντρωσαν, δεν είχαν καμία σχέση με την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ, εν τούτοις τα ξημερώματα του Σαββάτου 12 Σεπτεμβρίου 1998 το FBI προέβη στη σύλληψή τους με την κατηγορία της «Συνωμοσίας για Κατασκοπεία» και της εισόδου στη χώρα με τη χρήση πλαστών εγγράφων.

Οι πέντε Κουβανοί αγωνιστές κρατήθηκαν επί 17 μήνες στην Ειδική Μονάδα Απομόνωσης (SHU) χωρίς να έχουν πρόσβαση σε δικηγόρο μέχρι την έναρξη της δίκης. Οι στοιχειώδεις κανόνες μιας δίκαιης δίκης δεν τηρήθηκαν. Κανένα από τα 240 αποδεικτικά στοιχεία δε δόθηκαν στην υπεράσπιση. Μαρτυρίες υπεράσπισης σημαντικών προσώπων, όπως αυτών των Υπηρεσιών Ασφαλείας των ΗΠΑ, δεν ελήφθησαν υπόψη. Τα πολυάριθμα αιτήματα της υπεράσπισης για διεξαγωγή της δίκης σε μια άλλη λιγότερο εχθρική και μεροληπτική πόλη από το Μαϊάμι απορρίφθηκαν. Η Εισαγγελία επέτρεψε όλα τα είδη πίεσης και απειλών κατά των μελών του Σώματος των Ενόρκων, σε τέτοιο βαθμό που αρκετές φορές οι ένορκοι εξέφρασαν ανησυχία και φόβο για την ασφάλειά τους. Ολοι καταδικάστηκαν στις υψηλότερες προβλεπόμενες ποινές μέχρι και δύο φορές σε ισόβια κάθειρξη. Οδηγήθηκαν στη συνέχεια σε φυλακές «υψίστης ασφαλείας» πέντε διαφορετικών πολιτειών της χώρας. Οι αιτήσεις παροχής βίζας των συζύγων των δύο από τους πέντε κρατούμενους, προκειμένου να τους επισκεφθούν απορρίφθηκαν πολλές φορές.

Το Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας κατήγγειλε και εξακολουθεί να καταγγέλλει τις καταφανώς αυθαίρετες και αντίθετες με τους Διεθνείς Κανόνες Δικαιωμάτων του Ανθρώπου συνθήκες σύλληψης, κράτησης, διεξαγωγής της δίκης και φυλάκισης και ζήτησε και ζητάει την άμεση αποφυλάκισή τους. Στις 27 Μάη 2005, η Ομάδας Εργασίας του ΟΗΕ για την Αυθαίρετη Κράτηση κατέληξε ότι η στέρηση της ελευθερίας των πέντε Κουβανών είναι αυθαίρετη και αντίθετη με τις Διεθνείς Συμφωνίες λόγω των παραβιάσεων που διαπράχθηκαν κατά τη νομική διαδικασία και προέτρεψε την κυβέρνηση των ΗΠΑ να λάβει πάραυτα μέτρα για την άρση της αυθαιρεσίας αυτής.

Η Ολομέλεια του Εφετείου της Ατλάντα ομόφωνα αποφάσισε το Σεπτέμβρη του 2008 ότι δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι οι κατηγορούμενοι είχαν «συγκεντρώσει ή μεταβιβάσει άκρως απόρρητες πληροφορίες» ή ότι «είχαν βλάψει την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ». Συνεπώς, οι ποινές για τη δεύτερη κατηγορία (συνωμοσία για τη διάπραξη κατασκοπείας) είναι εσφαλμένες. Στις 15 Ιούνη 2009 το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των ΗΠΑ ανακοίνωσε την απόφασή του. Μετέτρεψε τις ποινές, αλλά διατήρησε το κατηγορητήριο. Εξαίρεση ήταν ο Χεράρδο, που θεωρήθηκε ο επικεφαλής των «5», ωστόσο ο Ραμόν από ισόβια πήγε στα 30 χρόνια και ο Αντόνιο από ισόβια στα 21 χρόνια και 10 μήνες.

Αργότερα απορρίφθηκε πολλές φορές η αίτηση των πέντε Κουβανών για αναθεώρηση της δίκης, αγνοώντας την καθολική υποστήριξη του αιτήματος. Η αίτησή τους είχε την υποστήριξη δέκα κατόχων Νόμπελ, διεθνών θρησκευτικών και νομικών οργανώσεων, Ενώσεων Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εκατοντάδων βουλευτών, γερουσιαστών, διακεκριμένων προσωπικοτήτων από 30 χώρες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» με πρόσφατο άρθρο της ζήτησε στις 3 Νοέμβρη, την ανταλλαγή των 3 Κουβανών αγωνιστών με τον 65χρονο Αλαν Γκρος έναν Αμερικανό πολίτη που δούλευε για τη CIA στην Κούβα, συνελήφθη 2009 και έχει καταδικαστεί σε 15 χρόνια κάθειρξη. Το σκεπτικό της εφημερίδας φυσικά εκφράζει τα συμφέροντα μιας μερίδας της αστικής τάξης των ΗΠΑ, που θέλουν εξομάλυνση των σχέσεων με την Κούβα, προκειμένου να παρέμβουν στο εσωτερικό της με άλλον τρόπο.

Η υπόθεση των Πέντε είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές διεθνώς πολιτικές διώξεις. Οι αγωνιστές αυτοί τιμωρούνται για την αταλάντευτη στάση τους, την υπεράσπιση της Κουβανικής Επανάστασης και του σοσιαλισμού. Η στάση αυτή τους ανέδειξε σε παγκόσμια σύμβολα. Το κίνημα αλληλεγγύης της χώρας μας και των άλλων χωρών κατέβαλε και πρέπει καταβάλει ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια, και για την ενημέρωση, για να σπάει το τείχος της σιωπής και να αυξηθεί η πίεση για τη δίκαιη απαίτηση να γυρίσουν άμεσα στην πατρίδα τους οι Κουβανοί αγωνιστές.

Δ.Κ
Ριζοσπάστης