«Όπλο-γροθιά», του αστικού κράτους, σε κάθε «μαλακισμένο»…

Ποιος είπε πως η Ελληνική Αστυνομία δεν εκσυγχρονίζεται; Μπορεί η δράση της στην αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος να παρουσιάζει καμιά φορά ελλείψεις και προβλήματα, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την καταστολή του κινήματος, που δεν είναι, ακόμα, επαρκώς οργανωμένο. Εδώ και νέες μεθόδους υιοθετεί (πχ εκτόξευση νερού), και νέα όπλα (παρά την «κρίση») προμηθεύεται.

Ένα από αυτά έκανε την εμφάνισή του (φωτογραφία) στις επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ. κατά των καταληψιών των γραφείων της ΔΗΜΑΡ, που διαμαρτύρονταν για την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής στην τρισκατάρατη Βίλα Αμαλία, που ως γνωστό είχε καταντήσει καπετανάτο των γνωστών «μαλακισμένων» (κατά τον κ. Καμπουράκη) που κατέλυαν την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος και διατάρασσαν την κοινωνική συνοχή.

Ας ανοίξει μια παρένθεση εδώ για να διευκρινίσω πως αυτό που εισπράττω παρακολουθώντας χρόνια τώρα αυτόν  τον εσμό των τηλε«παράσιτων», από το προσβλητικό ύφος με το οποίο απευθύνονται σε απεργούς, τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιούν (εντός και εκτός τηλεοπτικού αέρα) σε καταληψίες, φοιτητές, ναυτεργάτες, αγρότες κλπ, και το γεγονός πως δεν υπήρξε ποτέ έστω ΜΙΑ περίπτωση που να μην καταδικάσουν απεργία, κατάληψη  ή άλλη μορφή αγώνα, η εντύπωσή μου λοιπόν είναι πως ο χαρακτηρισμός «μαλακισμένα» που εκτόξευσε  από το ζεστό του στούντιο στους καταληψίες ο πολύς κ. Καμπουράκης, είναι γενικότερος και περιλαμβάνει κάθε μυαλό που σκέφτεται, κάθε όρθιο άνθρωπο που αντιστέκεται, κάθε αγωνιστή που δεν συμβιβάζεται και αντιμάχεται την κοινωνική αδικία. Και μάλλον επειδή –έστω με αργό ρυθμό- αυξάνεται ο αριθμός των  «μαλακισμένων», χάνουν όλο και πιο συχνά την ψυχραιμία τους –και- οι εντολοδόχοι της διαιώνισης. Κλείνει η παρένθεση.

Σύμφωνα λοιπόν με άρθρο της εφημερίδας ΒΗΜΑ  το νέο όπλο λέγεται Manuhrin MR-35 Punch Gun («Όπλο Γροθιά» δηλαδή), εκτοξεύει σφαίρες φτιαγμένες από καουτσούκ και η ΕΛ.ΑΣ. διαθέτει πολλά από δαύτα. Συμμαχικής (γαλλικής) κατασκευής, κοστίζει εφτά με οχτώ κατοστάρικα το κομμάτι (γι' αυτό και πρέπει να βγάλει κάποια στιγμή τα λεφτά του) και είναι πολύ «αποτελεσματικό» (όπως συμπεραίνουμε  από το πολύ αναλυτικό «ρεπορτάζ»). Λειτουργεί αστραπιαία, προκαλεί σοκ μέσω του έντονου πόνου, μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς και καμιά φορά σκοτώνει κιόλας.  Ειδικά αν ο οπλοφόρος-εντεταλμένος για την διατήρηση της τάξης πυροβολεί από μακριά…

Στο παρελθόν, στις κινητοποιήσεις στην Κερατέα και στα μεταλλεία της Χαλκιδικής αρκετοί διαδηλωτές είχαν καταγγείλει τον τραυματισμό τους από τέτοιο όπλο και πολλές φωτογραφίες  από τραύματα κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, όμως η ΕΛ.ΑΣ. απ’ όσο γνωρίζουμε δεν το επιβεβαίωσε ποτέ. Ανάλογα όπλα χρησιμοποιήθηκαν στην Αφρική, όταν η εκεί αστυνομία επιτέθηκε στα εκεί «μαλακισμένα»-απεργούς των ορυχείων. Όμως δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα και στη συνέχεια χρησιμοποίησαν τα «καλά», δηλαδή αυτά  που σκοτώνουν.

Στο τέλος του κειμένου του ο αρθρογράφος του ΒΗΜΑτος αναρωτιέται (αφού πρώτα ανέλυσε με κάθε λεπτομέρεια το εγχειρίδιο λειτουργίας του όπλου…) «γιατί αποφασίσθηκε τα όπλα αυτά να βγουν ειδικά τώρα από τις αποθήκες των Ειδικών Δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ. αφού τις τελευταίες εβδομάδες δεν σημειώνονται   επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας ή σε άλλες περιοχές της χώρας».

Μάλλον πρόκειται για ρητορικό ερώτημα. Δεν μπορεί να μην έχει ακούσει πως η κυβέρνηση, που ανησυχεί ιδιαίτερα για την «πολιτική σταθερότητα» της χώρας (που θα κινδυνεύσει περισσότερο από την αφύπνιση των συνειδήσεων των πολιτών της), προετοιμάζεται «κατάλληλα» για αυτά που φοβάται και περιμένει. Μια επίδειξη δύναμης των δυνατοτήτων των κατασταλτικών μηχανισμών της, προκαλεί, όπως και να το κάνουμε,  ένα κλίμα φόβου (πρωτοστατούν σε αυτό η εφημερίδα του και άλλα ΜΜΕ) στους τσακισμένους οικονομικά, ψυχολογικά, ακόμα και βιολογικά, πολίτες και παράλληλα προειδοποιεί αυτούς που είτε δεν είναι «φρόνιμοι», είτε σκέφτονται πως ήρθε η ώρα να πάψουν να είναι «φρόνιμοι». Είναι σα να σου λένε ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο τσοντοΚουβέλης μαζί: «κοίτα, μαλακισμένο μην το παρακάνεις γιατί δεν αστειευόμαστε!».

Εξάλλου όπως διατείνονται, στα σουαρέ κορυφής εδώ και στις Βρυξέλλες, οι πολιτικοί ταγοί αυτού του τόπου και οι τροϊκανοί πάτρωνές τους, μπροστά στον ένα και μοναδικό στόχο που είναι «να σωθεί η πατρίδα» (και η άρχουσα τάξη της)  όλα τα άλλα ζητήματα  (πχ μερικές «μαλακισμένες» ζωές) θεωρούνται δευτερεύοντα και στερούνται σημασίας.