Με αφορμή ορισμένες σκέψεις γύρω από τη συμπεριφορά των καλλιτεχνών μέσα στην κοινωνία

Με αφορμή ορισμένες σκέψεις γύρω από τη συμπεριφορά των καλλιτεχνών μέσα στην κοινωνία, ανέσυρα μια ξεχασμένη φράση του Μισέλ Φουκώ: «Εκείνο που με εκπλήσσει είναι ότι στην κοινωνία μας η τέχνη δεν έχει πλέον σχέση παρά μόνο με τα αντικείμενα και όχι με τα άτομα ή με τη ζωή. Η ζωή του κάθε ατόμου δεν θα μπορούσε να είναι έργο τέχνης;»

Ο Φουκώ ψηλαφίζει μια αλήθεια που στηρίζει την αρχή της στο γεγονός ότι το ποίημα γράφει τον ποιητή του. Γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που δεν έχουν γράψει ούτε ένα ποίημα, έχουν καταπιεί όμως πολλά ποιήματα και έχουν κάνει τη ζωή τους έργο τέχνης. Μπορεί να είναι η μάνα σου ή ο αδελφός σου, ο φίλος σου ή η γυναίκα σου, αλλά, βλέπεις, έχει κάτσει τόση κοσμική σκόνη στα μάτια σου, που έχεις συνηθίσει να ψάχνεις μακριά, αγνοώντας τους δίπλα σου.

Γιώργος Κακουλίδης