"Κάποιοι" ενοχλούνται πολύ όταν επιβεβαιώνεται το ΚΚΕ

Μια ακόμα θέση του ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε –δυστυχώς με τραγικό τρόπο- όχι εδώ στη χώρα μας, αλλά πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Η σφαγή των απεργών μεταλλωρύχων από την αστυνομία, στα ορυχεία της Μαρικάνα στη Νότια Αφρική είναι γεγονός. Γεγονός αναμφισβήτητο είναι επίσης ότι την αστυνομία μιας χώρας την ελέγχει η κυβέρνηση. Στην κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής συμμετέχουν δύο αριστερά και το κομμουνιστικό κόμμα. Η κυβέρνηση αυτή, θεωρείται από πολλούς αριστερή.

Η θέση του ΚΚΕ σχετικά με τις «αριστερές» κυβερνήσεις συνεργασίας και την στάση των κομμουνιστών απέναντι σ’ αυτές:

(απόσπασμα από συνέντευξη της Αλέκας Παπαρήγα)

Γιατί θέλουν το ΚΚΕ σε λεγόμενη «κυβέρνηση της αριστεράς»;

«[..] Το ΚΚΕ το ήθελαν και το θέλουν σε μια τέτοια κυβέρνηση γιατί στοχεύουν σε κάτι άλλο. Επιχειρούν - με ευκαιρία ένα συγκεκριμένο καθαρά εκλογικό συσχετισμό - να μαντρώσουν το Κόμμα της εργατικής τάξης στο μαντρί της αστικής πολιτικής διαχείρισης των προβλημάτων.

[…] Φαντάζεστε μια κυβέρνηση με το ΚΚΕ να συμμετέχει και να διαχειρίζεται τις υποθέσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ; Δηλαδή, να δίνει «γην και ύδωρ» για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις;

Φαντάζεστε μια κυβέρνηση με το ΚΚΕ να συμβιβάζεται με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» για την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή που απαιτεί αντεργατικά μέτρα για να κάνουν επενδύσεις οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι;

Φαντάζεστε μια τέτοια κυβέρνηση με το ΚΚΕ να ενισχύει την πολιτική συνύπαρξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία; Μα τότε το ΚΚΕ θα είχε απεμπολήσει όχι μόνο τη γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με τους αντιπάλους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά και τις άμεσες διεκδικήσεις των εργαζομένων για ανακούφιση, βελτίωση της ζωής τους, θα απεμπολούσε το ίδιο το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Καραμπινάτη προδοσία του λαού» (πηγή).

Να προσθέσω: «Φαντάζεστε μια τέτοια κυβέρνηση με το ΚΚΕ να συναινεί στο χτύπημα εργατικών κινητοποιήσεων; Να συναινεί στη σφαγή αθώων ανθρώπων, απεργών εργατών;».

Ποιος αγωνιστής που μάχεται για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης διαθέτει  «φαντασία» που μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί; Κανένας!  Αυτό το ξέρουν καλά οι κομμουνιστές και οι αγωνιστές που στηρίζουν το κόμμα της εργατικής τάξης.

Όμως, τα τραγικά γεγονότα της Νοτίου Αφρικής ας προβληματίσουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που από ρομαντισμό, πολιτική αφέλεια ή απλά  καλή πίστη, ελπίζει ή επενδύει τα όνειρά του για την καλυτέρευση της ζωής του σε αυταπάτες, που του σερβίρει σκόπιμα το κόμμα της «υπεύθυνης» αριστεράς. 

«Δυο συμπεράσματα βγαίνουν (και) με αφορμή  τα γεγονότα της Νοτίου Αφρικής τις προηγούμενες μέρες και την αντιμετώπισή τους από τις εκεί κρατικές αρχές. Όσο θα συνεχίζεται να υπάρχει καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο,  όσο ο παραγόμενος πλούτος της γης θα παραμένει στα χέρια ελάχιστων εκμεταλλευτών που θα ρουφάνε το αίμα των πολλών που τον παράγουν, τόσο αυτοί θα διεκδικούν την θέση που δικαιούνται κάτω από τον πανανθρώπινο ήλιο,  τη θέση που τους αξίζει.

Και στην διαδικασία αυτής της εξέλιξης, καμιά διαχειριστική του καπιταλιστικού συστήματος κυβέρνηση όσο και αν αρέσκεται στο να αυτοαποκαλείται «αριστερή», ακόμα και αν στις τάξεις της συμμετέχουν οι κομμουνιστές, δεν θα μπορέσει να σταθεί για πολύ τροχοπέδη στον  φυσικό ρου της Ιστορίας» (πηγή).

Αυτά τα έχουν καταλάβει καλά κάποιοι –συγκεκριμένοι- γνωστοί «ανώνυμοι» σχολιαστές (τρομάρα τους…), που  κάθε φορά που το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται (τυχαίο;) ξαμολιούνται σαν λυσσασμένοι στα μπλογκς, κρυμμένοι –νομίζουν- στο σκοτάδι της ανωνυμίας, προσπαθώντας να «σπείρουν» σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Με αυτό το πλευρό να κοιμούνται…