Τούτη τη φορά, η φωτιά

Συλλήψεις, ΜΑΤ, ασφαλίτες, τσιράκια, απεργοσπάστες, εξωνημένοι ψευδο-δημοσιογράφοι, κυβερνητική και εργοδοτική παραπλάνηση και ψέμματα, απειλές, απόπειρες εξευτελισμού, εκδικητικές απολύσεις, προσπάθεια διάλυσης του σωματείου με κάθε μέσο: στη Χαλυβουργία χτίζεται το τέρας της σύμπραξης του αυταρχικού κράτους με το αυταρχικό κεφάλαιο, ο καπιταλισμός του βούρδουλα, όπου η μόνη ελπίδα άθλιας επιβίωσης θα είναι να κάνεις ό,τι οι απεργοσπάστες: να βγάζεις τα μάτια όσων αγωνίζονται για τους συνανθρώπους τους, να αποκτηνώνεσαι.

Η Ελλάδα αποστρέφει το βλέμμα, βλέπει μπάντμιντον, σκουος, μπιτς βόλει, οτιδήποτε, δεν θέλει να κοιτάζει το σφαγείο όπου μπροστά στα μάτια όλων προσπαθούν να τσακίσουν τη μοναδική τάξη που διανοήθηκε να σηκώσει κεφάλι, την εργατική τάξη.

Κάποιοι πιθανώς να υπολογίσουν από τώρα ποιον θα καρφώσουν για απεργιακές παρακινήσεις, ποιον θα οδηγήσουν σε απόλυση ή παραίτηση, ποιον κώλο θα είναι αποδοτικότερο να γλείψουν για να επιβιώσουν.

Κάποιοι είναι στην πρώτη γραμμή της καταστολής από τώρα. Ψήφισαν αυτό το τερατούργημα που αποκαλείται "κυβέρνηση", αυτό το συρφετό καθηκιών όπου αντανακλώνται τα σκατένια μούτρα τους.

Κάποιοι έχουν απλά παραιτηθεί και περιμένουν μουδιασμένοι τη σειρά τους.

Κάποιοι είναι ήδη βουτηγμένοι στον αυτισμό της απελπισίας τους.

Κι εμείς; Τις καρδιές μας τις ποτίζει το ταξικό μίσος, ο πόθος της καταστροφής αυτού του κόσμου, του σάπιου, του απάνθρωπου, του ολοκληρωτικά ανάξιου του ενός πράγματος που έχει αναγάγει σε αξία: της επιβίωσης.

Οργανωθείτε, οργανωθείτε. Τούτη τη φορά, η φωτιά. Τίποτε να μη μείνει απ' το θάνατο που υποκατέστησε τη ζωή.

Πηγή: Lenin Reloaded