Πνιγμένος τόσα χρόνια
Στον Θεόφιλο Σωτηρίου
Πνιγμένος τόσα χρόνια κ’ είσαι πάντα
μπηγμένος αχινός στον ουρανό σου.
Περνούσε χθες επάνω στο κανό σου
Στη θάλασσα, στο χώμα θα ’ταν ίδια
άσπρα τα κόκκαλά σου και γλειμμένα.
Όλα βουβά και όλα μιλημένα,
λόγια μου λυπημένα κατοικίδια.
Το χέρι που στα φύκια σ’ έχει ρίξει,
να το ’κοβα ψηλά μ’ ένα δρεπάνι,
ο κόσμος σα μυλόπετρα να τρίξει,
να βγουν απ’ το θεόρατο τηγάνι,
τα ψάρια του καλόγερου και πίσω
την πόρτα ανάμεσά μας να μην κλείσω.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ, Μαύρα λιθάρια, 1981
Μουσική-ερμηνεία: Θάνος Μικρούτσικος
2 σχόλια:
Ο αγαπημένος Μιχάλης Γκανάς.
Καλημέρα
Καλή σου μέρα Σοφία, καλή δύναμη!
Δημοσίευση σχολίου