Αντώνης Σαμαράς: Από τη φιλαυτία στην ιδιοτέλεια

Όποιος φοβάται λέει ψέματα. Ο Σαμαράς λέει ψέματα στο φόβο του προσπαθώντας έτσι να τον εξορκίσει. Μετά το τέλος της Πολιτικής του Ανοιξης, ο Αντώνης πέρασε μια κρίση ματαιοδοξίας, χάρη στην οποία κατέληξε στο συμπέρασμα πως έπρεπε να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του.
Τι πιο γενναιόδωρο να τον καταστήσει πρωθυπουργό. Τα χρόνια που βρισκόταν εκτός πολιτικής κατάφερε να κρυφτεί και να περιμένει. Από δω και στο εξής μία θα είναι η εξέλιξή του: από τη φιλαυτία στην ιδιοτέλεια.

Τα ψέματα του Αντώνη τον προφύλαξαν αρχικά από τον κόσμο, που βρισκόταν ήδη σε μάχη με το Μνημόνιο. Οι βουλευτές του ταυτίστηκαν με το ηρωικό άνοιγμα του αρχηγού τους, ο οποίος με σημαία την ιστορική ευθύνη απέναντι στο έθνος δεν χάριζε τίποτα, ούτε την υπογραφή του. Από τη στιγμή που λογοδοτούσε μόνο στον εαυτό του, είχε το δικαίωμα να συγχέει τις φαντασιώσεις του με την πραγματικότητα έχοντας την αυτοπεποίθηση του πρωταγωνιστή σ' ένα έργο που γράφτηκε ειδικά γι' αυτόν από δυνάμεις ουράνιες. Μια συνάντηση του πρωταγωνιστή με τα μέλη της τρόικας ήταν αρκετή για να βάλει τέλος στην παράσταση, στις πολιτικές υπερβολές, και να τον προετοιμάσει για τις μελλοντικές του μεταμορφώσεις.

Αδίστακτος ο Σαμαράς προσπάθησε να δικαιολογήσει τη μεταστροφή του, χωρίς να τα καταφέρει. Η γεμάτη ασάφειες ασημαντότητα του λόγου του και η άνευ όρων παράδοσή του στην καγκελάριο Μέρκελ έφεραν ακριβές τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που περίμενε. Τυπικός νευρωτικός, αλλά και ψεύτης δίχως λόγο, επιδόθηκε σε επιθέσεις ενάντια σε όσους πολεμούν το Μνημόνιο. Οι ευνουχισμένοι βουλευτές του σιώπησαν ως όφειλαν λόγω ανατροφής, και ελάχιστοι συμμετείχαν στο γνωστό δεκάλεπτο αντίστασης, για να μαζέψουν έπειτα τα λόγια του εύκολα - αφού δεν έχουν κανένα βάρος - και να στοιχηθούν μπροστά στον αρχηγό.

Ο Σαμαράς είναι αυτό που ο Τέιλορ αποκαλεί «δίγλωσσο προϊόν» της τυπικής Δεξιάς και μιας πλάνης που ζει και βασιλεύει από τον εμφύλιο ως τις μέρες μας. Τώρα θα στηρίξει την ύπαρξή του σ' έναν φτηνό αντικομμουνισμό που θα ξεπεράσει σε φρασεολογία αυτήν του Καρατζαφέρη και της Χρυσής Αυγής. Είναι θέμα επιβίωσης γι' αυτόν. Γιώργος Κακουλίδης