Αν
όλος αυτός ο κόσμος που με τόση ευκολία τινάζεται από τον καναπέ του και
γεμίζει τους δρόμους πανηγυρίζοντας για μια –ναι, μεγάλη- νίκη της εθνικής
ομάδας ποδοσφαίρου, έβγαινε στο δρόμο και για τα πολύ σοβαρά ζητήματα που
επηρεάζουν καταστροφικά την ίδια του τη ζωή, τότε οι «Σαμαράδες» (όχι οι
ποδοσφαιριστές…εννοείται) και τα αφεντικά τους δεν θα έκαναν «πανηγύρι» σε
βάρος του λαού.
ΥΓ.
Μαντεύει μήπως κανείς πόσοι θα βρίσκονται αύριο έξω από τα κεντρικά γραφεία του
ΟΑΕΔ στον Άλιμο, στην κινητοποίηση για τα προβλήματα των ανέργων;…
Τετάρτη 25 Ιούνη 2014.
Τετάρτη 25 Ιούνη 2014.
3 σχόλια:
Ναι, αλλά κι εμείς μην βαφτίζουμε "μεγάλη" τη νίκη μιας ομάδας που προκρίθηκε με πέτσινο πέναλτι στο 93 και οι ποδοσφαιριστές της, έκαναν δώρο στο Σαμαρά
(τον πρωθυπουργό) πριν ένα μήνα, μια μπάλα...επειδή γιόρταζε. Αν αποθεώνουμε το ποδοσφαιρικό εθνικό παραμύθι, τους δίνουμε άλλοθι να βγαίνουν στο δρόμο μόνο μετά από μια νικη και προκριση.
Νομίζω ότι συγκρίνουμε δυο ανόμοια πράγματα. Το ένα είναι πανηγύρι, και ξέρουμε ότι όλοι οι Ελληνες είμαστε για τα πανηγύρια το άλλο είναι αγώνας. Το να βγεις να πανηγυρίσεις, είναι εύκολο, το κάνει κι η κουτσή Μαρία. Το να βγεις να αγωνιστείς -όταν μάλιστα έχεις γαλουχηθεί απ' τα διάφορα κόμματα να κάθεσαι σπιτάκι σου και να περιμένεις άλλος να σε σώσει- χρειάζεται υπέρβαση και κότσια ή να νιώσεις ότι δεν έχεις να χάσεις τιποτα άλλο εκτός απ' τις αλυσίδες σου.Είναι σε αυτό το επίπεδο οι περισσότεροι Ελληνες σήμερα; Δεν νομίζω. Γι΄αυτό άλλωστε και πεφτουν στη λούμπα του "μικρότερου κακού". Γιατί ελπίζουν ότι μέχρι να φτάσουν στην κατάσταση του να μην έχουν τίποτα να χασουν γιατί θα τους τα έχουν πάρει όλα, κάτι θα γίνει δεν μπορεί και θα ξαναγυρίσουν στην προηγούμενη καλή ζωή τους. Αυτό τουλάχιστον εισπράττω εγώ σ' όσες συζητήσεις έχω κάνει με τέτοια άτομα του καναπέ. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος του αγώνα, γι' αυτό να μην συγκρίνουμε το πόσος κόσμος βγαίνει για τα πανηγύρια και πόσος για τον αγώνα. Γιατί ένας που βγαίνει στον αγώνα αξίζει για δέκα σαν αυτούς που βγαίνουν στο πανηγύρι.
ΥΓ. Πάντως από φωτογραφίες που έδειχναν πόσος κόσμος βγήκε να πανηγυρίσει νομίζω ότι υπολειπόταν του κόσμου που είχε ξεχυθεί το 2004. ΄Ισως να κάνω και λάθος όμως.
Σοφία
Kαθόλου πέτσινο το πέναλτι κι όποιος βλέπει το ριπλέι το βλέπει. Κι αν ο Σαμαράς δεν το έβαζε, δε θα φώναζε κανείς γκολ ούτε και θα έβγαινε στο δρόμο. Την επόμενη μέρα όμως πάλι οι ίδιοι θα ήταν στην κινητοποίηση για τους ανέργους.
Δημοσίευση σχολίου