Λένε
πως τα κακά νέα ταξιδεύουν γρήγορα. Δεν ισχύει πάντα…
Ο Allu Fun Marx ήταν από τους πρώτους που με ενθάρρυναν
όταν άρχισα να μετρώ τα βήματά μου στους άγνωστους δρόμους της αχανούς
«μπλογκόσφαιρας». Λίγα σχόλια κάτω από αναρτήσεις, εδώ ή εκεί, ήταν η επικοινωνία μας. Δεν του είπα ποτέ ότι τον
θαύμαζα. Για την πνευματική ευστροφία, την ικανότητά του να πλάθει λόγο και το
εξαίρετο χιούμορ του.
Ακόμα και σήμερα, δεν ξέρω ποιος ήταν στην «κανονική» ζωή. Δεν έμαθα (και δεν θα ρωτήσω ποτέ να μάθω) ούτε το πραγματικό του όνομα. Για μένα ήταν ο «ανερυθρίαστα κόκκινος» πολύτιμος σύντροφος. Αυτό μου φτάνει.
Ακόμα και σήμερα, δεν ξέρω ποιος ήταν στην «κανονική» ζωή. Δεν έμαθα (και δεν θα ρωτήσω ποτέ να μάθω) ούτε το πραγματικό του όνομα. Για μένα ήταν ο «ανερυθρίαστα κόκκινος» πολύτιμος σύντροφος. Αυτό μου φτάνει.
Παρασκευή
6 Ιούνη 2014.
3 σχόλια:
Λυπάμαι. Καλό του ταξίδι.
Οι κομμουνιστές είναι καλοί. Όταν πεθάνουν…
(Κάποιοι δεν άφησαν την «ευκαιρία» να πάει χαμένη...)
«Παινεύουν τους πεθαμένους για να θάψουν τους ζωντανούς».
Πόσο δίκιο είχες σύντροφε...
Τεράστια η απώλεια ...
Ήταν ένα σοκ ...
Καλό του ταξίδι ...
Δημοσίευση σχολίου