Η Λαϊκή Συσπείρωση Ηπείρου για την πώληση του φράγματος Πουρναρίου 1 και 2, στα πλαίσια της παραχώρησης της λεγόμενης ''μικρής ΔΕΗ'' στο ιδιωτικό κεφάλαιο

Προς τον Πρόεδρο

                           Του    Περιφερειακού Συμβουλίου  

Κύριε πρόεδρε, ως Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Ήπειρο, θεωρούμε ότι στην πρώτη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου πρέπει να συζητήσουμε το σοβαρότατο πρόβλημα της πώλησης του φράγματος Πουρναρίου 1 και 2, στα πλαίσια της παραχώρησης της λεγόμενης '' μικρής ΔΕΗ'' στο ιδιωτικό κεφάλαιο, δηλαδή της πώλησης αρχικά του 30% της ΔΕΗ.

Συγκεκριμενα η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που αποδέχονται και όλα τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, προχωράει αυτές τις μέρες με γρήγορους ρυθμούς την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στο Θερινό Τμήμα της Βουλής προβλέπει το σπάσιμο της ΔΕΗ στα δύο, ώστε με αυτόν τον τρόπο να διευκολυνθεί η προωθούμενη πλήρης "απελευθέρωση" της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας.

Πρόκειται στην ουσία για την ολοκλήρωση ενός σχεδιασμού που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, πολύ πριν την κρίση, με σκοπό την πλήρη παράδοση του τομέα παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας στους ιδιωτικούς μονοπωλιακούς ομίλους.

Ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι συγκρούονται για το ποιος θα πάρει το φιλέτο που λέγεται "μικρή ΔΕΗ" και αφορά μονάδες παραγωγής, υδροηλεκτρικές μονάδες-μεταξυ των αλλων και το φράγμα Πουρναρίου 1 και 2, κομμάτι της εμπορίας. Οι διαφωνίες που αφορούν τον τρόπο, τη μορφή και το τίμημα της εκποίησης αντανακλούν αυτές τις συγκρούσεις.

Για αυτές τις εξελίξεις, σοβαρές ευθύνες έχει η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ, οι παρατάξεις της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που στο όνομα του "ρεαλισμού", του "ελεύθερου ανταγωνισμού" και των άλλων αυταπατών που δημιουργούσαν, διαχωρίζοντας την πορεία ιδιωτικοποίησης από την πολιτική της ΕΕ, έβαλαν πλάτη να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση σε όλες τις φάσεις με επιμέρους διαφωνίες.

Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να αντιπαλέψουν τη λεγόμενη απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας. Δεν έχει καμία σχέση με τα δικά τους συμφέροντα!

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις στον κλάδο της Ενέργειας, η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, στις υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου και συνολικά τους εργαζόμενους, να αντιπαλέψουν τα σχέδια ΕΕ - κυβέρνησης. 

Η απελευθέρωση της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας δεν είναι προς το συμφέρον του λαού και των εργαζομένων όπως προσπαθεί να πείσει η κυβέρνηση. Λένε ψέματα και καλλιεργούν ψεύτικες ελπίδες στο λαό, όταν λένε ότι η απελευθέρωση θα φέρει ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Δεν μιλάμε για καμία ανάπτυξη, αφού τα μονοπώλια θα έρθουν να αγοράσουν έτοιμες υποδομές, το 30% της παραγωγικής βάσης της ΔΕΗ, των αντίστοιχων λιγνιτικών κοιτασμάτων και το 30% του πελατολογίου της. Αλλά ακόμα και η όποια προσωρινή ανάκαμψη από την κρίση, θα έρθει να πατήσει στα αποκαΐδια των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Οι "νέοι ιδιοκτήτες" που θα έρθουν, θα θέσουν τους δικούς τους όρους για να αγοράσουν, θα εφαρμόσουν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που εφάρμοσε για χάρη τους η κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια.

Οι εργαζόμενοι να κρίνουν από την ίδια τους την πείρα αν η απελευθέρωση μέχρι σήμερα, είχε θετικές συνέπειες για την ίδια τους τη ζωή. Κάθε φορά που η απελευθέρωση προχωρούσε και ένα βήμα παραπέρα, η τιμή του ρεύματος ολοένα και αυξανόταν. Μόνο τα τελευταία 3 χρόνια τα λαϊκά νοικοκυριά καλούνται να πληρώσουν 80% παραπάνω την τιμή της κιλοβατώρας, ενώ αν προσθέσουμε και τις αυξήσεις μέσω όλων των επιπλέον φόρων, όπως το τέλος ΕΤΜΕΑΡ που αυξήθηκε κατά 133% μέσα στο τελευταίο εξάμηνο, οι αυξήσεις είναι υπερδιπλάσιες για την πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών. Αυτόν το στόχο υπηρετούν και οι αυξήσεις που ανακοινώθηκαν από 1 ΙΟΥΛΗ 2014 και αφορούν τα λαϊκά νοικοκυριά.

Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι πρέπει να επαγρυπνούν. Η διαμάχη και ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο των υποδομών, των πηγών και δρόμων της Ενέργειας μπορεί να μπλέξουν το λαό σε περιπέτειες. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η αντιπαράθεση αυτή να γενικευτεί, να πάρει ακόμα και χαρακτηριστικά ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης. Πόσο μάλλον που είναι ακόμα ανοιχτά ζητήματα σε σχέση με τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τους διαδρόμους μεταφοράς Φυσικού Αερίου. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ουκρανίας που δείχνει ότι με όποιον ιμπεριαλιστή και αν συνταχθεί ο λαός, δεν μπορεί να προστατευθεί και να ξεφύγει από τη λύσσα τους.

Κριτήριο για τους εργαζόμενους να είναι η στάση όλων των δυνάμεων απέναντι στην πολιτική της ΕΕ.

Οι επιλογές της κυβέρνησης για την πώληση της ΔΕΗ και συνολικά των στρατηγικών υποδομών της χώρας δεν επιβάλλονται με το "ζόρι". Ακολουθούν τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία όλα τα κόμματα και οι πολιτικές δυνάμεις, εκτός του ΚΚΕ, συμφωνούν. Δεν μπορεί σήμερα κάποιος "να διεκδικεί" να μην πουληθεί η ΔΕΗ και να συμφωνεί με την ΕΕ, τη συμμαχία δηλαδή εκείνη που φτιάχτηκε ακριβώς για να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου των χωρών που την απαρτίζουν.

Από αυτήν τη σκοπιά, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να παραπλανηθούν από δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που από τη μία μιλάει για ΔΕΗ "υπό δημόσιο έλεγχο", που μπορεί να διασφαλίσει μία κυβέρνηση της Αριστεράς, από την άλλη όμως είναι δύναμη που στρατηγικά συμφωνεί με τις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Αυτό φαίνεται και από την ουσία των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την Ενέργεια, αλλά και από τις δηλώσεις των στελεχών του κατά καιρούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με τη λειτουργία της απελευθερωμένης αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας όταν λέει ότι "στο πλάι της δημόσιας ΔΕΗ μπορεί να λειτουργούν και ιδιώτες, αρκεί να είναι υγιείς επιχειρηματίες".

Υπάρχει διέξοδος!  Με αλλαγή των συσχετισμών.

Με Λαϊκή Συμμαχία και κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής.

Τα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα, να εκτιμήσουν πόσο δίκιο είχε το ΚΚΕ όταν τασσόταν κατά της ιδιωτικοποίησης και προειδοποιούσε για τις συνέπειες.

Η λύση προς όφελος του λαού είναι η πρόταση του ΚΚΕ για Ενέργεια και ΔΕΗ κοινωνικοποιημένη σε μια Ελλάδα αποδεσμευμένη από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Για ενιαίο αποκλειστικά κρατικό φορέα Ενέργειας, που θα υπηρετεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών, θα σχεδιάζει τα ενεργειακά έργα με πανεθνικό σχεδιασμό, επιστημονικά με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας.

Σε ένα τέτοιο φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης μπορούν να εξασφαλιστούν ταυτόχρονα φθηνό ρεύμα για το λαό, τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στην Ενέργεια, η μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, η εξασφάλιση ενεργειακής επάρκειας για την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων.

Με αυτή τη γραμμή πάλης ο αγώνας των εργαζομένων της ΔΕΗ, σήμερα, μπορεί να εμποδίσει τα αντεργατικά σχέδια, να έχει νικηφόρα προοπτική, να αποκτήσει την αλληλεγγύη των λαϊκών στρωμάτων.

Η  Λαϊκή Συσπείρωση πιστεύει ότι ο αγώνας ενάντια στην «απελευθέρωση», για αποδέσμευση απʼ την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων στην ενέργεια και στο σύνολο της οικονομίας, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να αναχαιτίσει την αντιλαϊκή επίθεση και να κατοχυρώσει την ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό. 


Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι


Κωτσαντής Κώστας

Ζιώβας Βασίλης