Τι σημαίνει να γεννηθείς κορίτσι στη σύγχρονη Τουρκία… - «Ατίθασες», της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιβέν, από την Κινηματογραφική Λέσχη «Σκοπευτήριο» στην Καισαριανή

Συνεχίζοντας τις προβολές του Μάη η Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής «Σκοπευτήριο» προβάλει την Τετάρτη 17 του Μάη την ταινία «Ατίθασες» (Mustang) της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιβέν ( Τουρκία 2015| Έγχρ. | Διάρκεια: 97').

Παίζουν: Ελίτ Ισκάν, Γκιουνές Σενσόι, Τουγκμπά Σουνγκούρογλου

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Ντενίζ Γκαμζέ Εργκιβέν αποτελεί την επίσημη υποψηφιότητα της Γαλλίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ 2016 και επικεντρώνεται στο τι σημαίνει να γεννηθείς κορίτσι στη σύγχρονη Τουρκία, σε μια αντιφατική κοινωνία όπου το μέλλον και η ζωή σου είναι προδιαγεγραμμένα.

Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει, την Ντενίζ Γκαμζέ Εργκουβέν, να ονειρεύεται μια λαμπρή κινηματογραφική σταδιοδρομία, αποφασίζοντας στα 37 της χρόνια, να γυρίσει την πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους, ένα υποδειγματικά σκηνοθετημένο δράμα βίαιης ενηλικίωσης, παράλληλα και γροθιά στο στομάχι, για τις αναχρονιστικές αντιλήψεις των Τούρκων συμπατριωτών της, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα, το μεγάλο πολιτιστικό χάσμα που επικρατεί, από τη μια άκρη της χώρας της, έως την άλλη.

Εστιάζει σε μια ανώνυμη, αλλά βαθιά συντηρητική πόλη της Τουρκίας, 1000 χιλιόμετρα μακριά, από την περισσότερο κοσμοπολίτικη Κωνσταντινούπολη, στις αρχές του καλοκαιριού. Πέντε ανήλικες ορφανές αδερφές, μεταξύ 12-16 χρονών, συναντιούνται σε μια παραλία, με μια ομάδα αγοριών. Μιλούν, γελούν και κολυμπούν μαζί. Τίποτα το μεμπτόν. Κακοπροαίρετοι συμπολίτες τους, θα τους δουν, μεταφέροντας ψέματα στη γιαγιά τους και στον αυταρχικό θείο τους, πως δηλαδή υπήρξε μεταξύ τους φλερτ και πράξεις ακολασίας. Στο απομονωμένο σπίτι που θυμίζει φυλακή, με κάγκελα παντού, επικρατεί πανδαιμόνιο. Την ίδια στιγμή, μία προξενήτρα, θα φέρει μήνυμα γάμου στην οικογένεια, για το μεγαλύτερο κορίτσι, από έναν άγνωστο για αυτήν άντρα. Τα επόμενα χρόνια, θα συμβεί το ίδιο και για τις υπόλοιπες. Καμία δεν επιτρέπεται να πει όχι.

Η 12 χρόνη Lale, ψάχνει τρόπο να κάνει τη δικιά της επανάσταση και να δραπετεύσει.

Η σκηνοθέτης, από ένα σημείο κι έπειτα, την καθιστά πρωταγωνίστρια.

Τα αρχικά στάδια, δημιουργούν την εντύπωση, πως η Σοφία Κόπολα είναι πανταχού παρούσα. Το ανώνυμο προάστιο, η εξερεύνηση των πρώτων ερωτικών εμπειριών, η ανήσυχη εφηβεία κι άλλα στοιχεία, που δεν μπορούμε όλα να αποκαλύψουμε, φανερώνουν την επίδραση που είχε στην Ντενίς Γκαμσέ Εργκουβέν, η ταινία της Αμερικανίδας δημιουργού « Αυτόχειρες Παρθένοι». Κι αυτή, είναι εν μέρει η αλήθεια. Η ευφυΐα της, βρίσκεται στο γεγονός, πως χρησιμοποιεί την ταινία της Κόπολα, σαν δόλωμα.

Ο τρόπος που κινηματογραφεί, είναι  ακριβώς στο αντίθετο άκρο. Ο ρυθμός της είναι από το ξεκίνημα καταιγιστικός.

Η Ντενίς Γκαμσέ Εργκουβέν ακολουθεί κατά πόδας, πρώτον, το πρωτοποριακό νεορεαλιστικό σινεμά, του Τούρκου διδάξαντα, Γιλμάζ Γκιουνέι,  επιλέγοντας κατά βάση ερασιτέχνες ηθοποιούς. Δεύτερον, όσον αφορά το χωροχρόνο, το έργο παραπέμπει στις πρώτες ταινίες του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν, αλλά πάνω απ’ όλα, ακολουθεί την παράδοση του Ιρανικού ρεαλιστικού σινεμά, δηλαδή υπάρχει σεναριακή ένταση, κι αυτή αποτυπώνεται και στο τεχνικό μέρος. Ο χώρος του σπιτιού, μετατρέπεται σε πεδίο φωνών, βίαιων ενεργειών, σκηνικής δράσης, θεατρικής υφής. Άλλωστε, σε μια σκηνή, με έντονο χιούμορ, που μπλέκεται, το πραγματικό, με το φανταστικό, τα κορίτσια, δραπετεύουν, για να παρακολουθήσουν αγώνα ποδοσφαίρου, άμεση αναφορά στο «Offside», του Ιρανού Τζαφάρ Παναχί.

Η ταινία, παρότι δραματοποιεί ίσως περισσότερο απ’ όσο θα θέλαμε, τα γεγονότα, παρουσιάζει γλαφυρά, το Γολγοθά των γυναικών, στην Τουρκία κι ευρύτερα στον μουσουλμανικό κόσμο.

Το σπίτι-φυλακή, η οικογενειακή τυραννία, η καταπίεση των παιδιών από τους μεγαλύτερους, που οφείλουν να υπακούουν στους δικούς τους κανόνες, η προσπάθεια των παιδιών να αλλάξουν ζωή, έφερε στο μυαλό μας και τον «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου.

Όσα πολλά κι αν ήταν τα ερεθίσματα για την κυρία Εργκουβέν, η ταινία της φέρει τη δικιά της σφραγίδα, σίγουρα αξίζει τις διακρίσεις που έλαβε μέχρι τώρα.

Καταπληκτικές ερμηνείες από το σύνολο του καστ, ιδιαίτερη μνεία στην έφηβη Γκιουνές Σενσόι.

Κριτική από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Ιάκωβος Γωγάκης

Η ταινία είναι ευγενική χορηγία της STRADA FILMS

Βραβεία

         

•Επίσημη Γαλλική Υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 2016

• Επίσημη Συμμετοχή | Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών 2015

• Βραβείο Label Europa Cinemas, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών 2015

• Επίσημη Συμμετοχή, Διαγωνιστικό τμήμα, Βραβεία LUX 2015

• Βραβείο Κοινού Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σικάγο 2015

• Μεγάλο Βραβείο (Golden Duke), Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Οδησσού 2015

• Βραβείο Καλύτερης ταινίας, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σεράγιεβο 2015

• Βραβείο Καλύτερου Γυναικείου Καστ (Güneş Şensoy, Doga Doğuşlu, Tuğba Sunguroğlu, Elit İşcan, Ilayda Akdoğan), Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σεράγιεβο 2015

• Επίσημη Συμμετοχή, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τορόντο 2015

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 8.00μ.μ.

Αίθουσα εκδηλώσεων δημαρχείου Καισαριανής
(Βρυούλων 125 και Κλαζομενών)