Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Συντρόφους έχω μόνο στο ΚΚΕ


Πήραμε από την Δήμητρα Σ. Πέτρουλα και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή:

«Πριν από λίγο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω της εφημερίδας του της ΑΥΓΗΣ, παρουσίασε το βιβλίο του πεθαμένου μεγάλου μας αδερφού Αντώνη, γιου του Σωτήρη και της Μαριγούλας Πέτρουλα.
Δεν γνωρίζω αν πήρανε άδεια από τη γυναίκα του και τα παιδιά του γι' αυτό. Αλλά αυτό προσέβαλε πολύ τον αδερφό μου Πέτρο και εμένα τη Δήμητρα παιδιά του Σωτήρη και της Μαριγούλας Πέτρουλα. Και ο αδερφός μου και εγώ δεν έχουμε ούτε είχαμε ποτέ ΚΑΜΙΑ σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε και την εφημερίδα τους την ΑΥΓΗ.
Πρότειναν και σε μένα να παρουσιάσει η Οργάνωση της Νεολαίας τους το βιβλίο μου "Πού 'ναι η μάνα σου μωρή;". Χειρότερη προσβολή δεν έχω νιώσει στη ζωή μου ποτέ, όταν με αποκάλεσαν "συντρόφισσα". Βέβαια, τους απάντησα πως συντρόφους έχω μόνο στην ΚΝΕ και στο ΚΚΕ. Αυτοί και το ΠΑΣΟΚ έχουν κάνει τη λέξη "σύντροφος" τσιχλόφουσκα και τη λέξη "αριστερός" συνώνυμη με την ειρηνική συνύπαρξη με τον ταξικό μας αντίπαλο.
Εμείς στο ΚΚΕ, "αριστερός" εννοούμε ότι είναι όποιος σε κάθε δευτερόλεπτο της ζωής του αντιμάχεται τον ταξικό μας αντίπαλο».

Ριζοσπάστης

3 σχόλια:

ελσα πετρουλα είπε...

Ο Αντωνης Πετρουλας εχει εξουσιοδοτησει αποκειστικα και μονο τα παιδδια του για οποιαδηποτε παρεμβαση αφορα το βιβλιο του.Ολα τα ανωτερω ειναι προσωπικες αποψεις.Το τι εκαναν τα παιδια του ειναι απολυτως προσωπικο τους θεμα και δεν αφορα κανεναν.Τους ανθρωπους μας τους τιμαμε οταν ειναι στη ζωη.Ελπιζω να εγινα πληρως κατανοητη.

Οικοδόμος είπε...

@ελσα πετρουλα:

Η μόνη αναφορά της επιστολής στην οικογένεια του συγγραφέα είναι η εξής: «Δεν γνωρίζω αν πήρανε άδεια από τη γυναίκα του και τα παιδιά του γι' αυτό.» Τίποτ' άλλο.

Κατά τ' άλλα, ο καθένας είναι υπεύθυνος (και κρίνεται) για τον λόγο και για τις πράξεις του.

Ναι, τους ανθρώπους μας τους τιμάμε όταν βρίσκονται στη ζωή, όμως και ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τη μνήμη τους είναι εξίσου σημαντικός, αλλά και ενδεικτικός του τι «πήραμε» από αυτούς.

Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.

Ανώνυμος είπε...

Να είσαι καλά, Δήμητρα!
Ελπίδα