2. Στο καταφύγιο της λησμονιάς συρρέουν απηυδισμένοι πολίτες προσπαθώντας να σώσουν ό,τι ανθρώπινο έχει μείνει μέσα τους.
3.
Να ξεχάσει ή έστω να ξεχαστεί για λίγο: αυτήν την επιθυμία του πολίτη
αναλαμβάνουν οι εργολάβοι του κράτους να εκτελέσουν στο ακέραιο.
4.
Η λησμονιά είναι ένας ακόμη κρίκος της ατέλειωτης αλυσίδας που αρχίζει
από τη θρησκεία, περνά στον πόλεμο και καταλήγει στην αδράνεια του
πολίτη. Η θέλησή του επιστρέφει με τη μορφή τιμωρίας που ο ίδιος
επιβάλλει στον εαυτό του.
5. Ο πρόεδρος της Αμερικής
φροντίζει προσωπικά ακόμα και την τελευταία λεπτομέρεια στον καμβά της
βαρβαρότητας που εκπροσωπεί. Με αυτόν τον τρόπο ορίζει εκείνος αυτό που
τελικά θα φτάσει στα θύματά του μέσα από το παγκόσμιο δίκτυο
πληροφόρησης. Τα χτυπήματα που δέχεται ο πολίτης προσβάλλουν τα μάτια
του - δεν πιστεύει αυτά που βλέπει - και κλονίζουν την αντίληψη που έχει
για την πραγματικότητα. Ως εκ τούτου ο μόνος τόπος που προσφέρεται με
ευκολία στον καθένα για να εισέλθει είναι αυτός της λησμονιάς. Πρόκειται
για μια σπαρακτική επιλογή, αφού αυτόματα καθίσταται όμηρος και λάφυρο
εκείνου που προσπαθεί να αποφύγει.
6. Ο άνθρωπος της
λησμονιάς, από τη στιγμή που έχει πέσει στα χέρια μιας κυβέρνησης η
οποία - για να θυμηθώ τα λόγια του Μαρξ - «κάνει σχέδια στο φως, αλλά τα
εκτελεί στο σκοτάδι», αγνοεί σχεδόν τα πάντα τόσο για τη χώρα του όσο
και για το θέατρο του πολέμου που καθορίζει ως ένα βαθμό τη μοίρα του.
Δεν μπορεί να διακρίνει ότι αυτό που τον καταστρέφει διανύει τώρα πια
την κρίσιμη καμπή του, μολονότι έχει όλο το θέαμα στην υπηρεσία του να
συνηγορεί περί του αντιθέτου. Η ζημιά που έχουν υποστεί οι ΗΠΑ στο Ιράκ
είναι ανεπανόρθωτη, αφού δεν κατάφεραν να πετύχουν τους δύο στόχους που ο
Κλαούζεβιτς θεωρεί απαραίτητους για το νικηφόρο αποτέλεσμα κάθε
πολέμου: την κατανίκηση και καταστροφή των ενόπλων δυνάμεων του εχθρού,
και την προσέλκυση της κοινής γνώμης.
7. Ο άνθρωπος της
λησμονιάς είναι το επόμενο στάδιο του παθητικού θεατή, που σηκώθηκε από
τον καναπέ αποφασισμένος να ξεχάσει για πάντα όλα όσα είδε.
8.
Η αυτοκρατορία της λησμονιάς στηρίζεται στις λεπτομέρειες που
απαρτίζουν την καθημερινότητα. Αφανίζοντας τον άνθρωπο, η κυρίαρχη
ιδεολογία το μόνο που του επιτρέπει είναι να γίνει η σκιά του εαυτού
του.
9. Η λησμονιά προσλαμβάνει εξουθενωμένους πολίτες με τη θέλησή τους, για να τους μετατρέψει σε φαντάσματα.
10. Η λησμονιά θα εξελιχθεί σε πρέζα των φτωχών. Ο άνθρωπος της λησμονιάς θα είναι ο μελλοντικός ήρωας των μυθιστορημάτων.
Γιώργος Κακουλίδης
Ριζοσπάστης, 14 Γενάρη 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου