Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Για τους «κουρασμένους» συντρόφους και φίλους…



Τα όνειρα που μένουνε μονάχα μες 'τη σκέψη
κανείς μην τα πιστέψει τα σβήνει η ζωή
τα όνειρα που χτίζονται αντέχουνε στο χρόνο
υφαίνονται με πόνο, χωρίς αναπνοή.

Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας μα τόσο γλυκός
είναι τόσο μεγάλη η ζωή όταν ζεις διαρκώς
και έτσι φτάνεις στο τέρμα χωρίς να 'χεις νοιώσει μικρός
και παλεύεις, πεθαίνεις, περνάς μα δεν είσαι νεκρός.

Τα όνειρα που παίρνουνε για λίγο το μυαλό μου
μερώνουν τον καημό μου μια τόση δα στιγμή
στα όνειρα που χτίζονται το είναι μου κι αν δώσω
αξίζει να 'ναι τόσο βαριά η πληρωμή.

Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας μα τόσο γλυκός
είναι τόσο μεγάλη η ζωή όταν ζεις διαρκώς
και έτσι φτάνεις στο τέρμα χωρίς να 'χεις νοιώσει μικρός
και παλεύεις, πεθαίνεις, περνάς μα δεν είσαι νεκρός.



Τα όνειρα

Ένα τραγούδι σε στίχους και μουσική του ΑΚΗ ΠΑΝΟΥ διασκευασμένο και ερμηνευμένο από τον Λάμπρο Καρελά.

Την πρώτη ερμηνεία του από τον αξεπέραστο Στέλιο Καζαντζίδη μπορείτε να ακούσετε ΕΔΩ.

Ο λόγος που προτίμησα αυτήν την εκδοχή, είναι η –με σεβασμό- πολύ καλή διασκευή που  αποδίδει με «σύγχρονο» ήχο το λόγο του δημιουργού του και η εξαιρετική ερμηνεία από μια σπουδαία φωνή που αγαπώ πολύ.
(Στην παλιά φωτογραφία, ο Άκης Πάνου με τον Λάμπρο Καρελά).

19 σχόλια:

sofia είπε...

"Είναι τόσο σκληρός ο αγώνας μα τόσο γλυκός
είναι τόσο μεγάλη η ζωή όταν ζεις διαρκώς
και έτσι φτάνεις στο τέρμα χωρίς να 'χεις νοιώσει μικρός
και παλεύεις, πεθαίνεις, περνάς μα δεν είσαι νεκρός."

Ωραίο τραγούδι. Είχα χρόνια να το ακούσω.
Μου αρέσει όμως περισσότερο με τον Καζαντζίδη.

Καλησπέρα

Μαρία Νικολάου είπε...

Λοιπόν τώρα τι μου θύμησες...ο Καρελάς είναι ένας από τους αγαπημένος τραγουδιστές του μπαμπά μου. Είχα χρόνια να το ακούσω. Τι καλά που μας το θύμισες.
Καλό βράδυ από μια πολύ κουρασμένη συντρόφισσα και φίλη.

kariatida62 είπε...

Το τραγούδι δεν το θυμόμουν...
Εχω βέβαια κάποιες ενστάσεις στους στίχους...που αποτελούν την πραγματική προσωπική μου κούραση!
Τα όνειρα που μένουνε μονάχα μεσ'την σκέψη...
Κουράστηκα να ονειρεύομαι και να μη κάνω τίποτα για να τα πραγματοποιήσω!
Καλό βράδυ Οικοδόμε!

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα Σοφία.
Ο Καζαντζίδης είναι εκτός συναγωνισμού.
Όπως και ο Άκης Πάνου.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα Μαρία.
Να ευχηθώ καλή "ξεκούραση";
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

kariatida62 καλησπέρα.
Η "απάντηση" στην ένστασή σου δίνεται από τον αμέσως επόμενο στίχο:
"κανείς μην τα πιστέψει τα σβήνει η ζωή".
Καλή δύναμη!

kariatida62 είπε...

ΕΓΩ ΟΡΙΖΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΕ...
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ Σ'ΌΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Scorpion49 είπε...

Μια απαραίτητη ανάπαυλα για να ηρεμήσει το μυαλό μας, έστω και για λίγο, από όλη αυτή τη βαρβαρότητα που ζούμε αυτό το διάστημα. Σπουδαίο τραγούδι του Άκη Πάνου, σπουδαίες ερμηνείες, ειδικά από τον αείμνηστο Στελάρα.

Σου εύχομαι καλό βράδυ και καλό κουράγιο!

Ανώνυμος είπε...

Το τραγούδι δεν το ήξερα... πολύ ωραίο...
Ο τίτλος που έδωσες σε αυτήν την ανάρτηση με έβαλε κατευθείαν στο θέμα...
Δυστυχώς έχω κουραστεί να ακούω από τους μεγαλύτερους απόψεις του τύπου:
"Εμείς στα νιάτα μας παλέψαμε, τώρα παραδώσαμε την σκυτάλι σε σας"
Δηλαδή γεράσανε όλοι απ΄τα 50 και δεν τους αφορά πια ο αγώνας;
Δεν τους αφορά τι θα απογίνουν τα παιδιά τους;
Η πετσοκομένη σύνταξη που θα πάρουν (αν πάρουν) δεν τους νοιάζει;
Τι θα πει "στα νιάτα μας παλέψαμε"; Τι παράδειγμα δίνουν στους νέους σήμερα;
Συγγνώμη αν τα παραλέω απλά είναι κάτι που ακούω πολύ συχνά από κοντινούς μου ανθρώπους και με ενοχλεί πάρα πολύ.
Θέλω να πιστεύω πως αν φτάσω στην ηλικία τους δεν θα σκέφτομαι έτσι, δεν θα λέω στα παιδιά μου αν είναι άνεργα οτι πάλεψα γι'αυτούς κάποτε στα νιάτα μου, θέλω να πιστεύω οτι αν οι καιροί το απαιτούν ακόμα (όπως το απιτούν τώρα) όσο βαστάνε τα πόδια μου θα είμαι στον αγώνα...

Οικοδόμος είπε...

@kariatida62:
Καλημέρα. Σου εύχομαι να έχεις πάντα τη δυνατότητα να το κάνεις.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@scorpion49:
Καλημέρα. Ανάσα οξυγόνου. Υπάρχει πτυχή της ζωής που να μην αποτυπώθηκε από την Τέχνη;
Καλή δύναμη φίλε!

Οικοδόμος είπε...

@xrwmatakaiskies:
Καλημέρα. Δεν τα παραλές, καθόλου. Όλους κάτι μας κουράζει. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην κοντοσταθεί, να μην "τρεκλίσει", να μην απογοητευθεί. Δεν είμαστε φτιαγμένοι από σίδερο. Σημασία έχει το νόημα που δίνει ο καθένας στη δική του ζωή. Μακριά από μεγάλα λόγια, τσιτάτα και "συμβουλές". Με κουράζουν αυτοί που "κάποτε" αγωνίστηκαν και σήμερα με "συμβουλεύουν" πως να το κάνω.

Με "κουράζουν" επίσης αυτοί που "ανακάλυψαν" σήμερα τον αγώνα και απαιτούν αποτελέσματα...χτες. Απαξιώνοντας...

Καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα!
Για να το ξεκαθαρίσω, δεν απαξιώνω καθόλου τους αγώνες τους,τους σέβομαι...
Απλά όταν ξέρω ανθρώπους που και στα 60 και στα 70 και στα 80 ακόμα και μέχρι το τέλος της ζωής τους παλεύουν, κι ενώ έχουν ζήσει ακόμα πιο σκληρές καταστάσεις δεν είπαν ποτέ "κουράστηκα", δεν είπαν ποτέ "παρέδωσα την σκυτάλι στους νεότερους", ποιόν πρέπει να πάρω σαν "πρότυπο";
Είναι ο λόγος που "τσακώνομαι" και με τον πατέρα μου ακόμα. Έμεινε άνεργος στα 50, σε μια περίοδο που βιώνουμε μια από τις πιο σκληρές οικονομικές κρίσεις του αιώνα κι αντί να πεισμώσει και να βγει να παλέψει έχει κλειστεί στο σπίτι και έχει σχεδόν πέσει σε κατάθλιψη. Καταλαβαίνω και την κούραση και την απογοήτευση, του τα έφερε τούμπα η ζωή και έχει κάθε λόγο να νιώθει έτσι...
απλά με στεναχωρεί η στάση του σήμερα... αυτός ο άνθρωπος κάποτε ήταν πρωτοπόρος...και είμαι περίφανη που είναι πατέρας μου και προσπαθώ να σταθώ αντάξια σε όσα έχει δώσει στον αγώνα...
Το ξέρω οτι ο αγώνας μας δεν είναι εύκολη υπόθεση, το ξέρω οτι κουράστηκε, τον καταλαβαίνω...
απλά με στεναχωρεί που "παραιτήθηκε"...

μαχαιρης είπε...

Ωραια τα τραγουδια..Αλλα να βλεπουμε και που παταμε...!!
Για τον φιλο..
ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΚΙΕΣ...
Δεν μπορει ο πενηνταρης να ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ πλεον...Τον σκοπο και τον στοχο του αγωνα...
Οταν βλεπει τους νεους..Βουτηγμενους στην καταναλωση, και στην επιδειξη...
Δεν μπορει να κατανοησει...
Πως...
Με τα ελαχιστα λεφτα του..Ο υποαπασχολουμενος, η ο ανεργος νεος...
Χρησιμοποιει κινητα, αυτοκινητα...
Και"βγαινει για ποτο" σε μαγαζια
ακριβα...!!

ένας στρατολάτης είπε...

Δεν ξέρω, μάλλον είναι φυσικό να κουράζεται κανείς κάπου κάπου. Νιώθω κι εγώ συχνά μια φοβερή εξάντληση, ιδίως μέσα από πράγματα που ακούω στις αμέτρητες συζητήσεις που έχω κάνει τις μέρες αυτές.
Δεν θα επιτρέψω όμως ποτέ να με ρίξουν κάτω.
Καλή και πολλή δύναμη.

Οικοδόμος είπε...

@xrwmatakaiskies (2):
Καλησπέρα.
""...και είμαι περήφανη που είναι πατέρας μου και προσπαθώ να σταθώ αντάξια σε όσα έχει δώσει στον αγώνα...
Το ξέρω οτι ο αγώνας μας δεν είναι εύκολη υπόθεση, το ξέρω οτι κουράστηκε, τον καταλαβαίνω...
απλά με στεναχωρεί που "παραιτήθηκε"...""

Να μην αμφιβάλεις πως και ο πατέρας σου είναι περήφανος για την κόρη του.

Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@μαχαίρης:
Καλησπέρα. Ο "πενηντάρης" δεν έχει να "χωρίσει" κάτι με τους νεότερους. Είναι αυτός που με την πείρα και τη διαδρομή του μπορεί να τους "δείξει" το δρόμο, και να "πάρει" από αυτούς στοιχεία που λόγο και της ηλικίας του, χάνει σιγά σιγά...
Κανείς δεν περισσεύει.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@ένας στρατολάτης:
"Δεν ξέρω, μάλλον είναι φυσικό να κουράζεται κανείς κάπου κάπου. Νιώθω κι εγώ συχνά μια φοβερή εξάντληση, ιδίως μέσα από πράγματα που ακούω στις αμέτρητες συζητήσεις που έχω κάνει τις μέρες αυτές.
Δεν θα επιτρέψω όμως ποτέ να με ρίξουν κάτω."
Πλήρης ταύτιση...
Καλή δύναμη φίλε!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Αντέχουμε, βαστάμε, συνεχίζουμε.