Ένας
«τρελο»-Ιρλανδός που μπόρεσε να χωρέσει την ψυχή του στο σκάφος μιας ηλεκτρικής κιθάρας,
να την κάνει νότες και να μας την χαρίσει. Τα σολαρίσματά του, οχήματα που μας παίρνουν
από δω. Τότε, που χορεύαμε οργισμένα στα μαθητικά πάρτι προσπαθώντας να τον «μιμηθούμε».
Σήμερα που το άκουσμα της μουσικής του έχει πάρει και μια «άλλη» διάσταση, δίπλα
στην οργή. Πάντα, όσο η ψυχή θα ζητάει από την ακοή να βρει το βάλσαμό της.
4 σχόλια:
αν και με στεναχώρησε το σχόλιο (και η ανάρτηση η ίδια) στην ανάρτηση για το ΠΑΜΕ και την αναρχοαυτονομία,γιατί είναι πολιτικά λάθος να εξισώνεις την αναρχοαυτονομία με το παρακράτος...μπορώ να πώ ότι ο Ρόρυ είναι απο τους αγαπημένους μου.
@Διεθνιστής:
Καλησπέρα.
"είναι πολιτικά λάθος να εξισώνεις την αναρχοαυτονομία με το παρακράτος..."
Δεν πρόσεξες σύντροφε. Έχω διατυπώσει πολύ προσεκτικά την θέση μου. Αναφέρομαι σε "μέλη του λεγόμενου «αναρχοαυτόνομου» χώρου." Όπως οι ίδιοι τουλάχιστον αυτοαποκαλούνται.
Δεν τσουβαλιάζω. Αντίθετα, καλώ όσους δεν εκφράζονται με ανάλογες πρακτικές (είμαι σίγουρος πως υπάρχουν αρκετοί) να πάρουν θέση.
Όπως, είμαι σίγουρος πως μας ενώνουν περισσότερα από τον αξέχαστο Ρόρυ.
Καλή δύναμη!
-Σήμερα που το άκουσμα της μουσικής του έχει πάρει και μια «άλλη» διάσταση, δίπλα στην οργή.-
Bravo!
...γι'αυτον, ομως, νομιζω, απο παντα:
http://www.youtube.com/watch?v=7RQoo46N4a0
Tiocfaidh ár lá
- Tasos Anise
Walk On Hot Coals...
http://www.youtube.com/watch?v=709KHLppvOM
Our revenge will be the laughter of our children
- Bobby Sands.
- Tasos Anise
Δημοσίευση σχολίου