Τα τραγούδια...οι ήλιοι μου #9

«Η διαμονή στο Χαϊδάρι έπρεπε να έχει κάτι το αβέβαιο, το αόριστο, το διαρκώς επικίνδυνο. Να γίνει ο μπαμπούλας, φόβητρο, συνώνυμο με το Χάρο και να παραδοθεί έτσι στη φαντασία του ευαίσθητου Λαού μας, που με τη δύναμη και τη γονιμότητά της το συμπλήρωνε, το τελειοποιούσε, και αυτόματα η δύναμη αυτή έμπαινε στην υπηρεσία του εχθρού.
Το Χαϊδάρι ιδρύθηκε περισσότερο για τους έξω και λιγότερο για τους ίδιους τους κρατούμενους». Θέμος Κορνάρος

«Χαϊδάρι». Ένα ιστορικό τραγούδι που έγραψε ο Μάρκος Βαμβακάρης στα μαύρα χρόνια της Κατοχής. Ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1979 στον δίσκο «Ρεμπέτικα της Κατοχής», τραγουδισμένο απ’ τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα.

Σε αυτό το βίντεο-ντοκουμέντο ακούμε τον Μάρκο Βαμβακάρη να διαβάζει τους στίχους του τραγουδιού και τον  Στέλιο να παίζει μπουζούκι και να τραγουδά. Η μουσική που ακούγεται εδώ είναι διαφορετική από αυτήν της ηχογράφησης στο δίσκο:

Στην  ηχογράφηση με τον Γιώργο Νταλάρα (πρώτη εκτέλεση), προφανώς για οικονομία χώρου (για να χωρέσουν περισσότερα τραγούδια στο δίσκο), κόπηκε μια στροφή του τραγουδιού. Έτσι, ακούμε μόνο τις τρεις πρώτες στροφές του:

 

Μια σπουδαία εκτέλεση του τραγουδιού από τον Στέλιο Βαμβακάρη, στην εκπομπή της τηλεόρασης του 902 «Στις 78 στροφές». Εδώ ακούμε το τραγούδι με όλους τους στίχους του. Προσέξτε ιδιαίτερα την εισαγωγή του μπουζουκιού:

«Χαϊδάρι»

Τρέξε μανούλα όσο μπορείς

τρέξε για να με σώσεις

κι απ' το Χαϊδάρι μάνα μου

να μ' απελευθερώσεις.

Γιατί είμαι μελλοθάνατος

και καταδικασμένος

δεκαεφτά χρονών παιδί

στα σίδερα κλεισμένος.

Απ' την οδό του Σέκερη

με πάνε στο Χαϊδάρι

κι ώρα την ώρα καρτερώ

ο Χάρος να με πάρει.

Για δες του χάρου το σπαθί

μανούλα πως το φέρνει

και τη ζωή του καθενός

αχ μάνα πως την παίρνει.