Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Καπιταλισμός



Στην Πορτογαλία, ο πρωθυπουργός κάλεσε προ μηνών τους νέους αν δεν βρίσκουν δουλειά, να μεταναστεύσουν...

Στην Ισπανία του 25% των ανέργων, η χώρα μπήκε και επισήμως σε μνημόνιο νέας λαϊκής λεηλασίας ως «αντισταθμιστικό» για την παροχή νέου πακτωλού δισεκατομμυρίων στις τράπεζες...

Στη Γαλλία, οι φορείς οργάνωσης συσσιτίων ζήτησαν επιπλέον 5 εκατομμύρια ευρώ ενίσχυση, αφού αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση μερίδων σίτισης προς τους απόρους που πολλαπλασιάζονται...

Στην Ιρλανδία, νέες μειώσεις στα κοινωνικά βοηθήματα προς αναπήρους, στα επιδόματα τέκνων και αυξήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης για ευπαθείς οικονομικά ομάδες...

Στην Ιταλία, οι υπηρεσίες αγνοούν τον πραγματικό αριθμό των χιλιάδων αυτοκτονιών λόγω της κρίσης...

Στη Γερμανία, οι δαπάνες για τους εκμισθωμένους από τα «δουλεμπορικά» γραφεία εργαζόμενους, από τα πολυεθνικά πιράνχας, όπως η «Ζήμενς», δεν εγγράφονται στις δαπάνες για μισθούς, αλλά στις «δαπάνες για υλικά»...

Αυτή είναι η «Ευρώπη» τους...

Οσο για την Αμερική των δεκάδων εκατομμυρίων πάμφτωχων, ανασφάλιστων και περιθωριοποιημένων, ο «δημοκράτης» Ομπάμα , ο... σύμμαχος των κάθε λογής εγχώριων «διαπραγματευτών» μας, επικύρωσε το νόμο που προβλέπει την εκταμίευση πάνω από 660 δισ. δολάρια για την ενίσχυση της πολεμικής ετοιμότητας των ΗΠΑ...

Υπάρχει, άραγε, λέξη που να περιγράφει όλη αυτή
την απανθρωπιά,
την αγριότητα,
τον «παραλογισμό» και
τη βαρβαρότητα;
Υπάρχει. Μία και μόνο λέξη:

«Καπιταλισμός».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

3 σχόλια:

dimitris είπε...

Οικοδομε καλημερα και οπως εγραψε ο ΛΕΝΙΝ, ο καπιταλισμος ειναι τρομος διχως τελος...

Οικοδόμος είπε...

Και ο Ελληνικός λαός εθισμένος στον τρόμο... (δεν το έγραψε κάποιος, το "ζούμε").
Καλημέρα Δημήτρη.
Καλή δύναμη!

Scorpion49 είπε...

Το απογοητευτικό είναι ότι η πλειοψηφία του λαού έχει τυλιχτεί με την καπιταλιστική κουβέρτα και ότι σε έναν μεγάλο βαθμό έχει αποδεχτεί την ιδέα της τρομοκρατίας που καθημερινά ενσπείρουν τα κάθε λογής ΜΜΕ. Έτσι, η ψυχολογική βία που εξασκείται είναι τεράστια και ο κόσμος, παρότι καταρρέει κάτω από το βάρος της, ψάχνει να βρει διέξοδο χωρίς όμως να το κατορθώνει, είτε γιατί δε θέλει να εγκαταλείψει και τις παλιές του συνήθειες-επιλογές, είτε γιατί το κάτι άλλο το πολύ δυνατό-πειστικό δεν έχει εμφανιστεί ώστε να τον εμπνεύσει πραγματικά.
Νίκος Μπογιόπουλος = Δύναμη = Νιάτα