Φωτίζεις τα μονοπάτια μας Comandante

«Παραμένω πάντα ο ίδιος μοναχικός άνθρωπος που ήμουν αναζητώντας το δρόμο μου, όμως τώρα κατανοώ το νόημα του ιστορικού μου καθήκοντος. Δεν έχω σπίτι ούτε γυναίκα ούτε παιδιά ούτε γονείς ούτε αδέλφια, φίλοι μου είναι όσοι σκέφτονται πολιτικά όμοια  με μένα. Κι όμως είμαι ευχαριστημένος, νιώθω κάτι στη ζωή, όχι μόνο μια ισχυρή εσωτερική δύναμη, που πάντα την ένιωθα,
αλλά και μια ικανότητα ενστάλαξης στους άλλους και μια απόλυτη μοιρολατρική αίσθηση της αποστολής μου  που με απαλλάσσει από κάθε φόβο. Δεν ξέρω γιατί τα γράφω αυτά, ίσως να είναι καθαρή νοσταλγία για την Αλέιντα. Πάρ’ το σαν αυτό που είναι, ένα γράμμα γραμμένο μια νύχτα με καταιγίδα». 

Γράμμα στη μητέρα του από την Ινδία.

(CHE Εικόνες μιας ζωής, (συλλογικό), μετάφραση Χρ. Θεοδωροπούλου, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2001)

 Το χρόνο να λαβώσω

Μουσική: Βαγγέλης Φάμπας

Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος

Ερμηνεύει: Σωκράτης Μάλαμας

Νεράιδα φανερώθηκε σε άδειο καλντερίμι

Ήλιος χρυσός στα βλέφαρα και στο λαιμό ασήμι

Γυμνή στο λιόγερμα βουτάει και στα ποτάμια τρέχει

Χίλιες φορές τη βάφτισαν μα όνομα δεν έχει.

Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μου

Στις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου.

Ποια μοίρα φέρνουν τα νερά, ποια μυστικά κρυμμένα

Ποια θάλασσα σε αγκαλιά τα έχει φυλαγμένα.

Τα βράδια έρχεσαι κρυφά και μπαίνεις στα όνειρά μου

Κόκκινα χείλη με φιλούν και βάφουν τα δικά μου

Κι από το ύψωμα σα βγεις ξανά να σ' ανταμώσω

Δώσ' μου τα χείλη σου να πιω το χρόνο να λαβώσω.