Αυξάνονται συνεχώς οι τιμές των οικοδομικών υλικών ενώ η οικοδομή βουλιάζει…

Όποιος παρακολουθεί από κοντά την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο της οικοδομής, μπορεί να σχηματίσει μια πεντακάθαρη εικόνα του πως λειτουργεί η «ελεύθερη» αγορά στη χώρα. Οι οικοδόμοι βρίσκονται σε απόγνωση αφού βλέπουν τις αμοιβές και τα μεροκάματά τους –τα λιγοστά μεροκάματα, όταν υπάρχουν- να συρρικνώνονται, την ίδια στιγμή που, σχεδόν καθημερινά, οι τιμές των οικοδομικών υλικών ανεβαίνουν στα ύψη!

Η «λογική» λέει πως όταν πέφτει η ζήτηση ενός προϊόντος, μειώνεται η τιμή του. Όμως οι λίγες μεγάλες βιομηχανίες οικοδομικών υλικών έχουν άλλη άποψη. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα μεγάλου εργοστασίου παραγωγής τούβλων και κεραμιδιών, που αφού κατάφερε να κλείσει μικρότερους ανταγωνιστές του, επέβαλε σε συνεννόηση με τους λίγους πια συμπαίκτες του στην αγορά, νέα αύξηση στις τιμές των προϊόντων τους από την αρχή του χρόνου. Η αύξηση αυτή, συγκεκριμένα στα τούβλα, ισοδυναμεί σε τουλάχιστον μισό ευρώ επιπλέον για κάθε τετραγωνικό μέτρο τοιχοποιίας! Ένα χρόνο πριν, το ίδιο εργοστάσιο προτίμησε να απολύσει πολλούς εργαζόμενους και να κρατήσει τους φούρνους του σβηστούς για μήνες, έχοντας στις αποθήκες του μεγάλα αποθέματα προϊόντων, παρά να μειώσει τις τιμές.

Ας αφήσουμε όμως να μιλήσουν οι αριθμοί όπως τους καταγράφει η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ):

ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ  (Μάρτιος 2011 – Μάρτιος 2012)

Κατά την περίοδο των τελευταίων δώδεκα µηνών, δηλαδή από τον Απρίλιο 2011 έως τον Μάρτιο 2012, το µέγεθος της συνολικής Οικοδοµικής ∆ραστηριότητας (Ιδιωτικής-∆ηµόσιας) µετρούµενο µε βάση τις εκδοθείσες οικοδοµικές άδειες, στο σύνολο της Χώρας, ανήλθε σε 36.173 οικοδοµικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 6.079,7 χιλιάδες m2 επιφάνειας και 23.439,8 χιλιάδες m3 όγκου. Παρατηρήθηκε δηλαδή, µείωση κατά 17,5% στον αριθµό των οικοδοµικών αδειών, κατά 31,9% στην επιφάνεια και κατά 27,2 % στον όγκο σε σχέση µε την αντίστοιχη περίοδο Απριλίου 2010- Μαρτίου 2011.

Κατά την ίδια χρονική περίοδο, Απριλίου 2011- Μαρτίου 2012 η Ιδιωτική Οικοδοµική ∆ραστηριότητα, εµφανίζει στο σύνολο της Χώρας, µείωση κατά 17,5% στον αριθµό των οικοδοµικών αδειών, κατά 31,6% στην επιφάνεια και κατά 27,0% στον όγκο, σε σύγκριση µε την αντίστοιχη περίοδο Απριλίου 2010- Μαρτίου 2011. Το ποσοστό συµµετοχής της ∆ηµόσιας Οικοδοµικής ∆ραστηριότητας στο συνολικό οικοδοµικό όγκο, για την ανωτέρω περίοδο, είναι 3,2%.

ΔΕΙΚΤΗΣ ΤΙΜΩΝ ΥΛΙΚΩΝ (Μάιος 2011 – Απρίλιος 2012)

Ο µέσος ∆είκτης του δωδεκαµήνου Μαΐου 2011 – Απριλίου 2012, σε σύγκριση προς τον ίδιο δείκτη του δωδεκαµήνου Μαΐου 2010 –  Απριλίου 2011,  παρουσίασε αύξηση 1,5%,  έναντι αύξησης 3,5%,  που σηµειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων προηγούµενων δωδεκαµήνων.

Η αύξηση αυτή δεν είναι μικρή αν συγκριθεί με την  αντίστοιχη περσινή και αυτή με την προπέρσινη κοκ.

Η ΕΛΣΤΑΤ λοιπόν κατέγραψε ανατιμήσεις όπως: στην ηλεκτρική ενέργεια (13,9%), σωλήνες πλαστικοί συνθετικοί - ινοτσιμέντου (10,3%), πετρέλαιο κίνησης- Diesel (5,8%), διακόπτες (4,5%), κυκλοφορητές (4%), κεραμίδια (3,1%), πρίζες (3%), πλαστικό- ακρυλικό- νερού (2,9%), σωλήνες χαλκού (2,5%), πλάκες μόνωσης ταράτσας (2,1%), τσιμεντόπλακες (2%), ενισχυτικά κονιαμάτων και έτοιμου σκυροδέματος (1,9%), αφρομπετόν - περλομπετόν (1,7%), μαρμαρόπλακες (1,6%), λέβητες (1,6%), ξυλεία oικοδομών (1,5%), σίδηρος οπλισμού (1,4%), πλαστικοί σωλήνες (1,1%) και ασβέστης (0,9%).

Ακούμε καθημερινά από την κυβέρνηση, την τρόικα και τους άλλους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μιλούν για την ανάγκη αύξησης της «ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας». Μας λένε πως οι εργαζόμενοι βιώνουν συνεχείς μειώσεις στους μισθούς και στα μεροκάματά τους και χάνουν ένα ένα τα εργασιακά τους δικαιώματά και άλλα κεκτημένα δεκαετιών, για να αντιμετωπιστεί η «κρίση» και για να γίνει η ελληνική οικονομία πιο «ανταγωνιστική».

Η «ανάγκη για ανταγωνιστικότητα»  όμως δεν αγγίζει τους βιομήχανους που δημιουργώντας ολιγοπώλια (καρτέλ), καταπατούν τους ίδιους τους νόμους της ελεύθερης αγοράς που υποτίθεται πως υπηρετούν, υπό την προστασία, ουσιαστικά, όλων των κυβερνήσεων, οι οποίες επικαλούνται διαρκώς ανεπάρκεια των μηχανισμών του κράτους και δεν τους ελέγχουν.

Από το ύψος της τιμής των οικοδομικών υλικών εξαρτάται κατά πολύ και το κόστος απόκτησης μιας κατοικίας. Παρά τις μειώσεις στις τιμές αυτό παραμένει πολύ ψηλό.

Βλέπουμε λοιπόν για  μια ακόμα φορά πως αυτοί που καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα της «κρίσης» είναι μόνο οι εργάτες. Από αυτούς ζητάνε οι κυβερνώντες να βάλουν πλάτη «για να σωθεί η πατρίδα» και αυτοί συνεισφέρουν, δυσανάλογα με το μπόι τους.   Έτσι, με συνεχείς θυσίες οι εργάτες οδηγούνται στην ανεργία και την εξαθλίωση ενώ οι βιομήχανοι συνεχίζουν να πλουτίζουν, αποδείχνοντας και στον πιο αφελή πόσο κόπτονται «για το καλό της πατρίδας»…

Τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ από την: «ΕΡΕΥΝΑ ΟΙΚΟ∆ΟΜΙΚΗΣ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ : Μάρτιος 2012», μπορείτε να ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ.

Τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ από την έρευνα: «∆ΕΙΚΤΗΣ ΤΙΜΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΝΕΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ: Απρίλιος 2012» μπορείτε να ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ.