«Ψήφισα ΚΚΕ! Γι' αυτά που είδα και όχι μόνο γι' αυτά που έμαθα ή διάβασα». Η διδακτική ιστορία μιας νεαρής ψηφοφόρου

Εγώ δεν έχω πολύχρονη εμπειρία στο θέμα, πρώτη φόρα ψήφισα στις ευρωεκλογές του 2008 και η αλήθεια είναι πως παρόλο που έβλεπα θετικά το ΚΚΕ, κατάφεραν να με ρίξουν σε παγίδες και αυταπάτες. Αυταπάτες καμουφλαρισμένες με εναλλακτικά στολίδια.

Οχι για να δικαιολογηθώ αλλά στα 18 μου δεν ήξερα γρι τι πάει να πει πολιτική, ήξερα μόνο πως δεν σκόπευα να ψηφίσω ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ποτέ μου και πως είχα έντονες οικολογικές ανησυχίες (ήμουν από εκείνα τα κορόιδα που τρέχανε εθελοντικά στις παραλίες και στα βουνά να καθαρίζουν τα σκουπίδια και να κάνουν δεντροφύτευση ενώ χωρίς να το ξέρω άλλοι βγάζανε λεφτά εις βάρος μου). Μπορείς να φανταστείς τι είχα ψηφίσει...

Μέσα στις επόμενες μέρες το είχα ήδη μετανιώσει αλλά ήταν πλέον αργά για να το αλλάξω, έτσι έκανα το μόνο που μπορούσα να κάνω: άρχισα να ενημερώνομαι, να ψάχνω, να μαθαίνω...

Μέχρι τις βουλευτικές του 2009 

είχα πλέον αποφασίσει να ψηφίσω ΚΚΕ, μόνο εκεί έβλεπα ελπίδα, μόνο αυτό άκουγα να μιλάει για τα δικά μου καθημερινά προβλήματα και όχι να πετάει κούφιες κουβέντες για ανάπτυξη και άλλες οικονομικίστικες σαχλαμάρες που λέγαν οι άλλοι.

Το ψήφισα λοιπόν και δεν το μετάνιωσα στιγμή, ήρθα σε επαφή με μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, άρχισα να συζητάω, άρχισα να συμμετέχω στους αγώνες, άρχισα να διαβάζω και να μαθαίνω για το πρόγραμμα του, την ιστορία του. Προσπάθησα να το συγκρίνω με άλλα κόμματα...δεν υπήρχε σύγκριση...

2010 κρίση, μέτρα , μνημόνια... 

κατάλαβα στην πράξη ποια είναι η φύση του καπιταλισμού, κατάλαβα στην πράξη πως το σύστημα αυτό δεν διορθώνεται, πως δεν πρόκειται πλέον να δώσει τίποτα καλό σε μένα και στην τάξη μου, πως η μόνη λύση είναι η ανατροπή του και η οικοδόμηση μιας κοινωνίας που έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι το κέρδος... Δημοτικές-Περιφεριακές εκλογές λοιπόν ψήφισα ξανά ΚΚΕ, σίγουρη για την απόφαση μου και γνωρίζοντας πλέον πως η ψήφος ήταν το λιγότερο απ' όσα έπρεπε να κάνω...

Στις βουλευτικές της 6ης Μάη, δεν χρειαζόταν πολύ ψάξιμο... 

είχα ζήσει τους αγώνες από μέσα (μέσα στο κίνημα εννοώ, όχι στο κόμμα) σε καθημερινή βάση. Οι "πλατείες" και οι "πατάτες" που είχαν προηγηθεί δεν με κορόιδεψαν, είδα να πηγαίνει στις πλατείες ο κάθε ξεπουλημένος Πασόκος και να υπερασπίζεται τα αφεντικά του, είδα αναρχικούς και φασίστες να διαδηλώνουν μαζί, τι να λέμε; Δεν είδα κανέναν από όλους αυτούς να στηρίζουν το Σωματείο Χαλυβουργών στον Βόλο όταν προσπάθησαν να συμμετέχουν έστω σε μια 24ωρη απεργία.

Πλέον γι' αυτά που είχα δει και όχι μόνο γι' αυτά που έμαθα ή διάβασα ψήφισα ΚΚΕ.

Τα αποτελέσματα της 6ης Μάη, ήταν τεράστιο μάθημα για μένα. 

Κάποιοι στάθηκαν στο γεγονός ότι "κατέρρευσε" ο δικομματισμός, ή ότι το ΚΚΕ "έπεσε" σε αστικά κέντρα (μάλλον δεν ξέραν ότι στην κρίση ο κόσμος συντηρητικοποιείται). Εγώ στάθηκα σε άλλα... στάθηκα στο πώς οι πλατείες αθώωσαν τελικά τον φασισμό και είδαμε την χρυσή αυγή να μπαίνει στη βουλή, πως ο ΣΥΡΙΖΑ με μια μικρή παραλλαγή του "λεφτά υπάρχουν" κορόιδεψε τόσο κόσμο για να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Στο ότι το σύστημα δημιούργησε ένα σωρό καινούρια κόμματα να αντικαταστήσουν τα παλιά. Τέλος στάθηκα στο ότι όπου υπήρχαν δυνατά ταξικά σωματεία ή σε πόλεις με ταξικά εργατικά κέντρα(π.χ. Λάρισα), το ΚΚΕ όχι μόνο δεν "έπεσε" αλλά κατέγραψε ποσοστά και ψήφους που δεν έχουμε ξαναδεί...

Για όλους λοιπόν τους παραπάνω λόγους, πιστεύω μια χαμένη ψήφο έχω ρίξει, κι ήταν ακριβώς εκείνη που δεν πήγε στο ΚΚΕ.

Στις 17 Ιούνη λοιπόν ΚΚΕ θα ψηφίσω και πάλι, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και σιγουριά από ποτέ, αλλά όχι μόνο αυτό. Από τις 18 θα είμαι έτοιμη κυρίως για τους αγώνες που μας περιμένουν...

(Αυτό το κείμενο γράφτηκε από τη  φίλη «xrwmatakaiskies» σαν σχόλιο σε ανάρτηση του Οικοδόμου)


Μπορείτε να τη συναντήσετε και στο μπλογκ της.