Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής

Οι σημαντικότερες συλλογές αρχαιοτήτων, σήμερα, στον πλανήτη θεωρούνται, κατά σειράν, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας και τέταρτη της Ελλάδος, παρά το γεγονός ότι καμία από τις τρεις πρώτες χώρες δεν διαθέτει… αρχαία ιστορία!

Ξεκινώντας με αυτή τη διαπίστωση, ο συγγραφέας-λαογράφος, δημοσιογράφος Γιώργος Λεκάκης, ξεκινάει το νέο του βιβλίο-ντοκουμέντο, με τίτλο «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής» (εκδ. Κάδμος).

Μέσα από τις 360 σελίδες, μεγάλου σχήματος, του βιβλίου του, επίκαιρο όσο ποτέ, ο Γιώργος Λεκάκης καταθέτει εμπεριστατωμένα την ερευνητική του εργασία, που διήρκησε έξη ολόκληρα χρόνια, και ξετυλίγει το «κουβάρι» των βανδαλισμών που υπέστη η πατρίδα μας σε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της.

Βάση του βιβλίου αποτέλεσε η Επίσημη Έκθεση του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδος, του 1946, με τίτλο «Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του Πολέμου και των στρατών Κατοχής», ανατύπωση της οποίας, από το πρωτότυπο, παρατίθεται αυτούσια σε ειδικό κεφάλαιο του βιβλίου.

 «Άφησα έξω τις ανθρώπινες απώλειες, τις εκτελέσεις αμάχων, παιδιών, γυναικών και γερόντων, που δεν αποτιμώνται… Άλλωστε, η «Μαύρη Βίβλος της Κατοχής» (εκδ. Ενωμένης Εθνικής Αντίστασης 1941-1944) τα έχει πει, σχεδόν, όλα… Θρηνήσαμε περί τους 1.100.000 πατριώτες, που έπεσαν θύματα της γερμανικής θηριωδίας. Στο βιβλίο μου, συμπεριέλαβα μόνον τις υλικές ζημίες, αυτές που μπορούν να αποτιμηθούν, καθώς στην εποχή μας πιο πολύ καταλαβαίνουμε την υλική αξία, παρά την πνευματική, την ανθρώπινη…», επισημαίνει χαρακτηριστικά σε δηλώσεις του στο ΑΜΠΕ ο Γιώργος Λεκάκης.

Και οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 8.500 κλεμμένα αντικείμενα (νεολιθικά, αρχαία, εκκλησιαστικά κειμήλια κ.ά.), η αξία των οποίων, όπως τονίζει ο Γιώργος Λεκάκης, ξεπερνά σήμερα, κατά πολύ, το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ.

«Από την αρχή του πολέμου οι ναζί είχαν συγκροτήσει έναν κατάλογο, με έργα διαφόρων δημόσιων συλλογών, που εξέφραζαν κατ’ αυτούς την… «γερμανικότητα». Και άρα, κατά την λογική τους, έπρεπε για τον λόγο αυτό να πάνε στην Γερμανία…», τονίζει ο κ. Λεκάκης. Και συνεχίζει: «Όταν στην Κατοχή οι Έλληνες αρχαιοφύλακες έκαμαν παρατηρήσεις στους κλέπτες Γερμανούς, η συνήθης απάντηση ήταν «μην ενδιαφέρεσθε, γιατί αυτά δεν είναι δικά σας…».

Οι Γερμανοί κατακτητές, βέβαια, είχαν «υποσχεθεί» τότε την τήρηση των Ελληνικών νόμων περί αρχαιοτήτων, μας θυμίζει ο συγγραφέας. Όπως, επίσης, «υποσχέθηκαν» να παραδώσουν μετά τον πόλεμο τα προϊόντα ανασκαφών, δια του Γερμανικού Ινστιτούτου. Μόνο που η έκκληση την οποία απεύθυνε το Ελληνικό Υπουργείο  προς την Ειδική Γερμανική Στρατιωτική Υπηρεσία Προστασίας Μνημείων, περί τηρήσεως των αρχαιολογικών νόμων έπεσε στο κενό και μας επεστράφη ως… απαράδεκτη.

Διαφωτιστικό είναι και το νομικό παράρτημα του βιβλίου, με τίτλο «Η έννομη προστασία των πολιτιστικών αγαθών-Διεθνείς Συμβάσεις και Ελληνικό Δίκαιο», που αποδεικνύει το απαράγραπτο της κλοπής των Γερμανών και την νόμιμη δυνατότητα διεκδικήσεως αποζημιώσεως από την Ελλάδα, μαζί με σχετική νομική βιβλιογραφία.

«Αυτές οι κλοπές δεν παραγράφονται, ούτε απ’ την συνείδηση, αλλά ούτε και απ’ το Διεθνές Δίκαιο. Με άλλα λόγια, οι Γερμανοί δεν μας χρωστούν μόνο τα κατοχικά δάνεια», τονίζει ο Γιώργος Λεκάκης..

Πηγή