Η συμμετοχή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ στον «κοινωνικό διάλογο», νομιμοποιεί τη νέα αντεργατική επίθεση

Με τα μπούνια στον «κοινωνικό διάλογο» χώνεται και πάλι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, παραδίδοντας συνειδητά την εργατική τάξη στις ορέξεις του κεφαλαίου και βάζοντας πλάτη για να ξεδιπλωθεί η νέα αντεργατική επίθεση. Η απόφαση της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ), κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης της διοίκησης της Συνομοσπονδίας, να πάρει μέρος στο «διάλογο» και να στέρξει την πρόσκληση του ΣΕΒ, νομιμοποιεί το τελεσίγραφο κυβέρνησης - τρόικας - εργοδοσίας, με το οποίο κατακρεουργούνται οι μισθοί και οι Συλλογικές Συμβάσεις, και ανοίγει διάπλατα την πόρτα για την εφαρμογή του.

Οι λεονταρισμοί του προέδρου της ΓΣΕΕ, ότι δε συζητά τίποτα από αυτά που προβλέπονται στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, δεν έχουν την παραμικρή αξία. Οχι μόνο επειδή είναι δεδομένη η διαχρονική συμβολή της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στην καθήλωση και στο πετσόκομμα των μισθών, αλλά και επειδή σπεύδει να συζητήσει με τις εργοδοτικές ενώσεις το αποκαλούμενο «μη μισθολογικό κόστος», αποδεχόμενη μια από τις βασικές αξιώσεις κυβέρνησης, τρόικας και μεγαλοεπιχειρηματιών. Σε κάθε περίπτωση, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αντιμετωπίζει τον εργάτη σαν «κόστος» για τον εργοδότη, νομιμοποιώντας την κυρίαρχη προπαγάνδα περί «ανταγωνιστικότητας», που απαιτεί ακόμα φθηνότερα εργατικά χέρια.

Ταυτόχρονα, ο διαχωρισμός που κάνει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, και συνολικά η πλειοψηφία, σε «μισθολογικό κόστος», για το οποίο δήθεν δε συζητά και σε «μη μισθολογικό κόστος», που πρέπει να μειωθεί, είναι άκρως επικίνδυνος. Γιατί η ζωή και ό,τι συναπαρτίζει το εργατικό εισόδημα, δεν τεμαχίζεται, δε διαχωρίζεται, δεν μπορεί να μπει σε παζάρι. Γιατί οι μειώσεις που αξιώνουν στις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές και συνολικά στις εισφορές προς Οργανισμούς, σημαίνει λιγότεροι πόροι για τα επιδόματα ανεργίας, για τις συντάξεις, για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για τα άλλα κοινωνικά επιδόματα.

Οσο για τα «ισοδύναμα» που ψάχνει η πλειοψηφία, είναι σίγουρο ότι οι απαλλαγές που θα εξασφαλιστούν για τους μεγαλοεργοδότες, θα φορτωθούν στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων με νέα χαράτσια και θα οδηγήσουν σε νέες περικοπές στις όποιες παροχές έχουν απομείνει.

Συγκαλύπτουν την ενιαία επίθεση

Ο διαχωρισμός είναι ακόμα πιο επικίνδυνος γιατί υποβαθμίζει το μέγεθος της λαίλαπας, συσκοτίζει το γεγονός ότι αυτή η επίθεση είναι ενιαία, αφορά στο σύνολο των δικαιωμάτων και ολόκληρη την εργατική τάξη, δεν αφήνει τίποτα και κανέναν απέξω. Αυτό ακριβώς τόνισαν και κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης οι εκπρόσωποι του Συντονιστικού των φορέων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα που καταργούνται και εξωθούν χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία.

Υπονομεύοντας συνειδητά την αναγκαία όσο ποτέ συνολική και συντονισμένη απάντηση όλων των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έδωσε στήριξη στους επιτιθέμενους, νομιμοποιώντας τον «διάλογο» που στήνουν στις πλάτες του λαού. Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της ΔΑΚΕ και γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, Ν. Κιουτσούκης, έκανε έκκληση στους βουλευτές να στηρίξουν τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και την κυβέρνηση να σταθεί απέναντι στην Μέρκελ και τον Σαρκοζί, συσκοτίζοντας και αυτός τον πραγματικό ρόλο της πλειοψηφίας του Κοινοβουλίου και της κυβέρνησης, που είναι συμμέτοχοι και πρωταγωνιστές και όχι θεατές στο διαρκές αντεργατικό έγκλημα.

Το ρόλο της σαν «ουρά» των άλλων δύο παρατάξεων επιβεβαίωσε και η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ), οι εκπρόσωποι της οποίας, ενώ χαρακτήρισαν τον διάλογο «διαχείριση των υποχωρήσεων», αυτό που βρήκαν να καταλογίσουν στην πλειοψηφία «είναι έλλειψη συνολικού σχεδίου». Συνέχισαν παράλληλα να καλλιεργούν τις γνωστές αυταπάτες ότι «η ΓΣΕΕ μπορεί να παίξει το ρόλο που χρειάζεται η κοινωνία και οι εργαζόμενοι»! Η ΓΣΕΕ έχει «συνολικό σχέδιο» και το αποδεικνύει σε κάθε της βήμα, δίνοντας επί της ουσίας στήριξη σε κυβέρνηση και εργοδοσία να ξεμπερδεύουν με κάθε εργατική κατάκτηση.

Αυτή είναι η στρατηγική της, που σκόπιμα αποκρύβει η παράταξη του ΣΥΝ, για να αθωώσει το ρόλο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού στις εργατικές συνειδήσεις.

Είμαστε σε αντίθετη πορεία

Την προκλητική στάση της πλειοψηφίας κατήγγειλαν στη συνεδρίαση τα στελέχη του ΠΑΜΕ. Τα μέτρα που προωθούνται ικανοποιούν τις ανάγκες του κεφαλαίου και την αύξηση της κερδοφορίας του, υπογράμμισε στην παρέμβασή του ο Γ. Τασιούλας, και δεν έχουν καμία σχέση με την κάλυψη του χρέους. Είναι προκλητικό να θεωρείται «κόστος» ο εργάτης και η πλειοψηφία να πηγαίνει να συζητήσει για το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος», είπε. Δηλαδή - αναρωτήθηκε - αυτό δεν αφορά στην τιμή της εργατικής δύναμης; Δε θα έχει συνέπειες στη σύνταξη, στα Ταμεία, στις παροχές, στο βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης; Πώς βγαίνει, λοιπόν, απέξω από το λογαριασμό;

Αυτό που απαιτείται, σημείωσε ο συνδικαλιστής, είναι η κλιμάκωση των αγώνων για τις ανάγκες των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και αυτό που επείγει είναι η οργάνωση του αγώνα, όπως αυτός που δίνεται πάνω από δύο μήνες στη «Χαλυβουργία». Τέτοιους αγώνες έχουμε ανάγκη σήμερα, τόνισε, τους οποίους όμως υπονομεύει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, όπως έκαναν οι συνδικαλιστές της σε δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως έκαναν και στο Εργατικό Κέντρο Βόλου.

Σήμερα, η πλειοψηφία αποφάσισε να παζαρέψει τους μισθούς, τις Συλλογικές Συμβάσεις, το σύνολο των εργατικών δικαιωμάτων, επιβεβαιώνοντας ότι είναι το μακρύ χέρι της εργοδοσίας, υπογράμμισε ο Χρ. Κατσώτης. Η στάση της και η πολιτική της δεν είναι καινούρια. Αυτό έκανε η πλειοψηφία όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν στήριξε την «ευελιξία», όταν υπέγραψε το «Σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000», όταν προπαγάνδιζε την ανταγωνιστικότητα και τόσα άλλα.

«Γι' αυτό είχατε τα εύσημα και τα χειροκροτήματα από τον ΣΕΒ και τις κυβερνήσεις, γι' αυτό σας αναγνώρισαν "ρεαλισμό" και υπευθυνότητα», πρόσθεσε το στέλεχος του ΠΑΜΕ και κατέληξε λέγοντας μεταξύ άλλων: «Με την πολιτική σας υπονομεύετε τη ζωή της εργατικής τάξης και έχετε μεγάλες ευθύνες. Οι ταξικές δυνάμεις έχουν διαφορετική αντίληψη και στρατηγική. Είμαστε σε αντίθετη πορεία. Γι' αυτό η εργατική τάξη πρέπει να αλλάξει τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, να σας αποδυναμώσει, γιατί η δύναμή σας είναι δύναμη για την εργοδοσία». (Ριζοσπάστης)