Τα αδέλφια Βλαντιμίρ (1899-1982) Γκεόργκι (1900-1933) Στένμπεργκ γεννήθηκαν στη Μόσχα. Ο πατέρας τους ήταν Σουηδός και η μητέρα τους Ρωσίδα. Έγιναν γνωστοί κυρίως ως σχεδιαστές αφισών για τον Σοβιετικό κινηματογράφο. Τα χρόνια 1921-1933 χαρακτηρίστηκαν σαν περίοδος μεγάλης ακμής της τέχνης τους. Εισάγουν νέες τεχνικές όπως το φωτομοντάζ. Σχεδίασαν την πρώτη τους αφίσα το 1923 και για τα επόμενα δέκα χρόνια δημιούργησαν περίπου 300 έργα. Το 1933 σκοτώνεται σε δυστύχημα με τη μοτοσικλέτα του ο Γκεόργκι και σταματά η περίοδος της κοινής τους δημιουργίας. Αν και στην Ελλάδα δεν είναι πολύ γνωστοί όπως π.χ. ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην παγκόσμια τέχνη, ανάμεσα στους σημαντικότερους καλλιτέχνες της ρωσικής πρωτοπορίας. Παρουσιάζω ένα ενδεικτικό κομμάτι του έργου τους, που βρήκα εδώ.
Hans Behrendt’s Six Girls Seeking Shelter – 1927 |
Τhe Eyes of Love - 1923 |
Vladimir Vilner’s Cement – 1929 |
Cecil B. De Mille’s Chicago – 1929 |
Georgi Stabovoi’s The Man from the Forest – 1928 |
Ivan Perestiani’s Countess Shirvanskaya’s Crime – 1926 |
Friedrich Emler’s Fragment of an Empire – 1929 |
Carl Froelich’s High Society Wager – 1927 |
Mikhail Kaufman’s In the Spring – 1929 |
Dziga Vertov’s The Eleventh – 1928 |
Mikhail Verner and Pavel Armand’s SEP – 1929 |
E.A. Dupont’s Moulin Rouge – 1929 |
Dziga Vertov’s The Eleventh – 1928
|
Buster Keaton’s The General – 1927 |
Buster Keaton’s The General Version 2 – 1927 |
Richard Oswal’s The Green Alley – 1929 |
Ivan Pravov’s The Last Flight – 1929 |
Dziga Vertov’s The Man with the Movie Camera – 1929
|
Lau Lauritzen’s The Mystery of the Windmill – 1928
|
Nikholai Okhlopkov’s The Sold Appetite – 1928 |
Nunzio Malasomma’s Which of the Two – 1927 |
8 σχόλια:
Στην Ελλάδα πράγματι γνωρίζουμε πολύ λίγα για τους δημιουργούς του σοβιετικού κινηματογράφου και όχι μόνον αυτού. Εξαιρετική η ανάρτησή σου και πολύ καλλιτεχνική. Την έστειλα τη σελίδα και στην κορη μου που σπουδαζει κινηματογραφο.
Σκέτη απόλαυση η ανάρτησή σου!
Ζηλεύω, με την καλή πάντα έννοια, το χάρισμα, τη φαντασία και γενικά το ταλέντο αυτών των καλλιτεχνών. Όλες οι αφίσες τους είναι πολύ αξιόλογες, το μυαλό μου γρατζουνάνε οι…. E.A. Vladimir Vilner’s Cement – 1929, Carl Froelich’s High Society Wager – 1927 και Dupont’s Moulin Rouge – 1929.
Εύχομαι καλό βράδυ!
Δεν ξέρω άμα στο ξαναείπα μάστορα, αλλά πολύ τη γουστάρω αυτή την αβαντ-γκαρντ σοβιετική αισθητική. Ένα ωραίο μαθηματάκι ότι η επανάσταση όταν γίνεται σε μια κοινωνία επηρεάζει όλα τα πεδία, όλους τους τομείς, αλλάζει τα μυαλά των ανθρώπων.
Η να σας το πω στα κουκουέδικα, η προλεταριακή επανάσταση διαμορφώνει και το εποικοδόμημα.
Η ρωσική πρωτοπορία είναι η αδυναμία μου. Προσωπικά περιδιαβαίνω συχνά και αξιοποιώ για υλικό αναρτήσεων το
russianavantgard.com
Σοφία καλησπέρα.
Πρωτοποριακή τέχνη. Χρώματα, μοντάζ, γραμματοσειρές, ακόμα και σήμερα φαντάζουν και είναι σύγχρονα. Δύσκολα όμορφη εποχή, απ' όπου κι αν την δω.
Καλή δύναμη!
Φίλε scοrpion49 καλησπέρα.
Ξέρω που πήγε το μυαλό σου, ξεχωρίζοντας τις τρεις αυτές αφίσες!
Εμπρός λοιπόν... και ...καλή δύναμη!
Αλ. Δελάρζ καλησπέρα.
Αυτή είναι η μαγκιά της επανάστασης. Επανάσταση παντού, στη σκέψη, στην δράση, στην κοινωνία, την τέχνη, σε όλα τα επίπεδα. Τρανό δείγμα οι αφίσες. Όπως έγραψα και στη Σοφία, αυτή είναι μια εποχή "δύσκολα όμορφη". Με κόπο αλλά και ενθουσιασμό, χτίζεται το όμορφο μέλλον. Καλή δύναμη καρντάση!
στρατολάτη καλησπέρα.
Αμοιβαία η ...αδυναμία. Πολύ ενδιαφέρων ο ...προορισμός, ευχαριστώ.
Καλή δύναμη!
Δημοσίευση σχολίου