Τι να σκέφτεται ένας πασόκος; Έχει αντιληφθεί ότι το κόμμα του κατέστρεψε την Ελλάδα; Έβαλε φόρους σε φτωχούς ανθρώπους; Σε ανήμπορους ανθρώπους; Τόλμησε να κάνει κάτι που χρειάζεται τεράστια ξετσιπωσιά. Έκοψε συντάξεις των 400 ευρώ; Ανάγκασε νέους να φύγουν από την χώρα τους; Γέμισε τους δρόμους με κλειστά μαγαζιά; Έστειλε και στέλνει κόσμο στα συσσίτια; Έφτασε την ανεργία στο 20%; Προκάλεσε, πόνο, οργή, αγανάκτηση, κατάθλιψη;
Όλα αυτά και όλα τα υπόλοιπα, που είναι συνεχώς στο μυαλό όλων μας, απασχολούν καθόλου, το μυαλό του πασόκου, που χτες πήγε να ψηφίσει για νέο πρόεδρο; Και αν ναι, πώς τότε πήγε να ψηφίσει; Δεν προβληματίζεται για το κόμμα που στήριξε, για την συμμετοχή του; Σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, δεν νιώθει συνυπεύθυνος; Συνένοχος; Δεν νιώθει ότι με την ψήφο του, ίσως επιδοκιμάζει την καταστροφή συνανθρώπων του;Γιατί από τις χτεσινές εικόνες βλέπαμε πρόσωπα χαμογελαστά και αποφασισμένα. Δεν νιώθουν συνένοχοι; Δεν ντρέπονται; Και τα ρωτάω αυτά, επειδή ντρέπομαι εγώ, που ποτέ δεν ψήφισα ΠΑΣΟΚ και πάντα διαφωνούσα και καταδίκαζα την αισχρή πολιτική του.
Συνειδητοποίησα κοιτάζοντας τις χτεσινές εικόνες, ότι αυτό πάντα έκανε το ΠΑΣΟΚ και οι άνθρωποί του. Αυτό πάντα, μας έκανε. Να ντρεπόμαστε εμείς, γι' αυτό και γι' αυτούς.
Να ντρεπόμαστε για την αισθητική τους, όταν από την δεκαετία του '80, ακόμα λάνσαραν το πρότυπο του αδίστακτου ελληναρά, με την λογική της ευκολίας και της αρπαχτής, σε όλα.
Να ντρεπόμαστε που ως εξουσία, εξαγόρασε συνειδήσεις, διορίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες, έλληνες, αποστεώνοντας ότι δημιουργικό είχαν, (αν είχαν).
Να ντρεπόμαστε που ως εξουσιαζόμενοι, είχαν συνειδήσεις που εξαγοράζονταν τόσο εύκολα.
Να ντρεπόμαστε που πάντα συσπείρωνε γύρω του τα λαμόγια.
Να ντρεπόμαστε, που γαλούχησε και εκπαίδευσε χιλιάδες νέους στην τεμπελιά και την αρπακόλλα.
Να ντρεπόμαστε για τον λαϊκισμό των ηγετών τους, την κλεψιά των στελεχών τους, την εγκληματική προσήλωση στην μίζα και την διαφθορά.
Να ντρεπόμαστε για την αγραμματοσύνη τους και την πονηριά τους.
Να ντρεπόμαστε για το εμπόριο που έκαναν σε αξίες και ιδέες, που κάποτε κάτι σήμαιναν και γι' αυτούς τους ίδιους.
Αυτό μας έκανε πάντα να νιώθουμε το ΠΑΣΟΚ, σαν ηγεσία, σαν φανατικοί οπαδοί σαν συμπεριφορά, σαν πολιτική αισθητική και σαν σύνολο. Μας έκανε να ντρεπόμαστε. Εμείς γι' αυτούς και για όλα αυτά.
Για την κατάντια της χώρας και του λαού της (ενός κομματιού).
Εσχάτως μας κάνει και πληρώνουμε αδίκως και πολλαπλώς γι' αυτούς και για όλα αυτά.
Βλέποντας τα χτεσινά, ξαναντράπηκα.
Ευτυχώς τώρα, και μετά τα όσα έγιναν και γίνονται στην Ελλάδα, νιώθω πιο αισιόδοξος. Ίσως είναι από ανάγκη. Νιώθω πάντως και πιο επαρκής για να τα αντιμετωπίσω. Και νιώθω και πιο σίγουρος για το τι ακριβώς, είναι ο Πασόκος. Και πιο κατασταλαγμένος.
Πασόκος, είναι, αυτός που δεν ντρέπεται για τον εαυτό του.
Θύμιος Κ.
Πηγή:http://www.ellinofreneia.net/
6 σχόλια:
"Ρωτώ:
Πείθει η πολιτική μας, όσο θα θέλαμε;
Εμείς κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να πείσουμε;
Εξαντλούμε όλες τις δυνατότητες που διαθέτουμε;
Σε περίπτωση ήττας, θα «μιλάμε για μια προχωρημένη κατάσταση επικίνδυνου πολιτικού αυτισμού.»;
Και για να αντιστρέψω λίγο την εισαγωγή: μήπως η υπέρμετρη αισιοδοξία έχει τελικά αντίθετα, από τα επιθυμητά, αποτελέσματα;
Και μήπως ο προβληματισμός και το παραπάνω «παίδεμα» της σκέψης, δεν αποτελούν σώνει και καλά σημάδια «πεσμένου ηθικού»;"
Αγαπητέ φίλε οικοδόμε,αντιγράφω ένα μικρό ενδεικτικό κομμάτι από ένα σχόλιο σου,θέλοντας να σου στείλω τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για το πραγματικά αξιέπαινο τρόπο που υποστηρίζεις την έννοια κομμουνιστής!!!Με ήθος,καθαρό λόγο και ρεαλιστική προσέγγιση.Παρακολουθώ αρκετό καιρό τώρα το blog αλλά και τα σχόλια σου και ειλικρινά αποτελείς μια όαση,μέσα σε ένα συρφετό φανατισμένων χειροκροτητών του χώρου μας,που παπαγαλίζουν την ημιμάθεια τους ως οπαδίσκοι κάποιας θρησκευτικής αίρεσης,καφρίζοντας,υβρίζοντας και καννιβαλίζοντας ενάντια σε οιονδήποτε εκφράσει έναν διαφορετικό προβληματισμό και προσεγγίσει από άλλη οπτικη γωνία ένα θέμα, και όχι με το αγνό και τίμιο λόγο που μιλάει στις καρδιές του λαού μας.
Υποθέτω ότι δεν είσαι μέλος του ΚΚΕ,γιατί απλά θα σε είχαν διαγράψει(με όλους τους παρελκόμενους χαρακτηρισμούς),αν έθετες αυτά τα ερωτήματα στο κόμμα.
28 ολόκληρα χρόνια στο κόμμα,με πλείστες όσες θυσίες,αγαπητέ μου φίλε και διαγράφηκα το 2011,θέτοντας επιμόνως ομολογώ,παρόμοιους προβληματισμούς με τους δικούς σου.
Με θλίβει τι γεγονός ότι έχουν παρεισφρύσει πολλοί λαθρεπιβάτες σε τούτο το καράβι που το χτυπάει συνέχεια ο "καιρός",αλλά μου δίνει δύναμη και κουράγιο, το ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι σαν και σένα που υπηρετούν πιστά το αξίωμα του πρωτοκατετάνιου μας,του Άρη "ότι είναι καλό για το λαό,πρέπει να'ναι καλό και για το κόμμα" και όχι το αντίστροφο...
Με τη πίστη ότι τούτο το κόμμα θα βρεί το δρόμο του και θα οδηγήσει το λαό μας εκεί που του αξίζει να βρίσκεται,στην εξουσία,μια εξουσία απαλλαγμένη από ερπετά κάθε είδους και χώρου,σου εύχομαι καλή δύναμη και
"καλή αντάμωση στα γουναράδικα"!!!
@Τζαβέλας:
Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, με τιμούν. Δεν μπορώ όπως καταλαβαίνεις να πάρω θέση σε όσα γράφεις και αφορούν εσένα προσωπικά και το Κόμμα. Δεν υιοθετώ και όσους χαρακτηρισμούς χρησιμοποιείς. Δεν μπορώ να φανταστώ ούτε πιστεύω πως υπάρχουν στο χώρο αυτό άτομα που τον χρησιμοποιούν για προσωπικό τους συμφέρον. Θέλω να επιμένω να πιστεύω πως μόνο η προσφορά προς την ανθρώπινη ύπαρξη, είναι ο λόγος για να οργανωθεί κάποιος στο Κόμμα.
Μην θεωρείς σαν εικόνα του Κόμματος όσα βλέπεις στην μπλογκογειτονιά μας. Ένα μόνο μέρος της μπορείς να παρακολουθήσεις στα μπλογκς και αυτό πολλές φορές «παραμορφωμένο». Άρα δεν είναι «δίκαιο» να κρίνεις απ’ όσους «συναντάς» μέσω των μπλογκς. Ο καθένας μας γράφει το μακρύ και το κοντό του, έχοντας πολλές φορές και «πονηρούς» σκοπούς…
Για μένα το Κόμμα δεν το συγκροτούν μόνο οι οργανωμένοι σ’ αυτό. Κόμμα είμαστε σε κάποιο βαθμό κι εμείς οι… απ’ έξω. Μη νομίζεις πως οι δικές μας απόψεις δεν φτάνουν στ’ αυτιά των «από μέσα». Βοηθάμε κι εμείς, με τη στάση, τη συμπεριφορά και τις απόψεις μας στο να διορθωθούν τα όποια «στραβά» (αν θέλεις τη γνώμη μου, αυτά είναι πολλά…) και να γίνει πιο βατός ο δρόμος που οδηγεί στο μέλλον για το οποίο εγώ κι εσύ και το Κόμμα παλεύουμε.
Ταυτόχρονα με τον ταξικό αντίπαλό μας, έχουμε να πολεμάμε και ένα σωρό «κουσούρια» και μικροαστικές αντιλήψεις που κουβαλάμε από το παρελθόν, και εμείς αλλά και το Κόμμα. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση πρέπει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να προχωράμε, ειδικά σήμερα που δεχόμαστε τρομερό πόλεμο απ’ την αντίδραση, από δεξιά αλλά και «αριστερά» βέλη. Να στεκόμαστε σταθερά δίπλα στο Κόμμα, κριτικά, με τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά, τις γροθιές σφιγμένες και τις καρδιές φλεγόμενες.
Καλή δύναμη σύντροφε και καλή «αντάμωση»!
Χαίρομαι που ο σύντροφος Τζαβέλας αναπτύσσει τον προβληματισμό του για την πορεία του ΚΚΕ, ο οποίος παρά το γεγονός ότι διεγράφη κατά το πρόσφατο παρελθόν από το κόμμα, συνεχίζει θέλω να πιστεύω να το στηρίζει. Το ΚΚΕ σύντροφε Τζαβέλα δεν είναι μόνο η Αλέκα, ή κάποια άλλα ανώτερα στελέχη. Πάνω απ’ όλα είναι η ιστορία που κουβαλάει στα σπλάχνα του, είναι οι αγωνιστές του, οι ήρωες του. Είναι όλοι αυτοί που θυσίασαν τη ζωή τους για την ιδεολογία που πρέσβευε και πρεσβεύει μέχρι σήμερα το κόμμα.
Και παλαιότερα έγιναν λάθη και μάλιστα μοιραία. Το ζητούμενο είναι να μην υπάρχει δόλος, και το κυριότερο να γίνεται σοβαρή επεξεργασία των θέσεων-ανακοινώσεων, ώστε να αποφεύγονται οι παρερμηνείες, διαφορετικά η ζημιά που θα προκαλείται θα είναι μεγάλη, τα ΜΜΕ μάς την έχουν στημένη. Τι πρέπει αλήθεια να κάνει κάθε μέλος όταν διαφωνεί με τις θέσεις άλλων στελεχών του κόμματος; Παραιτείται και εντάσσεται σε κάποιον άλλο φορέα που τον εκφράζει ιδεολογικά (Βλέπε Μίμη Ανδρουλάκη), επιχειρεί τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού φορέα, ή είναι προτιμότερο να παλέψει εντός του κόμματος μπας και πετύχει να αλλάξει κάτι; Πάντως η Αλέκα σήμερα είναι Γ.Γ., αύριο δεν είναι, δική μου εκφρασμένη άποψη είναι πως πρέπει να αποχωρήσει. Δεν πρέπει όμως να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι σε χαλεπούς για τα Κ.Κ. καιρούς κατόρθωσε και κράτησε το ΚΚΕ στην επιφάνεια. Εύχομαι τα γραφόμενα σου στο φιλόξενο ιστολόγιο του φίλου Οικοδόμου να διαβαστούν από στελέχη του κόμματος, από τα οποία θα ήταν ευχής έργο να είχαμε και κάποιες απαντήσεις στο σχόλιο σου.
Καλό βράδυ!
Φίλε Scorpion 49 η σχέση μου με το ΚΚΕ χτίστηκε πάνω στην ιστορία του,που όπως αναφέρεις και συ πολύ σωστά είναι οι αγωνιστές και οι ήρωες του και έτσι είναι αδύνατο να διαρραγεί!Από τη θέση του απλού οπαδού πλέον(και όχι μέλους) είμαι ταγμένος στον αγώνα του λαΐκού κινήματος με τις όποιες δυνάμεις διαθέτω.Από την άλλη όμως και επειδή κατά την ταπεινή μου γνώμη χρειάζεται στους κόλπους του κόμματος να γίνουν σαφείς στην ηγεσία και τα ανώτερα στελέχη,οι προβληματισμοί της βάσης του κόμματος τόσο για τη γραμμή που ακολουθεί το τελευταίο διάστημα,όσο και για το έλλειμμα εσωκομματικής δημοκρατίας που παρατηρείται στις τάξεις των οργανώσεων του.Προσωπικό μου πιστεύω είναι ότι ο διάλογος αυτός και οι προβληματισμοί που τίθενται από τη βάση,θα'πρεπε να γίνεται εντός του κόμματος,αλλά δυστυχώς η αλαζονεία της ηγετικής ομάδας,η επιβολή αυταρχικής διαχείρισης και το "ρίζωμα" σε κάποιες καρέκλες ανθρώπων που μονοπωλούν την εκπροσώπηση του κόμματος,δεν αφήνουν περιθώρια γι'αυτό.Με την πίστη ότι ο διάλογος γεννά δημιουργία και την δοκιμασμένη με αίμα εμπειρία του καπετάνιου μας Άρη ότι "ότι είναι καλό για το λαό πρέπει να'ναι καλό και για το κόμμα",πιστεύω ότι πρέπει τούτες τις κρίσιμες για το λαό μας στιγμές,να δώσουμε τη μάχη αφουγκραζόμενοι τις αγωνίες του και τα πρωτόγνωρα προβλήματα που βιώνει και να μη σταθούμε αποκομμένοι από αυτόν και καλυμμένοι πίσω από αναντίστοιχες προς το λαΐκό "θέλω" τακτικές...Τέλος, θεωρώ πολύ σημαντική την ευχή σου να προβληματιστεί κάποια στιγμή η ηγεσία και να δώσει πειστικές απαντήσεις στα όποια απλά μέλη θέτουν τις διαφωνίες τους ή τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους,αλλά δεν είμαι(από την εμπειρία μου) και τόσο αισιόδοξος ότι μπορεί να συμβεί αυτό...
Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς και ειλικρινή σεβασμό μου σύντροφοι,
Τζαβέλας
Αγαπητέ φίλε Τζαβέλα,
Καταλαβαίνω την πίκρα σου και την απογοήτευσή σου. Εγώ δεν υπήρξα ποτέ μέλος του κόμματος, αλλά πίστεψε με, κάθε χτύπημα στο ΚΚΕ, κάθε αποτυχία, κάθε στραβοτιμονιά των στελεχών, και κυρίως της ηγεσίας με στενοχωρεί πάρα πολύ. Αλλά πάντα ελπίζω ότι θα συμβούν οι αναγκαίες αλλαγές που θα δώσουν στο κόμμα τη ζωντάνια και την επαναστατικότητα που του αρμόζει. Αυτές όμως οι αλλαγές δε θα γίνουν εάν το ΚΚΕ καταρρεύσει, εάν χάσει την εκλογική του δύναμη. Πρέπει να στηριχτεί, και παράλληλα να πιεστεί από τη βάση να προχωρήσει σε έκτακτο συνέδριο ώστε να εκλέξει ανθρώπους που δε θα έχουν τη νοοτροπία που σημειώνεις στο σχόλιο σου (όπως καταλαβαίνεις δεν είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω, ή να διαψεύσω αυτά που σημειώνεις περί ελλείμματος εσωκομματικής δημοκρατίας), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πάψει να υφίσταται αυστηρός έλεγχος σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας του.
Μιλώ ως απλός κομμουνιστής, που πραγματικά νοιάζεται για την τύχη του ΚΚΕ, είναι το αποκούμπι, το στήριγμα θα έλεγα του κάθε απλού εργάτη, ο οποίος έχει αηδιάσει από τις συμπεριφορές των ταγών της εξουσίας, αλλά και των βολεμένων με το σύστημα πρώην συντρόφων μας, τις οποίες δε δύναται να κατανοήσει, ούτε δύναται να συλλάβει το μέγεθος της αλλαγής που συνέβη στον τρόπο σκέψης τους, ειδικά μετά την πτώση της ΕΣΣΔ.
Με εκτίμηση,
Scorpion49
Scorpion 49
Δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω τίποτα σε αυτά που γράφεις,συμφωνώ απολύτως.
Εμπρός όλοι μαζί δυνατά, για ένα ΚΚΕ δυνατό και ικανό να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις του λαΐκού κινήματος!!!
Με οδηγό την ανιδιοτέλεια και την ιστορία μας!!!
Συντροφικούς χαιρετισμούς,
Τζαβέλας
Δημοσίευση σχολίου