Από
αυτόν τον τόπο πέρασαν άγιοι που έδωσαν το αίμα και την ανάσα τους για ν’
ανθρωπέψει ο άνθρωπος. Όταν τους έλεγαν για τα καμωμένα τους χαμήλωναν τα μάτια
κι είχαν για μέγιστη τιμή που το Κόμμα τους δέχτηκε στην αγκαλιά του. Έπεσαν,
άλλος στη μάχη, άλλος μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, άλλος από αρρώστια,
άλλος από γεράματα και κανένας, ποτέ,δεν «τόλμησε» να βγει και να πει «εγώ
είμαι κομμουνιστής». Του άτυχου του ‘ταν γραφτό να ζήσει μέχρι σήμερα για ν’
ακούσει τον υπουργό με το μαντηλάκι και τα μανικετόκουμπα, να δηλώνει κυνικά
και ατάραχος «κι εγώ κομμουνιστής είμαι».
Και
σε μένα, τον ασήμαντο και μικρό, έμεινε η ντροπή για τα -μη- καμωμένα της
γενιάς μου…
Πέμπτη
3 Μάρτη 2016.
4 σχόλια:
Πόσο δίκιο έχεις !
Βουνό !
Κι εγώ, τον άκουσα, και μου ΄ρθε να σπάσω την τηλεόραση !
Φτού σας ξεφτίλες ...
υ.γ.: Εγώ, εδώ και πολύ καιρό, όταν θέλω να βρίσω χυδαία κάποιον, έτσι τον λέω: - Είσαι Κατρούγκαλος ...
Mαγάρισαν την λέξη "αριστερά" , πάνε τώρα να μαγαρίσουν και τη λέξη "κομμουνιστής". Δε θα προλάβουν όμως. Αυτοί θα πνιγούν μέσα στα ψέματά τους και στην υπέρμετρη αλαζονεία τους. Πιο γρήγορα απ' τους προηγούμενους.
Κάποτε στο λήμμα "τσαρλατάνος" στα λεξικά θα συναγωνίζονται πολλοί πολιτευτές του συστήματος για το ποιανού θα μπει το όνομα δίπλα σ' αυτό το λημμα για να το επεξηγεί. Του Κατρούγκαλου θα συμπεριλαμβάνεται μέσα σε αυτά τα ονόματα. Σε περίοπτη θέση.
(Οικοδόμε αν δεν μπορέσεις να το δημοσιεύσεις αυτό το σχόλιο, θα το καταλάβω. Αλλα δεν παίρνω ούτε γιώτα πίσω απ' αυτό που έγραψα.)
Σοφία
γεια και χαρά σας ρε πατριώτες
κι εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες....
Δημοσίευση σχολίου