ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΗΝ ΑΒΑΝΑ: Σταθερός στόχος η ανατροπή των κατακτήσεων της επανάστασης

Παρά τη φιλική ατμόσφαιρα στο ταξίδι Ομπάμα
στην Αβάνα, η επιδίωξη του αμερικανικού
ιμπεριαλισμού δεν αλλάζει

Ιδιαίτερα «διδακτική» ήταν η τριήμερη επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στις 20-22 Μάρτη στην Κούβα, μια επίσκεψη που χαρακτηρίστηκε ιστορική και μόνο από το γεγονός ότι ήταν η πρώτη εν ενεργεία Πρόεδρου μετά από 88 χρόνια.
Τη σημασία της επίσκεψης σηματοδοτεί και το γεγονός ότι τον συνόδευαν και πολλοί υπουργοί, 40 γερουσιαστές Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι και αρκετές εκατοντάδες επιχειρηματίες.

Η επίσκεψη εντάσσεται στις εντατικές επαφές που πραγματοποιούν οι κυβερνήσεις των δύο χωρών τους τελευταίους 15 μήνες, για τη λεγόμενη εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, που εμποδίζει η πολιτική των ΗΠΑ κατά της Κούβας, με τον πολύμορφο αποκλεισμό που διαρκεί από το 1961, δύο μόλις χρόνια μετά τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Οπως και τότε έτσι και τώρα, η επιθετική πολιτική δεν αλλάζει, αυτό που διαφοροποιείται όμως είναι η τακτική. Δηλαδή, η επιλογή του τρόπου που χρησιμοποιεί ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, ώστε να τελειώσει με ό,τι κατάκτηση έφερε η σοσιαλιστική οικοδόμηση στον κουβανικό λαό. Ετσι αξιοποιείται στη δεδομένη στιγμή ένας Πρόεδρος Αφροαμερικανός, λαοφιλής λόγω της επικοινωνιακής του δεινότητας, που φέρνει μαζί του μια «κουλτούρα ανοχής και πολυπολιτισμικότητας» και ταυτόχρονα τη στήριξη σημαντικής μερίδας του αμερικανικού κεφαλαίου, που θέλει να αρπάξει «ευκαιρίες» για οικονομική διείσδυση. Στην προσπάθεια αυτή εντάσσεται και η «πολιτιστική επίθεση» και δεν είναι τυχαίο ότι την Παρασκευή είχε οργανωθεί μεγάλη και δωρεάν συναυλία του ροκ συγκροτήματος «Rolling Stones» στην κουβανική πρωτεύουσα. Η αμερικανική κυβέρνηση αξιοποίησε, επίσης, μια μέρα πριν την επίσκεψη Ομπάμα, τη συμμετοχή του Προέδρου στη σατιρική τηλεοπτική εκπομπή του δημοφιλούς κωμικού στην Κούβα, Λουίς Σίλβα, που υποδύεται το χαρακτήρα ενός ιδιόρρυθμου 70άρη του «Πάνφιλο Επιφάνιο», με πολύ μεγάλη διείσδυση στις νέες γενιές, ακόμη και τον αθλητισμό, με τη διοργάνωση από κοινού με την Κούβα ενός φιλικού αγώνα μπέιζμπολ, την τελευταία μέρα της επίσκεψης.

Σταθερή επιδίωξη να κάνει ελκυστικό τον καπιταλισμό

Το «βαρύ πυροβολικό» του Ομπάμα ήταν αναμφισβήτητα η ομιλία που πραγματοποίησε στο θέατρο «Αλίσια Αλόνσο», που φέρει το όνομα της 93χρονης διακεκριμένης μπαλαρίνας που παραβρέθηκε, στην οποία επιδίωξε να περάσει το προφίλ του «φίλου του Κουβανικού λαού». Με μια καλά επεξεργασμένη παρέμβαση, απευθυνόμενος σ' ένα ακροατήριο 1.000 και πάνω ανθρώπων, ανάμεσά τους και του Κουβανού Προέδρου, Ραούλ Κάστρο, και άλλων ηγετικών στελεχών, με χρήση και φράσεων στα ισπανικά, ξεδίπλωσε την κεντρική του στόχευση για την ...ανωτερότητα του καπιταλισμού, επιχειρώντας να «ξεπλύνει» τα 50 και πάνω χρόνια της εγκληματικής πολιτικής, των δολοφονικών επιθέσεων, χρησιμοποιώντας το σχήμα «ό,τι έγινε, έγινε» και «εγώ δεν φέρω καμία ευθύνη. Δεν κοιτάμε πίσω, αλλά μπροστά». Είπε χαρακτηριστικά ότι όταν οι επαναστάτες έδιωχναν το δικτάτορα Μπατίστα, ο πατέρας του έφτανε από την Κένυα στις ΗΠΑ, αντιμετωπίζοντας τα πρώτα χρόνια το ρατσισμό, ενώ σημείωσε ότι ο ίδιος γεννήθηκε το 1961, όταν έγινε η επέμβαση στον Κόλπο των Χοίρων.

Ετσι εμφανίστηκε ως αυτός που μεταφέρει «μήνυμα ειρήνης» και «συμφιλίωσης», ώστε να ξεπεραστούν οι υπαρκτές διαφορές μεταξύ των κυβερνήσεων και των λαών. Στην ιστορική αναδρομή που έκανε, χρησιμοποίησε ορισμένα «πιασάρικα» στοιχεία: για τους σκλάβους που ήρθαν στις δύο χώρες από την Αφρική, τους μετανάστες από την Ευρώπη, τον εθνικό ποιητή Χοσέ Μαρτί που έζησε στις ΗΠΑ και τον Ερνεστ Χέμινγουεϊ που έζησε στην Κούβα, το πάθος για το μπέιζμπολ, το χορό, το σεβασμό για τον μποξέρ Τεόφιλο Στίβενσον που είχε ο Μοχάμεντ Αλι.

Εριξε, επίσης, στο «μύλο» τον «πατριωτισμό», την «οικογένεια», την «εκπαίδευση των παιδιών», για να καταλήξει ότι δήθεν διατηρώντας τις διαφορές στο πολιτικό σύστημα και την οικονομία, μπορεί να επιτευχθεί η «ομαλοποίηση των σχέσεων των κυβερνήσεων και των λαών» και να αναπτυχθούν οι ...μπίζνες προς όφελος και των δύο. Εφερε ως παραδείγματα το άνοιγμα των πρεσβειών στις δύο χώρες, τη συνεργασία που έχει ξεκινήσει στον τομέα της Υγείας, της αγροτικής οικονομίας, των ταχυδρομικών υπηρεσιών, ενώ σημείωσε ότι «πολλές αμερικανικές επιχειρήσεις είναι έτοιμες να επενδύσουν σε διάφορους τομείς». Μάλιστα, στη διάρκεια της επίσκεψης Ομπάμα στην Κούβα, έγιναν γνωστές οι συμφωνίες με την «Google», που πρόκειται να είναι η πρώτη αμερικανική εταιρεία ίντερνετ που θα δραστηριοποιηθεί στη χώρα, με το ξενοδοχειακό κολοσσό «Starwood», που θα αναλάβει τη διαχείριση 3 ξενοδοχείων. Ο Ομπάμα μπήκε και στο «ψητό», σε συνάντηση που είχε με Κουβανούς αυτοαπασχολούμενους μικροεπιχειρηματίες που αναπτύσσονται ταχύτατα σε διάφορους τομείς (εστίαση, υπηρεσίες, αγροτική παραγωγή), ζητώντας να μπορούν οι αμερικανικές εταιρείες να μισθώσουν οι ίδιες Κουβανούς εργαζόμενους, κάτι που έως τώρα γίνεται μόνο μέσω του κουβανικού κράτους και υποσχέθηκε χρηματοδότηση, τεχνογνωσία και προμήθεια με εξοπλισμό και νέες τεχνολογίες.

Υπερασπίστηκε τις «δημοκρατικές αξίες» και το «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» που δήθεν πρεσβεύει η χώρα του και ταυτόχρονα χαιρέτισε τη συνεργασία Κουβανών και Αμερικανών γιατρών στην Αϊτή ή την Αφρική, τη συμβολή της Κούβας στην ειρηνευτική διαπραγματευτική διαδικασία για την Κολομβία (ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, που ήταν στην Κούβα συναντήθηκε με τις αντιπροσωπείες της κυβέρνησης και των ανταρτών των FARC-EP που συνεχίζουν τις συνομιλίες στην Αβάνα). Εντελώς προκλητικά, έκανε έκκληση για τη σταθερότητα στη Βενεζουέλα, την ίδια ώρα που με προεδρικό διάταγμα θεωρεί την κυβέρνησή της «ασυνήθιστη απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ».

Δεν έκρυψε λόγια...

Στο επίμαχο ζήτημα του πολύμορφου αποκλεισμού που συνεχίζεται παρά κάποιες τροποποιήσεις, ειδικά το τελευταίο διάστημα με τα ταξίδια και τις συναλλαγές (οι οποίες, όμως, δεν θίγουν τον πυρήνα των περιορισμών), ο Αμερικανός Πρόεδρος ήταν ...κυνικά ειλικρινής. Είπε ότι θα επιδιώξει την κατάργηση του αποκλεισμού, αλλά δεν ξέρει πότε αυτό θα συμβεί, εξηγώντας ότι η νομοθετική αλλαγή είναι υπόθεση του Κογκρέσου και όχι αποκλειστικά δική του. Απαντώντας στο «γιατί τώρα» επιδιώκει την αλλαγή της απομόνωσης της Κούβας, είπε: «Γιατί όλα αυτά τα πάνω από 50 χρόνια, η πολιτική αυτή δεν ήταν προς το συμφέρον μας, δεν λειτούργησε και επίσης τραυμάτισε τον κουβανικό λαό».

Δεν στάθηκε στις ...λεπτομέρειες των επιπτώσεων, της αυθαιρεσίας, αφού ο αποκλεισμός έχει και εξωεδαφικές διαστάσεις, αφορώντας και τρίτες χώρες που ουσιαστικά τους απαγορεύεται να έχουν σχέσεις με την Κούβα εφόσον θέλουν να έχουν σχέσεις με τις ΗΠΑ (ο περιβόητος νόμος Χελμς - Μπάρτον), αλλά είπε κυνικά ότι «αλλάζουμε τακτική γιατί αυτό μας συμφέρει». Σε τι τους συμφέρει; Στον ίδιο στόχο, στην ανατροπή των κατακτήσεων της σοσιαλιστικής επανάστασης στην Κούβα, για το «καλό του κουβανικού λαού, που πρέπει να ενδυναμωθεί».

Με αυτό το σκεπτικό, εγκωμίασε το «κουβανικό ταλέντο, το πολύ καλό εκπαιδευτικό σύστημα και την ικανότητα του Κουβανού να κάνει πατέντες από το ...τίποτα» και επιχείρησε να δείξει ότι «οι ΗΠΑ δεν επιβάλλουν σε κανέναν τίποτε», αλλά «ο μόνος που μπορεί να καθορίσει το μέλλον του είναι ο ίδιος ο κουβανικός λαός». Εκεί, όμως, που «απογείωσε» την παρέμβασή του, είναι όταν είπε ότι η «μεγάλη δύναμη είναι η ενότητα και συμφιλίωση των Κουβανών», βάζοντας στο «μίξερ», με μπόλικη συναισθηματική φιλολογία περί «νοσταλγίας της πατρίδας», τους «εξόριστους», που δήθεν νοιάζονται για τη χώρα τους, ανακατεύοντας τους μετανάστες με την αντικουβανική μαφία του Μαϊάμι. Παράδειγμα η ομάδα «Αλφα 66», τα αποβράσματα τύπου Λούις Ποσάδα Καρίλες, που οργανώνουν δολοφονικές επιθέσεις κατά της Κούβας και βέβαια διαχρονικά έχουν την πολύπλευρη στήριξη των αμερικανικών κυβερνήσεων και υπηρεσιών.

Ο Ομπάμα, άλλωστε, συναντήθηκε και στην Αβάνα στην πρεσβεία των ΗΠΑ με 13 λεγόμενους αντιφρονούντες, δηλαδή ένα τμήμα των άμεσα χρηματοδοτούμενων από τις υπηρεσίες των ΗΠΑ, που πρωτοστατούν στον αγώνα για την ανατροπή της Κουβανικής Επανάστασης. Από τη συνάντηση αυτή δόθηκαν κάποιες φωτογραφίες και πληροφορίες για «ανταλλαγή απόψεων πάνω στην ανάγκη να υπάρξει μια ανοιχτή κοινωνία των πολιτών».

Απαίτηση η άρση του αποκλεισμού και η επιστροφή του Γκουαντάναμο

Ο Πρόεδρος της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, με τον οποίο είχε συνάντηση ο Ομπάμα την Τρίτη, χαρακτήρισε στην κοινή συνέντευξη Τύπου «θετικά τα βήματα που έχουν γίνει το τελευταίο 15μηνο», όπως την έναρξη της ταχυδρομικής γραμμής, τη συμφωνία για την έναρξη των απευθείας πτήσεων, κάποιες πλευρές για τη διευκόλυνση των συναλλαγών, τη συνεργασία στην αγροτική οικονομία, στον τομέα της Υγείας, τις δυνατότητες επενδύσεων αμερικανικών επιχειρήσεων στο Νησί. Ομως, υπογράμμισε ότι όλα αυτά δεν είναι αρκετά και τα «βασικά εμπόδια στην εξομάλυνση των δύο χωρών είναι η ύπαρξη του πολύμορφου αποκλεισμού, που πρέπει να τερματιστεί, και η επιστροφή της ναυτικής βάσης του Γκουαντάναμο, που παράνομα κατέχουν ακόμη οι ΗΠΑ».

Σε δηλώσεις του, επίσης, στον Τύπο, ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, Μπρούνο Ροντρίγκες Παρίγια, καυτηρίασε ότι πάρα τα πρόσφατα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση των ΗΠΑ, εξακολουθεί να μην επιτρέπεται ο ατομικός τουρισμός στους Αμερικανούς υπηκόους, ενώ για την προϋπόθεση που βάζει η αμερικανική πλευρά για τα επιτρεπόμενα ταξίδια, ότι δηλαδή πρέπει να «έχουν εκπαιδευτικό χαρακτήρα ανταλλαγής άνθρωπο τον άνθρωπο και να συμβάλλουν στην ενδυνάμωση του κουβανικού λαού», σχολίασε καυστικά: «Κάτι πρέπει να είναι λάθος στην αμερικανική δημοκρατία αν μιλάει για ενδυνάμωση ενός άλλου λαού» και συμπλήρωσε ότι «αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενδιαφέρεται να κάνει κάτι προς όφελος του κουβανικού λαού, ας καταργήσει τον αποκλεισμό». Επίσης, δήλωσε την αντίθεση της Κούβας με το διάταγμα των ΗΠΑ σχετικά με τη Βενεζουέλα, η οποία υπογραμμίστηκε και στη διάρκεια των συνομιλιών με τον Ομπάμα. Τέλος, δηλώθηκε η φιλία και αλληλεγγύη της Κούβας με τη Βενεζουέλα και απαιτήθηκε η απόσυρση του διατάγματος, γιατί δεν «έχει καμία δικαιολογία, είναι επιθετικό και αυθαίρετο».

Δ. Κ

Ριζοσπάστης