 |
Τα πιο ζεστά μηνύματα μαθητών απ' όλη την Ελλάδα
«Η εργασία για τον άνθρωπο πρέπει να υπάρχει, χωρίς απειλές γιατί μπορεί στη χαλυβουργική να δουλεύουν άνθρωποι 30 ή 15 χρόνια να ξέρουν αυτή τη δουλειά και στο τέλος να τους απολύσουν. Για σκεφτείτε το αυτό είναι τραγικό και πολύ θλιβερό για αυτούς τους ανθρώπους.
Εγώ διαφωνώ με τον κ. Μάνεση δεν είναι δίκαιος ο τρόπος που εκμεταλλεύεται αυτούς τους ανθρώπους. Για να πάει λίγο στη θέση αυτών των ανθρώπων. Είναι μεγάλη αδικία.
Τέλος λέω πως ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να έχει δουλειά και ο Μάνεσης είναι άδικος με τους εργαζόμενους γιατί αυτοί έχουν παιδιά, οικογένεια και χρέη του σπιτιού τους να καλύψουν...»
(Από έκθεση μαθήτριας Δημοτικού από την Κεφαλλονιά).΄
 |
| Ταμπλό με ζωγραφιές και μηνύματα μαθητών στα κάγκελα του εργοστασίου |
«Διαλέξατε το δρόμο της τιμής. Ολοι μια γροθιά. Είσαστε ήδη νικητές. Δε γυρνάτε στη δουλειά για 500 ευρά!!! Οι βιομήχανοι περιμένουν στη γωνία. Η νίκη των χαλυβουργών είναι κοντά. Ας ενωθούμε και στην απεργία να βρεθούμε!!! Νίκη στους εργάτες της Χαλυβουργίας. Αλληλεγγύη».
(Το μήνυμα από ζωγραφιά μαθητή από σχολείο του Κερατσινίου, που είναι αναρτημένο σε ταμπλό με άλλες ζωγραφιές παιδιών έξω από την «Ελληνική Χαλυβουργία»).
Η πρωτοβουλία που πήρε το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών στις αρχές του μήνα να καλέσει δασκάλους και καθηγητές να μιλήσουν στους μαθητές τους για τον αγώνα των χαλυβουργών και να τους προτρέψουν να γράψουν εκθέσεις και να φτιάξουν ζωγραφιές για τους χαλυβουργούς έχει βρει ανταπόκριση. Από το Κερατσίνι, το Μεταξουργείο και την Ελευσίνα, έως τη Χίο και την Κεφαλλονιά, ο αγώνας των χαλυβουργών έγινε αντικείμενο συζήτησης σε πολλές μαθητικές αίθουσες, έγινε πηγή έμπνευσης για μαθητικές δημιουργίες από παιδιά διαφόρων ηλικιών. Και μερικά από αυτά τα πιο ζεστά μηνύματα, φτιαγμένα με ξυλομπογιές και κυρίως με μια αγνή κατανόηση για το δίκιο, κοσμούν εδώ και πολλές μέρες τα κάγκελα της «Ελληνικής Χαλυβουργίας».
Ευχές στους χαλυβουργούς για καλά Χριστούγεννα, για να 'χουν δύναμη, για να έχει όλος ο κόσμος δουλειά και να μπορεί να φροντίζει τα παιδιά του, ξεπηδούν από τις εκθέσεις και τις ζωγραφιές μικρών παιδιών, που μπορεί να βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά από το εργοστάσιο και τους απεργούς, όμως πολύ κοντά τους, ακόμα και μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, βιώνουν ανάλογα προβλήματα.
«Ενα παιδί στη Σάμη λιποθύμησε και έτρεξαν οι καθηγητές και ο γυμναστής για να δουν τι έχει, μήπως έχει καμιά αρρώστια (...) όταν ενημέρωσαν τους γονείς του, είπαν βέβαια έχει να φάει δυο μέρες πώς να μη λιποθυμήσει», γράφει στην έκθεσή του προς τους χαλυβουργούς ένας μικρός μαθητής από την Κεφαλονιά κι ενώνει τη φωνή του στο δίκιο του αγώνα για το ψωμί και τη δουλειά.
Τα πιο ζεστά μηνύματα, η πιο θερμή αλληλεγγύη από αυτές τις παιδικές καρδούλες, συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου