Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Ένα μήνυμα αλληλεγγύης από μαθητές Δημοτικού σχολείου, στους απεργούς της «Ελληνικής Χαλυβουργίας»


Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στο Δάσκαλο Στέλιο Φωκιανό, της Στ’ τάξης του 5ου Δημοτικού σχολείου Κερατσινίου. Μίλησε στους μαθητές του, που είναι οι ίδιοι παιδιά εργαζομένων, για την απεργία των εργατών στην «Ελληνική Χαλυβουργία», και τους έδωσε το ερέθισμα να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, με τον τρόπο που τα μικρά παιδιά ξέρουν καλύτερα: τη ζωγραφική. Τις ζωγραφιές τους πήγαν στο εργοστάσιο και τις παρέδωσαν στους απεργούς χαλυβουργούς. Η αλληλεγγύη όλων μας και με κάθε τρόπο είναι πολύτιμη! Το παρακάτω κείμενο υπογράφει ο δάσκαλος. (Οικοδόμος)


[Δευτέρα 21 Νοέμβρη και το πρωινό μάθημα της Γλώσσας στην Στ΄τάξης σε δημοτικό σχολείο του Κερατσινίου ξεκινάει με την προκήρυξη των εργατών της Χαλυβουργίας:

«.... Ακούστε τη φωνή των χαλυβουργών.Ο αγώνας μας είναι και δικός σας.... Απεργούμε σαν μια γροθιά από τις 31 Οκτώβρη.  Διαλέξαμε το δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας, υπερασπίζουμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας.

Δε γυρνάμε για δουλειά μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 €. Απαιτούμε να επιστρέψουν στη δουλειά οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας.... Νικήσαμε το φόβο, τους εκβιασμούς ,την απειλή της πείνας. Κατεβήκαμε σε απεργία. Είμαστε όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές..... Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περίμεναν να έχουμε κουραστεί, να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι....Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη.... Η νίκη των χαλυβουργών θα είναι μια μεγάλη νίκη για όλη την εργατική τάξη!....»


Η δύναμη του κειμένου των εργατών κεντρίζει τα συναισθήματα των παιδιών, παιδιών μιας κοινωνίας που βιώνει έντονα τη φτώχεια και την ανεργία. Στη συνέχεια βρίσκουμε στο διαδίκτυο ενδιαφέροντα στοιχεία για το χάλυβα, τα εργοστάσια παραγωγής του και τα τεράστια κέρδη των ιδιοκτητών του.

Θυμόμαστε και το εξαιρετικό εκείνο κείμενο από το παλιό βιβλίο της Γλώσσας της Ε΄δημοτικού «Ένα δάκρυ για τον μπάρμπα-Τζίμη»:

«…Νιώθω περηφάνια γιατί ,όταν το κάλεσε η στιγμή, έκανα το χρέος μου απέναντι στους συναδέλφους μου και βοήθησα να γίνει ευκολότερη και καλύτερη η ζωή μας ,κι αυτό είναι σαν να ‘βαλα κι εγώ ένα  λιθαράκι στο χτίσιμο καλύτερης κοινωνίας…».

Τα παιδιά συζητούν, ρωτούν, προβληματίζονται και συναισθάνονται αυτά που συμβαίνουν, τα νιώθουν πολύ κοντά τους. Αποφασίζουν να ζωγραφίσουν μηνύματα αλληλεγγύης και τα οποία τώρα πια είναι εκτεθειμένα στον απεργιακό χώρο της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο.

Ο δάσκαλος της τάξης, Στέλιος Φωκιανός]

8 σχόλια:

ένας στρατολάτης είπε...

Ένας Δάσκαλος που διδάσκει την Ελευθερία σε ποιος ξέρει πόσους δασκαλάκους της υποταγής...

gitsanas είπε...

Δάσκαλος που ποτίζει με γνώσεις, ιδανικά και αγάπη τα "σποράκια" μας...Ε!! είναι δυνατόν να μην γίνουν δυνατά, εύρωστα και υγιή στο νου τα "δέντρα" που θα μεγαλώσει;
ΜΠΡΑΒΟ του!!!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Να τι σημαίνει μόρφωση: Γνώση της πραγματικότητας, ζύμωση με το λαό, και τα προβλήματά του, αλληλεγγύη, ανθρωπιά, κοινωνική ευαισθησία! Με λίγα λόγια αγωνιστική στάση ζωής! Συγχαρητήρια στο ΔΑΣΚΑΛΟ και τα ΠΑΙΔΙΑ!

Οικοδόμος είπε...

Στρατολάτη, καλησπέρα.
Ελεύθεροι άνθρωποι-επικίνδυνοι άνθρωποι. Για τη σημερινή κατάσταση, αυτούς που τη δημιουργούν και αυτούς που τη διαιωνίζουν. Υπάρχουν και κάποιοι που αντιστέκονται.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

Γίτσα, καλησπέρα.
Πόσο όμορφα το έθεσες!
Αυτό είναι οι δάσκαλοι. Μετά τους γονείς, είναι αυτοί που διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας. Και πολλές φορές περισσότερο κι απ' τους γονείς. Όταν κιόλας είναι ΔΑΣΚΑΛΟΙ, τότε τους αξίζουν πολλά μπράβο.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ καλησπέρα.
Οι δάσκαλοι και οι μαθητές δεν είναι και δεν μπορεί να είναι (όσο κι αν το επιθυμεί το σύστημα) αποκομμένοι από την κοινωνία και όσα συμβαίνουν σ' αυτή. Όταν ο δάσκαλος επιτελεί το έργο του ως ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ, κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά δυστυχώς δεν είναι, τότε ας είμαστε κι εμείς πιο αισιόδοξοι για το αύριο.
Καλή δύναμη!
(δες τα σχόλια για την απεργία)

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ είπε...

Επιτέλους, ένας δάσκαλος αληθινός.

Οικοδόμος είπε...

ΚΟΚΚΙΝΕ ΑΝΕΜΕ καλώς όρισες!
Υπάρχουν αληθινοί ΔΑΣΚΑΛΟΙ, ευτυχώς, (και) σ' αυτούς στηριζόμαστε.
Πότε θα φυσήξει ένας ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ να διώξει τη βρωμιά από τον ουρανό μας, να μας ζεστάνει ο ήλιος;
Καλή δύναμη!