Το ζεϊμπέκικο του Δημήτρη Κουτσούμπα

Ο ρεπόρτερ Κατάλευκος κοίταξε ενοχλημένος τον βοηθό του τον Τζώνη, που ήταν σκυμμένος πάνω στο κινητό του και χάζευε κάποιο βίντεο. Από τη συσκευή ακουγόταν κάποιο τραγούδι που ο Κατάλευκος δεν μπορούσε να ξεχωρίσει:

-«Πάλι βίντεο κλιπ βλέπεις στο κινητό», κούνησε το κεφάλι του απογοητευμένος. «Εχετε καταργήσει κάθε άλλο τρόπο μετάδοσης των πληροφοριών, εσείς. Τέρμα οι εφημερίδες, τα βιβλία, η τηλεόραση, μόνο κινητά και τάμπλετ. Με τα κινητά ενημερώνεστε, διασκεδάζετε, κάνετε έρωτα, όλα τα άλλα έχουν τελειώσει».

-«Αμάν ρε αρχηγέ» γέλασε ο Τζώνης, «ακόμα δεν μπήκες κι άρχισες τη μουρμούρα; Eνα βιντεάκι βλέπω, με το ζεϊμπέκικο του Κουτσούμπα».

-«Του Κουτσούμπα;» ρώτησε χαζά ο Κατάλευκος. «Χόρεψε ο Κουτσούμπας ζεϊμπέκικο; Πού;».

-«Στο φεστιβάλ της ΚΝΕ, προχθές».

-«Μπα; Και πού το βρήκες το βιντεάκι;».

-«Εγώ το τράβηξα με το κινητό μου, την ώρα που χόρευε».

-«Πήγες στο φεστιβάλ της ΚΝΕ;» κουφάθηκε ο Κατάλευκος. «Γιατί; Κομμουνιστής είσαι;».

-«Aχου ρε αρχηγέ, σε ποια εποχή έχεις μείνει εσύ; Σε κείνη που όποιος ψήφιζε ΚΚΕ ή πλησίαζε καμιά εκδήλωσή του, ήταν σκληρός κομμουνιστής και μαρξιστής-λενινιστής και σταλινικός; Πάνε αυτά...».

Ο Κατάλευκος κοίταξε αιφνιδιασμένος τον νεαρό βοηθό του. Ούτε που μπορούσε να διανοηθεί ότι ο Τζώνης θα μπορούσε να είναι κομμουνιστής ή έστω συνοδοιπόρος. Ξαναπέρασε στην αντεπίθεση:

-«Μα καλά, εσύ είσαι ροκάς και μάλιστα σκληρός. Τι δουλειά έχει ένας ροκάς στο φεστιβάλ της ΚΝΕ;».

-«Μπα; Εσύ ούτε τους ροκάδες γούσταρες. Τώρα, προκειμένου να μην είναι κάποιος κομμουνιστής, του κάνεις την παραχώρηση να είναι ροκάς; Κι έπειτα, οι μισοί εκεί μέσα ροκάδες ήτανε».

-«Ναι, ε; Εκπλήσσομαι, ειλικρινά. Και για σένα και για το φεστιβάλ της ΚΝΕ».

-«Να μην εκπλήσσεσαι καθόλου. Ξέρεις τι γινόταν εκεί πέρα; Χαμός από πιτσιρικαρία. Χιλιάδες. Και ροκάδες και λαϊκοί και έντεχνοι κι απ’ όλα».

-«Τι χιλιάδες ρε; Πέντε τοις εκατό πήρε το ΚΚΕ...».

-«Πέντε και πενήντα πέντε, παρακαλώ».

-«Αααα, εσύ τα ξέρεις με λεπτομέρειες. Είσαι ψηφοφόρος, έτσι;».

-«Δεν θα σου πω, γιατί θα πας να με καρφώσεις στον εργοδότη».

-«Εγώ θα σε καρφώσω; Γιατί ρε; Ρουφιάνος είμαι;» τα πήρε στο κρανίο ο Κατάλευκος.

-«Oχι αρχηγέ, δεν είσαι, αλλά κουβαλάς τις παλιές συνήθειες και τότε καρφώνανε όλοι».

-«Μάλιστα, τώρα μας λέει και καταδότες το νιάνιαρο. Ε ρε και να ’ξερες... Τέλος πάντων, και τι τραγούδι χόρεψε ο Κουτσούμπας σου;».

-«Eνα του Μίκη, λέει. Hξερα το τραγούδι, αλλά πώς το λένε, θα σε γελάσω».

-«Α, ούτε το τραγούδι ξέρεις... Ωραίος ψηφοφόρος. Μήπως ξέρεις τουλάχιστον γιατί τους ψηφίζεις;».

-«Διότι σε αντίθεση με όλους τους άλλους, ό,τι ψηφίσω την Κυριακή βγαίνει και τη Δευτέρα. Δεν ψηφίζω όχι για να βγει ναι. Ούτε αντιμνημόνιο για να βγει μνημόνιο. Φτάνει αυτό;».

-«Εδώ που τα λέμε, δεν έχεις κι άδικο...».

Η γνώμη μου
Τα ύστερα του κόσμου

Ξέρατε εσείς ότι η κυβέρνηση Σαμαρά μειώνοντας τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών αύξησε τα ελλείμματα του ΟΑΣΑ; Ούτε εγώ το γνώριζα, μέχρι που μου το γνωστοποίησε ο κ. Σπίρτζης. Τα εισιτήρια ανέβηκαν 10% και βάλε κι έτσι διά στόματος Σπίρτζη μάθαμε ότι ήταν τελικά οι Σαμαροβενιζέλοι που έκαναν φιλολαϊκή και λαϊκίστικη πολιτική ελλειμμάτων, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ρεαλιστική οικονομική πολιτική χρηστής διοίκησης.

Σε κάτι τέτοια, η συχωρεμένη η γιαγιά μου αναφωνούσε «τα ύστερα του κόσμου», ρήση την οποία ειλικρινά δυσκολεύομαι να μεταγλωττίσω στα σημερινά, καθότι με παρενοχλούν κάτι αναμνήσεις του πρόσφατου παρελθόντος γεμάτες εφιάλτες κινημάτων «δεν πληρώνω» ή «σπασίματος μηχανημάτων ακύρωσης εισιτηρίων στο μετρό», που ο ΣΥΡΙΖΑ χάιδευε σαν καλομαθημένα βαφτιστήρια του.

Ωστε, λοιπόν, δεν εργαζόμαστε για τις ανάγκες του φτωχού λαού, αλλά για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς δημοσίων οργανισμών. Αρα, ο Μητσοτάκης, ο Μεϊμαράκης, ο Αδωνις και ο Τζιτζικώστας διεκδικούν την ηγεσία της ΝΔ μόνο και μόνο επειδή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι πιασμένη.

Δημήτρης Καμπουράκης

ΕΘΝΟΣ