Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Τα τραγούδια...οι ήλιοι μου #2


Στην αρχή: κάποιος ηλικιωμένος κρατάει μια καραμπίνα σημαδεύοντας ένα νεαρό εισβολέα. Το όπλο είναι άδειο. Ανταλλάσσει την διακοπή της ηρεμίας που προκάλεσε ο εισβολέας, με ένα τσιγάρο. Ακούει τις φωνές των έρημων σπιτιών που σφαδάζουν μες στη νύχτα.

Στο τέλος: κάποιος ηλικιωμένος "δανείζεται" την καραμπίνα ενός κηνυγού. Το όπλο είναι γεμάτο. Ανταλλάσσει την ζωή του κυνηγού με την ζωή μιας νανόχηνας που σκότωσε πιο πριν. Ακούει τις φωνές των ζώων που σφαδάζουν από τα πυρά των φονιάδων τους κι ύστερα ακούει τη σιωπή της τελευταίας τουφεκιάς.

Ενδιάμεσα: ένα τραγούδι των Propaganda σε ποίηση Λόρκα από το cd "πεντε μήνες και κάτι στίχους πριν". (odofragma08 – δημιουργός του βίντεο)


3 σχόλια:

Νικολας είπε...

"ούλα τούτα τα σπίτια τη νύχτα κλεν σαν τα λιανοπαιδια σ' παίρν' τ' αυτιά, ούλα"
η εικόνα και ο ήχος των χωριών της ορεινής Ελλάδας όπως αυτό της ταινίας πιθανόν ενα ηπειρώτικο χωρίο...
το γνωστό τοπίο των ορεινών χωριών της Ελλάδας. "ανταρτόπληκτων" όπως τα ονόμασε ο στρατός των Ελλήνων και Αμερικάνων καπιταλιστών όταν τα ρήμαξε και τα άδειασε, κι όσα άντεξαν τότε ή ξαναγέμισαν ύστερα από τον πόλεμο, δεν άντεξαν την φτώχεια και την ανέχεια και ερήμωσαν ξανά, εν μέσω καιρών "ειρινικών" σαν τις μέρες μας σήμερα!
Οικοδόμε ή κάποιος αναγνώστης γνωρίζετε από ποια ταινία είναι το πρώτο απόσπασμα;

Οικοδόμος είπε...

@Νικόλας:
Καλησπέρα.
Από την ταινία "Ο γιος του φύλακα" που γυρίστηκε το 2006, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου.
Το χωριό είναι ο Αετός Τρικάλων. Δεν διαφέρει από πολλά ηπειρώτικα χωριά.
Καλή δύναμη!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

....