Πέντε χρόνια η ίδια ιστορία: Ένα χρήσιμο κουίζ...

Πέντε χρόνια μας πυρπολούν με τα ίδια εκβιαστικά διλήμματα …«μνημόνιο ή κρατική χρεοκοπία»…

Πέντε χρόνια βαφτίζουν τη χρεοκοπία του λαού «εθνική ευθύνη»…

Πέντε χρόνια η ίδια ιστορία…

Φτιάξαμε ένα κουίζ για να αναδείξουμε του λόγου το αληθές.

Παραθέτουμε τρία αποσπάσματα από ομιλίες στη Βουλή και σας καλούμε να βρείτε ποιος είπε τι:

1) …Και σήμερα είναι πια απλά τα πράγματα: Ή ψηφίζουμε και εφαρμόζουμε τη Συμφωνία ή καταδικάζουμε την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Πέστε, εξηγήστε τι θα συμβεί αν χρεοκοπήσει η χώρα. Ένα πράγμα θέλω να πω: Πραγματικός πατριωτισμός σήμερα είναι να κάνουμε το παν για να μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα.

Αν το δίλημμα ήταν η πολιτική μου καριέρα ή η σωτηρία της χώρας, δεν θα είχα ποτέ μου αυτό το δίλημμα. Γιατί για εμένα η πολιτική δεν είναι καριέρα. Το μείζον θέμα, κυρίες και κύριοι, είναι το ζήτημα της δημοκρατικής και εθνικής ευθύνης. Το εθνικό συμφέρον επιτάσσει την ευρεία συναίνεση στο ελληνικό Κοινοβούλιο…

2) …Οι επιλογές που είχα μπροστά μου ήταν συγκεκριμένες. Η μία επιλογή ήταν να αποδεχθώ μία συμφωνία σε πολλά σημεία της οποίας έχω ριζικές διαφωνίες. Η δεύτερη επιλογή ήταν η άτακτη χρεοκοπία. Δεν θέλω να αναφερθώ στις συνέπειές της. Όλοι τις γνωρίζουμε… Με βάση αυτό το εθνικό χρέος καλούμαστε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις. Είμαι βέβαιος ότι θα σταθούμε στο ύψος της ευθύνης και θα τα καταφέρουμε. Προφανώς είναι μια επιλογή συνείδησης, αλλά και υψηλής εθνικής ευθύνης. Είναι προφανές ότι σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές η συνείδηση του καθενός και της καθεμιάς βαραίνει. Αναμετριόμαστε με το μπόι μας και με το μπόι της ιστορίας…

3) …Η σημερινή ψηφοφορία είναι από τις πιο κρίσιμες στην ιστορία αυτού του Κοινοβουλίου κι από τις πιο δύσκολες, πολιτικά και συνειδησιακά, για όλους μας. Η χώρα βρέθηκε δεμένη χειροπόδαρα… Αυτό που ψηφίζουμε σήμερα, περιέχει ασφαλώς και τη λάθος συνταγή. Δεν είμαι μύωψ... Πρέπει να σας πω, όμως, ότι, αν κάνουμε το άλμα στον γκρεμό, τότε πάμε άμεσα σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία θα οδηγήσει στη λεηλασία της χώρας, του λαού και του τόπου… Δεν σας ζητώ να υπερψηφίσετε τη λάθος συνταγή. Πρώτος εγώ την αποδοκίμασα κι επιμένω. Σας ζητώ όμως να απομακρυνθούμε από το χείλος του γκρεμού και να παλέψουμε μαζί στη συνέχεια για να απομακρυνθούμε τελείως από το γκρεμό και να βρούμε το δρόμο της ομαλότητας και της ανάπτυξης…

Αντιστοιχίστε καθένα από τα αποσπάσματα με μια από τις παρακάτω επιλογές:

α) Γ. Παπανδρέου στην ψήφιση του πρώτου μνημονίου (06.05.2010)

β) Αντ. Σαμαράς στην ψήφιση δεύτερου μνημονίου (12.02.2012)

γ) Α. Τσίπρας στην ψήφιση του τρίτου μνημονίου (10.07.2015)

(Λύση: 1 - α, 2 - γ, 3 - β)

***

Ήρθε η ώρα να κλείσουμε τα αυτιά μας σε όλα αυτά. Όπως λέει και ο ποιητής:

«Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας

Ποτέ δεν λένε την αλήθεια

Ο κόσμος υποφέρει και πονά

Κι εσείς τα ίδια παραμύθια».

Γιατί όποιος και να κυβερνά στον καπιταλισμό είναι υποχρεωμένος να φλομώνει το λαό στο ψέμα και στον εκβιασμό για να τη βγάζουν καθαρή οι εκμεταλλευτές.

Ήρθε η ώρα να κάνουμε τα ψέματά τους σκόνη και τους εφιάλτες τους πραγματικότητα, να απαντήσουμε στους εκβιασμούς με μια επιλογή που τους συνθλίβει, με την επιλογή της πραγματικής ρήξης, της συμπόρευσης με το ΚΚΕ για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και τη συγκρότηση μιας ισχυρής λαϊκής συμμαχίας, που θα αγωνίζεται για κάθε λαϊκό πρόβλημα, θα διεκδικεί άμεσα μέτρα ανακούφισης, ανάκτηση απωλειών, με σταθερή «πυξίδα» την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.

Μ. Σ.

902