Ένας αριστερός Κασιδιάρης

Ο Πολάκης ξαναχτύπησε. Σε μια παραληρηματική επίδειξη τζαμπαμαγκιάς, δηθενιάς, κουτσαβακισμού και πολιτικής καφρίλας, ενώπιον ακροατηρίου αλαλαζόντων συριζαίων που τον αποθέωναν, ξεδίπλωσε γι’ άλλη μια φορά το προφίλ του ελληναρά που… αν του κάτσει κι αποχτήσει κι εξουσία… τότε… μάγκες πιάστε τα γιοφύρια.

Κλασικός ξέρεις-ποιος-είμ-εγώ-ρε τύπος (αυτός δεν είναι που όταν ήταν δήμαρχος κόμπαζε σε συνέδριο ότι διατηρεί στο δήμο του μαύρο ταμείο και διπλά βιβλία;), με πολλά κιλά κλεισμένα σε μαύρο πουκάμισο βαρβατίλα, ύφος αρπακτικού,  λεξιλόγιο και εκφραστικά μέσα τύπου τρούμπας, ο Πολάκης πολύ θα ήθελε να ενσαρκώνει τον πολιτικό-παιδί του λαού που απ’ τ’ αλώνια βρέθηκε στα σαλόνια χωρίς να σκουπίσει τα παπούτσια του. Όμως, το μόνο που καταφέρνει να δείχνει, στα καλοστημένα αλλά κακόγουστα σόου που πρωταγωνιστεί, είναι ότι δεν είναι τίποτ' άλλο παρά ένας αριστερός Κασιδιάρης.

Δυστυχώς τέτοιοι τύποι πολιτικών όχι μόνο εκλέγονται βουλευτές αλλά επικροτείται η συμπεριφορά τους και αυτό που μεταφέρουν, από χιλιάδες πολίτες-πελάτες. Δεν έχει σημασία αν χτες ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ, σήμερα ΣΥΡΙΖΑ και αύριο –ίσως- Χρυσή Αυγή, (όπως άλλωστε δεν έχει σημασία και αν ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας σύχναζε κάποτε στα κόκκινα γραφεία της οδού Γκυιλφόρδου). Οι υποστηρικτές-οπαδοί της… αύρας Πολάκη είναι κατά κανόνα οπαδοί νοοτροπιών και συμπεριφορών που η απόσταση από τον λεκτικό τραμπουκισμό στη βιαιοπραγία έναντι ενός λιγότερου δυνατού απέχει μεταξύ τους σιμώτερα απ’ όσο δυο σταθμοί του Μετρό. Αυτοί δίνουν βήμα και δύναμη στους πολιτικούς με τη νοοτροπία Πολάκη, με αντάλλαγμα την υπόσταση που αδυνατούν να χτίσουν οι ίδιοι.

Μιας και αναφερθήκαμε σε σόου, το σόου δεν στήνεται από έναν (ας μας συγχωρέσει ο «μάτσο» αν. υπουργός αλλά… είναι λίγος για ουάν-μαν σόου). Χρειάζεται σκηνοθέτης, συμπρωταγωνιστές («βοθροκάναλα» τους αποκαλεί ο Πολάκης) και κοινό. «Αντιπαραθέσεις» εντός βόθρου όπως η χτεσινή θολώνουν το οπτικό, νοητικό και όποιο άλλο πεδίο αυτών που προσαρμόζονται και αποδέχονται τις οποιεσδήποτε συνθήκες φτάνει να μην τους στερηθεί το δικαίωμα να δοξάζουν τον εαυτούλη τους·  τον εαυτούλη που αφαιμάσσουν οι πρωταγωνιστές των σόου για να έχουν τη δυνατότητα να επιπλέουν στον αφρό του βόθρου.

Ο Πολάκης, λοιπόν, αποδεικνύεται… πολλάκις συνεπής με αυτό που πλασάρει. Το ζητούμενο είναι, όσο οι πλειοψηφίες των εαυτούληδων γεμίζουν το βόθρο, να γίνουν πλειοψηφία αυτοί που είναι αποφασισμένοι να τον καθαρίσουν από τις ακαθαρσίες και όλα τα συναφή ευδοκιμούντα σ’ αυτές.

Πέμπτη 14 Απρίλη 2016.