Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Τι ΚΚΕ θέλουμε; Προβληματισμοί –και- με αφορμή την επιστολή Ρούση



«Εσύ σώνει και καλά προσπαθείς να δώσεις δίκιο στην ηγεσία (το τονίζω την ηγεσία) του ΚΚΕ, σε οτιδήποτε πει ή πράξει, και να τα βλέπεις όλα στραβά στην υπόλοιπη αριστερά και είναι φυσικό αυτό αφού δηλώνεις οπαδός του ΚΚΕ»... Ένα απόσπασμα από σχόλιο αναγνώστη του ιστολογίου σε πρόσφατη ανάρτηση. Η αλήθεια είναι πως ξαφνιάστηκα. Ως τώρα η κριτική που δεχόμουν από αναγνώστες φίλους του ΚΚΕ, σε αναρτήσεις που αφορούσαν στο κόμμα, ήταν συχνά επικριτική, του στυλ «δεν τα λέμε αυτά δημόσια», «τα παραλές», «δεν κάνεις καλό στο κόμμα» κλπ.

Σε φιλικό «κόκκινο μπλογκ» που αναδημοσίευσε την παραπάνω ανάρτηση, διάβασα –επίσης με έκπληξη- στο σχόλιο του διαχειριστή του μπλογκ: «Δυστυχώς βλέπω πως η κριτική μας γίνεται με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα και πάντα μετά από αυτό. Δηλαδή αν τον Ιούνιο πάρουμε 12% όλα καλά;». Εκτός του ότι από τη μεριά μου φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο, διαπιστώνω λοιπόν πως πρέπει συνέχεια να αναμασάμε τα ίδια. Να το κάνω λοιπόν για ακόμα μια φορά: ποτέ δεν αντιμετώπισα το ΚΚΕ με βάση το εκάστοτε εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν είναι τα ποσοστά στις εκλογές ο καθρέφτης της δουλειάς και της αποδοχής του από το λαό. Παράλληλα, δεν θα με άφηνε αδιάφορο μια εκλογική ενίσχυσή του, θα χαιρόμουν, και πιστεύω πως στις τελευταίες εκλογές υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για να την επιτύχει.

Εδώ και πάνω από ένα χρόνο, όταν ξεκινούσα τον «Οικοδόμο» -χωρίς σχέδια, «πάμε κι όπου βγει»-   ένα μόνο πράγμα είχα στο μυαλό μου. Να είμαι πάντα ο εαυτός μου. Αληθινός. Αυτός που ήμουν  και έξω από δω. Δεν ξέρω αν κατάφερα κάτι άλλο με τούτη την προσπάθεια, είμαι όμως απόλυτα ήσυχος πως τήρησα την υπόσχεσή μου. Οι κριτικές που δέχομαι είναι όλες καλοδεχούμενες, είτε έχουν καλή πρόθεση είτε όχι. Τις παίρνω φυσικά υπόψη μου, δεν είναι όμως αυτές που θα καθορίσουν τη γνώμη μου για το οποιοδήποτε ζήτημα.

Όταν εκφράζω τις απόψεις μου για το κόμμα, του οποίου είμαι φίλος, συνοδοιπόρος και υποστηρικτής απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, το κάνω αφού βουτήξω πρώτα τη γλώσσα μου στο μυαλό. Το ΚΚΕ δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, είτε αυτός είναι η Γραμματέας, το στέλεχος, το μέλος, ο φίλος κλπ. Αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της εργατικής τάξης, κτήμα του λαού. Πιστεύω βαθιά πως όλα τα ζητήματα πρέπει να συζητιούνται δημόσια, οι απόψεις όλες να εκφράζονται και μέσα από διάλογο να βγαίνουν συμπεράσματα και ίσως προτάσεις που θα βοηθούν το κόμμα και θα το κάνουν πιο δυνατό. Πιο δυνατό κόμμα, πιο ωφελημένη η εργατική τάξη. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται η όποια αναφορά μου στο ΚΚΕ από το μπλογκ. Όποιος επικαλεστεί το αντίθετο, αρνείται την πραγματικότητα.

Αυτά, τα θεώρησα απαραίτητα να διευκρινιστούν πριν διαβάσετε τις παρακάτω γραμμές.

Το σύστημα, βαριά τραυματισμένο θεριό, ψυχορραγεί. Τα ψωμιά του τελειώνουν και το ξέρει. Όσο λιγοστεύει το οξυγόνο του γίνεται πιο επικίνδυνο, πιο αιμοδιψές. Σπέρνει απογοήτευση, πόνο, δυστυχία. Είναι αποφασισμένο να συμπαρασύρει όσο μπορεί περισσότερους στη σκοτεινή άβυσσο της εξαθλίωσης.

Οι μέρες που ζούμε, για κάποιες γενιές, φαντάζουν βγαλμένες από εφιαλτικές ιστορίες που διάβασαν σε παλιά βιβλία, ή είδαν στο σινεμά. Η ζωή μας ανατράπηκε, η αβεβαιότητα μας κυρίεψε, ο τρόμος για το αύριο στέκεται μπροστά στα μάτια μας, φωλιάζει στη σκέψη, επηρεάζει τους παλμούς της καρδιάς μας.

Μέσα σ’ αυτό το εφιαλτικό τοπίο, ο καθένας αντιμετωπίζει -ή νομίζει πως το κάνει- την κατάσταση με τον δικό του τρόπο. Άλλος περιμένει, έχει την πολυτέλεια να κάνει υπομονή –για πόσο όμως;- και να πιστεύει πως θα φτιάξουν τα πράγματα. Άλλος αναζητά λύσεις άμεσες, «τεχνοκρατικές» και «κοστολογημένες», παρασύρεται από τους μέχρι πριν λίγο βιαστές του που πριν από τις εκλογές φόρεσαν τη μάσκα του «σωτήρα». Υπάρχουν αυτοί που έκαναν ένα βήμα  αναγνωρίζοντας τους βιαστές, έστω, χωρίς να «δουν» τ’ αφεντικά τους. Από αυτούς, άλλοι απλά ψάχνουν –και βρίσκουν- νέους φορείς οραμάτων, φορτώνοντάς τους την ελπίδα και άλλοι , είναι διατεθειμένοι να πάνε λίγο παραπέρα, δεν βρίσκεται όμως κάποιος κοντά τους να τους πιάσει το χέρι...

Ανάμεσα σε όλους αυτούς υπάρχουν και κάποιοι που μπόρεσαν να δουν λίγο μακρύτερα, όχι γιατί διέθεταν κάποιο ιδιαίτερο «χάρισμα», μα γιατί η ανάγκη τους το επέβαλε. Βρήκαν και χρησιμοποίησαν  τα κατάλληλα εργαλεία που τους βοήθησαν να εξηγήσουν και να αναλύσουν αυτά που ζουν, να κατανοήσουν τις αιτίες, να βρουν τη διέξοδο, που δεν είναι άλλη από το αποτέλειωμα αυτού του θεριού. Όσο πιο γρήγορα, τόσο καλύτερα.

Ο φόβος είναι ο κρίκος που μας συνδέει όλους, ανεξάρτητα από ποια οπτική γωνιά βλέπουμε ή αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Φόβος προσωπικός, για τα παιδιά μας, για τους δικούς μας, φόβος για το διπλανό, το φίλο μας, το γείτονα. Φόβος γενικότερα για το αύριο και αυτό που θα φέρει. Το συναίσθημα του φόβου όμως δεν επιδρά το ίδιο στον καθένα. Κάποιους μπορεί να τους οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή και κάποιους άλλους στο δρόμο του αγώνα. Κάποιοι πιο αδύναμοι θα εγκαταλείψουν και κάποιοι θα μαζέψουν την δύναμη που τους απέμεινε και θα θεριέψουν οι ίδιοι, αποφασισμένοι να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους.

Δικαιούμαστε να λέμε πως κάποιοι περισσεύουν; Δικαιούμαστε να απορρίπτουμε, να απαξιώνουμε αυτούς που οι αντοχές τους λιγόστεψαν; Κανείς δεν περισσεύει. Ο άνθρωπος κρύβει μέσα του αστείρευτες δυνάμεις. Ο λαός μας κουβαλάει στις πλάτες του  άπειρα παραδείγματα ανδρείας και ηρωισμού, ανεξάντλητων ψυχικών αποθεμάτων, ατσάλινης αντοχής και αυτοθυσίας. Μια σπίθα  που θα πεταχτεί όταν κινηθούν τα σκουριασμένα γρανάζια της Ιστορίας θα είναι αρκετή για να μεταδώσει τη φωτιά που θα καθαρίσει το τοπίο για την ανοικοδόμηση του καινούργιου. Μια σπίθα που θα πρέπει να βρει όμως τις κατάλληλες συνθήκες για να μετατραπεί σε φωτιά. 

Χωρίς πολλά λόγια πιστεύω πως το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα σήμερα που εξηγεί με τρόπο επιστημονικά τεκμηριωμένο το πώς φτάσαμε ως εδώ. Παράλληλα προτείνει θέσεις ξεκάθαρες σε κατεύθυνση ανατροπής του σάπιου συστήματος και οικοδόμησης του σοσιαλισμού, βασισμένες στις αρχές του Μαρξισμού-Λενινισμού. Θέσεις που –θεωρητικά- θα έπρεπε να γνωρίζει και να υιοθετεί ο κάθε καταπιεζόμενος άνθρωπος σ’ αυτή τη χώρα, ο εργάτης, ο άνεργος, ο φτωχός, ο αδικημένος, φτάνει να διαθέτει αυτό που λέμε κοινή λογική. Ποιος τυφλός δεν θέλει ν’ αντικρίσει το φως; Παρ’ όλα αυτά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.

Τα μέλη του κόμματος (γνωρίζω αρκετά) ακούραστα προσπαθούν με όλες τις δυνάμεις, να πείσουν το λαό, να τον φέρουν κοντά. Είναι εκεί έξω, στους δρόμους του αγώνα, παλεύουν ανιδιοτελώς και πολλές φορές με αυτοθυσία να συσπειρώσουν τον κόσμο. Τα αποτελέσματα όμως δεν είναι ενθαρρυντικά. Δεν αναφέρομαι φυσικά μόνο στα εκλογικά αποτελέσματα, αν και εκεί θα περίμενε κανείς μια ενίσχυση που οι διαμορφωμένες συνθήκες ευνοούν. Το ζήτημα είναι πως το ΚΚΕ δεν πείθει τον λαό στο βαθμό που η ιστορική συγκυρία επιτάσσει.

Από αυτό το ιστολόγιο έχει γίνει πολλές φορές κριτική –μέσα από αναρτήσεις αλλά και σχόλια- στην πολιτική του κόμματος όπως αυτή εκφράζεται επίσημα και στην ελλιπή αποτελεσματικότητά της. Έγινε αναφορά στο έλλειμμα επικοινωνίας με τον κόσμο και στην «λίγη» επικοινωνιακή συμπεριφορά του στα ΜΜΕ. Έγινε και σαφής αναφορά πως η περιορισμένη αποδοχή των θέσεων του ΚΚΕ (που εκφράστηκε και στις εκλογές) δεν οφείλεται μόνο σ’ αυτά αλλά κυρίως σε αίτια βαθύτερα, που έχουν να κάνουν με τους δεσμούς που αναπτύσσει -ή δεν αναπτύσσει- το κόμμα με το λαό.

Οι καιροί μας προειδοποιούν σύντροφοι, μας φωνάζουν: «κάτι δεν κάνετε καλά!». Αυτό το μήνυμα, η εντύπωσή μου είναι πως δεν φτάνει μέσα στο κόμμα, εκεί που χαράσσονται οι πολιτικές, εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις. Γιατί δεν μπορεί διάολε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού να σε αγνοεί, να σου γυρίζει την πλάτη, όσοι μπαμπούλες κι αν τον τρομάζουν, όσες σειρήνες κι αν τον παρασύρουν, κι εσύ να μην ψάχνεσαι, να μην ανησυχείς, να μην γυρίζεις τον τόπο ανάποδα να δεις τι φταίει. Παρά να αρκείσαι σε αυτάρεσκες διαπιστώσεις του στυλ «σας τα ‘λεγα εγώ, δεν μ’ ακούγατε». Ναι το κόμμα τα έλεγε και απ’ όσα έλεγε επιβεβαιώθηκε -αν δεν κάνω λάθος- σε όλα. Είναι όμως αυτός ο μοναδικός λόγος ύπαρξής του; Θέλουμε λοιπόν ένα κόμμα που απλά θα ακολουθεί τις εξελίξεις, θα εκτιμά, θα αναλύει, θα προβλέπει και θα καταγγέλει; Δεν φτάνει –λένε οι γραφές- να εξηγείς τον κόσμο, είναι χρέος σου να τον αλλάξεις!

Διάβασα την επιστολή του καθηγητή Γιώργου Ρούση. Πολλές φορές.  Επισημαίνω προκαταβολικά, πως ναι μεν δίνω σημασία πάντα ποιος είναι αυτός που λέει κάτι, μα μεγαλύτερη σημασία δίνω στα λεγόμενά του. Δεν έχει νόημα, δεν θέλω αλλά και δεν βοηθάει σε κάτι, να μείνω απλά στο γεγονός ότι ο Ρούσης δεν είναι σήμερα στο ΚΚΕ, βρίσκεται σε άλλο κόμμα (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), που αποσκοπεί με αυτήν την επιστολή κλπ. Μένω, κυρίως, στα γραφόμενά του που τα θεωρώ πολύ σημαντικά και χρήσιμα για συζήτηση και για να βγουν κάποια συμπεράσματα.

Γράφει λοιπόν η επιστολή (με κόκκινη γραμματοσειρά) και θα επεμβαίνω με τις απόψεις μου:

«Αγαπητοί σύντροφοι, Τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν ότι το κόμμα όχι μόνον δεν μπόρεσε να εισπράξει σημαντικό κομμάτι της λαϊκής οργής, αλλά αντίθετα έχασε ψήφους και μάλιστα σε λαϊκές περιοχές, παραδοσιακά προπύργια του, όπως στη β' Πειραιά.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά μετά τη διάσπαση του 1968 το κόμμα έπαυσε να είναι η ηγεμονεύουσα δύναμη της Αριστεράς. Επιπροσθέτως οι μετεκλογικές σφυγμομετρήσεις, για όσο αξίζουν, δείχνουν μια επικίνδυνων διαστάσεων παραπέρα συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης».

Αυτά τα βλέπει  ο κάθε λογικός άνθρωπος, ανεξάρτητα αν υποστηρίζει ή όχι το κόμμα. Η πλάστιγγα έγειρε πολύ και ο δρόμος γίνεται, όλο και πιο ανηφορικός.

«Για αυτήν την αρνητική εξέλιξη είναι σαφές ότι υπάρχουν και πολλές αιτίες, για τις οποίες δεν ευθύνεται το κόμμα. Πέραν όμως αυτών, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι και το ίδιο είναι άμοιρο ευθυνών, ή με άλλα λόγια ότι φταίει μόνο η στραβωμάρα του γιαλούλαού και όχι και το λάθος αρμένισμα του καραβιούκόμματος».

Ο αντίπαλος είναι πολύ δυνατός και έχει στα χέρια του πανίσχυρα όπλα που ξέρει να τα εξελίσσει και να τα χρησιμοποιεί. Αυτό είναι γνωστό και εκεί πρέπει να «απαντήσουμε» εμείς εξαντλώντας όλες τις δυνατότητές μας. Δεν πιστεύω πως είναι πια τόσο περιορισμένες.

«Ποια λοιπόν είναι τα λάθη που οδήγησαν σε αυτήν την αρνητική για το κόμμα κατάσταση; Πέρα από γενικότερες λαθεμένες θέσεις του με τις οποίες κατά καιρούς έχω εκφράσει τη διαφωνία μου, και οι οποίες σαφώς επηρεάζουν αρνητικά και τη στάση του λαού απέναντι του, νομίζω ότι αυτά μπορεί να επικεντρωθούν:

1. Στην αντιμετωπική στρατηγική του κόμματος που φτάνει μέχρι την άρνηση του διαλόγου, την άρνηση ακόμη και της ίδιας της ύπαρξης της Αριστεράς, η οποία το οδηγεί και σε ένα απομονωτισμό ο οποίος και του στερεί την κύρια πηγή άντλησης δυνάμεων.»

Βλέπω από τη μεριά του κόμματος μια «προσπάθεια», που φτάνει στα όρια της αυτοκτονικής τάσης, αυτοαπομόνωσης. Δεν μου αρέσει να στρογγυλεύω τις εκφράσεις μου. Η αίσθησή μου είναι πως το κόμμα λέει (με τη συμπεριφορά του) πως «πας μη κομμουνιστής, βάρβαρος». Θεωρώ τουλάχιστον υπερβολικό το γεγονός να τοποθετείς ισότιμα τον ΣΥΡΙΖΑ δίπλα στους παραδοσιακά εχθρούς σου ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Με ενοχλεί να το βλέπω γραμμένο στο πανό πίσω από την Γραμματέα στη συνέντευξη τύπου. Δεν ξέρω σε τι μας βοηθάει να αναγάγουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στον βασικότερο αντίπαλό μας.  Το κυριότερο μέρος της αρθρογραφίας των επίσημων οργάνων του κόμματος, με στομφώδεις τίτλους,  να αναλώνεται σε αυτήν την κατεύθυνση. Στις ομιλίες των στελεχών μας επίσης. Περισσότερο αναφερόμαστε στο ΣΥΡΙΖΑ, παρά σε όλους τους άλλους μαζί. Στο σημείο αυτό πρέπει να πω πως ανεξάρτητα από τις χαοτικές διαφορές των θέσεών μας με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, προσβάλει τη νοημοσύνη και την αισθητική μου, η προκλητική ως χυδαία αντιμετώπισή του από τα ΜΜΕ και τους έμμισθούς τους. Ξαφνικά, ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για τα πάντα. Βαράτε τον λοιπόν όλοι μαζί, βαράμε κι εμείς, και μετά αναρωτιόμαστε τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;…

Με ενοχλεί να αντιμετωπίζεται κάθε άλλη –εκτός ΚΚΕ- αριστερή φωνή (και μιλάω για απλούς ανθρώπους και όχι επίσημες θέσεις κομμάτων), κάθε προβληματισμός ή αγωνία, ως εχθρικοί προς το κόμμα, με τρόπο που διώχνει έναν κόσμο από κοντά μας και το χειρότερο αποκόβει κάθε γέφυρα επικοινωνίας μαζί του. Ξεκαθαρίζω (αφού νιώθω συχνά πως πρέπει να το κάνω και για τα –για μένα- αυτονόητα) πως ο οπορτουνισμός είναι ιός και πρέπει να καταπολεμηθεί, μαζί και οι εκφραστές του, όμως με τρόπους κατάλληλους που να μην σε απομακρύνουν από τα τμήματα του λαού που –μέσα στην απογοήτευσή τους- ταλαντεύονται από τη γοητεία των θέσεών του, επενδύουν τις ελπίδες τους σ’ αυτόν, χωρίς όμως και να σου κλείνουν την πόρτα.

Όταν σαν κόμμα βγαίνεις και λες στο λαό πως εσύ «δεν είσαι Αριστερά» (!) είναι σαν να του χτυπάς εκείνη τη στιγμή με δύναμη την πόρτα κατάμουτρα. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Είναι ανεπίτρεπτο να «χαρίζουμε» αυτούς τους ανθρώπους στο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ταυτόχρονα δεν είμαστε ικανοί να τους κάνουμε να μας ακούσουν. 

«2. Στην παραπομπή της σωτηρίας του λαού στον απώτερο σοσιαλιστικό μέλλον, σε συνδυασμό με μια μηδενιστική καταστροφολογία για το άμεσο μέλλον.

Αν όμως το κόμμα προσμένει να ενισχυθεί στη συνείδηση του λαού, μέσω της επιβεβαίωσης αυτής της καταστροφολογίας πλανάται πλάνη οικτρά και τούτο διότι ο λαός που έχει φτάσει στα όριά του οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά, δεν αντέχει να του λες ότι θα βυθιστεί ακόμη βαθύτερα στο τέλμα, δίχως να του προτείνεις μια άμεση θετική λύση.

Εξάλλου η έτσι κι' αλλιώς μεθοδολογικά ανεπαρκής άρνηση της άρνησης, δίχως να συμπληρώνεται από μια άμεσα υλοποιήσιμη, θετική πρόταση, που να ανταποκρίνεται στο επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας, μάλλον αποστροφή προκαλεί, ή σε λάθος διέξοδο οδηγεί, παρά σε έλξη προς όποιον την καλλιεργεί».


Στις συζητήσεις μου με φίλους, γνωστούς, συνεργάτες στη δουλειά, ακούω από όλους σχεδόν τα ίδια λόγια. «Απομονώνεστε», «φοβάστε μη μολυνθείτε», «δεν συζητάτε με κανέναν», «απορρίπτετε την αντίθετη άποψη», «μας υπόσχεστε καλύτερο μέλλον… αλλά στη δευτέρα παρουσία» και άλλα. Επίσης, είναι κάτι που ακούω όλο και συχνότερα από φίλους ή «φίλους» εδώ στο μπλογκ αλλά και έξω στην κοινωνία: «το ΚΚΕ θέλει και προσδοκά την πλήρη εξαθλίωση του λαού για να στραφεί μετά εύκολα σε αυτό». Όσο κι αν αυτή η φράση δεν απηχεί  την πραγματικότητα, βρίσκει έδαφος σαν «επιχείρημα» σε πολύ κόσμο. Όμως ακόμα κι αν κάποιοι σύντροφοι αποδέχονται  κάτι τέτοιο, πιστεύουν στ’ αλήθεια πως ένας πλήρως εξαθλιωμένος λαός θα ανακαλύψει και θα στραφεί προς τη σωστή κατεύθυνση, κάτι που δεν μπόρεσε να κάνει όταν στεκόταν -πιο σταθερά- στα πόδια του και είχε τις καλύτερες προϋποθέσεις να το κάνει;

Η περιθωριοποίηση του λαού δεν θα προσφέρει δύναμη στις υγιείς δυνάμεις που αντιστέκονται, μα –έστω και μέσω της αδρανοποίησής τους- ενίσχυση σε κάθε είδους  αντιδραστικά αναχώματα που θα κάνουν την εμφάνισή τους όποτε η άρχουσα τάξη τα χρειάζεται. Η επίκληση από το ΚΚΕ της καταστροφής που –συνεχώς- έρχεται («έρχεται θύελλα», «έχουμε πόλεμο», «αντεπίθεση» κλπ.) τρομάζει και απομακρύνει τον κόσμο, όταν παράλληλα δεν έχεις τη δυνατότητα (ή δεν την βασάνισες) να του προτείνεις κάτι πιο χειροπιαστό από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Τον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αυτούς, που από διαφορετική εντελώς αφετηρία ορμώμενοι, του τάζουν αυταπάτες για λύσεις εντός του συστήματος. Και εδώ είναι που το κόμμα θα πρέπει να βγει επιθετικά στο προσκήνιο.

«Το δραματικό, σύντροφοι είναι, ότι αν το ΚΚΕ, όχι δα ανταποκρινόμενο στις προτάσεις για συνεργασία άλλων αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ , αλλά παίρνοντας το ίδιο πρωτοβουλίες στη βάση όσων προβλέπονται από το ίδιο το πρόγραμμα του, θα είχε ξεπεράσει και τις δυο παραπάνω αδυναμίες.

Εξηγούμαι. Στο πρόγραμμα του ΚΚΕ, το οποίο μάλιστα με βάση το πρώτο άρθρο του καταστατικού του, πρέπει να το αποδεχτεί όποιος επιθυμεί να γίνει μέλος του, γίνεται αναφορά σε ένα «αντιϊμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό Μέτωπο» :

στο οποίο το ΚΚΕ διατηρώντας την αυτοτέλεια του «συμμετέχει και δουλεύει για την ανάπτυξη της ενότητας και της μαχητικότητας του»,

μέσα από το οποίο «το ΚΚΕ επιδιώκει τη συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται την αναγκαιότητα σύγκρουσης με τον ιμπεριαλισμό και τα πολυεθνικά μονοπώλια, υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, τη λαϊκή κυριαρχία και τη ανεξαρτησία της χώρας»

το οποίο «μπορεί να εξελιχθεί σε πολιτική συμφωνία »

του οποίου οι προγραμματικές κατευθύνσεις και στόχοι πάλης, μεταξύ των οποίων πρώτος και καλύτερος είναι η «αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση», δεν ταυτίζονται με το σοσιαλισμό, ούτε παραπέμπεται η υλοποίηση τους σε αυτόν, αλλά αντίθετα συμβάλλουν στην υλοποίηση του.

Μάλιστα στο υποκεφάλαιο με τίτλο «το Μέτωπο και το πρόβλημα εξουσίας», γίνεται λόγος και για πιθανότητα «να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το κοινοβούλιο, χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα».

Γύρω από το χαρακτήρα ή και το περιεχόμενο αυτής της μετωπικής πρότασης που σίγουρα χρίζει ανανέωσης –πχ σχετικά με τα μνημόνια τους συνοδευτικούς νόμους, τις δανειακές συμβάσεις ή το ευρώ κλπ πολλά μπορούν να ειπωθούν . Το βασικό όμως είναι ότι αυτή η πρόταση θα μπορούσε να αποτελέσει τον άξονα κίνησης του ίδιου του κόμματος, τόσο όσον αφορά στην αναγκαιότητα του Μετώπου, όσο και στην κάλυψη του κενού ανάμεσα στο καπιταλιστικό παρόν και το σοσιαλιστικό μέλλον. Και αυτό όχι βεβαίως με τη μορφή ενός ξέχωρου στάδιου, αλλά ως κατάκτηση ενός οχυρού σε ένα γκραμσιανού τύπου πόλεμο θέσεων, που θα διαμόρφωνε καλύτερες θέσεις για το επαναστατικό πέρασμα στο σοσιαλισμό.

Να όμως που αυτό το πρόγραμμα όχι μόνον έχει καταχωνιαστεί, αλλά το Κόμμα κινείται σε παντελώς αντίθετη με αυτό κατεύθυνση».

Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου και αποτελούν μαζί και ερωτήματα και απορίες μου, που θα ήθελα κάποιος από τους συντρόφους του κόμματος να μου φωτίσει. Είναι ένα ζήτημα –των συνεργασιών/συμμαχιών- που με απασχολεί πολύ και δεν μπορώ να το «λύσω» στο μυαλό μου, τη στιγμή που από μεριάς κόμματος βλέπω μια αρνητική διάθεση, μια αποσιώπηση μάλλον αυτών των σημείων του προγράμματός του. Δηλαδή για να το πω αλλιώς, ο δρόμος μας θα είναι  πάντα μοναχικός; Δεν έχουμε ανάγκη από συμμάχους; Υπάρχουν δυνάμει σύμμαχοί μας; Είναι εφικτές κάποιας μορφής συνεργασίες; Για να έρθει κάποιος κοντά μας πρέπει απαραίτητα να ενταχθεί στο κόμμα; Και αν είναι έτσι, τι προοπτική δίνουμε στον κόσμο; Τι του προτείνουμε εκτός από το να παλεύει και να παλεύει;

Από την άλλη κάθεται κουρνιασμένο ένα ολόκληρο κόμμα έμπειρο και δοκιμασμένο στα δύσκολα και δέχεται όλη αυτή την παραπλανητική επίθεση «συνεργασίας» προεκλογικά, συνεπικουρούμενη από τα ΜΜΕ (που άλλο που δεν ήθελαν), αφήνοντας το ΣΥΡΙΖΑ να αλωνίζει, να παραπλανά το λαό και να σχηματίζεται η εντύπωση (;) πως το ΚΚΕ δεν συζητά με κανέναν και δεν συνεργάζεται (;) με κανέναν. Αντί να βγεις μπροστά σαν κόμμα και να τους διαλύσεις ουσιαστικά αλλά και στα μάτια του λαού με τα επιχειρήματά σου, επιδιώκοντας εσύ το διάλογο και θέτοντας εσύ τους όρους, σύρεσαι να απολογείσαι διαρκώς για το αν πετάει ο γάϊδαρος...

«Σαν κομμουνιστής, που πονά ένα κόμμα που υπηρέτησε επί 21 χρόνια , που θλίβεται βαθύτατα από το σημερινό φυλλορρόημα του , που έχει ασκήσει δριμεία κριτική στο κόμμα όπως αρμόζει σε ότι αγαπάς, που θεωρεί ότι ο κόσμος του ΚΚΕ βρίσκεται στο ίδιο με αυτόν μετερίζι, και ότι αυτός ο κόσμος είναι τραγικό λόγω της στάσης του κόμματος να σπρώχνεται στην αγκαλιά του υπό διαμόρφωση αριστερού αναχώματος του συστήματος, τούτες τις κρίσιμες ώρες, σας κάνω έκκληση όχι μεγαλόσχημη, αλλά ταπεινή : Σώστε το κόμμα, τολμώντας να απευθύνεται και στον κόσμο και στις συνιστώσες της ριζοσπαστικής αριστεράς, την μετωπική, άμεση πρόταση, που προβλέπει το πρόγραμμα του. Τόσα απλά.

Συντροφικά, Γιώργος Ρούσης. Παρασκευή 18 Μαϊου 2012»

Επιμένω πως δεν υπάρχει άλλη διέξοδος σήμερα από αυτήν που προτείνει το ΚΚΕ.  Όμως για να οδηγηθούμε εκεί θα πρέπει το κόμμα (γιατί αυτό θα είναι ο καθοδηγητής) να οργανώσει την εργατική τάξη, να  γίνει η κοινή συνισταμένη της δυσαρέσκειας των εργαζομένων, της απογοήτευσης των ανέργων, της οργής του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου, που θα μετουσιωθεί και θα επιστραφεί σαν ταξική συνείδηση ριζωμένη βαθιά στο νου και την καρδιά τους.

Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει η μάχη να δοθεί σε δυο πεδία που συναντώνται μεταξύ τους. Στο εργατικό κίνημα, στους χώρους δουλειάς, στα πρωτοβάθμια σωματεία και συνδικάτα, που όσα υπο-λειτουργούν, το κάνουν με πολλά προβλήματα, εξαιτίας της μικρής συμμετοχής των εργαζομένων που κι αυτοί με τη σειρά τους για κάποιους συγκεκριμένους λόγους δεν συμμετέχουν. Σε αυτά που κυριαρχεί το ΠΑΜΕ (κυρίως αυτά) αλλά και στα υπόλοιπα, η επιδίωξη των κομμουνιστών θα πρέπει να είναι η συσπείρωση των εργατών και η ενεργοποίησή τους χωρίς αποκλεισμούς, σε ενωτική κατεύθυνση, η σύνθεση πολιτικών μέσα από τη διαφορετικότητα των απόψεων, η διαμόρφωση και η προώθηση από τη βάση προς τα πάνω αυτών των πολιτικών και όχι η επιβολή τους μέσω κεντρικών αποφάσεων. Να μην βολευόμαστε με απόψεις όπως «εμείς αυτοί είμαστε, όποιος θέλει ας ακολουθήσει». Μας αδικούν. Οι κομμουνιστές δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα και από κανέναν, ούτε σε επίπεδο θεωρίας ούτε σε επίπεδο επιχειρημάτων διαλόγου  και δράσης.

Με τον τρόπο αυτό να δούμε και το ζήτημα της αποτελεσματικότητας των αγώνων. Να επανεξετάσουμε τους τρόπους διεκδίκησης, που όλοι βλέπουμε πως δεν αποδίδουν. Να παραδειγματιστούμε από την εξέλιξη του ηρωικού –και μόνο- αγώνα των απεργών χαλυβουργών, σε μια μοναδική ευκαιρία «ανάφλεξης» που χάθηκε. Αναρωτιέμαι και δεν νομίζω να είμαι ο μόνος, αν κερδίζουμε κάτι με τις σποραδικές 24ωρες απεργίες ανά κλάδο (στην ουσία δεν αναρωτιέμαι, είμαι πεπεισμένος πως όχι). Είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε ένα βήμα μπροστά σε ότι αφορά τη μορφή των  απεργιακών αγώνων από δω και πέρα, αλλά και την «συμπεριφορά» μας στις απεργιακές ή άλλες συγκεντρώσεις και πορείες;…

Η μάχη πρέπει να δοθεί επίσης μέσα στο λαό, εκεί που αναπνέει, ανησυχεί, αγωνιά, υποφέρει. Στην καθημερινότητα του εργάτη, του άνεργου, του νέου, του συνταξιούχου. Να δουν οι κομμουνιστές πώς μπορούν να δράσουν συνεισφέροντας έμπρακτα βοήθεια στους απλούς ανθρώπους που την έχουν ανάγκη. Πρέπει να αναπτυχθεί η ψυχική επαφή με τον κόσμο και αυτό δεν θα συμβεί αν δεν ακούσουμε τι έχει να μας πει. Τα προβλήματά του, τον πόνο του. Είναι σπουδαίο να σε νιώθει ο άλλος δικό του άνθρωπο, να μπορεί να σε εμπιστευτεί, ν’ ακουμπήσει πάνω σου. Θα πει κανείς, μα και οι κομμουνιστές άνθρωποι είναι, ανάγκες έχουν, στην ίδια δύσκολη θέση με το λαό βρίσκονται. Ναι, μα αυτός ο λαός έχει απαιτήσεις από τους κομμουνιστές γιατί έτσι τους γνώρισε, μπροστάρηδες στα δύσκολα. Και ο πόλεμος που αυτοί διεξάγουν (οι κομμουνιστές) πάντα θα κινείται σε δυο μέτωπα: τον ταξικό εχθρό και ταυτόχρονα στις προσωπικές τους αδυναμίες.

Ας ανοίξουμε διάπλατα τα μάτια μας σύντροφοι. Δίπλα μας, την ώρα που εμείς περιχαρακωνόμαστε, και ζητάμε από το λαό να… διορθώσει την ψήφο του (άλλο πάλι και τούτο!...), κάποιες δυνάμεις που ήρθαν να αναστήσουν -και το καταφέρνουν σιγά σιγά- την σοσιαλδημοκρατία που εκτέλεσε το ΠΑΣΟΚ, καλλιεργούν αυταπάτες στο λαό που αργά ή γρήγορα θα του προσθέσουν κι άλλα αδιέξοδα και ακόμα πιο δυνατές απογοητεύσεις.

Ας τεντώσουμε τ’ αφτιά μας ν’ ακούσουμε την αγωνία ενός κόσμου που δεν μας πλησιάζει, αλλά που δεν μας κλείνει και την πόρτα. Που μας περιμένει. Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας, ο καθένας ξεχωριστά και συλλογικά σε όλα τα επίπεδα, να βρούμε τις ευθύνες, τα λάθη μας και να τα διορθώσουμε. Η «μοναξιά» είναι καλή μερικές φορές, όταν την επιδιώκουμε, για περισυλλογή και ανασύνταξη. Όταν όμως παίρνει στοιχεία μονιμότητας μπορεί να εξελιχτεί σε κατάθλιψη.

Το κόμμα δέχεται σκληρή επίθεση σήμερα από την άρχουσα τάξη και η επίθεση αυτή θα ενταθεί στο μέλλον όσο οι συνθήκες της κρίσης  θα οξύνονται. Είναι πιθανό σύντομα να μάχεται για την επιβίωσή του κόντρα στον αυταρχισμό και τις μεθοδεύσεις του επίσημου κράτους. Ας μην θεωρούμε τη σημερινή κατάσταση σαν μόνιμη… Αν δεχτούμε πως στο ΚΚΕ αναλογούν ευθύνες για το μέλλον αυτού του λαού, αυτού του τόπου, αν δεχτούμε πως το πραγματικό δίλημμα είναι αν θα διαλυθεί το σκοτάδι ή θα επικρατήσει ο βόρβορος, τότε ο λαός έχει ανάγκη το κόμμα του και το ΚΚΕ απ’ το λαό θ’ αντλήσει τη δύναμή του.

79 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει να λάβουμε όμως υπόψη μας και την πρόσφατη ιστορική συγκυρία. Ο Σοσιαλισμός ως σύστημα με τον οποίο ταυτίζεται το Κόμμα ανατράπηκε στο 1/3 του Κόσμου μόλις πριν 20 χρόνια. Ο κόσμος που μας πλησιάζει και καλοπροαίρετα ασκεί την κριτική που αναφέρεις μπορεί να σέβεται το κόμμα και τους αγώνες του, άλλα κατά βάθος δεν θα ήθελε μια σοσιαλιστική Ελλάδα, γιατί θεωρεί ότι το σύστημα αυτό απέτυχε. Εδώ ακούς από μακροχρόνια άνεργο που ζει με δανεικά ότι ο κόσμος πεινούσε στην ΕΣΣΔ! Το ΚΚΕ λοιπόν δεν είναι καθόλου εύκολο, ακόμη και σε συνθήκες κρίσης να κερδίσει συνειδήσεις εκτός κι αν βάλει το πρώτο κάπα σε εισαγωγικά. Εγώ τέτοιο κόμμα δεν το Θέλω. Όσον αφορά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ εγώ προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα συνεργασίας αν στο σωματείο που ανήκω δεν κατέβαινε σε κοινό ψηφοδέλτιο με το ΣΥΡΙΖΑ, κι αν δεν έκανε τρελλές υποχωρήσεις μόνο και μόνο για να βγάλει κοινά ψηφίσματα στο ΔΣ με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Μήπως αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο σωματείο μου, αλλά και αλλού; (λέω μήπως;)Μήπως αυτή τη στάση τους στο κίνημα εκτιμά το Κόμμα και δεν τους προτείνει συνεργασία; Όσον αφορά την κρητική σου στο επικοινωνιακό κομμάτι, μαζί σου.
Πάνος

Ανώνυμος είπε...

ΣΦΕ ΟΙΚΟΔΟΜΕ ΣΥΜΜΕΡΙΖΟΜΑΙ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΤΙΣ ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΘΩ ΣΕ ΚΑΝΑ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ.ΕΙΜΑΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΩ.ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΤΟ 91 ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΕΙΡΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΡ,ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΤΕ.Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ.ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ,ΑΠΕΡΓΩ, ΠΑΛΕΥΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΕΙΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΤΟΥ.ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΜΕΝΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΛΕΣ.ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ.ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ.ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΝ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΣΥΜΜΑΧΟ ΤΟΥΣ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΑΤΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ.ΚΑΝΑΛΙΑ ΕΜΑΣ ΔΕ ΜΑΣ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ.ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΜΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΚΚΕ.ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΜΑΣ;ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΦΕ Ο ΛΑΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΔΕ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ.ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΗ ΧΑΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥ.ΤΟ ΚΚΕ ΩΣ Μ-Λ ΚΟΜΜΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ;ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΚΑΝΩ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ;ΑΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ,ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ Ή ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑΣ ΠΑΡΑΦΥΑΔΑΣ ΤΟΥ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΩ ΤΟ ΚΚΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΝΔΕΣ ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΚΚΕ.ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ.ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΑΝ ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Μ-Λ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ.ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΣΤΟΧΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΛΕΒΟΝΤΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΨΗΦΟΥΣ.ΚΑΙ ΘΑ ΑΗΔΙΑΖΑΝ.ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥΣ.ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ.ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ.ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΟΣ.ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
Υ.Γ.ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΡΟΥΣΣΗ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΑΥΤΗ Η ΜΕΛΟ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ ΚΙ ΕΔΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΑΝΑΕΙΠΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣΩ.ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ ΣΦΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ;ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΗΣ ΠΑΣΚΕ,ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΑΚΕ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΜΙΔΩΝ ΟΠΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΔΙΑΣΠΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΙΠΙΛΙΖΟΥΝ.ΕΜΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΜΕ, ΤΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΜΑΤΙΑ ΒΛΕΠΕΙ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΜΜΕ ΔΕΝ ΤΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ.ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ 200+ ΗΜΕΡΩΝ ΤΑΞΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΠΑΜΕ,ΚΚΕ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ.ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΜΜΕ ΜΙΛΗΣΑΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΣ ΦΕΡΕΦΩΝΑ ΤΟΥ ΜΑΝΕΣΗ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΟΥΝ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΚΕΙ.ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ.

Ανώνυμος είπε...

για να απαντησεις στα υπογραμισμενα αρκει να διαβασεις ολο το αποσπασμα του προγραμματος που μιλαει συγκεκριμενα για συμμαχιες με κομματα/σχηματα με συγκεκριμενο προσανατολισμο. συμπαθαμε αλλα αυτη την στιγμη στην ελλαδα δεν υπαρχει κατι τετοιο. αν υπαρχει καμια γκρουπα εντος/εκτος και επι τα αυτα της ανταρσυα τοτε πρεπει αυτη να την κανει ποιο ξεκαθαρη την θεση της.
οπως λες και ποιο πανω οτι εμεις ειμαστε συνεχεια μπροστα με την δραση μας το ιδιο ισχυει για τις συμμαχιες. εχουμε κανει τις προτασεις μας και οποιος θελει προσεγγιζει. εκτπωσεις τον φλεβαρη στα μαγαζια οχι στις θεσεις.
ας ερθει να μου την πει οποιοσδηποτε, θα τον κονιορτοποιησω . αν περιμενουμε να γινει στην τηλεοραση, δεν θα γινει ποτε. την συμμαχια θα την φιαξουμε απο κατω εμεις με το τρεξιμο μας
Modesto

ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ είπε...

O Ρούσης κομμουνιστής που πονά το κόμμα; Ωραίο αστείο.
Πόσες και πόσες Κυριακές από τη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ δε λοιδόρησε το κόομα. πολλά ατ άρθρα του λίβελοι εναντίον μας.
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.
Όσο για το αν το κόμμα πάλεψε για τα καθημερινά προβλήματα του λαού, μόνο αφελής ή προβοκάτορας μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο.
Μόνο ένα παράδειγμα αρκεί. Η δράση των λαϊκών επιτροπών στις φτωχογειτονιές.

Δημήτρης είπε...

Αυτά που λέει ο σ. Ρούσης, γιατί σύντροφος είναι όποιος δηλώνει κομμουνιστής, είτε βρίσκεται σε κάποια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, είτε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είτε στο ΚΚΕ(μ-λ) απηχούν και το δικό μου προβληματισμό, στην προεκλογική περίοδο αλλά πολύ πιο έντονα τώρα. Ο κόσμος θέλει μια καλύτερη ζωή ΤΩΡΑ, και έχει τη διάθεση να παλέψει γιαυτήν και το ΚΚΕ μεταθέτει αυτή την καλύτερη ζωή στο απώτερο μέλλον. Το έχω ξαναγράψει και θα το γράφω κάθε φορά εδώ μέσα. Είμαι οργισμένος και απογοητευμένος... Εγώ, ΚΚΕ θα ψηφίσω και πάλι στις 17 του Ιούνη, και λοιπόν; όταν δεν θα μπορώ να πείσω πλέον τους φίλους μου, τους γνωστούς μου και τους συγγενείς μου που είναι άνεργοι, εργάζονται μια φορά τη βδομάδα και δύσκολα τα φέρνουν βόλτα τι να το κάνω; Η δική μου ψήφος δεν φτάνει. Πρέπει να αλλάξουν πολλά

TRASH είπε...

Αντί σχόλιου:
http://taxikiantepithesi.blogspot.com/2012/05/blog-post_7173.html

panos είπε...

"Θα εξαπατηθεί ο λαός. Το κυριότερο που μας απασχολεί είναι: Η ΝΔ δεν μπορεί να απογοητεύσει το λαό, θα απογοητεύσει έναν περίγυρο που θα την ψηφίσει, που είναι πολύ λιγότερος από κάθε άλλη φορά. Αλλά ξέρετε τι είναι να απογοητεύεσαι από μια κυβέρνηση που στη συνείδησή σου είναι κατοχυρωμένη σαν αριστερή κυβέρνηση; Αυτό αν θέλετε από μια πλευρά - χωρίς να διαλέγουμε ποιος θα είναι κυβέρνηση - είναι τσάκισμα".
Αλέκα Παπαρήγα. Σε αυτή την απογοήτευση όχι μόνο δεν πρέπει να βάλουμε "πλάτη" αλλά πρέπει να την πολεμήσουμε και αυτό θα έχει κόστος , αλλά αργότερα;

Ανώνυμος είπε...

στο πλαι βλεπω τον τσε και τον φιντελ. αυτοι καποια στιγμη μεινανε 17. τι επρεπε να κανουν να τα παρατησουν;
εμεις δεν εχουμε παλη με τα μεσα που ειχαν αυτοι οταν μεινανε 17. κανουμε τωρα αυτο που ειχαν κανει αυτοι πριν. αν δεν ειχαν στρωσει την κατασταση οταν εμειναν 17 θα ειχαν τελειωσει.
εμας το ντουφεκι μας σημερα ειναι η πειθω. προφανως και δεν ειναι αρκετο οτι εχουμε κανει, εκ του αποτελεσματος.
τωρα ειναι ακομα ποιο κρισημο ομως. γιατι ο σκοπος τους ειναι να ξεμπερδεψουν με το ταξικο εργατικο κινημα και με τον πολιτικο του φορεα.
ο ενας πολος του καινουργιου δικοματισμου θα απογοητεψει τον κοσμο και θα τον συντηριτοκοποιησει για να τον μαζεψει μετα ο αλλος οπως εγινε σε ολη την ευρωπη.
μην μασατε απο τα δηθεν καλοπροαιρετα, ανθρωπων οπως ο ρουσης ή των οπορτουνιστων που με θεσεις συνεδριου εχουν διατυμπανισει οτι σκοπος τους ειναι να εξαφανισουν το ΚΚΕ.
οχι εγω δεν θεωρω συντροφο οποιον το δηλωνει (δλδ και τους πασοκους;)
εγω βλεπω απο τα εργα αν ειναι συντροφοι ή συνοδοιποροι. 6 μηνες εχουν περασει απο κεινη την μερα του οκτωμβρη και ας ξανακοιταξουμε την σταση ολων αυτων πριν (απο εποχη πλατειων), εκεινη την ημερα, αλλα και τις επομενες με την σταση τους και εκει θα δουμε ποιοι ειναι σ/φοι.
σιγουρα λοιπον δεν ειναι τα μ-λ, ειδικα το πισω ηταν εμμετικο.
σιγουρα οχι ο συν/συριζα. ειδικα κοε-αλαβανος. μια κινηση εκανε η ανταρσυα (καποιοα γκρουπα εβγαλε την πρωτη, την υποφερτη ανακοινωση) που μετα αρνιοντουσαν μεχρι και αυτη να ψηφισουν.
αρα λοιπον ΟΧΙ δεν ειναι ολοι συντροφοι επειδη το δηλωνουν.

ψηλα λοιπον το κεφαλι, με θαρος, θρασος να βγουμε μπροστα με την καθαρη, κρυσταλινη θεση μας να παρει ο λαος την εξουσια στα χερια του για να ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΑΥΤΟΣ και οχι τα μπιστικα του καπιταλισμου.
ψηλα τις σημαιες και τα συμβολα του ΚΚΕ που ολοι αυτοι που κοπτονται για την μη ανοδο του ΚΚΕ θελανε την εποχη των πλατειων να τα κατεβασουμε για να διαχυθουμε στον χυλο τους.
Modesto

μαχαιρης είπε...

Διαβασα το κειμενο..Την επιστολη και τα σχολια ολα...Και των Οθοδοξων..Και των προδοτων ενωτικων...!!
Χωρις να θεοποιω κι ολα τα εκλογικα αποτελεσματα...Αλλα..
Δινοντας και σημασια σε οτι γινεται γυρω μου...
Εχω τη γνωμη...
Οτι η απελπισμενη καθαροτητα...
ο ΜΛ χαραχτηρας...
Και οι προβαλλομενες συνεργασιες, του καθ ενα που μιλαει για συνεργασια με το ΚΚΕ...!!
[Μιλας εσυ που..Εκαμες, αυτο..Που ψηφισες εκεινο..Που εκανες την ταδε...Η την δεινα υποχωρηση]
Εχει τελικα καταντησει γελοια...!!

Μεσα στο μπορδελλο της Αστικης πολιτικης κουλτουρας..Εμεις, ψαχνουμε να βρουμε την...Παρθενα...!!
Με συγχωρειτε οι "ορθοδοξοι"..Αλλα
Εχετε τυφλωθει εντελως..Και βλεπετε την..Σοσιαλιστικη Επανασταση..ηδη να γινεται...!!
Εδω φαγανε αναιμακτα..Ολοκληρη ΕΣΣΔ...!!..
Και μεις θα πεισουμε τον ανεργο εργατη...
Ακουστε κατι...!!
Ο Ελληνας πολιτης..Λατρευει το ΕΒΡΩ...Περισσοτερο απο τον Γερμανο,τον Αυστριακο και τους αλλους Βορειους...Που το εφτιαξαν για να πουλησουνε ευκολα,τις λαμαρινες τους στους..Μαλακες του νοτου...!!
Ο Ελληνας ανεργος...Πηγαινει καθε μερα βολτα..Για να μη δουν οι γειτωνοι..Οτι δεν εχει δουλεια...!!
Ο Ελληνας χρεωμενος...Κανει ΚΟΝΕ με την τραπεζα..Για να πληρωσει..Διπλο χρεος...ΟΝΤΑΣ ΑΝΕΡΓΟΣ...!!
Ο Ελληνας ρατσιστης..Θελει να φυγουν οι ξενοι,που του παιρνουν τη..Δουλεια, που ΠΟΤΕ δεν εκανε...!!..Για να ..Ξεβρωμισει ο τοπος...Και δυσανασχετει..Γιατι στα λεωφορεια..Μπαινουν και...Απλυτοι,αλλοδαποι...
Η Ελληνιδα μανα..[και η συζυγος, οταν ειναι εγκυος] στελνει η ιδια τον παιδαρο της στις πουτανες...
Για να μη γινει ΝΤΙΝΤΗΣ...!!
Αντιπαθει τις αλλοδαπες νυφες..και τις "μεταχειρισμενες" ζωντοχηρες..!!

Και σεις μιλατε, για Σοσιαλισμο...!!
Σε κουφους...!!
Που ΕΖΗΣΑΝ την φτωχεια...Και τους...Αρεσε...!!
Και ψαχνουνε να βρουνε..Πατερουλη...!!

Παρτε τωρα κι ενα 4%...να εχετε να πορευεστε...!!
Και σε λιγο..Θα σας βγαλουμε και στην..Παρανομια...!!Μαζι με την Χρυσαυγουλα...!!

Παω τωρα να πληρωσω και το..Χαρατσι της ΔΕΗ που αφησα απληρωτο,τοσον καιρο..Για λογους...Ιδεολογικους...!!
[τρομαρα να μου ρθει]
Γιατι το..πληρωσαν κρυφα ολοι οι Συντροφοι που ΕΙΧΑΝ να το πληρωσουν...!!..Για να μη ξευτιλιστουνε στη γειτωνια...!!
Και θα..Ραψω τσεπη, στο στρωμα..Για τα ΕΒΡΩ...Που βγαζω απο την ΜΑΥΡΗ δουλεια μου...
Γιατι το..Επιδομα κηδειας...Καταργηθηκε...Και τα ανεργα παιδια μου, που ψηφιζουν ΣΥΡΙΖΑ...
Θα μ αφησουν στο...Ψυγειο...!!

Ανώνυμος είπε...

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μας πει ο Ρούσσης (το σκουπίδι άλλος χαρατκηρισμός δε του πρέπει γιατί οτιδήποτε ηπιότερο θα ήταν τιμή για αυτόν!!!) πόσες βουλευτικές έδρες ζήτησε από τον ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία; Αλλά δε τα βρήκανε!!!
Αν περιχαράκωση είναι να μη θέλεις να γίνεις διαχειριστής του καπιταλισμού (βλ. Γαλλία, Ιταλία κλπ) ας είμαστε περιχαρακωμενοι! Αν για ένα δύο υπουργεία πρέπει να τα διπλώσουμε ε! δε τους κάνουμε τη χάρη!!!
Τώρα όποιος νομίζει ότι δυνάμεις σαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή και άλλες διαχειρίστριες του συστύματος είναι ριζοσπαστικές ή εθελοτυφλεί ή έχει άλλους σκοπούς!!! Και ο νοών νοείτο!!!


ΥΓ κουίζ : Σε πόσα σωματεία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατεβαίνει σε κοινά ψ/δ με τις ανατρεπτικές δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ, ΑΠ κλπ;
ΥΓ2 Όταν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δέχοταν την προβοκατόρικη επίθεση στις 20 Οκτώβρη από το παρακράτος σε ποιο σημείο πίεζαν την πορεία οι διάφοροι ΑΝΤΑΡΣΥΟΜΑΧΟΙ την περιφρούρηση προκειμένου να κρατάνε και σε άλλο σημείο απασχολημένες δυνάμεις του ΠΑΜΕ;
ΥΓ3 Επειδή είναι μεγάλος ο κατάλογος των εχθρών του κινήματος ας το αφήσουμε εδώ και θα επανέλθουμε!!!

blogsevikos είπε...

λοιποοοοοον...ας πω κάτι βασικό.το ποιός κάνει κριτική παίζει τον ρόλο του...το ποιον του Ρουση καθώς και η στάση του σε διάφορες χρονικές περιόδους δεν νομίζω ότι του δίνει την βαρύτητα να το παίζει και τιμητής των πάντων..μην τρελλαθούμε κι όλας...αν ο κάθε που έκοψε λάσπη βγάζει την πίκρα του δεν είναι κριτική αλλά απωθημένο...γιατί η "κριτική" του ρούση ειναι έγκυρη και δεν είναι του καρατζαφύρερ?ποια η διαφορά τους?η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι που ειναι πάντα πρωτα στασίδι πίστα αγκαλίτσα με εργατοπατέρες?ας κρατησει λοιπόν ο ρούσης και ο κάθε του είδους του τις προτροπές και τις υποδείξεις για τον κομματικό σχηματισμό που εκπροσωπεί και ας μας πεί τί θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές οι υποψήφιου του ανταρσύα του επικρατείας (για παράδειγμα)

ένας στρατολάτης είπε...

Δεν ξέρω (και δε με νοιάζει) αν ο Ρούσσης είναι οπορτουνιστής κι αν την επέτειο της απονομής του 235ου Σταχανοφικού βραβείου έφαγε γιουβαρλάκια. Το άγχος μου δεν είναι πόσοι θα διαβάσουν τα απομνημονεύματά του αλλά το πως μπορούμε να αντιπαλέψουμε την ιδιότυπη απομόνωση στην οποία έχει σπρώξει το ΚΚΕ η πανίσχυρη καθεστωτική προπαγάνδα. Ασφαλώς λοιπόν συμμερίζομαι Οικοδόμε τον προβληματισμό σου για το τι θα μπορούσε να κάνει καλύτερα το κόμμα, με την υποσημείωση πως σέβομαι τον αγώνα των μελών του, αφού εγώ μιλώ απ'έξω και μπορώ με ευκολία να κριτικάρω όποτε μου σκάει, χωρίς να σκίζομαι στο τρέξιμο. Πιστεύω πως θα έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικότερο στη στάση του με το ΣΥΡΙΖΑ (βγάζει μόνο του τα ματάκια του ενίοτε), να επιδιώκει την ανοιχτή αντιπαραβολή ιδεών αντί για την στάση του που δημιουργεί στο λαό αντιϋπεροπτικά αντανακλαστικά.
Σε κάθε περίπτωση όμως αυτά είναι μάλλον δευτερεύοντα. Είναι όμως και μέσα στα καθήκοντα του κόμματος να τα αξιολογήσει σωστά. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να στηρίζω το πλαίσιο της πολιτικής του και να τρώω τα μουστάκια μου με τους αναμεταδότες αντιΚΚΕ στερεοτύπων του κύκλου μου!

St.Juste είπε...

"Ο κόσμος θέλει μια καλύτερη ζωή ΤΩΡΑ, και έχει τη διάθεση να παλέψει γιαυτήν και το ΚΚΕ μεταθέτει αυτή την καλύτερη ζωή στο απώτερο μέλλον".

Κανένα "απώτερο μέλλον". Να οργανωθούμε, να παλέψουμε μαχητικότερα, να βελτιωθούμε αν το νομίζουμε στην επιχειρηματολογία μας, αλλά ποτέ μα ποτέ δε σκύβουμε το κεφάλι στον καπιταλίστα.

Ο κόσμος θέλει καλύτερη ζωή τώρα - πάντα το ήθελε - αλλά αυτή που του την τάζουν είναι ψεύτες: δεν πρόκειται να του δώσουν τίποτα.
Όποιος ψηφίζει ΚΚΕ κρατάει ζωντανή την ελπίδα να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.
Όποιος δεν το ψηφίσει, σηκώνει τα χέρια απέναντι στον εχθρό , μυξοκλαίει "σφάξε με αγά μ' ν'αγιάσω".
Όσοι συμπορεύτηκαν μαζί με το Κόμμα ας αναρωτηθούν: ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε , για να κάνει - ενώπιον όλων των ΜΜΕ, των ίδιων που θάβουν το ΚΚΕ - το μνημόσυνό του ο Τσίπρας με το "εμείς θα επαναδιαπραγματευτούμε καλύτερα"?

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ 1.000.000 ΑΝΕΡΓΟΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ 10.000 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕ 100 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ.
ΣΤΗΝ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΣΟ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ . ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΜΑΤΗ

Οικοδόμος είπε...

@Πάνος:
Καλησπέρα. Η επισήμανσή σου για την ανατροπή σωστή. Προσθέτει δυσκολίες.
Αυτό το "Το ΚΚΕ λοιπόν δεν είναι καθόλου εύκολο, ακόμη και σε συνθήκες κρίσης να κερδίσει συνειδήσεις εκτός κι αν βάλει το πρώτο κάπα σε εισαγωγικά.", δεν το καταλαβαίνω ρε Πάνο. Τις συνειδήσεις που έχει κερδίσει μέχρι τώρα, δεν τις κέρδισε με τον τρόπο που λες. Άρα; Μήπως χρειάζεται περισσότερη και πιο "ποιοτική" δουλειά;
Δεν διαφωνώ για τις διαπιστώσεις σου περί ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η μοναδική αναφορά που κάνω στο κείμενο γι' αυτή, είναι για να πω πως σε αυτή ανήκει ο Ρούσης.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@ΚΑΤΕΡΙΝΑ:
Καλησπέρα συντρόφισσα. Μάλλον δεν κατάλαβες πως, όταν αναρωτιέμαι αν θα βαδίζουμε σε μοναχικό δρόμο, ή αν έχουμε τελικά δυνάμει συμμάχους, ασφαλώς και δεν αναφέρομαι σε "αριστερή κυβέρνηση". Αυτό να το έχουμε ξεκαθαρισμένο!
Βάζω συγκεκριμένα ερωτήματα και σ' αυτά θα ήθελα την άποψή σου. Προσωπικά δεν θεωρώ "μελό αθλιότητα" αυτήν την επιστολή. Χωρίς να την υιοθετώ στο σύνολό της, παίρνοντάς την όμως σαν αφορμή για συζήτηση, ίσως να μην την χαρακτήριζες έτσι αν δεν ήξερες το όνομα του συντάκτη της.
Και κάτι για τους απεργούς χαλυβουργούς και τον ηρωικό αγώνα τους. Η μεγαλύτερη συμπαράσταση στον αγώνα τους θα ήταν το θέριεμά του και η εξάπλωσή του παραπέρα. Πολύ σπουδαιότερη προσέγγιση από την (πολύ σημαντική) οικονομική ενίσχυση που αναφέρεις. Εμείς εξαντλήσαμε τις δυνατότητες του αγώνα αυτού προς μια τέτοια κατεύθυνση; Ρητορικό το ερώτημα...
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Modesto (1):
Καλησπέρα. Δεν φτάνουν μόνο τα γερά πόδια (τρέξιμο) για να χτίσεις συμμαχίες. Πειθώ χρειάζεται περισσότερο, ικανότητα σύνθεσης και απόδειξη με πράξεις αυτών που υποστηρίζεις.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ:
Καλησπέρα. Από τις 3.839 λέξεις της ανάρτησης εσύ κόλλησες στο Ρούση σύντροφε. Μα αυτό είναι το "εύκολο". Τα άλλα; Τόσα ερωτήματα και κάποιες απορίες που βάζω τα θεωρείς προφανώς ασήμαντα...

Καλή δύναμη σύντροφε!

Οικοδόμος είπε...

@Δημήτρης:
Καλησπέρα. ΚΚΕ ψηφίζουμε-ψήφο δεν χαρίζουμε! Τα άλλα -ελπίζω- θα τα "δούμε" στην πορεία...
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@TRASH:
Καλησπέρα. Σύντροφε με απογοητεύεις! Από σένα ειδικά έχω περισσότερες απαιτήσεις. Από τις αναρτήσεις τις δικές σου και μερικών (πολύ λίγων) ακόμα, εγώ μαθαίνω. Και θεωρώ τις απόψεις σου βαρύνουσας σημασίας.
Το να μου "πετάς" ένα λινκ και να φεύγεις είναι σαν πετάς την μπάλα στις κερκίδες του "Γ. Καραϊσκάκης".
Το άρθρο το διάβασα, πολλά από αυτά που γράφει τα αναφέρω κι εγώ. Τώρα τι, θα συζητήσουμε για άλλη ανάρτηση; Να 'σαι καλά.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@panos:
Καλησπέρα. Έλα μου ντε.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Modesto (2):
Δεν κατάλαβες καλά φίλε. Ποιος θα τα παρατήσει; Σε πληροφορώ πως είμαστε πολλοί αυτοί που θα πουλήσουμε πανάκριβα το τομάρι μας.
Ας μη μιλήσουμε τώρα για Τσε και Φιντέλ. Δεν συμφέρει κανέναν ο παραλληλισμός. Σταματάω εδώ...
Σύντροφος, ναι, ασφαλώς και δεν είναι όποιος το δηλώνει. Από την άλλη όμως και για να λέμε ολόκληρη την αλήθεια, σύντροφοι δεν βρίσκονται μόνο εντός ΚΚΕ.
Επικεντρώνεσαι κι εσύ στο Ρούση. Εύκολο, δε λέω. Τόσα ερωτήματα όμως εκφράζω και μερικές απορίες διατυπώνω, εγώ, όχι ο Ρούσης.
Ανάξια λόγου;
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@μαχαίρης:
Καλησπέρα μάστορα. Λες πολλές αλήθειες που τις ζω κι εγώ στο πετσί μου καθημερινά.
Θέλω να μη σταματήσεις να τις φωνάζεις, κι ας διαφωνούμε μερικές φορές.
Να είσαι πάντα γερός.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Ανώνυμος 22 Μαΐου 2012 12:25 μ.μ.:
Καλησπέρα.
Ωραία. Τα είπες κι ησύχασες για Ρούση και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Δεν ήταν αυτοί το θέμα μας όμως.
Άποψη για την ανάρτηση έχουμε;
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@blogsevikos:
Καλησπέρα και καλώς ήρθες.
Θέλεις να συμφωνήσουμε σε όσα λες για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Να το κάνουμε.
Δεν είναι όμως ο Ρούσης και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το θέμα της ανάρτησης σύντροφε.
Ερωτήματα και απορίες, προβληματισμούς και αγωνία, τα σώψυχά μου έβγαλα στην ανάρτηση.
Στο Ρούση κόλλησες (και) εσύ...
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@ένας στρατολάτης:
Καλησπέρα. Απ' έξω μιλάμε κι εσύ κι εγώ φίλε. Από δίπλα όμως, όχι από απέναντι.
"Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να στηρίζω το πλαίσιο της πολιτικής του και να τρώω τα μουστάκια μου με τους αναμεταδότες αντιΚΚΕ στερεοτύπων του κύκλου μου!"
Θα ήθελα πολύ να το είχα γράψει εγώ αυτό. Πάντως και ας μην το έγραψα, το πιστεύω βαθιά και το ακολουθώ.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@St. Juste:
Καλησπέρα. Δεν διαφωνούμε.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@ΜΑΤΗ:
Καλησπέρα. Μαζί!
Καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

Ξεκίνησα να γράψω πολλά που αφορούσαν και στα σώψυχά σου, όπως είπες και στο σχολιασμό του κειμένου του Ρούση, μόλις όμως είδα τα περί "ελεύθερου σχολιασμού" σε σχέση με τη λογοκρισία του συγγραφέα του ιστολογίου, κατάλαβα ότι ματαίως θα μιλούσα σε κουφούς. Μόνο ένα θα πω λοιπόν -μάλλον στο βρόντο, βγες από την ασφάλεια του καναπέ σου, που προφανώς βρίσκεσαι, για να λες ότι οι κομμουνιστές είναι αποκομμένοι από το λαό και το εργατικό κίνημα, σταμάτα την επανάσταση του τηλεκοντρόλ, πιάσε τον "παλμό" του κόσμου, την απόγνωση που έχει και που μόνο μέσα από τις προτάσεις των κομμουνιστών βλέπει μια ελπίδα, όσο και αν ξέρουν όλοι ότι ο δρόμος είναι δύσκολος και άσε τις ανέξοδες ψυχοθεραπείες και τις δήθεν καλοπροαίρετες κριτικές, που στην ουσία αναμασάνε όλη αυτή την αισχρή προπαγάνδα που δηλητηριάζει τον εγκέφαλο όσων είσαι σε "πεδίο βολής".
Αυτά από μία μη οργανωμένη, αγωνίστρια του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελάδας ( το "οπαδός" δε μου αρέσει γιατί με παραπέμπει σε ποδοσφ. ομάδες και χουλιγκανισμό)

Οικοδόμος είπε...

@Ανώνυμος 22 Μαΐου 2012 8:38 μ.μ.:
Καλησπέρα.
ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΕΣ ΑΠΟ ΕΔΩ.
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΜΙΛΑΣ;
ΕΓΡΑΨΕΣ ΠΟΤΕ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΕΒΗΚΕ;
ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΜΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ!

Το κείμενο είναι μεγάλο το καταλαβαίνω. Δύσκολο να το διαβάσεις ολόκληρο! Επίσης σε καταλαβαίνω.

Αυτά που εσύ αποκαλείς υποτιμητικά "ανέξοδες ψυχοθεραπείες", τα συζητάει (εκεί έξω, όχι σε καναπέδες) πολύς κόσμος, όσο κι αν εσύ κάνεις πως δεν ακούς. Κόσμος που είναι δίπλα στο κόμμα και παλεύει με το κόμμα. Όσο κι αν τους λοιδωρείς και τους απαξιώνεις όλους αυτούς, δεν θα καταφέρεις να τους διώξεις από κοντά του.

Αν έχεις επιχειρήματα να καταθέσεις έχει καλώς να τα συζητήσουμε. Αν όχι, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Καλή δύναμη!

Διαχειριστής είπε...

Ax, Οικοδόμε! Δε βλέπεις τι γίνεται;

Εγώ θα βάλω κάτι που διάβασα σε φιλικό μπλογκ, λόγια του Χαρίλαου Φλωράκη:

"σύντροφοι,τούτος ο τόπος έχει πολλούς φαφλατάδες και κομπογιαννίτες,κι είναι χωμένοι παντού. φάρμακο δεν υπάρχει για κείνους...μη νομίσετε πως ο κομμουνιστής είναι κείνος που το φωνάζει και το δηλώνει,με τίτλους και φανφάρες. κομμουνιστής είναι κείνος που νοιάζεται για το διπλανό του,που αγαπάει τους ανθρώπους,που έχει ήθος και ευγένεια αφιασίδωτη. δεν έχει σημασία αν είναι δω,αν είναι κει ή παρά πέρα,σημασία έχει να νοιάζεται για το καλό του διπλανού του,πιότερο και απ'το δικό του!!! σημασία έχει να'χει τα αυτιά του ανοιχτά,για να ακούει τους καιρούς,και να μη κρύβεται στο κονάκι του, σαν τα ζαγάρια..."

Οικοδόμος είπε...

@κ.κ.:
Καλησπέρα.
Σπουδαίος αγωνιστής, πολεμιστής, κομμουνιστής, ηγέτης.
Σπουδαίος άνθρωπος.
Ευχαριστώ που μας τον "θύμησες".
Καλή δύναμη!

Dina Vitzileou είπε...

Φίλε Οικοδόμε καλησπέρα,
παρακολουθώ με ενδιαφέρον τους σχολιασμούς σε αυτή σου την ανάρτηση, με το ίδιο ενδιαφέρον που είχα ήδη διαβάσει την επιστολή Ρούση.Πολύ δύσκολο να καταλήξει κανείς σε συμπεράσματα αλλά αξίζει να σκεφτούμε πάνω στα ζητήματα που σημειώνεις.
Το μόνο βέβαιο συμπέρασμα είναι ότι έχεις επιλέξει τα δύσκολα..
Ο σεβασμός στην διαφορετική άποψη και η προσπάθεια για αντικειμενική κρίση χωρίς φανατισμό και υστερίες, είναι πράγματι μια πολύ δυσκολη υπόθεση.
Και βέβαια..Καλή δύναμη!!

Ανώνυμος είπε...

ο κ.Ρουσης καλο ειναι πριν μιλησει για το ΚΚΕ να μιλησει πρωτα στα 51 μελη του δικου του κομματος που προχθες ζητησαν συνεργασια με το συριζα....δυστυχως οι ιδιοι που μιλανε για λαθη του ΚΚΕ που μαλλον εχουν γινει πανε και κανουν τα ιδια σε οσες νεες προσπαθειες γινονται...για μενα το ανταρσυα ηδη εδειξε τι θελει να κανει...δε το εκανε τελικα γιατι θεωρει οτι αν το κανει αργοτερα θα εχει μεγαλυτερη αξια...οσοι θελουν να αλλαξουν το ΚΚΕ ας γινουν μελη του και ας προσπαθησουν εκ των εσω οπως λεει και ο φιλος μας ο Τσιπρας αφου ετσι μπορει να γινει οπως πολλοι πιστευουν

Οικοδόμος είπε...

@Dina Vitzileou:
Καλημέρα Ντίνα.
Αξίζει να σκεφτόμαστε και να προβληματιζόμαστε. Πάντα.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@23 Μαΐου 2012 12:55 π.μ.:
Καλημέρα.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

Από το φίλο αναγνώστη του ιστολογίου Νικόλα Σ. λάβαμε με μέηλ το παρακάτω σχόλιο για αυτήν την ανάρτηση:


Σύντροφε,
ένα απλό ευχαριστώ για ένα μεγάλο χαμόγελο που μου χάρισες.
Ευχάριστη έκπληξη. Ας σχολιάσω και εγώ με τον τρόπο μου.

Είμαι εκτός κόμματος αλλά εντός ζωής 22 χρόνια. Εκτός την πρώτη
φορά που ψήφησα ΝΑΡ και την επόμενη που έγραψα ένα ποίημα του
Μπρεχτ-αυτό για το παλιό που έρχεται σαν καινούργιο- πάνω σε ένα
ψηφοδέλτιο του κόμματος, πάντα ψηφίζω το Κόμμα. Και μαζί με εμένα
αλλά και για εμένα καμιά δεκαριά συγγενείς και Φίλοι, επίσης.

Τον τελευταίο χρόνο συμμετείχα σχεδόν σε όλες τις μεγάλες συγκεντρώσεις
και πορείες. Και στην Πλατεία Συντάγματος και με το ΠΑΜΕ στην Ομόνοια ή
καλλίτερα στην Σταδίου-Χαυτεία.Στο διάστημα αυτό μαζί με την σύντροφό μου
χαιρετήσαμε έναν Σύντροφο, και μια άλλη φορά ρώτησα έναν παλιό Σύντροφο
Μηχανικό γιατί στο Σύνταγμα είχαμε ανάποδα την περιφρούρηση. Μου είπε αν
δεν μου αρέσει να πάω στην Ομόνοια να αγοράσω Καλάσνικοφ. Στο Σύνταγμα
και στην Σταδίου όμως δεν σταματούσαμε να γνωρίζουμε νέο κόσμο. Γνωριστήκαμε
και γίναμε μια άτυπη ομάδα φίλων του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Συζητούσαμε με
γνωστούς και αγνώστους, υπερασπιζόμασταν τις Θέσεις του Κόμματος και
προετοιμάζαμε τη στιγμή που η Πορεία του ΠΑΜΕ θα έρχονταν να ενωθεί με
αυτόν τον ατελείωτο κόσμο. Δεν συνέβη έτσι όπως εμείς θέλαμε και όταν με τα
πολλά έγινε μια προσέγγιση καλλίτερα να μην γινότανε.
Σε κάποιους βιαστικούς που θα προστρέξουν θα τους πω να θυμηθούν έναν κόσμο
που πήγαινε πάνω κάτω στην Σταδίου αργά αλλά σταθερά. Έφτανε στη Ομόνοια και
ξαναγυρνούσε. Δεν γύρναγε την πλάτη στο Κόμμα, προσπαθούσε να το τραβήξει προς
τον κόσμο...
Η ανάγκη να μπορώ να έχω επιχειρήματα στις συζητήσεις με έσπρωξε
να διαβάσω και καθημερινά να παρακολουθώ τις θέσεις του Κόμματος. Θεωρώ ότι ποτέ
δεν ήμουνα τόσο κοντά του θεωρητικά και τόσο απόμακρα με τα Μέλη και Στελέχη του
Κόμματος.
Εδώ και ένα χρόνο πέρα από την δουλειά με τους δικούς μου ανθρώπους,
έχω σε καθημερινά διαδικτυακή επαφή με διάφορες πολυάριθμες ομάδες. Γνωστούς
από τις πορείες, παλιούς μετανάστες, παλιούς φίλους και συνεργάτες. Δεν είμαστε μονότονοι
αλλά το κυρίως μενού είναι η πολιτική, η πολιτική της Αριστεράς, εντάξει και των Κομμουνιστών.
Είχα μια ιδέα που άρεσε και φτιάξαμε κύκλους διαλόγου. Τώρα είμαστε στον πέμπτο.
Οι ..Οχτροί.. είναι πλειοψηφία, έτσι μου αρέσει εμένα. Το ζήτημα είναι μια ομάδα νέων τριαντάρηδων.
Στην αρχή δεν πίστευα ότι διαβάζουν, στη συνέχεια άρχισαν να συμμετέχουν και τώρα είμαστε στο
ναι μεν αλλά.Κάποιοι πρέπει να ψηφίσαν το Κόμμα. Για να γυρίσω στο θέμα μας. Άρα η θεωρία
του Κόμματος πείθει και νέους και γέρους.Πριν την καταδικάσουμε ας την δοκιμάσουμε στην ζωή.

(συνεχίζεται…)

Οικοδόμος είπε...

(…συνέχεια από προηγούμενο)

Για να πείσεις πρέπει να πλησιάσεις τον κόσμο. Παλιά,παλιά η γνώση και ο Κομμουνιστής ήταν
συνυφασμένα. Μετά θυμάμαι ότι όταν είχα διαφωνήσει με το πρόγραμμα του Συνασπισμού και το
καταψήφισα από τα 25 Μέλη τα τρία το είχαν διαβάσει. Στη γνώση και στην όρεξη γι αυτή των Μελών
του Κόμματος, ας ψάξουμε πιθανά το πρώτο πρόβλημα. Αυτό οδηγεί στην έλλειψη εμπιστοσύνης της
ηγεσίας και η ανάδειξη νέων στελεχών παραπέμπεται στις καλένδες. Το πιο δύσκολο επιχείρημα στον
διάλογο του διαδικτύου, ήταν: Μπήκα στην ΚΝΕ τον βρήκα καθοδηγητή, μπήκα στο Κόμμα τον είχα καθοδηγητή, διαγράφηκα από το Κόμμα αυτός ήταν καθοδηγητής. Τώρα θα πάρω σύνταξη και αυτός είναι ακόμα καθοδηγητής.

Μπορείς εύκολα να ονειρευτείς έναν Κομμουνιστικό κόσμο με έναν καθοδηγητή. Αν δεν μπορείς να
ανανεώνεσαι σε σύντομα τακτά διαστήματα και η καλλίτερη θεωρεία θα αποτύχει.
Μετά ένα άλλο σοβαρό ζητηματάκι είναι ότι ο Κομμουνιστής είναι και πρέπει να είναι ονειροπόλος.
Και δέκα ημέρες να έχει να φάει, με ένα χαμόγελο αντέχει άλλη μια μέρα. Αυτό το σφίξιμο το δυσκοίλιο,
βρέξει χιονίσει μου σπάει τα νεύρα. Και δεν ήρθαμε σε αυτή την ζωή για αγώνες χωρίς ορατό αποτέλεσμα,
μιζέρια και φτώχεια. Όχι και κάθε ημέρα να μπορούσαμε να γιορτάζουμε μικρές νίκες, μπράβο μας.
Για να ρωτήσω, πχ.
Όλο μα όλο το Χρέος το δανείστηκαν οι αστικές κυβερνήσεις για να το μοιράσουν με διάφορα καπιταλιστικά
τερτίπια στους κεφαλαιοκράτες; Δεν δανείστηκαν και ένα μικρό ή μεγάλο μέρος το οποίο το έκλεψαν, είτε στο
σύνολό του είτε μέσω μιζών. Αυτούς τους κλέφτες εμάς δεν μας ενδιαφέρει να τους βρούμε και να τους
δικάσουμε και να πάρουμε πίσω ότι βρούμε. Να χαρούμε που πιάσαμε έναν κλέφτη. Υπάρχει πρόβλημα
ιδεολογικό. Δεν θα στείλουμε και το μήνυμα ότι εμείς οι Κομμουνιστές σε όλα τα κοινωνικά συστήματα τους
κλέφτες του πλούτου του Λαού μας, τους στέλνουμε φυλακή....... Στοπ εδώ.

Πολλά έγραψα, αλλά έχω μια παράξενη άποψη ότι το Κόμμα δεν έχασε ποτέ όταν συζήτησε και μίλησε
αληθινά και ανοιχτά. Πίσω από το δάκτυλο τίποτα δεν κρύβεται.

Φιλικά
Νικόλας Σ.

α.Χτύπημα κάτω από την ζώνη σε όλους εμάς, είναι η υστερική αντιμετώπιση του διαδικτύου από το Κόμμα.
β. Τα ίδια ζητήματα του προγράμματος είχαν τεθεί και πριν ένα διάστημα πάλι από την ΙΣΚΡΑ.
Ο Ρίζος είχε απαντήσει. Ο Γ. Ρ τώρα το ξαναζεσταίνει άτσαλα. Το θέμα σαν θέμα όμως σηκώνει πολύ συζήτηση

Ανώνυμος είπε...

"Ξεκαθαρίζω (αφού νιώθω συχνά πως πρέπει να το κάνω και για τα –για μένα- αυτονόητα) πως ο οπορτουνισμός είναι ιός και πρέπει να καταπολεμηθεί, μαζί και οι εκφραστές του, όμως με τρόπους κατάλληλους που να μην σε απομακρύνουν από τα τμήματα του λαού που –μέσα στην απογοήτευσή τους- ταλαντεύονται από τη γοητεία των θέσεών του, επενδύουν τις ελπίδες τους σ’ αυτόν, χωρίς όμως και να σου κλείνουν την πόρτα"
Φίλε οικοδόμε, αυτό το κομμάτι του κειμένου συγκεντρώνει τον δικό μου προβληματισμό (νομίζω ότι το κείμενο σου θα μπορούσε να σταθεί πολύ καλύτερα χωρίς το κείμενο του Ρούσση- ο οποίος μετά την αρθογραφία του στην ελευθεροτυπία έχει επιλέξει το αντίπαλο μετερίζι).
Δυστυχώς αυτήν την στιγμή δεν υπάρχουν οργανωμένες δυνάμεις με τις οποίες να μπορέι να συνεργαστεί το ΚΚΕ, ελλείψει αντιμονοπωλιακού προσανατολισμού και δράσης. Είναι μια πικρή αλήθεια, αλλά επιβεβαιώνεται με όλο και πιο τραγικό για μας τρόπο (ίδε Συνταγμα 20 Οκτώβρη). Και αυτό ξεκινάει όχι σε επίπεδο κορυφής, αλλά στην μη συνεργασία σε επίπεδο βάσης. Η συμπεριφορά ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα συνδικαλιστικά, με αποκορύφωμα την δημιουργία του διασπαστικού "συντονισμού" πρωτοβάθμιων αλλά και η νομιμοποίηση επικίνδυνων πρακτικών στις πλατείες (αποφάσεις περί κατάργηση όλων των κομμάτων)είναι ενδεικτική. Ως προς αυτό, πιστέυω ότι μονο μια άνοδος των συνδικαλιστικών αγώνων, θα τραβήξει τις υγιείς δυνάμεις αυτών των χώρων, σε συνεργασία.
Το θέμα όμως είναι ότι η απαραίτητη κριτική που τους ασκεί το ΚΚΕ, γίνεται με τρόπο που όντως απωθεί ανθρώπους που τώρα κάνουν κάποια πρώτα βήματα ριζοσπαστισμού και συμμετοχής στο κίνημα και είναι λογικό (και σωστό κατά την γνώμη μου) να "ψάχνονται". Εδώ χρειάζεται προσοχή απ το ΚΚΕ στο πως τους προσεγγίζει, ωστε και να τους βοηθήσει με βάση την κοσμοθεωρία αλλά και την εμπειρία του αλλά και να βοηθηθεί απο τον ενθουσιασμό, την φρεσκάδα, την άλλη οπτική που μπορούν να του προσφέρουν νέες δυνάμεις.
Τέλος κάπου αναφέρεσαι στην ανεπάρκεια των 24ωρων κλαδικών απεργιών. Δεν πιστεύω ότι είναι επιλογή του ΠΑΜΕ, αλλά υπαγορεύεται απο το επίπεδο του κινήματος. Όπου υπάρχουν δυνατότητες, το ΠΑΜΕ στηρίζει και συμβάλλει σε μακροχρονους απεργιακούς αγώνες. Βρισκόμαστε σε μία φάση που ουσιαστικά ξανακτίζεται το συνδικαλιστικό κίνημα, εξού και οι αγώνες μάλλον ακολοθουν μια πορεια αντίστροφη: επιχείρηση- κλάδος- συνομοσπονδία. Καλή δύναμη!

TRASH είπε...

μια και χρωστάω μία απάντηση. Δεν πέταξα ένα λινκ και έφυγα, από αγένεια, αλλά γιατί πραγματεύεται τους ίδιους νομίζω, προβληματισμούς με το άρθρο και γιατί σε πολύ μεγάλο βαθμό με κάλυπτε. Οπως εξάλου και το http://leninreloaded.blogspot.com/2012/05/blog-post_7195.html του Αντώνη, στα οποία δεν δεν έχω να προσθέσω και πολλά.
Επιπλέον, ετοίμαζα ήδη μία πιο αναλυτική απάντηση στο άρθρο του Γ.Ρούσση το οποίο αναφέρεται εδώ, οπότε κράτησα τις δικές μου παρατηρήσεις πάνω σε αυτό για εκεί, αφού είναι αρκετά ογκώδεις για να χωρέσουν σε ένα σχόλιο.
Η μόνη δική μου επιπλέον παρατήρηση σε όσα γράφονται παραπάνω, είναι η διαφωνία μου στο κατά πόσο οφείλουν όλες οι συζητήσεις να γίνονται δημόσια, και μάλιστα στο νετ, όπου μπορεί ο καθένας να μπει και πει ό,τι στην κυριολεξία θέλει προκειμένου να προκαλέσει καυγάδες, εντυπώσεις κλπ.
Νομίζω πως είναι γνωστό πως όλο αυτό το διάστημα το κόμμα οργανώνει πλατιές συσκέψεις στις οποίες συμμετέχουν και εξωκομματικοί, και στις οποίες συζητιούντε κυριολεκτικά τα πάντα. Μήπως είναι πιο αποδοτικό, οι όποιοι θεμιτοί προβληματισμοί να διατυπώνονται εκεί για να πιάσουν και τόπο;
Πάντα με τον απόλυτο σεβασμό στο ποιότικότατο μπλογκ του οικοδόμου

TRASH είπε...

για τις προοπτικές που ανοίγονται τώρα, αντιγράφω ένα σχόλιο που έκανα σε μία παρόμοια κουβέντα στον Celin:
"Το ΚΚΕ στο επόμενο διάστημα θα δεχτεί πιέσεις που θα απειλούν την ίδια του την υπόσταση. Θα συνεχιστεί η πίεση για ενσωμάτωση από την σοσιαλδημοκρατία, θα φορτωθεί την αποτυχία διαχείρησης, είτε της δεξιάς "γιατί δεν συνεργάστηκε με τους άλλους για να την αποτρέψει", είτε της "αριστεράς" γιατί ο πολύς κόσμος συνεχίζει να το κατατάσει σε αυτήν. Θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στην ίδια του την νομιμότητα, μέσω της θεωρίας των άκρων, μια και θα έχει πολύ κοντινά ποσοστά με την Χ.Α. αν όχι μικρότερα, θα αντιμετωπίσει την ωμή βία του παρακράτους που ξεπετιέται (50% η Χ.Α. στα ΜΑΤ), θα αντιμετωπίσει την πίεση φίλων και εχθρών με το τελεσίγραφο "συνθηκολόγηση ή εξαφάνιση".
Ολα αυτά, και θα τα αντιμετωπίσει, και θα επιβιώσει. Και σε ένα τόσο ρευστό σκηνικό όπως αυτό, ίσως να είναι πολύ πιο σημαντικό από ότι μοιάζει με την πρώτη ματιά, αφού όποιος επιβιώσει θα έχει μία ακόμη ευκαιρία στο μέλλον, με δεδομένο πως ρεαλιστική λύση στο πρόβλημα του λαού δεν δίνει (δεν μπορεί να δώσει) κανείς.
Εκτός αν έχουμε αποφασίσει σαν λαός, πως είναι προτιμότερο το να αυτοκτονήσουμε από το να εξεγερθούμε, οπότε η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά..."

Read more: http://celinathens.blogspot.com/2012/05/blog-post_22.html#ixzz1vgwGFWFB

Βασίλης είπε...

Προφανώς τα ερωτήματα, οι ανησυχίες και οι αναζητήσεις που γίνονται στα πλαίσια του μπλογκ είναι καλοπροαίρετες και σκοπό έχουν την λύση στα προβλήματα που έχει ο χώρος της Αριστεράς.
Καταρχήν χρειάζεται να συγκεκριμενοποιήσουμε ποιός είναι αυτός ο χώρος, ποιοι ανήκουν σε αυτόν και γιατί. Το να χρησιμοποιούμε έναν γεωγραφικό προοσδιορισμό που εξ' αιτίας της θέσης που καθόνταν οι βουλευτές του εργατικού κόμματος σε κάποια ευρωπαική χώρα του προπερασμένου αιώνα, περιέχει πολλές ασαφήνειες, όχι μόνο παραθυράκια αλλά κερκόπορτες για να μπεί μέσα (επίσημα από την πόρτα) οποιοσδήποτε τυχοδιώκτης και απατεώνας.
Αυτές οι ασάφειες λοιπόν περιέχονται και στην φιλική επίθεση που συνεχίζει να κάνει ο κ. Ρούσσης προς το ΚΚΕ, την ίδια στιγμή που "νοιάζεται και ψυχοπονεί" είναι επικεφαλής στο επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ. Στα πρόγραμματα τους σχεδόν όλες οι συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ (ΝΑΡ, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ) αυτοπροσδιορίζονται ως οργανώσεις που λόγο υπάρξης βρίσκουν στην ανάγκη δημιουργίας ενός πραγματικού προλεταρικού κομμουνιστικού κόμματος στην Ελλάδα, μιας και δεν αναγνωρίζουν το ΚΚΕ ως τέτοιο. Ο καιροσκοπισμός ή τυχοδιωκτισμός όπως μεταφράζεται στα ελληνικά ο οπορτουνισμός και όπως αποτυπώνεται στους εκπροσώπους του χώρου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η κύρια πηγή έμπνευσης για την αντιπαράθεση που διεξάγει ο Λένιν 60 τόμους, και όπως είχε τονίσει ο χώρος αυτός και κυρίως οι αντιλήψεις του (με κυριότερο εκφραστή τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα) πρέπει να χρεοκοπήσουν για να δεικαλύτερες μέρες ο κόσμος της δουλειάς και του μόχθου.

Οικοδόμος είπε...

@Νικόλας Σ.:
Καλησπέρα.
Από τα πολλά σημαντικά που γράφεις κρατώ αυτό:

"Μετά ένα άλλο σοβαρό ζητηματάκι είναι ότι ο Κομμουνιστής είναι και πρέπει να είναι ονειροπόλος.
Και δέκα ημέρες να έχει να φάει, με ένα χαμόγελο αντέχει άλλη μια μέρα."

Ο Κομμουνιστής παρόλο που παλεύει για μια άλλη "εποχή", αντανακλά την εποχή του. Αν ανατρέξουμε στην ιστορία αυτού του τόπου θα δούμε αμέτρητα παραδείγματα κομμουνιστών σαν αυτόν που αναφέρεις και περισσότερο. Άνθρωποι που μπροστά στο "όνειρο" δε λογάριασαν τίποτα, ούτε και το θάνατο.
Αν φέρουμε στη σκέψη μας (έχοντας διαβάσει) το κλίμα εκείνης της ηρωικής εποχής και προσπαθήσουμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό...
Πλήρης απογοήτευση. Δεν ξέρω αν μπορώ να αποδώσω με λέξεις αυτό ακριβώς που νιώθω και σκέφτομαι, αλλά εκείνη την εποχή, ο κομμουνιστής είχε και από κάπου να πιαστεί. Το όνειρό του σε κάποια γωνιά του πλανήτη γινόταν πράξη, η ελπίδα θέριευε και έδινε δύναμη στην πίστη και στον αγώνα. Σήμερα;
Μια εντελώς διαφορετική εποχή.
Καλή δύναμη σύντροφε!

Οικοδόμος είπε...

@Manuel Harper:
Καλησπέρα.
Ίσως έχεις δίκιο, το σκέφτηκα κι εγώ, βλέποντας τους περισσότερους να εστιάζουν στο Ρούση και όχι σε αυτά που έγραψα.

"Η συμπεριφορά ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα συνδικαλιστικά, με αποκορύφωμα την δημιουργία του διασπαστικού "συντονισμού" πρωτοβάθμιων αλλά και η νομιμοποίηση επικίνδυνων πρακτικών στις πλατείες (αποφάσεις περί κατάργηση όλων των κομμάτων)είναι ενδεικτική. Ως προς αυτό, πιστέυω ότι μονο μια άνοδος των συνδικαλιστικών αγώνων, θα τραβήξει τις υγιείς δυνάμεις αυτών των χώρων, σε συνεργασία. "

Συμφωνούμε απόλυτα σ' αυτό. Το θέμα είναι να προχωρήσει λίγο αυτή η "άνοδος" γιατί βαλτώσαμε. Λέγοντας κάτι τέτοιο σε φίλους του κόμματος, η απάντηση είναι πως "είμαι ανυπόμονος". Έχω προφανώς αντίθετη άποψη. Δεν διαφωνώ για το επίπεδο του κινήματος, ούτε τρέφω ψευδαισθήσεις για τεράστιους μαζικούς αγώνες κλπ. Είμαστε εγκλωβισμένοι από εχθρούς και "φίλους". Όμως έχω την εντύπωση πως κάποια βήματα, πιο τολμηρά, σε μια κατεύθυνση "πιο αγωνιστική", πρέπει να γίνουν. Μέχρι πότε απλώς θα διαπιστώνουμε και θα "μετράμε" το επίπεδο του κινήματος.

Κάποια στιγμή θα πρέπει και να αναμετρηθούμε μαζί του, δες το παράδειγμα των χαλυβουργών, δεν "διαψεύδει" την εκτίμηση για το επίπεδο του κινήματος;
Με ποιες προϋποθέσεις ξεκίνησαν και τράβηξαν μέχρι εδώ; Κι άλλα παραδείγματα πριν μήνες (αλουμινάδικα πέριξ του Κηφισού κλπ.) για μήνες στον αγώνα.
Η άποψή μου είναι πως φυλάμε τα ρούχα μας για να έχουμε τα μισά, όμως δεν ξέρω αν επιβεβαιώνονται όλες οι παροιμίες στη ζωή τελικά.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@TRASH:
Καλησπέρα.
Προφανώς και δεν σε θεωρώ αγενή.

Η παρατήρησή σου είναι πολύ σημαντική. Αυτό το ζήτημα, το αν πρέπει αυτά να συζητούνται δημοσίως, με έχει απασχολήσει πολλές φορές και πάντα κατέληγα στο ότι ναι, πρέπει να τα λέμε δημόσια αυτά. Βοηθούν το κόμμα, δεν το ζημιώνουν.
Αυτοί που θέλουν να κάνουν κακό στο κόμμα, θα επιχειρήσουν να το κάνουν έτσι κι αλλιώς, ακόμα κι αν δεν διαβάσουν το άρθρο (χέστηκε η φατμέ στο γενί τζαμί δηλαδή...για το άρθρο), ακόμα κι να δεν υπήρχε ο οικοδόμος κλπ. Εξάλλου σύντροφε αυτά που συζητάμε εδώ, τα συζητά κι ο κόσμος παραέξω, δεν αποκαλύπτουμε κάποιο μυστικό.

Από την άλλη σκέφτομαι, τι το θέλω το μπλογκ; Τη στιγμή που το θεωρώ και είναι ένα μέσο έκφρασής μου, δεν θα μπορούσα να γράφω αφενός πράγματα που δεν με καλύπτουν, αλλά και να "παραλείπω" κάποια άλλα. Το ζήτημα για μένα είναι να μπορεί να διακρίνει κάποιος το σκοπό και το νόημα των γραφόμενων εδώ και αυτό νομίζω πως είναι πασιφανές.

Όσοι βέβαια προσπαθούν να το εκμεταλλευθούν και να προβοκάρουν, παίρνουν την "απάντησή" τους...

Καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

Παίρνω αφορμή απο κάτι που ξανασυζητούσα πολλοστή φορά με έναν φίλο μόλις...
Του λέω να ψηφίσεις ΚΚΕ για τους γνωστούς λόγους(το παιδί ειναι απο δεξιά οικογένεια αλλα έχει αντιληφθεί πολλά τον τελευταίο καιρό)
και μου λέει έχεις δίκιο,αλλα δεν μπορώ να ακούω την Παπαρήγα να λέει οτι δεν θέλει την εξουσία το ΚΚΕ,άντε να του ξανα εξηγήσεις άντε πάλι απο την αρχή...
Μπορούν να μου κάνουν μια χάρη εκει στο κομμα?
Αν δεν μπορούν να τα μεταδώσουν μην τα λένε κάποια πράγματα,ο κόσμος έχει μάθει να σκέφτεται μέσα σε ορισμένα πλάισια δεν μπορούν να καταλάβουν εκτός αυτων των πλαισίων.
Εχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να επεξηγώ τι θέλει να πει γι αυτο,για εκείνο για το άλλο...

Συγνώμη για την ένταση αλλα μόλις μιλούσα με ένταση και προσπαθούσα να τα κάνω νιανια όλα μπάς και καταλάβουν οτι πρέπει να ψηφίζουν συμφωνα με την ταξική τους θέση....
Καλή συνέχεια σε όλους
Γιοζεφ Κ

Ανώνυμος είπε...

Σκέψεις για τα αποτελέσματα των εκλογών. Το Λαϊκό κίνημα και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Μέρος Α΄
Επειδή το μήνυμα των εκλογών διαστρεβλώθηκε το κείμενο αυτό θα προσπαθήσει να δώσει την πραγματική διάσταση κατα την γνώμη του συγγραφέα πάντοτε.
Πριν τις εκλογές πρέπει να παρατηρήσουμε οτι τεράστιες μάζες εργαζομένων και μικροαστικών στρωμάτων συμμετείχαν σε απεργιακές διαδηλώσεις και συλλαλητήρια, εκφράζοντας την απαίτηση στο να μην ψηφισθούν τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι όπως και οι δανειακές συμβάσεις που περικόπτουν τους μισθούς, φορτώνουν τον λαό με νέους φόρους και χαράτσια, καταδικάζουν την πλειοψηφία του λαού σε ανέχεια και δυστυχία.

Όμως σε αυτούς τους αγώνες το μόνο κοινό ήταν η κοινή θέληση να αλλάξουν τα πράματα να σταματήσει ο κατήφορος του βιοτικού επιπέδου του Λαού, χωρίς όμως μια ομογενοποιημένη άποψη και κοινή αφετηρία στο σύνολο των εργαζομένων και των λοιπών λαϊκών στρωμάτων. Η αφετηρία των περισσότερων διεκδικήσεων ξεκινούσε από την αρχή της διατήρησης δικαιωμάτων και μισθών σε συντεχνιακή βάση και με ξεχωριστά αιτήματα για κάθε κλάδο που τις περισσότερες φορές δεν συνδέονταν με αιτήματα πολιτικών αλλαγών. Αιτήματα δηλ. ανατροπής των κυβερνήσεων και των κομμάτων που κυβερνούσαν.

Όμως μέσα από αυτή την διαδικασία άρχισε να ωριμάζει η συνείδηση για βαθύτερες αλλαγές σε ό,τι αφορά την μέχρι τώρα αντίληψη για το λαϊκό συμφέρον, για το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων. Άρχισε δηλαδή η αντίστροφη πορεία για την κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία και κουλτούρα που κατόρθωνε μέχρι τότε να κάνει την πλειοψηφία των μαζών να πιστεύει ότι, ο,τι είναι καλό για την αστική τάξη, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές κ.λ.π. είναι και δικό της καλό.

Ανώνυμος είπε...

Σκέψεις για τα αποτελέσματα των εκλογών. Το Λαϊκό κίνημα και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Μέρος Β΄
Μέσα από αυτή την διαδικασία λοιπόν άρχισε να αγκαλιάζει όλο και περισσότερες μάζες η ιδέα της εξόδου από το ευρώ, να αμφισβητείτο ο ρόλος της ΕΕ σαν ΕΕ των Λαών ή των Εθνών κ.λ.π. Σε αυτή την διαδικασία τεράστιο ρόλο έπαιξε και παίζει η κυρίως παρέμβαση του ΚΚΕ και λιγότερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων κομμουνιστικών δυνάμεων ακόμα και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, που με την θέσεις τους ξεσκεπάσανε τον χαρακτήρα και το ρόλο της ΕΕ. Αποτέλεσμα αυτών είναι η θέληση πολυάριθμων μαζών κυρίως εργαζομένων που κατανοούν το πρόβλημα να στρέψουν την εμπιστοσύνη τους προς τ΄ αριστερά και να αρχίσουν δειλά δειλά να ελπίζουν και να αναζητούν πολιτικές αλλαγές που θα τους βγάλουν από το τέλμα που ζουν.

Πιστεύω οτι σε ένα σημαντικό κομμάτι των εργαζομένων αλλά και των άλλων λαϊκών στρωμάτων έχει ωριμάσει στην συνείδηση τους, η αντίληψη της απεξάρτησης από τα όργανα του Ιμπεριαλισμού (ΔΝΤ, ΕΕ) για να μπορέσει να υπάρξει ελπίδα. Περισσότεροι από ποτέ άρχισαν να συνειδητοποιούν την ανάγκη πολιτικών αλλαγών προς φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Αυτή η ιδέα μπορώ να ισχυριστώ, οτι είναι πιο ωριμασμένη περισσότερο στους εργαζόμενους παρά σε μικροαστικά λαϊκά στρώματα που μάθανε να λειτουργούν, να ζούν και να περιμένουν από επιδοτήσεις και προγράμματα της ΕΕ.
Και αυτό είναι φυσικό γιατί η πλειοψηφία των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ανέργων είναι αυτή που δέχτηκε τις περισσότερες συνέπειες. Την μείωση των μισθών, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, των εργασιακών κ.λ.π.

Από αυτή την άποψη τα στρώματα αυτά της Εργατικής τάξης που η πλειοψηφία τους δεν είχε την εμπειρία των εργατικών αγώνων και διεκδικήσεων, όμως επηρεασμένη από αυτούς, εναπόθεσε τις ελπίδες σε άμεση πολιτική λύση χωρίς να συνδυάσει αυτή, με πολιτικούς και οικονομικούς αγώνες σε βαθμό που θα απαιτούσαν οι περιστάσεις των καιρών.

Το μήνυμα αντιλήφθηκε έγκαιρα ο ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι πρότινος απουσίαζε από διεκδικήσεις σε ταξικό επίπεδο και τις περισσότερες φορές τα στελέχη του στο μαζικό εργατικό κίνημα αποτελούσαν μέρος του προβλήματος παρά ελπίδα για ανάταση. Σε πολλές περιπτώσεις διαπλεκόμενοι και συνδιαλεγόμενοι με στελέχη της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και της εξουσίας. Η στάση τους δεν βοηθούσε τους εργαζόμενους να καταλάβουν τον χαρακτήρα και την ουσία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΕΕ. Ούτε την στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών του Εργατικού κινήματος ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ.
Κι αυτό γιατί αποτελούσαν μέρος τους.

Έτσι λοιπόν τολμώ να πω οτι ο ΣΥΡΙΖΑ (με το σύνθημα καμία θυσία για το ευρώ), οικειοποιήθηκε τους αγώνες του ΠΑΜΕ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρωτοβάθμιων σωματείων και άλλων κινημάτων που με την δική τους παρέμβαση στο λαϊκό κίνημα εδώ και δεκαετίες (κυρίως το ΚΚΕ) βοήθησαν στην μεταστροφή της συλλογικής συνείδησης σε αριστερές θέσεις και λύσεις. Στο να ανοίξει ο δρόμος σιγά σιγά σε πιο ριζοσπαστικές πολιτικές αλλαγές. Κι αυτό μπορεί να συμβεί και αύριο , μπορεί όμως και ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

Σκέψεις για τα αποτελέσματα των εκλογών. Το Λαϊκό κίνημα και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Μέρος Γ΄
Η ατολμία και η αδυναμία του Κουμμουνιστικού κινήματος
στο να συνδέσει τον αγώνα των εργαζομένων με πολιτικές αλλαγές στην πράξη και όχι στα λόγια,
στο να καθοδηγήσει την εργατική τάξη σε διεκδικήσεις πέρα από τις οικονομικές, σε πολιτικές και σε θεσμικές, που θα βάζουν σιγά σιγά τα θεμέλια για την δική της εξουσία,
στην έλλειψη τακτικών ελιγμών έτσι ώστε να μπορεί να ξεσκεπάζει την τακτική του αντιπάλου και ταυτόχρονα να απεγκλωβίσει μάζες, που σήμερα πιστεύουν οτι μαζί με αυτούς που είναι ορκισμένοι αντικομουνιστές, που πίνουν νερό στην ΕΕ θα φέρουν αλλαγές προς όφελος του λαού και του τόπου,
του στέρησαν μεγάλα εκλογικά ποσοστά εργαζομένων που οδηγήθηκαν στην αυταπάτη, οτι ψηφίζοντας την οποιαδήποτε αριστερή , διαφορετική από την μέχρι τώρα, άμεση κυβερνητική λύση χωρίς την πίεση του λαϊκού κινήματος, θα λύσουν το πρόβλημα τους.
Έτσι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ οικειοποιήθηκε τους αγώνες δεκαετιών όλου του αριστερού χώρου συμπεριλαμβανομένου και του κομμουνιστικού.
Η στάση του απέναντι στο σχηματισμό κυβέρνησης σε συνδυασμό με την άστοχη προεκλογική εκτίμηση του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. που προεξοφλούσαν τον σχηματισμό κυβέρνησης αμέσως μετά τις εκλογές, τον καθιστά ακόμα πιο φερέγγυο στα μάτια των εργαζομένων που δεν έχουν την πολύχρονη εμπειρία του μαζικού κινήματος και εκθέτει ανεπανόρθωτα τις ηγεσίες του κουμμουνιστικού κινήματος που αδυνατούν να κατανοήσουν τις διεργασίες μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, επιμένοντας μόνο να λένε, σχεδόν την αλήθεια, για τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να κάνουν τίποτα για να το αποδείξουν έμπρακτα, αποκλείοντας κάθε πολιτική ελιγμού, περιμένοντας από τις εξελίξεις να τους δικαιώσουν. Μα τότε θα είναι αργά.

Ανώνυμος είπε...

Σκέψεις για τα αποτελέσματα των εκλογών. Το Λαϊκό κίνημα και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Μέρος Δ΄
Όσον αφορά τα στρώματα που στράφηκαν προς τους Ανεξάρτητους Έλληνες και την Χρυσή Αυγή έχω να παρατηρήσω τα εξής:
Για τους ανεξάρτητους Έλληνες, οτι κινηθήκαν στα πλαίσια της άμεσης λύσης με ένα φιλικό πρόσωπο προς τα αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ), αποκτώντας εκλογική βάση κυρίως σε μικροαστικά στρώματα, δεξιάς προέλευσης κυρίως και λιγότερο εργαζομένων.
Για την Χρυσή Αυγή, οτι πέρα από την κατευθυνόμενη ροή ομάδων του κράτους και του παρακράτους, υπήρξε και η έντεχνη καθοδήγηση μέσα από τα ΜΜΕ, (που ανακάλυψαν το πρόβλημα των νεοναζί τα τελευταία 3-4 χρόνια της όξυνσης της κρίσης), κυρίως νεολαίας που άπειρη πολιτικά και εργασιακά, αγνοώντας τον πραγματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής και μη πιστεύοντας οτι η Αριστερά μπορεί να βρεθεί στο προσκήνιο, ήθελε να τρομάξει το κατεστημένο. Μόνο που ο απώτερος σκοπός των ΜΜΕ, του κράτους και του παρακράτους είναι να τρομάξει ο Λαός και κυρίως οι Αριστεροί και οι κουμουνιστές έτσι ώστε να μαντρωθούν ξανά στον δικομματισμό. Πιστεύω οτι τα ποσοστά της Χ.Α. στις επόμενες εκλογές δεν θα της επιτρέψουν να μπει στην βουλή. Το οτι βγήκε στο προσκήνιο ήταν μια καλή ευκαιρία για να διαπιστώσουν οι νέοι και να θυμηθούν οι παλιοί το τι σούργελα και πόσο επικίνδυνοι είναι τα μέλη αυτής της παρακρατικής νεοναζιστικής οργάνωσης που συντηρείται από κονδύλια και μυστικούς λογαριασμούς του κράτους και των κομμάτων του δικομματισμού.
Με λίγα λόγια η ψήφος του Ελληνικού Λαού ήταν ψήφος διεκδίκησης και ανατροπής και οχι συγκυβέρνησης και συγκάλυψης.
Αυτό που έχει να κάνει από εδώ και πέρα ο Λαός είναι να ενισχύσει τις δυνάμεις εκείνες που αποτελούν εγγύηση για σίγουρη και σταθερή στροφή της πολιτικής υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Να ενισχύσει τις δυνάμεις εκείνες που πιστεύουν στην δική του δύναμη για να αλλάξουν τα πράγματα και οχι σε απομηχανής θεούς. Δηλαδή το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Και μιας και ο συμπαθής ηγέτης Τσίπρας μας θύμισε λίγο την εποχή του 1981 και τον Α. Παπανδρέου με τα τσιτάτα του, να ξαναθυμηθούμε ακόμα ένα σύνθημα που επαληθεύτηκε στην πορεία των χρόνων. Αλλαγή δεν γίνεται χωρίς το ΚΚΕ θα πρόσθετα και άλλων Αντικαπιταλιστικών - Αντιμονοπωλιακών και Αντι ευρωενωσιακών δυνάμεων.
Πάνος Β

Ανώνυμος είπε...

Ενας παράγοντας είναι σίγουρα και η επικοινωνιακή καταστροφή.Σε κάθε εκπομπή που παρακολουθώ τρέμει το φυλλοκάρδι μου...
Αν εξαιρέσεις ελάχιστους, μετρημένους στα δάχτυλα, οι περισσότεροι εκπρόσωποι μας είναι "ανάπηροι" δεν βλέπονται...
Σαν να μην φτάνει αυτό πολλές φορές δεν βγάζει νόημα τι ακριβώς λέμε.
Απο τη μια λέμε ότι τα μέτρα είναι μονόδρομος και ότι καμιά αστική κυβέρνηση δεν έχει δυνατότητα να βελτιώσει τη ζωή του λαού . Από την άλλη λέμε ίσχυρο ΚΚΕ που θα βάλει φρένο στην εφαρμοζόμενη πολιτική, και θα αναιρέσει τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί. Ζαλίζεσαι στο τέλος....

Μήτσος είπε...

Ανάπηρη γραμμή, ανάπηρη προπαγάνδα. Το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο από απλό πρόβλημα επικοινωνίας. Η επικοινωνιακή αδυναμία αντανακλά αντιφάσεις στη
γραμμή. Από τη μιά, το ΚΚΕ κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν είναι πραγματικά εναντίον του Μνημονίου, ότι κοροιδεύει το λαό. Από την άλλη το ΚΚΕ επιμένει ότι τα μέτρα δεν οφείλονται στη κρίση και στη μνημόνιο, ότι η διάκριση μνημόνιο-αντιμνημόνιο είναι ψευδεπίγραφη.
Στη πραγματικότητα, το σημερινό ΚΚΕ απέχει παρασάγκας από το
αλύγιστο στο περιεχόμενο και ευλύγιστο στην τακτική μπολσεβικισμό, που αξιοποιώντας
τη γραμμή του αντιιμπεριαλιστικού και αντιφασιστικού μετώπου κατέγραφε νίκες. Ετσι, δεν προχωρά σε κάποια κοινή δράση ούτε καν με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που διακηρύσει τη ρήξη με ΕΕ και ΝΑΤΟ...

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά θα χαιρόμουν να βρισκόταν μια κοινή συνισταμένη με κάποιους αγωνιστές οργανωμένους σε άλλη κομματική ή μη οργάνωση. Πάρα πολύ. Αλλά συμφωνώ απόλυτα με τους όρους που θέτει το κόμμα.
Α. Αυτό θα πρέπει να γίνει απο τα κάτω, όχι σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Στο κίνημα, πράγμα που συνδέεται άμεσα με το Β το οποίο είναι...

Β. ... οτι στο κίνημα δεν πρέπει να έχουν συνδέσεις με τον οππορτουνισμό ή χειρότερα με την κυβέρνηση. Μπορεί το ΚΚΕ να συνεργαστεί σε κεντρικό επίπεδο με τον ΣΥΡΙΖΑ όταν ο δεύτερος σε Δήμους και συνδικάτα συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ; Μπορεί το ΚΚΕ να συνεργαστεί με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ όταν αυτή συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ σε πανεπιστήμια(όπου το Σεπτέμβρη είδαμε τα ΕΑΑΚ να συνεργάζονται ακόμα και με τη ΠΑΣΠ! στο όνομα κάποιου κινηματισμού!!) και σε Βήματα Αριστερού Διαλόγου, Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων, ΕΛΕ κτλ;

Μακάρι να υπήρχε κοινός τόπος. Μακάρι. Δεν φταίει όμως (μόνο) το ΚΚΕ αν δεν υπάρχει. Ας το κοιτάξει αυτό ο κύριος Ρούσης λοιπόν, που το μόρφωμα του κάνει κομπρεμί με αυτήν που τώρα ονομάζει "συστημική Αριστερά" και εδώ είμαστε να το ξανασυζητήσουμε.

metalorixos

Ανώνυμος είπε...

οικοδόμε συμφωνώ σε όλα που γράφεις. Δυστυχώς πολλά από τα σχόλια που διαφωνούν μου θυμίζουν ένα βίντεο του Giorgio Gaber που λέει τους λόγους που κάποιος είναι κουμουνιστής http://contramee.wordpress.com/2012/04/24/%CE%BA%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE-giorgio-gaber/

Ανώνυμος είπε...

..δεν νομίζω ότι διαφωνούμε επι της ουσίας. Τα παραδείγματα που ανέφερες, είναι απο μεμονωμένες εταιρείες και τα χω υπόψιν μου, για αυτό άλλωστε αναφέρθηκα στην αναδόμηση του εργατικού κινήματος απο τα κάτω..απλά λέω ότι καθώς προχωράνε τέτοιες κινητοποιήσεις θα δυναμώνουν και οι κλαδικές κινητοποιήσεις, ώστε να φτάσουμε και σε πιο αποτελεσματικες πανελλαδικές απεργίες. Δεν θεωρώ και πολύ πετυχημένες τις μεχρι τώρα πανελλαδικές, και ακόμα λιγότερο τις 48ωρες, για αυτό προβληματίζομαι. Προφανώς χρειάζεται περισσότερη τολμη απο όλους μας

Ανώνυμος είπε...

Σ/φε οικοδόμε καλησπέρα!
Πολλά τα ζητήματα που θέτεις (δεν με νοιάζει αν τα έθεσε πρώτα ο κ.Ρούσης, αυτός είναι άλλο καπέλο!γνωστό στους περισσότερους) και απασχολούν πολύ κόσμο απ'οτι έχω καταλάβει σε κουβέντες που έχω κάνει το τελευταίο διάστημα. Δεν μπορώ να σχολιάσω τα πάντα, είναι πολλά, αλλά πιστεύω θα μας δωθούν κι άλλες ευκαιρίες σύντομα να τα συζητήσουμε. Θα σταθώ σε 2 σημεία...

1. Το ζήτημα των συνεργασιών.
Διαβάζωντας την αναφορά στο πρόγραμμα του ΚΚΕ νομίζω οτι με λίγη προσοχή ακόμα και αυτό το μικρό κομματάκι απαντάει απο μόνο του. Δεν έχει φτιάξει το ΚΚΕ Αντιμονοπωλιακό Αντιμπεριαλιστικό Μέτωπο; Έχει φτιάξει! Χρειάζεται να συμφωνεί κάποιος στα πάντα με το ΚΚΕ για να συμμετέχει σε αυτό; Σίγουρα όχι. Θα μπορούσαν άλλες δυνάμεις της αριστερας (κινήματα ή κόμματα) που δηλώνουν οτι είναι ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό να συμμετέχουν; Οχι μόνο θα μπορούσαν αλλά για μένα ΠΡΕΠΕΙ να το κάνουν! Συμμετέχουν; ΟΧΙ! Γιατί; Στο απόσπασμα από το πρόγραμμα αναφέρει οτι μια πολιτική συνεργασία θα μπορούσε να προκύψει από ένα τέτοιο μέτωπο όταν όμως οι άλλοι δεν συμμετέχουν ούτε καν σε αυτό (για την ακρίβεια το πολεμούν σε κάθε ευκαιρία) για ποιά συνεργασία μπορούμε να συζητήσουμε; Από τα κάτω και μόνο από τα κάτω μπορεί να ξεκινήσει μια συνεργασία!

2. Για τις μορφές του αγώνα.
Κι εμένα με προβληματίζει αρκετά το θέμα αυτό. Δεν νομίζω οτι οι σποραδικές 24ωρες απεργίες αρκούν σήμερα (υπό τις βάρβαρες αυτές συνθήκες επίθεσης του κεφαλαίου) για να φέρουν αποτελέσματα. Αυτό που πιστεύω οτι χρειάζομαστε είναι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΕΣ! Βέβαια και από εκεί προκύπτουν άλλα ζητήματα. Πως γίνεται π.χ. μετά από 200+ μέρες σκληρού απεργιακού αγώνα να μην έχουμε ακόμα τα επιθυμητά αποτελέσματα; Πόσο ακόμα θα αντέχουν οι χαλυβουργοί χωρίς μισθό; Γιατί δεν μπορούμε να έχουμε αντίστοιχους αγώνες σε άλλα σωματεία;
Πιστεύω οτι ο αγώνας των χαλυβουργών θα είχε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα (για τη ακρίβεια θα είχε ήδη φέρει αποτελέσματα) αν είχαν διαφορετική στάση τα 2 εργοστάσια του Βόλου. Τα εργοστάσια του Βόλου καλύπτουν αρκετή παραγωγή για τον Μάνεση έτσι ώστε να μην δέχεται μεγάλη πίεση από την απεργία του Ασπρόπυργου. Για να αντέξουν οι χαλυβουργοί του Ασπρόπυργου είναι απαραίτητη η δική μας ενισχυσή(όπως αναφέρεται και σε παραπάνω σχόλιο) αλλά για να νικήσουν πρέπει και οι χαλυβουργοί στο Βόλο να μπουν στον αγώνα! Οι χαλυβουργοι του Βόλου όπως και δεκάδες άλλα σωματεία στην Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι έτοιμοι για τόσο σκληρές σύγκρουσεις. Φοβούνται μην χάσουν το μεροκάματο, μην απολυθούν, μη κλείσουν τα εργοστάσια. Η τρομοκρατία τους ακολουθεί παντού είτε μέσω του τύπου είτε μέσω των εργατοπατέρων στα ίδια τα σωματεία, είτε ακόμα και μέσω κάποιων που απλά παρασύρθηκαν-πίστεψαν και αναπαράγουν τα όσα οι αστοί διαδίδουν. Δεν τους αδικώ , λογικό είναι να φοβούνται. Απλά εδώ είναι που πρέπει να επέμβει πιο δυναμικά το ΠΑΜΕ και οι δυνάμεις του ΚΚΕ. Να σπάσουν τον φόβο και να αποκαλύψουν τα ψέματα! Αυτό για μένα είναι το είναι το ζητούμενο.
Η αδυναμία για μένα δεν είναι στο να εμπνεύσουμε τον κόσμο. Η αδυναμία είναι στο να ξεσκεπάσουμε και να πατήσουμε την τρομοκρατία των αστών. Οχι οτι δεν γίνονται προσπάθειες. Απλά πρέπει να γίνει ακόμα πιο δυναμικά. Παντού, σε όλα τα σωματεία, σε όλους τους χώρους δουλειάς,σε όλες τις γειτονιές.ΠΑΝΤΟΥ!

Ανώνυμος είπε...

Κάτι τελευταίο! Μου τράβηξε την προσοχή το σχόλιο του "μαχαίρη". Δεν έχει άδικο, αυτή είναι η σημερινή Ελληνική (και όχι μόνο) πραγματικότητα. Όμως που οφείλεται αυτό; Δεν οφείλεται στα πρότυπα και το lifestyle που ο ίδιος ο καπιταλισμός πλασάρει; Αυτά για μένα είναι τα πρώτα πράγματα που πρέπει να απασχολήσουν όποιον σκέφτεται. Προσωπικά ήταν τα πρώτα πραγματα που με προβλημάτισαν στην κοινωνία από την εφηβεία μου ακόμα και οι απαντήσεις ακριβώς σε αυτά ήταν που με οδήγησαν να στραφώ σε όσα λέει το ΚΚΕ! Επίσης ακόμα κι αυτά δεν είναι άσχετα με τον φόβο που προαναφέρω!Αυτό που οδηγεί τον άνεργο στις βόλτες και στον να μην φανεί η αφραγκιά του δεν είναι ο φόβος του μη κοινωνικά αποδεκτού; (αντίστοιχα και για όλα τα υπόλοιπα). Δεν σπάει εύκολα ένας τέτοιος φόβος, ειδικά όταν έχεις μεγαλώσει με αυτά τα κοινωνικά πρότυπα και χωρίς συνείδηση της τάξης σου. Όμως μπορεί να σπάσει, όταν κάποιος καταλάβει πως η τάξη μας, η τιμημένη εργατική τάξη δεν είναι τάξη για λύπηση, είναι πρωτοπόρα, είναι η τάξη που παράγει τον πλούτο και είναι η τάξη που ΜΠΟΡΕΙ και ΠΡΕΠΕΙ να ΤΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΛΑ!

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΠΑΣΟΥΜΕ.
ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΝΙΚΕΣ, ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ!

Οικοδόμος είπε...

@Βασίλης:
Καλησπέρα.
Βασίλη δεν πραγματεύομαι "τα προβλήματα που έχει ο χώρος της Αριστεράς" και τη λύση τους γενικά.
Ο σκοπός του σημειώματος είναι (ΚΑΙ με αφορμή την επιστολή Ρούση) να τονίσει κάποιες αδυναμίες (πάντα κατά τη γνώμη μου) του κόμματος, και να εκφράσει κάποιες απορίες μου στο ζήτημα των συμμαχιών.
Μέσα από τα σχόλια που ακολούθησαν έγινε καθαρό πως όχι μόνο συμμαχίες (δεν εννοώ εκλογικές βέβαια, αυτό είναι ξεκάθαρο και δεν τίθεται τέτοιο θέμα από εμένα) δεν μπορούν να συμβούν, αλλά ούτε πεδίο συννενόησης φαίνεται να υπάρχει.
Οι λόγοι είναι πολλοί (κάποιους τους αναφέρεις κι εσύ στο σχόλιό σου) και παίρνει πολλή συζήτηση το θέμα. Ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Γιόζεφ Κ:
Καλησπέρα.
Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, έγραψε ο ποιητής. Αν καταλάβαινε ο εργάτης την ταξική του θέση θα ήταν πιο "εύκολες" και οι θέσεις του κόμματος. Αν το δούμε κι από την... ανάποδη, αν βελτιώναμε ή διορθώναμε κάποια ζητηματάκια που έχουν να κάνουν με την ουσιαστική επαφή μας με τον κόσμο, ίσως θα ήταν πιο "εύκολο" να κατανοήσει και ο εργάτης την ταξική του θέση. Αγώνας σύντροφε, υπομονή και κουράγιο. Δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Πάνος Β:
Καλησπέρα.
Διάβασα με προσοχή το σχόλιο-άρθρο σου. Διαφωνώ στο μεγαλύτερο κομμάτι του Β' μέρους. Για παράδειγμα γράφεις:
"Μέσα από αυτή την διαδικασία λοιπόν άρχισε να αγκαλιάζει όλο και περισσότερες μάζες η ιδέα της εξόδου από το ευρώ"
ή παρακάτω:
"Πιστεύω οτι σε ένα σημαντικό κομμάτι των εργαζομένων αλλά και των άλλων λαϊκών στρωμάτων έχει ωριμάσει στην συνείδηση τους, η αντίληψη της απεξάρτησης από τα όργανα του Ιμπεριαλισμού (ΔΝΤ, ΕΕ) για να μπορέσει να υπάρξει ελπίδα."
Δεν νομίζω να συμβαίνει κάτι τέτοιο, το αντίθετο θα έλεγα πως συμβαίνει. Αν υποθέσουμε πως ο μόνος τρόπος μέτρησης αυτής της τάσης είναι τα ποσοστά των κομμάτων στις εκλογές, τα κόμματα που κινούνται εντός ευρώ (φυσικά και ο ΣΥΡΙΖΑ) υπερτερούν συντριπτικά.

Γράφεις για τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ:
"Η στάση τους δεν βοηθούσε τους εργαζόμενους να καταλάβουν τον χαρακτήρα και την ουσία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΕΕ. Ούτε την στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών του Εργατικού κινήματος ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ."
θα έλεγα πως είσαι... επιεικής. Όχι απλά δεν βοηθούσαν αλλά συστρατεύονταν απροκάλυπτα με τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες ενάντια στα συμφέροντα αυτών που υποτίθεται εκπροσωπούσαν.

Σωστά επισημαίνεις την "άστοχη προεκλογική εκτίμηση του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. που προεξοφλούσαν τον σχηματισμό κυβέρνησης αμέσως μετά τις εκλογές". Είναι κάτι που δεν είδα τουλάχιστον εγώ, να αναφέρεται σε άλλες αναλύσεις.

"Έτσι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ οικειοποιήθηκε τους αγώνες δεκαετιών όλου του αριστερού χώρου συμπεριλαμβανομένου και του κομμουνιστικού."
Δεν συμφωνώ. Εκμεταλλεύτηκε την απελπισία μεγάλου μέρους του λαού που τον είδαν σαν λύση εφικτή και άμεση, αλλά ταυτόχρονα μέσα στη "σιγουριά" του ευρώ, χωρίς να διακινδυνεύσουμε κάτι... Ήδη βέβαια φάνηκε πόσο φερέγγυα είναι μια τέτοια θέση τις μέρες των διερευνητικών εντολών, με την επιστολή Τσίπρα κλπ.

(συνεχίζεται...)

Οικοδόμος είπε...

@Πάνος Β (2):

(...συνέχεια από προηγούμενο)

Δεν συμφωνώ πως "εκθέτει ανεπανόρθωτα τις ηγεσίες του κουμμουνιστικού κινήματος" οι χειρισμοί Τσίπρα για το σχηματισμό κυβέρνησης "αριστερής". Όποιος ήθελε να δει θα καταλάβαινε πως και η απλή αριθμητική θα αδυνατούσε να την σχηματίσει, κοινώς δεν έβγαιναν τα κουκιά. Θα μπορούσε όμως με μια διαφορετική και πιο "επιθετική" αντιμετώπιση το ΚΚΕ να μην φαίνονταν στριμωγμένο στα μάτια του κόσμου. Το γράφω και στην ανάρτηση, να μην επαναλαμβάνομαι.

Γράφεις: "Με λίγα λόγια η ψήφος του Ελληνικού Λαού ήταν ψήφος διεκδίκησης και ανατροπής και οχι συγκυβέρνησης και συγκάλυψης."
Όχι φίλε Πάνο, διαφωνώ. Ποια διεκδίκηση και πολύ περισσότερο ποια ανατροπή; Ψήφος τιμωρίας του δικομματισμού ήταν κατά κύριο λόγο και έκφρασης μιας δειλής ελπίδας προς κάτι που φαντάζει "νέο", γοητευτικό και εύπεπτο, δηλαδή το ΣΥΡΙΖΑ... Να έβλεπα και τα ποσοστά της κομμουνιστικής αριστεράς αυξημένα, άντε να πω κάτι για "ψήφο διεκδίκησης", όμως...
Θέλει πολλή δουλειά η "αλλαγή" Πάνο.
Ευχαριστώ για την παρέμβασή σου.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Ανώνυμος 23 Μαΐου 2012 11:26 μ.μ.:
Καλησπέρα.
Υπερβάλλεις! Υπάρχουν αδυναμίες και μάλιστα κάποιες μεγάλες, αλλά όχι κι έτσι βρε. Δεν έχω την αίσθηση πως είναι ακατανόητες οι θέσεις του κόμματος. Να βελτιωθούν οι τρόποι που εκφράζονται πρέπει και σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν και τα πρόσωπα βέβαια.
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Μήτσος:
Καλησπέρα.
Θα πω και σε σένα πως υπερβάλλεις!
Για τι θέμα της προπαγάνδας όλοι συμφωνούν πως υπάρχει πρόβλημα. Στη γραμμή όμως;
Γράφεις: "Από τη μιά, το ΚΚΕ κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν είναι πραγματικά εναντίον του Μνημονίου, ότι κοροιδεύει το λαό. Από την άλλη το ΚΚΕ επιμένει ότι τα μέτρα δεν οφείλονται στη κρίση και στη μνημόνιο, ότι η διάκριση μνημόνιο-αντιμνημόνιο είναι ψευδεπίγραφη."
Τι δεν είναι αληθινό από αυτά ρε Μήτσο; Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο μνημόνιο (στην ουσία, όχι στα λόγια), δεν κοροϊδεύει το λαό όταν του τάζει καλή ζωή μέσα στα πλαίσια αυτού του συστήματος; Αλήθεια πιστεύεις πως το μνημόνιο είναι η αιτία της κατάστασης σήμερα; Σε τόσες χώρες της Ευρώπης δεν υπάρχει μνημόνιο κι όμως η κατάσταση των εργαζομένων είναι δραματική.

Οι άνθρωποι άρα και τα κόμματα, αντανακλούν σε μεγάλο βαθμό την εκάστοτε εποχή και τα γνωρίσματα που αυτή φέρει.

Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@metalorixos:
Καλησπέρα.
Συμφωνούμε. Πολλά τα παραδείγματα...
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Ανώνυμος 24 Μαΐου 2012 7:29 π.μ.:
Καλησπέρα.
Από τα λόγια του Giorgio Gaber κρατάω αυτά:

"Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή πίστευε ότι μπορούσε να είναι ζωντανός και ευτυχισμένος μόνο εάν ήταν και οι άλλοι.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε ανάγκη από μια ώθηση προς κάτι νέο, επειδή ήταν διατεθειμένος να αλλάζει κάθε μέρα, επειδή ένιωθε την ανάγκη για μια διαφορετική ηθική. Επειδή ήταν ίσως μόνο μια δύναμη, ένα πέταγμα, ένα όνειρο, ήταν μόνο μια παρόρμηση, μια επιθυμία να αλλάξει τα πράγματα, να αλλάξει τη ζωή…

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή μ’ αυτήν τη φόρα, ο καθένας ήταν κάτι παραπάνω από τον εαυτό του, ήταν σαν δύο άτομα σε ένα. Από τη μία μεριά, η προσωπική καθημερινή κόπωση και, από την άλλη, η αίσθηση του να ανήκεις σε μια φυλή που ήθελε να απογειωθεί για ν’ αλλάξει πραγματικά τη ζωή."

Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@Manuel Harper (2):
Καλησπέρα.
"Προφανώς χρειάζεται περισσότερη τολμη απο όλους μας".

Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

@xrwmatakaiskies:
Καλησπέρα.
Συμφωνούμε σ' αυτά που γράφεις. Το δεύτερο μέρος του σχολίου σου αναδεικνύει την σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Αυτά τα φαινόμενα έχουν βγάλει ρίζες μέσα μας. Ο φόβος επίσης. Εκτός από τις αδυναμίες ή όχι του κόμματος, θα πρέπει να συνυπολογίζουμε και το πόσο ο καθένας μας είναι διατεθειμένος πρώτα απ' όλα να ακούσει και να δει την αλήθεια.
Η δουλειά που έκανε και κάνει, το σύστημα τόσα χρόνια δεν πάει εύκολα χαμένη...
Καλή δύναμη!

Scorpion49 είπε...

Τι ΚΚΕ θα θέλαμε φίλε Οικοδόμε; Και ομιλώ σε χρόνο μέλλοντα γιατί πλέον δεν προκάνουμε να αλλάξουμε το πανωφόρι μας.
Διάβασα με προσοχή την ανάρτηση σου και θα έλεγα ότι, μετά λύπης μου βέβαια, συμφωνώ με τα περισσότερα σημεία των προβληματισμών σου, καθώς επίσης και με πολλούς από τους σχολιαστές. Νομίζω ότι και σε παλαιότερους σχολιασμούς μου έχω κάνει σχετικές αναφορές.
Μετά όμως τις εκλογές θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι το κόμμα θα πρέπει να βοηθηθεί με κάθε τρόπο ώστε να δρομολογηθούν ουσιαστικές-καινονόμες αλλαγές στη δομή-λειτουργία του, διαφορετικά θα ζούμε μεν με την καθαρότητα των λόγων και έργων, αλλά ο αριθμός των πραγματικών αποδεκτών συνεχώς θα συρρικνώνεται. Όποιος πραγματικά πονάει και ενδιαφέρεται για το ΚΚΕ ας κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Φίλε Οικοδόμε την επιστολή του Ρούση, όπως αναφέρεις, την πήρες ως αφορμή, για να θέσεις τους προβληματισμούς σου. Είναι καιρός όμως να συνεχίσουν τους δικούς σου προβληματισμούς και άλλοι σύντροφοι, αλλά κυρίως τα μέλη του κόμματος, τα οποία θα πρέπει να πείσουν την ηγεσία για το τι ΚΚΕ θέλουμε, και ας βάλουν το θέμα και σε δημόσιο διάλογο, ας βγει επιτέλους η Κ.Ε. από το καβούκι της και ας ζητήσει δημόσια διαβούλευση, να μάθει και από τους απλούς ψηφοφόρους τού ΚΚΕ τι σκέπτονται, τι τους προβληματίζει, τι τους στενοχωρεί, γιατί όσο το ΚΚΕ δεν ενισχύεται ο κόσμος του στενοχωριέται, απογοητεύεται.

Περαιτέρω όμως σχολιασμοί θα ήταν χρήσιμοι μετά τις 17/06/2012.

Ας ευχηθούμε καλή δύναμη σε όλους τους συντρόφους που αγωνίζονται αυτήν τη στιγμή για ένα ΚΚΕ δυνατό στο λαό και στη Βουλή.

Εύχομαι καλό ξημέρωμα!

Ανώνυμος είπε...

Μέρος 1
Σύντροφε Οικοδόμε. Χαίρομαι που έγραψα ένα άρθρο σε ένα μπλοκ που γράφουν άτομα με αγάπη και ανησυχία για το κουμμουνιστικό κίνημα. Με λίγα λόγια άτομα που ψάχνονται και ανησυχούν. Γιατί μόνο τέτοια άτομα μπορούν να βοηθήσουν. Συνήθως είναι και είμαι βέβαιος πως και εσύ είσαι ένας από αυτούς, πρωτοστάτες με συμμετοχή και πολλές πρωτοβουλίες και στο κίνημα. Και πάνω από όλα, αν κρίνω από τις επαγγελματικές σου γνώσεις, είσαι μέσα στην κοινωνία. Τέτοιους χρειάζεται σήμερα το κομμουνιστικό κίνημα. Ανθρώπους που είναι μέσα στην κοινωνική ζωή που αφουγκράζονται και ταυτόχρονα παρεμβαίνουν μέσα στο κίνημα.
Όμως θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι με έχεις παρερμηνεύσει. Δηλαδή:
Λες "Δεν νομίζω να συμβαίνει κάτι τέτοιο, το αντίθετο θα έλεγα πως συμβαίνει. Αν υποθέσουμε πως ο μόνος τρόπος μέτρησης αυτής της τάσης είναι τα ποσοστά των κομμάτων στις εκλογές, τα κόμματα που κινούνται εντός ευρώ (φυσικά και ο ΣΥΡΙΖΑ) υπερτερούν συντριπτικά.".
Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν εκφράζει ντεφακτο και την συνείδηση του κόσμου σύμφωνα με τις θέσεις των κομμάτων. Το τι πιστεύει ο καθένας δεν εκφράζεται πάντα στο εκλογικό αποτέλεσμα. Γιατί αν δεχτούμε κάτι τέτοιο είναι σαν να πιστεύουμε οτι όλες αυτές τις δεκαετίες που ο κόσμος ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενστερνίζονταν τον νεοφιλελευθερισμό και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Επιπλέον δεν πρόσεξες οτι εγώ λέω: "Όμως μέσα από αυτή την διαδικασία άρχισε να ωριμάζει η συνείδηση για βαθύτερες αλλαγές σε ό,τι αφορά την μέχρι τώρα αντίληψη για το λαϊκό συμφέρον, για το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων. Άρχισε δηλαδή η αντίστροφη πορεία για την κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία και κουλτούρα που κατόρθωνε μέχρι τότε να κάνει την πλειοψηφία των μαζών να πιστεύει ότι, ο,τι είναι καλό για την αστική τάξη, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές κ.λ.π. είναι και δικό της καλό. Μέσα από αυτή την διαδικασία λοιπόν άρχισε να αγκαλιάζει όλο και περισσότερες μάζες η ιδέα της εξόδου από το ευρώ, να αμφισβητείτο ο ρόλος της ΕΕ σαν ΕΕ των Λαών ή των Εθνών κ.λ.π. Σε αυτή την διαδικασία τεράστιο ρόλο έπαιξε και παίζει κυρίως η παρέμβαση του ΚΚΕ και λιγότερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων κομμουνιστικών δυνάμεων ". Σήμερα περισσότερος κόσμος (εκτός από τους κομμουνιστές )αμφισβητεί τον ρόλο της ΕΕ και του ευρώ". Τουλάχιστον η δική μου εμπειρία αυτό λέει. Η συνείδηση λοιπόν των μαζών εξαρτάται από τις συνθήκες διαβίωσης. Και οι συνθήκες διαβίωσης εξαναγκάζουν όλο και περισσότερες μάζες να προβληματίζονται και να αναζητούν λύσεις. Εξάλλου και ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές έπαιζε πέρα από την άμεση κυβερνητική λύση και το σύνθημα "καμία θυσία για το ευρώ". Θα πρέπει να προσέξεις επίσης ότι χρησιμοποιώ τις φράσεις "άρχισε να αγκαλιάζει" και "άρχισε να ωριμάζει η συνείδηση για βαθύτερες αλλαγές". Το θέμα είναι αν αυτή η διεργασία που συντελείται στην συνείδηση του λαού οδηγηθεί σε δρόμους που θα δημιουργούν την δική του εξουσία και η εργατική τάξη θα συνειδητοποιεί τον ιστορικό ρόλο της. Αυτός είναι και ο δικός μας ρόλος.

Συνεχίζεται...

Ανώνυμος είπε...

Μέρος 2.
Για την δεύτερη παρατήρηση σου. Οι συνειδήσεις διαμορφώνονται και εκφράζονται ταυτόχρονα μέσα από τις εκδηλώσεις της λαϊκής διαμαρτυρίας. Το κίνημα δεν είναι στατικό. Αν τα προηγούμενα χρόνια είχες μόνο ένα κομμουνιστικό κίνημα (ΠΑΜΕ, ΠΑΣΥ, Πρωτοβάθμια σωματεία, κ.λ.π) που πάσχιζε για να κινητοποιήσει τις εργατικές μάζες και τον λαό προς ριζοσπαστικές κατευθύνσεις, τα τελευταία χρόνια μέσα από τις υπάρχουσες αντικειμενικής συνθήκες της Ελληνικής Πραγματικότητας ξεφύτρωσαν διάφορα κινήματα που ξεκινούσαν από την διεκδίκηση οικονομικών αιτημάτων (οχι ταξικών, πχ διόδια) και στην πορεία ενσωμάτωναν θέσεις του εργατικού κινήματος. (Δες την συμπαράσταση στους Εργαζόμενους της χαλυβουργίας). Χιλιάδες κόσμος πέρα από απο αυτούς που συσπείρωνε το ΠΑΜΕ και η ΓΣΣΕ συμμετείχαν σε τεράστιες συγκεντρώσεις. Το λαϊκό κίνημα είναι μια υπόθεση αντικειμενική που δεν εξαρτάται από την διάθεση και την θέληση της πρωτοπορίας. Ούτε είναι μόνο η πρωτοπορία. Εξαρτάται από τις αντικειμενικές συνθήκες της πραγματικότητας που ζουν οι μάζες. Η ποιότητα και η ικανότητα της πρωτοπορίας να καθοδηγήσει τις το κίνημα σε οριστικές λύσεις είναι το ζητούμενο που δεν είναι της Παρούσης. (Δες την παράγρφο: Η ατολμία και η αδυναμία του Κουμμουνιστικού κινήματος στο να συνδέσει τον αγώνα των εργαζομένων με πολιτικές αλλαγές στην πράξη και όχι στα λόγια, στο να καθοδηγήσει την εργατική τάξη σε διεκδικήσεις πέρα από τις οικονομικές, σε πολιτικές και σε θεσμικές, που θα βάζουν σιγά σιγά τα θεμέλια για την δική της εξουσία,.....)
Και οι Μάζες, κυρίως οι εργατικές βαθύτατα επηρεασμένες από την παρέμβαση της πρωτοπορίας άρχισαν να συνειδητοποιούν οτι χρειάζονται πολιτικές αλλαγές. Είχαν να αντιμετωπίσουν την μετενέργεια, την μείωση των μισθών και τα χαράτσια. Ζητήματα άμεσης επιβίωσης που πρώτοι από όλους οι κομμουνιστές θα έπρεπε να προτείνουν άμεσες λύσεις τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και σε θεσμικό, πολιτικό επίπεδο. Δεν φτάνει μόνο η πρόταση οτι μας "περιμένουν σκληροί αγώνες μετά τις εκλογές", χωρίς να συνδυάζεται με πολιτικές λύσεις της παρούσης, χωρίς προτάσεις που θα διεκδικούν άμεση συμμετοχή στις αποφάσεις κάθε επιχειρήσεις όχι μόνο των εργαζομένων αλλά και της τοπικής κοινωνίας. Αν δεν υπάρχουν Σοβιέτ, ποτέ δεν θα μπορέσεις να πεις όλη η εξουσία στα Σοβιέτ. Έτσι λοιπόν νομίζω πως ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε όλη αυτή ην διεργασία στα πλαίσια του κινήματος που η συνείδηση του (αυτή που υπάρχει σήμερα) είναι προϊόν παρέμβασης των κομμουνιστών. Και αυτό γιατί έδωσε την άμεση λύση της κυβερνητικής λύσης, απαντώντας στην συνήθεια της πλειοψηφίας των μαζών να ορίζει εκπροσώπους που θα της λύσουν τα προβλήματα. Χωρίς να έχει σημαντική έως και καθόλου μερίδιο στην διαμόρφωση του κινήματος.. Ήταν όμως παρόν στις εκδηλώσεις του. Και εδώ μπορώ να επικαλεστώ από την προσωπική μου εμπειρία, Γι αυτό λοιπόν λέω οτι Ο ΣΥΡΙΖΑ οικειοποιήθηκε τους αγώνες του Λαϊκού κινήματος.
Ο Συριζα εκφράστηκε σαν ο εκφραστής της ενότητας της Αριστεράς. Και αυτό δεν ανατρέπεται με την έκφραση "Εμείς είμαστε Κομμουνιστές δεν είμαστε αριστεροί". Γιατί η πλειοψηφία των εργατών και του λαού δεν είναι επαγγελματίες της πολιτικής που έχουν ξεκαθαρίσει αυτή την διαφορά. Και αυτό το κάνει γιατί έχει την σίγουρη απάντηση. Την Άρνηση. Η Ζωή απέδειξε ότι σε περιπτώσεις που οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (και μιλώ σε χώρους που η πλειοψηφία δεν είναι το ΠΑΜΕ) εκδήλωσαν την επίθεση της ενότητας και οι δικές μας δυνάμεις αντέδρασαν ψύχραιμα και πέρασαν στην αντεπίθεση καλώντας τους σε ενότητα στην βάση των προβλημάτων οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν πίσω ενώ ταυτόχρονα τους αφαιρέθηκε το επιχείρημα οτι οι κομμουνιστές είναι αγύριστα κεφάλια που δεν τους ενδιαφέρει τίποτα παρα μόνο το μαγαζάκι τους. Τα αποτελέσματα ήταν ότι στις περιοχές που οι δυνάμεις μας απέρριψαν κάθε τακτική ελιγμού βρέθηκαν πίσω από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ εκεί που αντέδρασαν με ψυχραιμία και με πολιτική ξεσκεπάσματος της υποκριτικής και αφηρημένης επίθεσης ενότητας ξεπέρασαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ψάξε λίγο και θα δεις τι έπρεπε να κάνει και το ΚΚΕ, πριν τις εκλογές αλλά και μετά.

Ανώνυμος είπε...

Μέρος 3
Αλήθεια ένα από τα τσιτάτα μας είναι ότι ο αγώνας μας γίνεται για να καθυστερήσουμε, να αποτρέψουμε, να καλυτερέψουμε όπου μπορούμε με την πάλη μας τις αντιδραστικές αλλαγές στην ζωή του λαού. Τα αποτελέσματα των εκλογών μπορούν να εκληφθούν σαν τέτοια. Ή αμφισβητούμε ότι το σύστημα αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες στο να συνεχίσει όπως πρώτα όχι γιατί φοβάται μην κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί ερμηνεύει τα πράγματα περίπου όπως περιέγραψα και ο φόβος του είναι η παραπέρα ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης του λαού. Και αυτό εξαρτάται από την δική μας παρέμβαση. Οι συνθήκες υπάρχουν και το ευνοούν. Αρκεί να μην περιμένεις να σε δικαιώσουν οι εξελίξεις και μόνο. Γιατί αυτή η στάση δεν διαφέρει και πολύ από τις αυταπάτες που σπέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Χρέος μας είναι να μελετήσουμε τις διεργασίες που συντελούνται και να τις καθοδηγήσουμε στο να κάνουν ένα βήμα πιο πέρα.
Η ψήφος του λαού ήταν ψήφος διεκδίκησης και ανατροπής για να σταματήσουν εδώ και τώρα οι αντιδραστικές αλλαγές στην ζωή του. Ταυτόχρονα ήταν και ανατροπής γιατί ανέτρεψε το σκηνικό που ξέραμε μέχρι τώρα.

Ανώνυμος είπε...

Μέρος 4.
ΥΓ. Στην προσπάθεια να απαντήσει στο ζήτημα της εξόδου από την ευρωζώνη, στο δίλλημα "ευρώ ή δραχμή" που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να απαντήσει με καθαρότητα και για να αποδείξει ότι είναι πλαστό αυτό το δίλλημα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κα ΠΑΠΑΡΗΓΑ είπε περίπου τα εξής σε διάφορες εκπομπές: "Ό,τι η έξοδος από το ευρώ χωρίς προηγουμένως να υπάρχει προετοιμασία για αυτό, θα αποφέρει νέες δυστυχίες στον λαό. Χωρίς την λαϊκή εξουσία, μια διαφορετική πολιτική που θα οικοδομεί η λαϊκή εξουσία κ.λ.π θα είναι ολέθρια για τον λαό η έξοδος από το ευρώ. κ.λ.π"
Αλήθεια, πέρα από ότι σήμερα δίνεις χέρι βοηθείας στον κύριο αντίπαλο σου, στην κινδυνολογία που αναπτύσσει για αυτό το ζήτημα, πέρα οτι δικαιολογείς την μέχρι τώρα πολιτική τους σαν αναγκαίο μικρότερο κακό για να μην πάθουμε τα χειρότερα, δίνοντας κλωτσιά σε όλες τις προηγούμενες θέσεις (απεξάρτηση από Ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, μονομερή διαγραφή του χρέους), μόνο και μόνο για να ξεμπερδεύεις με αυτούς που νομίζεις οτι στέκονται εμπόδιο για να έρθει ο κόσμος προς τα εσένα, ταυτόχρονα κοροϊδεύεις και τον εαυτό σου αλλά πολύ περισσότερο και τον λαό, σπέρνοντας αυταπάτες περί προετοιμασίας για έξοδο κ.λ.π.
Αλήθεια πιστεύει κανείς οτι η αστική τάξη, ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός ΕΕ, το συνδικάτο της αστικής τάξης δηλαδή, θα σε άφηνε να κάνεις προετοιμασίες για αποχώρηση από την ευρωζώνη εφόσον γνωρίζει οτι εσύ θα καταργήσεις τα προνόμια τους. Δεν ξέρω αν ήθελε να πει οτι ο λαός θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για κάθε ενδεχόμενο ή οτι στις συνθήκες που ο λαός θα πάρει την εξουσία θα είναι αποφασιμένος για οποιαδήποτε θυσία. Ακόμα και έτσι να είναι, δεν μπορώ να φανταστώ μια λαϊκή εξουσία που πρώτα από όλα δεν έχει ξεμπερδέψει με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Δεν θα έπρεπε στις σημερινές συνθήκες να λέμε στον λαό οτι αν διαλέξει τον δρόμο που εμείς λέμε, θα είναι ένας δρόμος στρωμένος με αγκάθια και εμπόδια έτσι ώστε να τον προετοιμάσουμε για παν ενδεχόμενο. Μια εξέλιξη έτσι και αλλιώς που μπορεί να συμβεί (όσον αφορά την έξοδο επό την ευρωζώνη). Να απαντούμε κύρια και πρώτα στον κύριο αντίπαλο και μετά στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δυστυχώς τα ντοκουμέντα και οι θέσεις του κόμματος που είναι σωστές απέχουν από την υλοποίηση στην πράξη.
Το ξέρω ότι ανοίγω νέα κεφάλαια.
Όμως για να προλάβω καλοθελητές να τους πω ότι, ούτε πράκτορας είμαι, ούτε προβοκάτορας. Είμαι ένας σύντροφος που ασκώ κρητική δημόσια γιατί δεν μπορώ να την ασκήσω μέσα στο κόμμα που δεν είμαι μέλος. Και όσες φορές την άσκησα σε στελέχη του κόμματος, η απάντηση ήταν χαρακτηρισμοί όπως κουρασμένος, οπορτουνιστής κ.λ.π.
Αυτό το δικαίωμα δεν θα μου το στερήσει κανένας αφορισμός. Η αγάπη μου για το κίνημα για το οποίο παλεύω πάνω από 25 χρόνια είναι πιο δυνατή. Τα χρόνια αυτά μου έδωσαν την δύναμη και την σοφία να τολμώ να λέω την γνώμη μου αλλά κυρίως το χάρισμα να ακούω και να επεξεργάζομαι την άποψη του άλλου.
Καλή δύναμη Σύντροφοι και να σκέπτεστε κρητικά με όπλο την εμπειρία και την θεωρία του κουμμουνιστικού κινήματος. Τίποτα δεν πρέπει να περνά άκριτα στην συνείδηση σου. Κανείς από εμάς δεν πρέπει να διεκδικεί το αλάθητο του ΠΑΠΑ. Ακόμα και από τον πιο αντιδραστικό μπορείς κάτι να κερδίσεις. Τουλάχιστον θα μάθεις σιγα - σιγά να τον αντιμετωπίζεις.
Καληνύχτα Οικοδόμε.

Οικοδόμος είπε...

@Scorpion49:
Καλησπέρα.

"Ας ευχηθούμε καλή δύναμη σε όλους τους συντρόφους που αγωνίζονται αυτήν τη στιγμή για ένα ΚΚΕ δυνατό στο λαό και στη Βουλή."

Καλή δύναμη φίλε!

Οικοδόμος είπε...

@Πάνος Β:
Καλησπέρα. Είναι πολύ ενδιαφέροντα όσα γράφεις και τα διάβασα με προσοχή. Δεν έχει σημασία αν δεν συμφωνούμε σε όλα. Ο διάλογος είναι χρήσιμος όταν γίνεται με αγνές προθέσεις και ανταλλαγή επιχειρημάτων.
Σ' ευχαριστώ που διέθεσες τόσο χρόνο για να καταθέσεις τις απόψεις σου.
Καλή δύναμη!

Codra mars είπε...

Μια κοινωνια σε πανικο ,ενας λαος σε απελπισια , σε απογνωση .Πρωτογνωρες καταστασεις για ολους .Ακομα και στο κομμα η κοινωνικη συνθεση εχει αλλαξει αρδην.Ολακερες ΚΟΒ απο εργαζομενων και αυτοαπασχολουμενων εγιναν ξαφνικα ....ανεργων να τρεχουν πανικοβλητοι να μην πεινασουν τα παιδια τους ,με τις οποιες επιπτωσεις στη δουλεια συνολικα του κομματος .Οι κομματικες οργανωσεις ειναι ο ομφαλιος λωρος του κομματος με τον λαο , ο πυρηνας της πολιτικης του .Πως μετα να μη βγουν ανακοινωσεις για γελια οπως πχ της πατατας ; Πως να περασει το ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ στον λαο;;

ΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
εν αρχη παντων το ...ΧΡΕΟΣ .Επρεπε να διαβασω το βιβλιο του Μπογιοπουλου για να καταλαβω ΓΙΑΤΙ το κομμα λεει "μονομερη διαγραφη του";Κι αφηναμε 2 χρονια τους Καζακηδες ,Μαριαδες,καθηγηταδες ,ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ να αλλωνιζουν τις πλατειες και να παραμυθιαζουν με "λογιστικους ελεγχους "κλπ ,ενισχυοντας τις ενοχες του λαου στο "ολοι μαζι τα φαγαμε " του Παγκαλου; Κι αφηναμε μεγαλο μερος του λαου να πιστευει οτι χρωσταμε ...το κατι τις μας;

Λυση μονο εξω απο την ΕΕ !
εδω κι αν θα γινει αμεσα "του κουτρουλη ο γαμος" .... εδω να δειτε τον ΣΥΡΙΖΑ ,τον Σαμαρα που μετα απο την "διαπραγματευση" θα γυρισουν με προικα στον λαο το 3ο μνημονιο ...εδω να δειτε ελικοπτερα και δικαιωση ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ του κομματος .Φτανει να αντεξουμε !!!!
Να αντεξουμε στις πρωτογνωρες ΚΑΙ για το κομμα συνθηκες !!!

τα γραφω εδω μιας και λειπω 12 χρονια απο τις κομματικες γραμμες (αηδιασα μ αυτον τον λαο οταν μετα απο το χρηματιστηριο το 99 ,ειδα ανθρωπους που καταστραφηκαν οικονομικα να ξαναψηφιζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) αν ημουν μελος ,δεν θα διανοουμουν να γραψω ,θα τα ελεγα στην ΚΟΒ .Με αυτη την βασικη αρχη και πολυ επιφυλαξη αλλα και προσοχη διαβασα και την επιστολη Χαλβατζη και αυτην του Ρουσση ,μιας και εχω την αντιληψη πια να "οσμιζομαι" τον προβοκατορα και τον βαλτο απο τον ανησυχουντα σφο που δεν ξερει ακομα καλα πως ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ λυνονται εντος των "τειχων"

Codra mars είπε...

το ΧΡΕΟΣ και αλλες "ΠΑΠΑΡΙΕΣ"

Ωραια ακουγεται “λογιστικος ελεγχος του χρεους” , να μαθουμε ρε παιδι μου τι χρωσταμε πραγματικα σου λεει ο αποσβωλομενος απο τα μετρα πολιτης.
Την ιδια στιγμη 600 δις ειναι απο “καποιους” τοποθετημενα σε τραπεζες του εξωτερικου και αλλα 550 δις σε οφσορ !!!!! ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ;
ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΧΘΗΣΑΝ ; ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΠΑΡΗΓΑΓΑΝ;
1.ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΑΡΕΙΧΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
2.ΤΑ ΠΑΡΗΓΑΓΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ
3.ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΕΞΩ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ , ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ

Μεσα σε αυτο το 1, 2 τρις ειναι και ενα μεγαλο μερος του δανεισμου των 350 διςτου χρεους που φορτωσαν στο λαο , μια και δανειζονταν για να πληρωνουν τα “εργα αναπτυξης ” , τις πολεμικες προμηθειες κλπ .Ο Μπομπολας , Αγγελοπουλοι, Βαρδηνογιανναιοι κλπ κατι ξερουν…..
Οταν λοιπον ζητας “λογιστικο ελεγχο ” , ή μιλας για “επαχθες” και “παρανομο” χρεος …..ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ οτι δανειστηκες εσυ (ο λαος) και ζητας επαναδιαπραγματευση σε οτι αφορα τα ληστρικα επιτοκια , τοκοχρεωλυσια κλπ
ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ των “δανειστων” και των κλεφτων του 1, 2 ΤΡΙΣ !!!!!
….αντι να πεις ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΩ ΦΡΑΓΚΟ !!!!! τραβατε παρτε τα απο αυτους που τα εφαγαν και εχουν εξω το 1, 2 τρις

ΕΤΣΙ:
1.φορτωνεσαι ενα μερος του χρεους που θα προκειψει ακομα κι αν τα κανεις ολα αυτα
2.βγαζεις λαδι δια παντος αυτους που ληστεψαν απ τον τοπο 1, 2 τρις

-Αυτοι λοιπον που δεν θελουν να ακουνε τιποτα για λογιστικο ελεγχο κλπ(ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΕΣΑΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Ο ΛΑΟΣ
-κι αυτοι που μιλουν για λογιστικους ελεγχους κλπ (ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ακομα και η ΧΑ ) ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΧΡΕΟΣ – ΤΟ ΞΑΝΑΣΥΖΗΤΑΝΕ ΜΕ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΚΥΛΟΛΟΙ – ΦΟΡΤΩΝΟΥΝ ΠΑΛΙ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΟΣΟ ΧΡΕΟΣ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ

ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ ΑΘΩΩΝΟΥΝ ΤΟ ΚΗΦΗΝΑΡΙΟ ΤΟΥ 1, 2 ΤΡΙΣ!!!!!!

Να λοιπον ΓΙΑΤΙ σ οτι αφορα το χρεος το ΚΚΕ ειχε εξ αρχης τη θεση : Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΟΥΤΕ ΣΕΝΤ — μονομερη διαγραφη του συνολου του χρεους !!!!!

Η ΜΟΝΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ “ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ” τουτεστιν ΚΛΕΦΤΕΣ

Codra mars είπε...

Ο ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ ΤΗΣ "ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ" ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ...

Ανεξαρτητα ποια κυβερνηση θα υπαρξει στις 17 Ιουνιου ,αν θα ειναι κεντροδεξια ,κεντροαριστερη , "μνημονιακη" ή οχι ,τα ευρωτσακαλια της σοσιαλδημοκρατιας ανταμα με τα του νεοφιλευθερισμου εχουν ετοιμη την προοπτικη του "αλλου" νομισματος για την Ελλαδα !
Θα το πουν "Geuro" ,θα το πουν β΄euro , θα το πουν δραχμη ,αδιαφορο το ονομα ,η ουσια ειναι οτι η Ελλαδα ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΙ το 12 θα εχει αλλο νομισμα "συνδεδεμενο" σφιχτα με το ευρω και υποτιμημενο κατα 50%.Μαλιστα αυτο το νομισμα :

1.δεν θα ειναι "δικο" μας ,να κοβουμε οσο θελουμε ,αλλα θα ελεγχεται απο αυτους .Ουτε καν θα εκδιδεται απο τον Χολαργο η τα Γιαννενα αλλα εχουν δει ηδη το φως δημοσιευματα για εταιρειες στην Αγγλια ,ετοιμες να τα τυπωσουν .
2.τα χρεη της χωρας παραμενουν και αποπληρωνονται με το νεο νομισμα ,με οτι συνεπαγεται για το βιοτικο επιπεδο του λαου αυτο .
3.παραμενουν εν ισχυ ολες οι δεσμευσεις ,συνθηκες κλπ της χωρας προς την ΕΕ,η οποια θα παραμεινει με εναν "σφιχτο" πυρηνα ευρωζωνης και την Ελλαδα και αλλες χωρες εκτος αυτης .

Οι δηλωσεις παραγοντων της ΕΕ για "επαναδιαπραγματευση ", "επανεξεταση " των ορων του μνημονιου ,για "αλλαγη του κλιματος" στην Ευρωπη ,ή δηλωσεις "συμπαθειας" στον λαο μας ,γινονται για "σταχτη στα ματια" ολων μας ,για ευησυχασμο και για "βοηθεια" προς τα κομματα μεχρι να αρπαξουν τα ψιφαλακια !!!!Εχουν ηδη δρομολογησει τις τραγικες εξελιξεις για τη χωρα μας και εχουν παρει τις αποφασεις τους ,ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ και ΟΛΑ τα κομματα που ορκιζονται πιστη στην ΕΕ .

αυτη η εξελιξη θα ειναι η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ για τον τοπο και τον λαο ,γιατι ουτε δικο σου νομισμα θα εχεις ,ουτε πολιτικη και οικονομια δικια σου .Θα ειμαστε με λιγα λογια και δαρμενοι και γ@$%#νοι !!!

Τοτε θα καταλαβουμε ΟΛΟΙ και τα παιχνιδια που παιζονται στις πλατες μας ,αλλα και πως μονη λυση ηταν απ αρχης .....αρνηση πληρωμων ολων των χρεων ,διαγραφη του συνολου του χρεους και ΕΞΩ ΑΠΟ τον λακκο των ΛΕΟΝΤΩΝ

Οικοδόμος είπε...

@Codra mars:
Καλησπέρα σύντροφε.
Διάβασα και τα τρία σχόλιά σου με προσοχή.
Συμφωνούμε σχεδόν σε όλα όπως τα παρουσιάζεις.
Οι απόψεις σου καταγράφηκαν.
Αντέχουμε-συνεχίζουμε.
Καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

Η κριτική σου πάσχει στο εξης:

Θεωρείς δεδομένο ότι το "θηρίο ψυχοραγεί". Για να γίνει κα΄τι τετοιο, πρέπει να έχει ισχυρό αντιπαλό να του καταφέρνει καίρια πλήγματα. Δεν πεθαίνει από μόνο του...Καταλαβαίνεις τι σημανει αυτό.

Το εκλογικό αποτέλεσμα - και αυτόπου θα ακολουθήσει- δειχνουν το επιπεδο συνειδησης των εργαζομένων. Αυτό άλλωστε δε δειχνουν οι εκλογές τους;

Γιατί λοιπόν να μην βλέπουμε την πραγματικότητα κατάματα;
-Είναι το κόμμα έξω από το λαό;Από τις αναγκες και τα θέλω του;
ΟΧΙ

- Εϊναι το κόμμα απομονωμένο, περιθώριο, γραφικό;

ΟΧΙ

- Είναι το κόμμα μια μικρή σέχτα, που σχεδιάζει επι χάρτου επαναστάσεις και τελικά μιζεριάζει στα όλο και συρρικνούμενα γραφεία της;

Ε, ΟΧΙ! Αυτο είναι το ΝΑΡ, τα μλ-ΜΛ, και ο υπόλοιπος συφερτός. Μόνο το ΚΚΕ δεν το χαρακτηρίζεις έτσι!

- Είναι το κόμμα θιασώτης της μοναδικής αληθειας, όπως το ψέγουν οι αστοί και οι όψιμοι "επαναστατες" οπορτουνιστες;

ΟΧΙ! Αν ήταν θα κατέληγε σαν το ΝΑΡ! Εχει όμως τα εργαλεια να ανλύει την πραγματικότητα με τρόπο που να μπορεί να δει μπροστά καινα σχεδιάσει αναλογα, έτσι δεν είναι;

- Τελικά, το αποτέλεσμα εκφράζει απομονωση του κόμματος, ή επιβεβαιωση των εκτιμήσεων του για το λαΪκό κίνημα;

Για πες; Εσύ τι βλέπεις; Απομονωση θα ήταν να κατεβαίνουμε στους ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΥΣ και να περναμε 3 ψήδους.
Να καλούσαμε σε αλληλεγγυη προς τους απεργους και να μαζευαμε 3 σωματεία.
Να παλευαμε για ΣΣΕ και να είμασταν η μειοψηφία της μειοψηφίας μέσα στα συνδικάτα.

Είμαστε έτσι;
Είναι ο Ρούσσης και ο κάθε κακόβουλος "ψυχοπονιάρης" μέσα στην ταξική πάλη, επειδη αυτοχαρακτηρίζεται "κομμουνιστής"; Ε, και ο Καραμανλής δήλωσε οπαδός του Μάρξ! τι να κάνουμε! Δεν είσαι ότι δηλώσεις, αλλα ότι πράξεις!

Αυτά τα ολίγα! Έχουμε αγώνες αύριο. Χρειαζόμαστε και εκλογικά ισχυρο ΚΚΕ- όχι όμως με κάθε κόστος.

ΑΛλωστε οι μπολσεβίκοι, το πλέον νιμηφόρο παράδειγμα μας ουτε 5% δεν είχαν. Ενω οι Κουβανοί, ούτε σε εκλογές δεν κατεβαιναν. Μήπως ήταν απομονωμένοι οι 13 που απέμειναν μετά την απόβαση;

Δ.