Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Το κόκκινο ποτάμι της Εργατικής Τάξης "έπνιξε" την «Ελληνική Χαλυβουργία»! Μποτιλιάρισμα... στην εθνική οδό είδαν τα ΜΜΕ της πλουτοκρατίας...


Το ρεύμα της εθνικής  οδού προς Αθήνα

Ηταν μια θαυμάσια μέρα η χτεσινή. Μια μέρα που θα μείνει στην ιστορία. Μέσα σε συνθήκες εφιαλτικής επέλασης στη ζωή του, ο λαός μας έστειλε μήνυμα αντεπίθεσης εκεί ακριβώς που έπρεπε: Στο μετερίζι ενός παλικαρίσιου και κρίσιμου αγώνα που έχει αποκαλύψει το μεγαλείο της αλληλεγγύης και της οργάνωσης των εργατών. Εξω από το χαλυβουργείο του Ασπροπύργου.
Εκεί, αντάμωσαν οι χιλιάδες απεργοί και οι διαδηλωτές της Αττικής συνθέτοντας εικόνες ξεχωριστές σε ομορφιά και περιεχόμενο. Εκεί, «έφτασε» και το μήνυμα των χιλιάδων διαδηλωτών από ολόκληρη τη χώρα που βροντοφώναξαν «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».

Πρωτομαγιά 2012 στην «Ελληνική Χαλυβουργία». Το ημερολόγιο του αγώνα έγραφε 184 μέρες ΑΠΕΡΓΙΑ! Ναι, χτες, ήταν μια διαφορετική Πρωτομαγιά. Εκεί, στην καρδιά της βιομηχανικής ζώνης του Θριασίου, ανάμεσα στα τεράστια εργοστάσια που θυμίζουν καθημερινά πως τον πλούτο τον παράγουν οι εργάτες αλλά τον καρπώνεται μια χούφτα καπιταλιστές, έλαμψαν τα φλάμπουρα, τα πρόσωπα, οι καρδιές. Και στον αέρα, τρεις λέξεις που βγήκαν από χιλιάδες στόματα: «Αλληλεγγύη στους χαλυβουργούς». Γι' αυτό ήταν εκεί οι εργάτες, οι γυναίκες κι οι νέοι των λαϊκών στρωμάτων, αλλά κι οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μετανάστες, οι συνταξιούχοι. Για να σταθούν δίπλα τους.

Να τιμήσουν αυτή τη μέρα μαζί με τους ηρωικούς απεργούς. Να τιμήσουν - όπως της αρμόζει - αυτή τη μεγάλη γιορτή της εργατικής τάξης τους. Για να πάρουν δύναμη από τη δύναμή τους. Για να υποκλιθούν στο κουράγιο τους. Για να κάνουν μαζί τον απολογισμό μιας σκληρής ταξικής πάλης που αφορά κάθε εργάτη, όλο τον εργαζόμενο λαό. Και όλοι μαζί, εργάτες και εργάτριες, να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους καπιταλιστές και στους πολιτικούς τους υπηρέτες: «Μην καρτεράτε να λυγίσουμε»!


 «Η σημερινή μας απεργιακή πρωτομαγιάτικη συγκέντρωσή στην πύλη της "Χαλυβουργίας" δεν έχει μόνο συμβολικό χαρακτήρα», τόνισε από το βήμα ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία» του Ασπροπύργου, κεντρικός ομιλητής στην απεργιακή συγκέντρωση. «Θέλει να δηλώσει την πίστη και την αποφασιστικότητά μας να προσπαθήσουμε όλοι να οργανώσουμε σκληρό και μακροχρόνιο αγώνα όπως οι χαλυβουργοί. Για να αναχαιτίσουμε τη νέα αντιλαϊκή λαίλαπα που έρχεται μετά τις εκλογές».

Αναφερόμενος στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη και τη σημασία που έχει ο αγώνας των χαλυβουργών επισήμανε: «Ορισμένοι αναρωτιούνται "και τι κερδίσανε οι χαλυβουργοί μέχρι τώρα;". Τους λέμε τα εξής: Η ιστορία το έφερε οι χαλυβουργοί να βρεθούμε στην εμπροσθοφυλακή αυτού του αγώνα. Δεν παίρνουν όμως τα μυαλά μας αέρα, γιατί ξέρουμε ότι αυτό μεγαλώνει τις ευθύνες μας. Κανένας μεγάλος αγώνας δεν έγινε ούτε θα γίνει, έχοντας εκ των προτέρων εξασφαλισμένη τη νίκη. Στη ζωή τέτοιοι αγώνες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο στα μυαλά των γραφειοκρατών, των βολεμένων, των φοβισμένων και των συμβιβασμένων. Κανένας πραγματικός αγώνας δε γίνεται χωρίς θυσίες, ακόμα και νεκρούς. Η ιστορία της Εργατικής Πρωτομαγιάς το επιβεβαιώνει. Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, γιατί όλοι μάς βοηθάνε να διδασκόμαστε, να γίνουμε καλύτεροι.

Το ρεύμα της εθνικής οδού προς Κόρινθο
Κάθε αγώνας είναι συνέχεια των προηγούμενων και προετοιμάζει τους επόμενους. Είναι μια μάχη στον πόλεμο που κάνουν οι εργάτες μέχρι να καταργήσουν την εκμετάλλευση, να ανατρέψουν τους εκμεταλλευτές τους. Οι αγώνες δε μετριώνται μόνο με το πόσα παίρνεις ή δεν παίρνεις στο χέρι. Υπάρχουν αγώνες που προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα παίρνεις στο χέρι, γιατί προετοιμάζουν τα επόμενα βήματα, τις επόμενες μάχες συνολικά της εργατικής τάξης. Βοήθησαν σημαντικά στην αφύπνιση συνολικά των εργαζομένων, να σπάσει η τρομοκρατία, έγιναν ορόσημα. Τέτοιος είναι και ο αγώνας των χαλυβουργών, και με τέτοια κριτήρια πρέπει να κριθεί».
«Εμείς είμαστε το αίμα / εμείς είμαστε η φωτιά...» τραγούδησαν οι εργάτες

Νωρίτερα, τη συγκέντρωση είχε χαιρετίσει ο Τζουζέπε Λαρομπίνα, από την Ενωση Συνδικάτων Βάσης Ιταλίας (USB) και εργάτης στη ΦΙΑΤ στο Τορίνο, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: «Η 1η Μάη πρέπει να παραμείνει μια μέρα αγώνα και όχι να γίνει μια εθιμοτυπική μέρα που στερείται την ταξική της έννοια όπως θα επιθυμούσαν τα κεντρικά εργοδοτικά συνδικάτα. Δεν υπάρχει κοινό συμφέρον ανάμεσα σε αφεντικά και εργάτες, όπως υποστηρίζουν οι ευρωπαϊκές αστικές κυβερνήσεις για να πείσουν τους εργαζόμενους να δεχτούν τις θυσίες».

Ενώ εκ μέρους των εργαζομένων στην επιχείρηση «Phone Marketing» (απεργούν εδώ και 40 μέρες ενάντια στους μισθούς πείνας που θέλει να επιβάλει η εργοδοσία) η Λίζα Λαφαγιάννη σημείωσε: «Οι ζωές μας δεν είναι παιχνίδι στα χέρια των εργοδοτών. Δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον». Η συγκέντρωση ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε με τραγούδια από το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη».

Αποκαλύφθηκαν τα ΜΜΕ της πλουτοκρατίας

Φανερά ενοχλημένοι οι επιχειρηματίες ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, για την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στις πύλες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», για το περιεχόμενο, τα μηνύματα και τα αιτήματα των χιλιάδων διαδηλωτών, είτε αποσιώπησαν, είτε ανέφεραν ως «μποτιλιάρισμα» τη μαζική συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, δεκάδων συνδικάτων και μαζικών φορέων. Ολοι αυτοί «είδαν» μόνο τη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΕΚΑ, που οργανώθηκε για να εκφράσει αγωνία για ... την «έλλειψη ανταγωνιστικότητας» και τη διάλυση της «κοινωνικής συνοχής».

Αλλά ας αφήσουμε το τύπο της «ενημέρωσης» που υπηρετούν να μιλήσει από μόνος του:

Το site της «Καθημερινής» «πληροφορεί» τους αναγνώστες του: «Από την πλευρά του, το ΠΑΜΕ αναφέρει ότι "οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία, που βρίσκονται σε απεργία πάνω από έξι μήνες, δείχνουν το δρόμο" και ζητά να υπάρξουν "πολλές Χαλυβουργίες"». Δεν αναφέρει καν ότι εκεί έγινε η απεργιακή συγκέντρωση, όπου συνέρρευσαν χιλιάδες διαδηλωτές και λαϊκές οικογένειες από όλη την Αττική και βέβαια δεν υπάρχει καμιά φωτογραφία.

Ως μποτιλιάρισμα «είδε» το «in.gr» την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, ενώ δημοσίευσε φωτογραφία αρχείου, που δείχνει καμιά δεκαριά ανθρώπους έξω από την πύλη του εργοστασίου: «Λόγω της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στο εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας έχει δημιουργηθεί ουρά χιλιομέτρων από αυτοκίνητα, στο ρεύμα της εθνικής οδού προς Κόρινθο». Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και η σχετική είδηση στο «skai.gr». Στο μεταξύ, στην πρωινή εκπομπή «Σκάι τώρα» οι ακροατές ενημερώνονταν, ότι έχει δημιουργηθεί ουρά 5 χιλιομέτρων στην εθνική οδό Αθηνών - Κορίνθου λόγω της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ και έδιναν οδηγίες για εναλλακτικές διαδρομές.

Τη συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο της Αθήνας «πρόσεξε» «ΤΟ ΒΗΜΑ.gr» και μάλιστα υπό τον τίτλο: «Μικρή συμμετοχή και μικροεπεισόδια στην πορεία της Πρωτομαγιάς». Κάτω - κάτω στις σελίδες της πολιτικής το site φιλοξενεί τη δήλωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και το «ρεπορτάζ» αναφέρει: «Λόγω της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στο εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας έχει δημιουργηθεί ουρά χιλιομέτρων από αυτοκίνητα, στο ρεύμα της εθνικής οδού προς Κόρινθο».

Αγωνία για την «ανταγωνιστικότητα»

Αυτή ήταν η Πρωτομαγιάτικη εκδήλωση των "συνδικάτων"
για τα ΜΜΕ της πλουτοκρατίας!
Καθόλου τυχαίο δεν ήταν ότι η συγκέντρωση που πρόβαλαν τα αστικά ΜΜΕ σχεδόν αποκλειστικά ήταν αυτή που έγινε στο κέντρο της Αθήνας, αφού αυτή κατέγραφε ανησυχίες παρόμοιες με αυτές της μεγαλοεργοδοσίας. Το ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι αποκαλυπτικό του ρόλου που παίζουν αυτές οι ηγεσίες στο εργατικό κίνημα. Σε αυτό εκφράζουν την αγωνία τους για την «έλλειψη ανταγωνιστικότητας, το τεράστιο χρέος και τα ελλείμματα» εκτιμώντας ότι γι' αυτά «δεν ευθύνονται οι μισθοί, οι συντάξεις, οι απλοί άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης, ή τα Συνδικάτα». Ακόμα, εκφράζεται η ανάγκη αντίστασης «στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές», επειδή «διαλύουν την κοινωνική συνοχή».

Τέλος, επιβεβαιώθηκε η κοροϊδία την οποία πολλοί κάνουν επάγγελμα για να υφαρπάξουν όσες περισσότερες ψήφους μπορούν. Ετσι, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (την ώρα που ο Τσίπρας δηλώνει ξεκάθαρα ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση) φωνάζαν χτες το σύνθημα «Ούτε ΔΝΤ, ούτε και ΕΕ»... 
(Κείμενα και φωτογραφίες από το Ριζοσπάστη)

5 σχόλια:

Τζαβέλας είπε...

μακάρι όλοι οι εργαζόμενοι να πορευτούν μαζί σε κοινούς μαζικούς αγώνες,μακάρι κάποτε να πάψουν οι αγώνες τους να γίνονται πεδίο μικροκομματικών αντιπαραθέσεων,μακάρι κάποτε να πάψουμε να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος...
η διάσπαση των εργαζομένων μόνο να χαροποιεί το σύστημα μπορεί...
προσωπικά δεν με νοιάζει η ηγεσία των συνδικάτων,αλλά η βάση τους. κι ελπίζω σύντομα να καταλάβουμε όλοι ότι μόνο το ακηδεμόνευτο συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων προς τα συνδικάτα.
προσωπικά εγώ πήγα στη χαλυβουργία χθες,αλλά και το λέω με απόλυτη ειλικρίνεια,θα πήγαινα και στην Πλ.Κοτζιά αν ήταν εφικτό χρονικά.
ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ!!!
κι επιτέλους κάποτε να καταλάβουμε ότι η υπόθεση του αγώνα των εργαζομένων για καλύτερη ζωή πρέπει να την πάρουμε στα χέρια μας,εμείς οι ίδιοι εργαζόμενοι,και όχι να την αφήνουμε στα χέρια επαγγελματιών συδικαλιστών,ένθεν και εκείθεν...

ένας στρατολάτης είπε...

Οποία έκπληξη Οικοδόμε για τα νούμερα των ΜΜΕ! Αν μπορούσαν θα έλεγαν απερίφραστα πως η οικονομική κρίση είναι δάκτυλος του ΠΑΜΕ.

Οικοδόμος είπε...

@Τζαβέλας:
Καλησπέρα. Προσωπικά δεν ισοπεδώνω τους πάντες και τα πάντα. Μπορώ να διακρίνω πολλές διαφορές μεταξύ συνδικάτων και συνδικαλιστών, όσον αφορά το τι εκπροσωπούν.
Δεν είναι δα και δύσκολο πράγμα. Στην πλατεία κοτζιά, όσο καλή διάθεση και να έχω, δεν μπορώ να πω με τίποτα πως τιμήθηκε η εργατική πρωτομαγιά. Αυτοί που ξεπουλάνε τους εργάτες στους πλουτοκράτες, δεν μπορούν ούτε να τους εκπροσωπήσουν επάξια ούτε φυσικά να... τιμήσουν τους αγώνες τους.
Οι ίδιοι οι εργάτες τους γυρίζουν την πλάτη, ένα δείγμα αυτού και η χτεσινή συγκέντρωση στην πλ. κοτζιά...
Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα στρατολάτη.
Απίστευτα πολύς ο κόσμος, δεν το περίμενα. Ελπιδοφόρα τα μηνύματα, πατάω στη γη.
Καλή δύναμη!

Τζαβέλας είπε...

καλησπέρα φίλε οικοδόμε,
εμένα συνεχίζει να με πονάει η διάσπαση των εργαζομένων,
επίσης επιμένω ότι με απογοητεύει να με εκπροσωπούν ένθεν και εκείθεν άνθρωποι που έχουν κάνει το συνδικαλισμό επάγγελμα...