Απεργία - Ρήγας Γκόλφης

Ρήγας Γκόλφης (1886-1958)

Ένα ποίημα του Ρήγα Γκόλφη που γράφτηκε μάλλον το 1908, η ορθογραφία είναι του ποιητή:

Απεργία

Στη στράτα αργοδιαβαίνει της εργατιάς το πλήθος.

Φαρμάκι έχει στα χείλη, κομένη την ορμή,

κι ο πόνος που συντρίβει τα’ αράθυμό του στήθος

θεριέυει το κορμί.

Πού πάει συμαζωμένο, το έλεος να γυρέψει;

Ποιος άρχοντας θ’ ακούσει, ποια πόρτα θ’ ανοιχτεί;

Με τα’πραγα τα λόγια τί πάει να ζητιανέψει,

να γείρει να κλαυτεί;

Το τέρας της ανάγκης που τη ζωή του θλίβει,

νεκρώνει την αγάπη, μαραίνει τα’ αγαθά,

θα πάψει να τραντάζει το μαύρο του καλύβι,

το Χάρο να βοηθά;

Ω συνοδειά θλιμένη, του δίκιου τον αγώνα

σα θέλεις να κερδίσεις, μη σκύβεις και δειλιάς.

Και πως θα διαφεντέψεις με λυγισμένο γόνα

τη μοίρα της δουλειάς;

Τη δύναμή σου νιώσε κ’ υψώσου προς τον ήλιο.

Την πάναγνή σου ρώτησε, τη σιδερένια υγειά,

θεούς να τα λατρέψεις. Του κόσμου το βασίλειο

ζωντάνεψε, ραγιά.

Το πείσμα του δυνάστη, που τη χαρά μολεύει,

τα λούλουδα σκοτώνει, στερεύει την πηγή,

θα το συντρίψει, μάθε, το χέρι που δουλεύει

κι αναμετρά τη γη.

Ο Ρήγας Γκόλφης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Δημητριάδη) γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στη συνέχεια ως συμβολαιογράφος. Συνεργάστηκε με το περιοδικό ο Νουμάς, στις σελίδες του οποίου δημοσίευσε αρχικά νομικά κείμενα και στη συνέχεια την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τα τραγούδια του Απρίλη (1909). Ακολούθησε η δεύτερη ποιητική συλλογή Ύμνοι, στην οποία ανιχνεύονται στοιχεία κοινωνικού προβληματισμού σοσιαλιστικού προσανατολισμού. Στις επόμενες συλλογές του στράφηκε προς μια έντονα ερωτική και αισθησιακή γραφή. Η ποίηση του Γκόλφη κινήθηκε γενικότερα στα χνάρια της σχολής του Παλαμά και πρόβαλε τη δημοτικιστική γλωσσική έκφραση. Πέθανε στην Αθήνα.