Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Κυρία, εμένα μου αρέσει αυτό το σχολείο γιατί εδώ μπορώ και τρώω…

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καθημερινό φαινόμενο. Κι όσο πάει και γίνεται πιο έντονο. Παιδιά που έρχονται στο μάθημα και σου λένε ότι πονάει η κοιλίτσα τους. Κι όταν τα ρωτάς "τι έφαγες στο πρώτο διάλειμμα"; σου απαντάνε "τίποτα".Τώρα πια όταν τα παιδιά βγαίνουν για το πρώτο διάλειμμα αυτό που κοιτάμε είναι αν παίρνουν τίποτα μαζί τους να φάνε. Αλλά και στο ολοήμερο βλέπεις ορισμένα παιδάκια μ' ένα τοστ μόνο για μεσημεριανό ή με σαλάτα και φρούτο. Βλέπεις όμως όλο και πιο συχνά και κάτι άλλο. Τις μαμάδες των άλλων παιδιών που έχουν φαγητό να έρχονται και να σου λένε π.χ. "μου περίσσεψαν και αυτά τα μπιφτέκια απ' το φαγητό που έφτιαξα για την οικογένεια, μοιράστε τα σε παιδιά που δεν έχουν φαγητό." Και δεν είναι τίποτα πλούσιες οικογένειες. ΄Ετσι πολύ συχνά δημιουργείται ένα περίσσευμα φαγητού που αναπληρώνει το φαγητό που κάποια παιδιά δεν έχουν.Κι άλλες φορές πάλι εμείς οι δάσκαλοι παίρνουμε κουλουράκια ή κάτι άλλο απ' το φούρνο και τα μοιράζουμε στα παιδιά. Σ΄όλα τα παιδιά όμως γιατί προσκρούουμε και στην υπερηφάνεια των γονέων που σου λένε "δεν θέλω να ταΐζουν άλλοι τα παιδιά μου". Ετσι όμως είναι σαν να φιλεύουμε όλα τα παιδιά της τάξης.

Οικοδόμος είπε...

Αν και δεν το κάνετε για αυτό, σας αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Να είστε καλά.
Καλή δύναμη!