Επείγει να σπάσει το απόστημα

Ήταν το συλλαλητήριο στο οποίο μάς καλούσε από την εκπομπή του ο φαλακρός δημοσιογράφος του απογευματινού τηλεοπτικού ΣΚΑЇ, και το οποίο πρόβαλαν, ως είχαν υποχρέωση, όλα τα αστικά ΜΜΕ, ιδιοκτησίας (για να μη ξεχνάμε) εφοπλιστών, βιομηχάνων, εργολάβων κλπ. Ένα συλλαλητήριο που οργανώθηκε… χωρίς οργανωτές, με την «αυθόρμητη» έλευση ακομμάτιστων και ανεξάρτητων πολιτών, που αγαπούν την πατρίδα τους και απεύχοναι την καταστροφή της.

Ήταν το συλλαλητήριο στο οποίο περιφερόντουσαν πλακάτ με αιτήματα όπως να γίνουν δεκτές οι προτάσεις του Γιούνγκερ, και κατά του σταλινισμού. Το συλλαλητήριο στο οποίο συμμετείχαν ο Άδωνις με τον Πάχτα, η Μισέλ με τον Μητσοτάκη (τον μεγάλο) και τα περισσότερα από τα μέλη του προηγούμενο υπουργικού συμβουλίου.

Το συλλαλητήριο στο οποίο δεν ξεχώριζαν όσοι κρατούσαν τελευταίο μοντέλο αϊφόουν ή άιπαντ, επώνυμη τσάντα κολωνακίου, ή φορούσαν πανάκριβα αξεσουάρ. Κάποιοι… πιο αεράτοι μέχρι και κολονάτα ποτήρια με κρασί είχαν μαζί τους  για να τα τσουγκρίζουν κάθε τόσο στην υγειά των διαπραγματευτών. Άλλος κόσμος, άλλος αέρας, άλλο… άρωμα Ελλάδας μύριζε σ’ αυτό το συλλαλητήριο.

Καμιά σχέση με τα αρώματα που αναδύονται, λίγα μέτρα πιο πέρα, από τους κάδους των σκουπιδιών, εκεί όπου κάποιοι συνάνθρωποί μας ψάχνουν να βρουν να φάνε και να πιουν. Σα να είναι βαλτοί, με την παρουσία τους, να χαλάνε την εικόνα της ωραίας ατμόσφαιρας…

Αυτή είναι η Ελλάδα της Ευρώπηςυρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα των αντιθέσεων· των πλουσίων και των φτωχών, της γκλαμουριάς (που ποτέ δεν πέθανε) και της εξαθλίωσης, της χλιδής και των πεινασμένων-αστέγων. Η Ελλάδα του κτηνώδους  καπιταλισμού, του κυνισμού, του φόβου και των ψευδαισθήσεων.

Επείγει να σπάσει το απόστημα. Να μιλήσουν όσοι σωπαίνουν. Και όσοι ακούνε πολλά, να ξυπνήσουν.

Τετάρτη 24 Ιούνη 2015.